Libido en ruzie

Hoe oud is jullie dochter? Ik las laatst nog een stukje over hoe normaal het eigenlijk is dat je na de geboorte van je kind een tijdje een veel lager libido hebt. Daar rust best een soort taboe op maar heeft dus ook met je hormonen te maken nog. Zal eens kijken of ik het kan vinden

Ik herken het ook inmiddels is mijn zoontje 15maanden maar mijn libido is echt ver te zoeken.

Kan me trouwens ook voorstellen dat het gedrag van je man niet echt meehelpt, zou bij mij denk ik averechts werken

Tsja, misschien komt het vanzelf weer terug, en misschien blijft het altijd wat minder? Heb je helemaal geen seksuele gevoelens of alleen naar hem niet? Ik vind het nogal raar dat hij onder de douche dat doet als jij daar ook bent… maargoed. Ieder zn ding. Is met hem praten hierover een optie? Dat je jouw gevoel vertelt aan hem zodat hij her begrijpt? Of mogelijkheden om samen wat te gaan ontdekken waardoor de zin misschien bij jou weer terug komt?

Ken je het fenomeen “touched out”? Hier wordt er wat over geschreven: https://www.oudersvannu.nl/nieuws/5x-dingen-die-je-moet-weten-over-het-fenomeen-touched-out/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F. Wellicht herkenbaar. Vervelend dat je zo’n weerzin ervaart en ook vervelend dat hij niet zo goed lijkt te weten hoe hiermee om te gaan, zowel voor hem als voor jou. Helpt het wellicht om met elkaar in gesprek te gaan, open, eerlijk en vanuit jezelf te vertellen wat je voelt? En samen een manier te vinden die voor jullie allebei werkt?

Hier exact hetzelfde

Ik post mijn eigen verhaal hier even, omdat dit niet de eerste vraag over het libido is die ik hier de afgelopen weken heb gelezen. Ik heb het hier zelf ook vreselijk moeilijk mee gehad na de geboorte van onze zoon, en dit had een belangrijke invloed op onze relatie. De redenen hiervoor: af en toe onbegrip (van beide kanten) en soms (seksuele) frustratie langs de kant van mijn man. We leken beiden op een totaal andere radiofrequentie te zitten, terwijl we vroeger naar hetzelfde muziek luisterden zeg maar. Wij hebben een (voor ons) prettige manier gevonden om daarmee om te gaan. Dat heeft ons tijd, gesprekken en zelfs therapie gekost. Maar voor ons lijkt het te lukken en we hebben een aanvaarbaar evenwicht of compromis gevonden. Is het perfect? Neen, het is nog lang niet zoals vroeger. Maar het is stukken beter, omdat we een manier hebben gevonden om hierover open te praten. Vaak bekijken we de problematiek vanuit onze eigen ogen als vrouw. Wij hebben geen zin, dus onze partners moeten daarvoor maar begrip opbrengen. Maar vanuit hun standpunt is er niets veranderd. Zij hebben geen kind op de wereld gezet, zij geven geen borstvoeding, zij zijn 's avonds niet doodop. Voor hun is alles gebleven zoals vroeger. Dus ook hun libido. En velen onder hen denken ze dat dat bij ons ook zo is. Hoe zijn wij er uit geraakt? Een belangrijk struikelblok voor mijn partner bleek "het idee" of "de hoop" dat er wat zou kunnen gebeuren in bed. Langs mijn kant maakte ik overdag soms een seksuele toespeling, liet ik plagend eens een behabandje zakken, of meer van die in mijn ogen 'lieve' dingen, maar dat interpreteerde hij meteen als "oh vanavond wordt leuk", terwijl ik dan net die avond misschien super moe was en mijn plaagstoot van overdag al lang weer was vergeten. Soms lees ik hier ook dat dames schrijven dat je gewoon moet beginnen met het voorspel, en dan zien waar je uitkomt. Krijg je alsnog zin, zoveel te beter, lukt het niet, dan blijft het daarbij. Dat was voor ons dus géén goed advies, want mijn libido komt zeker niet altijd in beweging door het voorspel. Met voorspel beginnen gaf mijn man dan weer weer het idee dat er wat zou komen, en dat gaf frustraties bij hem wanneer het niet lukte. Heel eerlijke, open verbale communicatie over wat onze wensen zijn, bleek bij ons de beste oplossing. Dit vergt echter heel veel moed en durf van beide partijen, want je stelt je kwetsbaar op. Heeft mijn man zin, dan zegt hij dat DUIDELIJK. Heb ik zin, dan zeg ik dat ook DUIDELIJK. Hebben we geen zin, ook goed, maar dan zeggen we dat dus gewoon. Geen gepruts van hem aan m'n tieten "om te kijken of ik wil", geen gezoen, geen gedoe om uit te zoeken of de ander er open voor staat. Zin is zin, geen zin is geen zin, en dat geven we onmiddelijk aan bij het naar bed gaan. Geen zin bij mij en wél zin bij hem, dat houdt dus ook in dat ik hem vrij laat om daar zelf wat aan te doen. Soms zegt hij dat hij het nog een dagje aankijkt, maar soms gaat hij ook naar de badkamer en dan weet ik dus wat hij daar aan het doen is. Pech voor mij, hij heeft alle recht daarop. Heel erg vreemd in het begin om dat te weten, maar that's part of the game. Een wondermiddel om mijn eigen libido weer terug te krijgen heb ik niet, maar de manier waarop je er mee omgaat kan je wel degelijk zelf in de hand hebben!

