Logeren bij vriendjes niet meer van deze tijd?

Logeren bij iemand anders blijft voor ons een nee. Nu ook en later ook. Ook door dit soort verhalen. Maar ook omdat ik zelf de meerwaarde ervan niet zie. Slapen doe je thuis en spelen doe je overdag / na school, buiten. Ze mag ook niet zomaar bij iedereen thuis spelen. Zeker als wij de ouders niet kennen of nooit gesproken hebben. Ik snap dat het voor haar soms vervelend kan zijn maar liever zo dan heel ons leven spijt van een verkeerde keuze. Gewoon goed blijven uitleggen en goed praten.

Hier is ergens anders logeren ook een harde nee. Indien er echt een noodgeval is zullen we de oma's inschakelen, maar verder niet. Ook bij een ander kindje spelen zonder mijn man of mij is een keiharde nee.

Ik sta hier iets anders in dan undercover0712. Ik heb als kind ontzettend veel gehad aan logeerpartijtjes. Kon maar moeilijk in groepen meekomen en had dan in een logeerpartijtje bij m’n vriendinnetje de hele avond de tijd om los te komen bijvoorbeeld. Ik leer mijn kinderen vanaf dat ze baby zijn over consent, openheid en wat jouw lichaam is en dat van een ander. Hopelijk blijven we een open gesprek houden als ze op de leeftijd van logeren komen. Want als je uit angst hierom dit uitsluit, vallen eigenlijk ook veel sporten, hobby’s, schoolkamp en andere leuke dingen weg omdat je daar slaapt/doucht/omkleedt/mogelijk alleen bent met een volwassene.

Het leren van consent aan je kinderen is natuurlijk heel goed en ook iets wat ik zeker zal bespreken met die van mij, zodat ze weten dat het gesprek altijd open staat. Alleen, dat je kinderen leert over consent betekent niet dat deze ‘mensen’ deze kinderen niks aan zullen doen. Ze zijn groter en sterker. Ben dan ook van mening dat je kind ook los kan komen als je gewoon heel de middag bij iemand bent bij wijze van, maar ook dat zou ik tegenwoordig niet zomaar toelaten. Ieder zijn ding natuurlijk, iedereen wilt het beste voor de kindjes.

Ga je dan na schooltijd mee naar elke speeldate van je kindje? Of hoe doen jullie dit?

In principe wel. Ik vind, hoe hypocriet het misschien ook is, het wel prima als andere kindjes bij ons komen spelen. Dus dat is ook altijd nog een optie.

Snap ik ergens wel. Maar jij kan je kind aanleren wat je wilt maar dat veranderd de situatie niet. Stel dat iemand kickt op jouw kind dan maakt t niet uit wat jij je kind hebt aangeleerd. In vele gevallen kan een kind zichzelf niet beschermen. Ik voorkom dit liever. Stel dat mijn kind (net als bij jou het geval) moeilijk in groepen kan meekomen dan zal ik eerder daar meer aandacht aan besteden om haar daarbij te helpen (waar kan natuurlijk) zonder dat ze ergens anders hoeft te slapen. Ik deed ook aan verschillende sport activiteiten. Maar mij werd ook aangeleerd om thuis te douchen en niet daar. Vond ik dat erg? Nee. Je weet op dat moment niet beter omdat het vanaf het begin zo wordt aangeleerd.

Wat je schrijft heb ik ook, ik vertrouw mijn familie 100%. Ik heb het zelf altijd super leuk gehad bij familie en vriendinnetjes uit logeren. Ik gun mijn kind dit plezier ook. Over het misbruik.. ontzettend naar dat dit is gebeurd maar wat wel is, alleen de slechte verhalen komen in het nieuws en die verhalen staan tegenover de 1000 keren dat een logeerpartijtje wel goed verloopt. Daar hoor je niks over. Net zoals dat een auto-ongeluk in de krant komt maar het aantal keren dat er geen ongeluk ontstaat bij die ene boom, niet. En tuurlijk bestaat er een kans, die kan je nooit helemaal wegnemen. Maar ik wil mijn kind liever niet voeden met angst en het daarom verbieden. Ik denk dat je daar ook een stukje plezier, nieuwe ervaring, loslaten en zelfstandigheid van het kind wegneemt. Dan kan je zeggen ach dat leert hij of zij wel op een andere manier, dat kan.. maar zo heb ik een vriendin die nooit uit logeren mocht en het op haar 20ste nog moeilijk vond om zonder haar ouders met de vriendinnengroep op vakantie te gaan.. Nooit gewend geweest om zonder haar ouders in de buurt ergens anders te slapen.

