Libido en partner: dan maar toegeven?

Mijn libido is ook hele lang heel laag geweest, en ik heb toen duidelijk aan mijn man gezegd dat hij ook twee handen heeft en dan maar even voor zichzelf moest zorgen in die tijd. Maar je hebt evengoed vrouwen die alsnog hun man helpen omdat ze het zielig vinden of omdat ze vinden dat dat hun taak is. Zelf ben ik meer dan 'geen zin is geen zin en bekijk het maar'. Seksualiteit is voor mij iets delicaats. Ik ga niet iets forceren of tegen mijn zin doen. Maar ik hou mijn man dan ook uiteraard niet tegen om het bij zichzelf te doen.

Ik lees graag mee. Mijn libido was al niet denderend voor de zwangerschap en tijdens de zwangerschap was het volledig weg. En nu 2,5 jaar na de bevalling is het nog steeds een drama. 0,0 De meningen en adviezen zijn erg uiteenlopend ik heb diverse topics al voorbij zien komen over dit onderwerp. Dus ik heb helaas geen tips voor je maar weet dat je niet enige bent!❤️

Nou, ik vind het verhaal van je vriendin juist heel raar! Seksuele handelingen die je nooit, maar dan ook nooit als je daar zelf geen zin in hebt! Je bent 2 maanden geleden bevallen! Je hebt 9 maanden jullie kindje gedragen en je lijf zit nog vol hormonen. Je hebt een oerinstinct dat nu je prioriteit 100% bij jullie kindje legt. Dát zou jouw partner moeten zien en begrijpen. Hier zijn we 14 maanden verder na de bevalling en de frequentie is nog steeds vele malen lager dan voor de zwangerschap. Tja, dat is nu maar even zo 🤷🏻‍♀️. Wat je partner betreft, ik vind het inderdaad respectloos vanuit hem. Hij kan ook zichzelf een handje helpen toch 😉

Ook binnen een relatie heeft nee dezelfde betekenis. Ga met hem in gesprek en kijk of je samen kunt toewerken naar een oplossing. Toegeven om hem een plezier te doen is voor mij echt niet oke. En je bent niet alleen. Het heeft bij mij ruim twee jaar geduurd voordat ik weer ruimte in mijn hoofd had voor intimiteit en daar ook plezier in had.

Herkenbaar! Nu een jaar na bevalling begint het wat terug te komen. Maar ik ben het helemaal met je eens dat je geen seks tegen je zin moet hebben. Dan krijg je er alleen maar negatieve ervaringen bij en krijg je nog minder zin, of groeit die niet;) Ik vind het ook rot voor mijn man, die erkenning helpt voor hem al. Wij praten er ook openlijk over en hij geeft dan aan zelf wel te masturberen en of porno kijken. Helemaal prima. Ik heb wel hoop dat libido weer verder groeit, maar misschien nooit.meer naar t oude niveau. Dat is wat t is. Belangrijk om er over te praten en elkaar te vinden, zodat je elkaar niet kwijt raakt hier in. Dat past beter bij mij dan het alternatief, maar tegen je zin seks hebben. Dat vind ik niet ok.

Hij mag zijn gevoel uiten maar jij moet daardoor niet gaan toegeven. Dit is gewoon iemand onder druk zetten om seks te hebben, dat is buiten een relatie not done en binnen een relatie ook not done!

Wij hebben hier heel open over gecommuniceerd. Man gaf aan om echt biologisch/lichamelijk een behoefte te hebben om te ejaculeren eens om de zoveel tijd, dat hij daar niks aan kon doen en dat zijn lichaam dat echt nodig heeft om er vanaf te raken. Nou prima, mag hij van mezelf oplossen dan. En dat doet hij dan ook. Af en toe raak ik lastig in slaap en dan hoor ik soms dat hij met zichzelf bezig is naar mij. Daar heb ik nog nooit wat van gezegd en heb ik ook geen probleem mee.

