Mag ik even klagen?! 😤 😡

Proficiat met je recente zwangerschap en gecondoleerd met het verlies van je zoontje. Probeer zo veel mogelijk aan jezelf te denken nu. Laat je werk maar even. Is uiteraard gemakkelijker gezegd dan gedaan. Veel succes nog met je zwangerschap en de HG.

Oooh lieverd! Ik vind dit zeker geen klagen hoor! Ten eerst, gecondoleerd 💫! En gefeliciteerd met jullie nieuwe zwangerschap! Wat een spannende tijd zeg.

Hier moest ik echt om lachen, drugshond 😂 Ik walgde gisteren ook van een simpel kopje muntthee, omdat het heel chemisch rook. Ben ook aan het doosje gaan ruiken en die stonk hetzelfde. Mn ouders en mijn man roken helemaal niks behalve munt 😂

Ben die hormonen zooo zat ben vandaaag alleen maar boos en saggie en waarom? Geeeeeen idee🤷🏼‍♀️ Morgen 32 weken ben er zo klaar mee🥺

Dat sowieso en misschien bel ik dr ook wel pas als t kind 3 weken oud is.

Hahah echt hè, die van mij is ook zo en ik zeg dan precies hetzelfde. Daarna zegt die wel dat vrouwen sterker zijn dat ze dit aankunnen

Dat sowieso. Met de komst van ons dochtertje en weinige slaap van de afgelopen 2,5 jaar geeft hij toch ook toe dat mama’s daar beter tegen kunnen. Ik ben minder snel van mijn stuk te brengen dan dat hij is na weer nachten weinig slaap. Hij kan dat eigenlijk echt niet. Ik ga morgenavond ook een nachtje met dochter uit logeren zodat hij even goed kan slapen. Andersom zou hij dat nooit doen 😅 Maar ach, we houden zielsveel van hem. Iedere gek zijn gebrek hè.

Ik wil ook heel graag klagen! Ik moest gedurende mijn zwangerschap medicatie gebruiken, daardoor moet ik medium risk bevallen (niet medisch) en moet onze dochter 12-24 uur onder observatie op onze kamer. Dat is allemaal al bekend van de eerste zwangerschap. Normaal krijg je dan een intake bij de kinderarts rond 30 weken zwangerschap. Ik ben donderdag 32 weken en ik had nog niets gehoord dus ik dacht ik bel even. Vertellen ze me dus doodleuk dat ik niet ben aangemeld 😱 Ik zei dat dat niet kon omdat mijn medicatie ook gewoon is voorgeschreven, dat het allemaal bekend moet zijn. Maar echt... Dus of ik nog even zelf mijn doorverwijzing kon regelen 😒

Heerlijk topic dit! En heel veel dingen (met name gerelateerd aan manlief) zo herkenbaar... Ook hij ziet heel veel dingen niet op zijn manier, tot ik hem erop wijs. Vaak helpt hij me dan wel meestal gelijk. Maar zo frustrerend dat hij overal op gewezen moet worden. En áls er dan iets uit zichzelf gedaan wordt, vist hij de hele dag naar complimentjes.. Die hij dan uiteraard ook krijgt. Iets met het positieve benadrukken. 😅 Soms zijn het net kinderen, maar ach, ik heb ook mijn dingetjes denk ik dan maar weer......

Ik wil even klagen dat het litteken van mijn knip en hechtingen af en toe nog steeds gevoelig en pijnlijk is. Weet niet of seks met mijn man ooit nog hetzelfde wordt 🙊

Ooooh wat komt dit toch bekend voor. En als je dat complimentje dan niet heeft zijn ze gepikeerd 🤣

Studeren terwijl je zwanger bent is ook niet alles. Overmorgen examen. De helft van de voorbeeld oefeningen snap ik geen bal van en vind van de helft ook niet terug van waar alles komt. Hoera. En dan nog eens al een mooi slaap te kort op gebouwt door dat ik nooit goed lig door die giga buik. Dat wordt vast een super examen. 😬Stomme is dat ik dus aan men werkgever zelf gevraagd heb of ik dat examen mocht meedoen. Alleen is dat dus begin januari beslist. Zal al blij zijn als ik even veel haal dan de vorige keer 🤣

Dat als je klaagt over pijn (35wkn zwanger) en dan standaard als antwoord krijgt 'tsja, het hoort er bij hé!' 'Ja dan weet je weer waarvoor je het doet!' 💀

Dit🤦🏻‍♀️ echt he

Nog meer geklaag... Dat de buurman blijkbaar nu elke avond gaat verbouwen boven(denk de badkamer🤷🏼‍♀️) gisteren tot 22:15 geen idee wat want even melden deed die niet zo apart🤷🏼‍♀️ vind zelf altijd wel netjes dat je even komt zeggen maar goed... Terwijl me 2 andere kindjes slapen.. Godzijdank slapen ze nu al 2 dagen goed erdoor in en blijven door slapen. Maar irriteerd me er toch aan😑 snap niet why je niet ff weekje vrij neem en lekker door kunt klussen. Hoef ik me ook niet zo schuldig te voelen dat me kids smorgens wat meer lawaai maken boven of dat de baby huilt als hij geboren is. Is nog al gehoorig helaas.

Ja! Inderdaad.. of "zwanger zijn is geen ziekte" nee dat klopt, maar het is soms wel net zo vervelend (of pijnlijk) 🙃 omdat je het einddoel geweldig vindt, hoeft de hele weg er naartoe nog geen feest te zijn

Heerlijk om even te lezen van iedereen dit! Hier die van mij: Ben nu 36+4 en heb sinds een paar dagen dat ik ook vocht vast begin te houden in mijn enkels 😫 Heb altijd hele slankel enkels gehad en nu voel ik me net een olifant. Echt niet aantrekkelijk. Gelukkig is mijn man er wel heel lief over maar ik vind het zelf een verschrikking! Ook mega irritant dat ik gewoon niks meer kan met die dikke buik. Wil een hoop en helpen in het huis (helpen met gordijnen ophangen is een eitje nadat we net ons hele huis zelf verbouwd hebben) en ik mag niet helpen van mijn man. Heel lief weer, en kan het inderdaad ook eigenlijk niet meer, maar kan het zo slecht loslaten dat het een paar maanden geleden wel nog kon. Mensen die dan zeggen; 'Ja maar je bent hoogzwanger'. Inderdaad maar dat betekent toch niet dat ik gehandicapt ben en niks meer kan en mag 😑 Nog een paar weekjes. Ik kan echt niet wachten tot onze zoon geboren is en ik ook weer gewoon wat kan. Normaal bij je voeten bijvoorbeeld...😅

Ik ben vandaag 28 weken feestje! Maar ik kan me eigen poes niet meer zien of scheren. Jeeej!

Oeh ik doe even mee :) Omdat ik minder ben gaan werken, van 40 naar 35 uur. Maakt mijn man niks meer schoon thuis en kookt hij ook niet meer. In het begin van de zwangerschaps lukte dit makkelijk maar nou ben ik soms ook moe 🙈 Zijn eigen dingetjes doet hij daarintegen wel graag pfff.

😂😂😂