Bovendien kan misbruik ook overdag plaatsvinden en dan zelfs in dat ene uurtje dat er verder even niemand anders thuis is.. Moet je je kind dan ook speelafspraakjes overdag zonder jou verbieden? Het kan zelfs gebeuren bij de oppas/gastouder/kinderdagverblijf, toch maar zelf thuisblijven dan?😅 Ik snap het hoor, je wil als ouder het beste voor je kind en je kind beschermen. Maar soms is het ook heel veel eigen angst en kan je daarmee je kind verstikken door overbeschermd gedrag (helicopter parent). Dit reageer ik niet specifiek op jou TS, maar gezien reacties hieronder.

Mijn dochter is laatst voor het eerst wezen logeren bij haar beste vriendjes al sinds de babygroep van de opvang. Echt geen seconde hierover nagedacht ;). Dit veranderd ook 0,0 mijn gedachten. Mijn dochter heeft een afteken kalender bijgehouden zoveel zin had ze erin! Ze hebben heerlijk liggen kwebbelen tot natuurlijk veel te laat. Ik vind het zelfs een beetje zorgelijk dat we zo ver gaan om onze kids dit te verbieden… het is nog steeds een hele kleine club.. word er een beetje moe van dat we overal maar het slechte van inzien… 🤷🏼‍♀️ ( en dit bedoel ik niet naar iemand hier maar in het algemeen )

Onze kindjes logeren op het moment enkel nog bij hun opa en oma’s. Straks ook geen probleem met ooms en tantes (de directe broers en zussen van mij en mijn man). En als ze wat ouder zijn en weerbaarder ook best bij vriendjes waarvan we de ouders goed kennen. Verschrikkelijk dat het gebeurd, hopelijk houden we dergelijke ervaringen ver bij ons vandaan maar het weerhoudt mij niet van logeren

Onze kinderen logeren ook nergens, oma komt wel geregeld hier logeren. Omdat oma hertrouwd is (niks tegen deze man) wat terughoudend naar daar logeren toe. Ze spelen ook altijd thuis met vriendjes/vriendinnetjes. Hun moeders zijn welkom hier, en andersom ga ik soms mee naar een speelafspraak, maar ik laat ze ook nog niet alleen gaan.

Ik zou ze de vrijheid en onbezorgdheid van spelen met vriendjes en logeerpartijtjes niet willen ontnemen. Ik denk ook dat het goed is voor hun ontwikkeling om af en toe los te komen van hun ouders. En ik wil niet dat ze in angst leven en door alle risico's in een soort thuis-gevangenis belanden.

Oh erg hè! Hier heb je echt een punt, bij ons zijn er twee meisjes gruwelijk misbruikt, op klaarlichte dag in een park nota bene. Stond vaag in de krant maar een vader van de opvang waar ik toen werkte kwam zijn kids brengen. Hij was er zo overstuur van, dit waren kinderen van vrienden van hem. Heb het hele verhaal gehoord. Zo gruwelijk, laat je je kinderen gewoon in een speeltuin in een parkje spelen. Dit is twee jaar geleden ongeveer gebeurt. Dus ja, logeren is spannend, maar ik denk inderdaad dat in deze tijd alles wel een beetje spannend is qua loslaten. We horen ook alles hè, ik denk niet dat er meer gebeurt dan vroeger, ik denk dat we door internet veel en veel meer horen. Maakt je toch ook wel een beetje gek want waar doe je nog goed aan hè?

Misbruik is verschrikkelijk en helaas niet te voorkomenals slachtoffer. Dit kan tijdens een uurtje ergens zijn gebeuren of bij logeren. Maar dat is geen reden voor mij logeren niet toe te staan. Met huidige leeftijd alleenbij opa's en oma's (4 jaar). Maar later ook bij vriendjes/vriendinnen, kamp etc. Wat we wel kunnen doen, en dus doen, is normaal over het lichaam praten. Een vulva is vulva en geen gekke namen voor lichaamsdelen en op niveau van leeftijd voorlichting geven en leren wat wel en niet mag en je altijdalles mag vertellen. Er zijn ook velen auto ongelukken of met fiets . Maar hou haar niet alleen binnen. Maar doen wel gordel om/helm op.