Hier sluit ik me volledig bij aan! 🤚 Je hoeft nóóit iets te doen tegen je zin, je hoeft je daar niet voor te verantwoorden en je hoeft niks met de mantel der liefde te bedekken. Ik schrik ervan hoe vaak ik van vrouwen hoor dat ze het wel even snel voor hun partner doen. Vreselijk jammer als je niet op een lijn zit, voor jullie beiden, maar dit is echt geen onderwerp om water bij de wijn te doen.

Overigens denk ik wel dat je veel vrouwen kunt vinden die zeggen dat ze gerust de rest van hun leven zonder seks kunnen, maar heel weinig mannen die dat ook vinden.

Helemaal met je eens... Ik zie mezelf niet als een soort 'sekspop' die ff met de benen wijd gaat omdat mijn man dat persé wilt. Als ik geen zin heb dan trek ik die grens gewoon. Komt altijd wel weer goed hoor bij ons haha. Niks mis met ons seksleven ook. Maar als vrouw mag je hierover uitspreken ben ik van mening. En als je een partner hebt die goed voor je is, dan zal hij dit ook snappen denk ik zo!

Mijn man zou trouwens nooit seks willen als hij merkt dat ik geen zin heb. Dat zou wat mij betreft echt de standaard moeten zijn

Bij ons was het omgekeerd mijn ex had juist geen zin op het einde van de zwangerschap. Ik heb hem niet geforceerd maar gewoon mezelf een handje geholpen. Als een van de twee geen zin heeft is het gewoon niet.

Ff wachten hoor.... Zij helpt hem tegen haar zin en ziet het als een berg wasgoed die ze ook niet strijken? The fuck doet hij dan met zn eigen handen. Jullie/ik zijn er niet alleen om ouderwets een kwakkie in te legen he... Nee je doet er helemaal niets geks aan om dit niet te doen. Ja soms moet je wel zin maken/je best doen maar niet zo. Als zij een sexwerker is omdat hij het niet kwijt kan? Sorry nee

Wat een vervelende situatie zeg! Jij hoeft natuurlijk nooit door een ander gedwongen te worden om seks te hebben tegen je zin, al maak ik uit je verhaal ook niet op dat dit het geval is. Dat ten eerste. Maar seks is natuurlijk wel een belangrijk deel van een relatie. Net als vertrouwen, partnerschap en eerlijkheid. Ik persoonlijk zou zelfs durven zeggen dat het een voorwaarde is. Want anders kun je net zo goed met een vriend of vriendin samenwonen (ik chargeer). Jouw partner heeft wat dat betreft wel een terechte klacht en ik vind wel dat je zijn probleem serieus moet nemen. Als ik het verhaal even omdraai en mijn partner een jaar lang geen seks met mij zou willen, dan hadden we wel een issue. Dus zomaar roepen dat 'hij zelf er maar voor moet zorgen dat hij aan zijn trekken komt' zoals sommigen opperen vind ik geen echte oplossing voor het probleem en ook wel erg kort door de bocht. De kunst is om elkaar weer te vinden fysiek, om weer zin te krijgen om met elkaar te vrijen en om die aantrekkingskracht weer te activeren. Door te bespreken wat wel mogelijk is voor jou en te kijken waar jij wel opgewonden van kan raken lijkt me een veel constructievere oplossing. Ik weet niet of dat ook voor jou geldt, maar ik ben na de seks altijd blij dat we er tijd en zin voor hebben gemaakt. Het brengt je vaak toch weer even wat dichter bij elkaar. Ik zou het belang ervan niet onderschatten, vooral als je partner het aangeeft. Probeer een manier te vinden die voor jullie allebei werkt en fijn is. En dat hoeft dan heus niet drie keer per week te zijn. Heel veel succes, ik hoop dat jullie samen een goede weg vinden!

