Wij hebben 2 hondjes en voordat ons zoontje er was, waren hun mijn alles! Toen ik zwanger was van mân zoontje zeiden mensen ânou als de baby er is dan zul je zien dat de honden op de 2de plek komen te staanâ. Ik kon me dat absoluut niet voorstellen, maar in de zwangerschap voelde ik het al veranderen en eigenlijk vanaf dat mân zoontje is geboren is mân gevoel voor onze hondjes niet meer hetzelfde.
Op dit moment ben ik zwanger van de 2de en het is weer zo erg dat ik gewoon, ik vind het erg om te zeggen, vaak intense haat voor ze voel⊠Ik heb wel is ergens gelezen dat dit wel normaal is tijdens de zwangerschap, maar ik merk dat naast de hg zwangerschap die ik nu doormaak en het zorgen voor mân zoontje gewoon het er niet bij kan hebben en zij op de laatste plek komen. Ik wil ze eigenlijk niet bij me in de buurt hebben en vind het uitlaten en alles opeens alleen maar een gedoe en irriteer me er aan.
Ik vind mân gevoel zo heftig en schrik er best van. Wij zouden absoluut nooit de hondjes weg doen hoor dus daar gaat het niet om, maar ik ben erg benieuwd of anderen dit ook zo ervaren en is dit nog goed gekomen of is je gevoel voor altijd verandert richting je huisdieren?đ
Ze gaan weer ruim voor de bevalling en na de bevalling een tijdje naar mân vader toe. Ik kijk daar enorm naar uit terwijl ik voor de zwangerschap het super moeilijk zou vinden om ze los te laten en altijd bang was dat er iets mis zou gaanâŠ
Zoals ik al zei ben ik even benieuwd of andere hier dit ook zo ervaren!