Wow toevallig dat ik dit topic lees, bij ons het logeren deze week erg aan de orde omdat er bij ons in de buurt in een man is opgepakt die zich heeft vergrepen aan een jongetje van 10. Op de voetbalclub…. Mijn dochter kwam deze week thuis met de vraag of ze mocht logeren bij de moeder van haar vriendin. Moeder ziet haar dochter alleen in het weekend en ken haar verder niet dus mijn antwoord was nee. Terwijl mijn dochter best vaak logeert bij andere vaste vriendinnetjes. Ik vertrouw het bij de vaste vriendinnen volledig en wil dat vertrouwen ook zo houden. Logeren kan namelijk ook super leuk zijn. Het is ook een “volg je gevoel” kwestie. En dan nog bestaat er altijd een kans dat er foute dingen gebeuren. Maar dat is het hele leven zo. Als je bang bent “door verhalen” kan er vrij weinig meer uiteindelijk denk ik

Ik moet eerlijk bekennen dat het onderwerp van dit topic mij een rot gevoel geeft, de gedachte en erover nadenken vind ik echt gruwelijk.. Dat gezegd hebbende is het natuurlijk super goed dat dit onderwerp aandacht krijgt en ouders goed nadenken over de keuzes die je maakt.. maar helemaal voorkomen kun je niets, hoe voorzichtig je ook bent. Ik denk dat ik het t.z.t. heel erg spannend zou vinden om mijn zoontje ergens te laten slapen, maar om het helemaal te verbieden.. als in, nooit, dat gaat mij echt te ver. Ik heb vroeger bij vriendinnen geslapen en vond dat echt super leuk. Heb er hele warme en fijne herinneringen aan. Dat gun ik mijn zoon ook. Neemt niet weg dat ik wel eerst de ouders fatsoenlijk wil leren kennen en ik wil het ook pas toestaan als ik goed met mijn zoontje kan communiceren (als in dat hij zich ook heel goed kan uiten en goed weet te verwoorden hoe zijn dag was etc) Nu Ons zoontje is bijna 3 en heeft nog nooit ergens anders geslapen. Zolang hij er niet om vraagt, slaapt hij lekker thuis.. 🏡

Ik moet zeggen dat ik wel aansla op je titel. Denk je echt dat het 5, 10 of 20 jaar anders was? Nee. Helaas is misbruik altijd aan de orde. Ik vind het verschrikkelijk dat het gebeurt maar ik vind het eerlijk gezegd ook erg om hier te lezen dat kinderen nergens mogen lezen of niet alleen ergens mogen spelen. Ik vraag me ook echt af hoe je dat volhoud, en of je dan je kind overal volgt en bij blijft? En tot welke leeftijd? Ik vind echt dat je ze zo mogelijk veel plezier en autonomie ontwikkeling ontneemt door zo te proberen de controle te houden.

Dit! Maar ik herken de angst wel. Ik dacht dat mijn angst door mijn werk kwam, waar ik regelmatig slachtoffers spreek en behandel. Ons kleintje is nog lang niet aan logeren of voetbalclubs toe, maar ik denk er wel over na. Rationele kant is dat je het ook niet helemaal kan voorkomen. Misbruik komt nog het meeste voor binnen familiesfeer. Als je dat zou volgen, dan kan je je kind aan niemand toevertrouwen. Dan leef je zelf in angst en leer je je kind al vroeg dat niemand te vertrouwen is. Dus mijn goede voornemen is om mijn kind zeker deze leuke ervaringen mee te geven, maar ook alert te zijn op terugtrekgedrag en een niet pluis gevoel. Daarbij hoort wel dat ik hem niet zomaar overal heen zou sturen; ik wil mensen wel kennen en er een goed gevoel bij hebben.

Maar dit is ook hypocriet. Zelf niemand vertrouwen, maar wel vinden dat iedereen jou maar moet vertrouwen 🤷‍♀️