Jeetje, wat bizar dat hij zijn behoefte belangrijker vindt dan een gelukkige vrouw. Ik ben het dan ook totaal oneens met je vriendin, want het is niet de taak van een vrouw dan moeten ze maar zelf het werk doen(of een Masturbator kopen😜). Mijn libido was de eerste maanden totaal weg en het heeft echt een half jaar geduurd, maar mijn partner vind het helemaal prima want nee is nee. Het is ook niet niks dat heel je leven anders is, je lichaam en je zorgen hebt om de kleine, seks is in ieder geval voor mij het laatste waar je aan denkt.

Ja sex hoort bij je relatie en het is zeldzaam dat mannen dat volhouden zonder sex laat staan dan nog trouw blijven van wat ik hoor om me heen ..ik heb zelf dezelfde ervaring ook geen zin pijnlijke wond van de keizersnede etc ons dochtertje is inmiddels 1 en nu heb ik er af en toe behoefte aan en geniet ik er wel weer van ik heb het lang uitgesteld en idd mijn partner maar geholpen wel uit liefde maar niet met heel veel zin maar hij heeft wel netjes na de bevalling een paar weken gewacht met sex of erover beginnen ..rustig weer opbouwen kaarsjes aan en romantische avonden inplannen hebben bij mij geholpen om de zin terug te krijgen in sex

Ik vind van beide verhalen wat te zeggen valt. Het is best oké dat je zelf je grenzen aan geeft maar het is ook wel begrijpelijk dat je man die intimiteit (liefde) nodig heeft van jou. Mijn libido is ook nog niet wat t geweest is. Maar ik merk wel dat als je soms wat actiever in bent (ondanks dat je er miss wat minder zin in hebt) het soms wel op gang komt. Een beetje zoals wanneer je gestopt bent met sporten. Eerst heb je geen zin maar als je dan bezig bent kan t soms gewoon lekker zijn en heb je misschien de volgende keer wel/eerder zin. En je hoeft ook niet meteen vol uit te gaan. Je kan ook met kleine dingen beginnen om intimiteit te creëren. Ik denk dat jij en je partner daar samen je weg in moeten zoeken. En doe dat gewoon op een tempo dat voor beide oké is

Denk dat veel mensen een hele eigen invulling hebben wbt 'seks'. Hoe fijn zou het zijn als je echt met elkaar op een dieper niveau kunt gaan zitten door middel van seksualiteit, sensualiteit.. hier loopt dat super stroef want we hebben geen (goede) communicatie erover.. maar voor mijzelf probeer ik daar wel naar op zoek te gaan. Je relatie is niet iemand waar je 'recht' op hebt. Geen seks is niet 'onmenselijk' dat zijn heftige aannames waarmee, in dit geval jouw vriendin, zichzelf ernstig schaadt.

Dit vind ik een hele rare opmerking. Mentaal en lichamelijk herstellen van een bevalling vanwege een zwangerschap van jullie gezamenlijke kind hoort ook bij de relatie. Als je man daardoor vreemd gaat zit je relatie sowieso al niet goed, los van wel of geen seks

Dit vind ik dus best oneerlijk. Er moet weer maar eens begrip zijn voor de vrouw en haar mening moet gerespecteerd worden… prima, maar zijn geluk doet er niet toe? Ik snap wel dat seks bijdraagt aan geluk, het staat niet op 1 maar ik zou ook heel ongelukkig zijn als ik en mijn man geen seks meer zouden hebben of hij geen behoefte voelde om mij aan te raken. Ik hoor ook regelmatig om me heen dat vrienden/kennissen zwanger proberen te worden en zodra het raak is durven/willen ze geen seks meer, nou dan voel je je als man ook aardig gebruikt lijkt me dus ja ik ben wel van mening dat je elkaar tegemoet moet komen, niet perse gelijk all the way maar helemaal niks of ‘hij moet maar lekker zelf aan het werk’ vind ik erg kort door de bocht. Een relatie is hard werken, ook op seksueel gebied…