Wat een SCHAN-DA-LIGE reactie.

Gaat ie lekker met je? 🤨

Sure 😑 Het is zielig als een man geen seks kan hebben? En het is jouw verantwoordelijkheid als vrouw om daar iets aan te doen?

Dit is een man ofniet😂 Wat een idiote reactie.

Deze reactie omg 🤡 On topic: dit is denk ik heel herkenbaar voor veel mama's, dus je bent hier absoluut niet alleen in! Het lijkt me wel goed om in gesprek te gaan/ blijven met je partner erover, vooral als hij wel 'zin' heeft. Kunnen jullie elkaar erin tegemoet komen? Is therapie een optie?

Ik vind deze reactie anders net zo idioot als de reactie waar je op reageert. Niet alle mannen zijn zo 😉

Ik lees eigenlijk vier dingen. 1. Je eigen libido is momenteel ver te zoeken; 2. Je vindt het ingewikkeld/niet passend om in zowel de moederrol als in de (seksuele) partnerrol te wisselen; 3. Je vindt je partner niet meer aantrekkelijk (?). Het deel 'als hij naakt voor mij staat ...' kan voor hem best wel hard zijn; 4. Je man heeft gekozen voor bepaald gedrag waar jij niet blij mee lijkt te zijn (en dat snap ik). Het lijkt mij heel verstandig eens met elkaar te gaan praten om weer balans te vinden. Het heeft mij twee jaar (!) gekost om mijn libido weer wat te verhogen en plezier te ervaren aan intimiteit. Mijn man heeft vanaf het eerste moment geweten hoe ik hierin stond en om de zoveel tijd hadden wij echt een goed gesprek rondom deze gevoelens en hoe het voor hem was. Wederzijds respect en begrip is zo belangrijk. Je zit samen in een relatie, niet alleen.

Gelukkig zijn alle mannen niet zo. 💞

Hopelijk gaan ze er samen wat mee doen om begrip te krijgen voor de veranderde situatie zodat ze er samen uit kunnen komen wat voor hen allebei (!!!!) werkt bedoel je? Een seksuele relatie werkt beide kanten op en zal dus ook van 2 kanten werk en aanpassingsvermogen vragen.

Hi allemaal, Seks nadat je mama bent geworden kan inderdaad een ingewikkeld iets zijn. We hebben er meerdere dingen over geschreven, onder meer dit artikel: https://www.24baby.nl/baby/relatie-ouderschap/seksleven-als-ouders/ Vooropgesteld: seks moet je nooit tegen je zin hebben! Dus opmerkingen als 'zielig voor je man' zijn hier niet op zijn plaats. Dat hebben jullie al laten merken lees ik. Ik wil jullie daarom vragen om het verder on-topic te reageren. Ik zie vrouwen met soortgelijke ervaringen. Blijf die vooral delen! Liefs, Micky

Herkenning, je libido gaat nu éénmaal achteruit eens je mama bent geworden. Wat ik in ieder geval nooit deed, was hoop geven. "Vandaag niet, maar we proberen het morgen dan wel weer". En dan de dag nadien "sorry geen zin, morgen beter". Dan zeg je beter gewoon niets, is mijn ervaring, om frustratie te voorkomen. En het werd al door iemand geopperd: open communicatie, ook over iets "moeilijks" als masturbatie. Ik stuurde daar soms doelbewust op aan: "schat ik zie dat je het moeilijk hebt, zou je niet eens een keertje de druk er af laten" of iets anders plagerigs. Dan wist hij ook wel dat ik geen zin had en dat hij het beter kon oplossen. Dat soort signalen werkten bij ons beter dan er helemaal niet over praten. En ja, ik heb mijn man ook al wel 'ns bezig gezien onder de douche... is toch helemaal het einde van de wereld niet? Het is je MAN die daar staat he... geen vreemde kerel.

Aan deze reactie heeft topicstarter echt helemaal niets he.. ze voelt zich al schuldig. En daarbij: je hebt samen een relatie waar je samen aan werkt en begrip voor elkaar probeert te hebben. Ts: probeer erover te praten met je partner en uit hierbij ook vooral dat je hier zo mee zit..

Jij bent zeker zelf een man?🤣