Mama met vrienden ?

Wat vervelend. Weet je zeker dat het niet vooral een gedachte is die door jouw hoofd spookt? Misschien kun je bij 1 van die meiden het gesprek hierover aangaan? Als jij de eerste bent die mama wordt kan het helaas wel invloed hebben op de vriendschap. Jouw wereld draait immers om iets dat zij (nog) niet begrijpen. Hopelijk lukt het om het groepje bijeen te houden. Vrienden zijn je hele leven belangrijk, vooral de kwaliteit en niet de kwantiteit wat mij betreft. En tijdens en na je zwangerschap is het super fijn om alles te kunnen delen. Gelukkig zijn er ook veel manieren om andere (aanstaande) mama's te ontmoeten en nieuwe vriendschappen op te bouwen, bijv via bevalcursus, babymassage of andere plekken/activiteiten voor baby's. Ik heb gelukkig een paar vriendinnen die dichtbij wonen en ook een kleintje hebben.

Je kunt het beste een gesprek met ze aangaan. Je moet even voor jezelf nagaan of je er nu tegenkan als ze iets hebben aan te merken aan je (hoop van niet ❤️). Mocht het na het gesprek alsnog niet zo gaan als waar je op had gehoopt, dan zou ik me ook langzaam terugtrekken en me volledig bezighouden met de baby en wat komen zal. Je kan nu echt geen negatieve energie erbij hebben. En wie weet, misschien maak je in de toekomst andere vriendinnen die ook een baby hebben. Die vriendschappen zullen weliswaar wat oppervlakkiger zijn natuurlijk, maar dan heb je wel mensen bij je je vreugde en zorgen bij kan delen. Ik hoop dat alles toch nog zo wordt als hoe het altijd was 🍀

Vervelend! Lijkt me handig om gewoon het gesprek aan te gaan? Moet me neem ik aan niks uitmaken dat jij nu zwanger bent.. ja met een avondje eten kan je geen carpaccio eten of een borreltje drinken. Nou lekker boeiend 🤭

Je relaties veranderen door het krijgen van kinderen wel, maar dat hoeft natuurlijk niet het einde te betekenen. Kinderloze vriendinnen trekken je misschien af en toe weer in een andere wereld, wat ook wel eens lekker kan zijn. Wil jij nog wel investeren in deze dames? Vind je ze allemaal nog leuk, of heb je er een paar die je extra graag mag en anderen wat minder? Probeer jezelf te bevragen wat jíj graag zou willen, ipv alles af te laten hangen van hen en neem initiatief om je relaties waar nodig weer een beetje op te lappen :)

24 jaar lang zwanger. Hoe houd je het vol 😂

Haha zo las ik het ook 🤣

Bedankt voor je reactie! Ja miss zit het idd tussen mijn oren maar vind het erg naar ook Om Er zelf hele tijd over te beginnen omdat ik ook zoiets heb graag of niet.. blijkbaar doet Het mij meer dan hun dat zegt ook genoeg .. er is ook een groeps app aangemaakt met een andere vriendin en de meiden van mijn groepje waar ik niet in zit .. het is ook Mijn eigen schuld omdat ik vaak met mijn vriend samen ben maar dit lijkt mij ook normaal ik ben de enige met een vaste relatie en nu ook zwanger miss dat dit gewoon speelt nu

Lief je reactie! We hebben dit laatst wel besproken maar wil Dit ook niet elke keer bespreken heb ook zoiets als ze niet willen dan maar niet maar blijkbaar voel ik Me Wel rot daarbij..

Ik herken dit volledig! Ik ben ook de eerste die een baby heeft en uiteindelijk verwaterd het allemaal.. Ik snap het ook wel, maar het is niet leuk natuurlijk! Ik hou me er maar gewoon aan vast, dat als ze straks naar de opvang of peuterspeelzaal gaat ofzo, dat ik dan vanzelf nieuwe mensen leer kennen. Ken hier in mijn woonplaats namelijk ook niet echt iemand.. Je hebt hier natuurlijk niks aan, maar weet dat je niet de enige bent die zich zo voelt! Kom vast goed allemaal! 😘

Aahhh, het komt over alsof je aan een dood paard zit te trekken eigenlijk 😟

Als er grote gebeurtenissen in je leven plaats vinden, kom je er achter op wie je kan bouwen. Uiteindelijk is op 1 hand te tellen wie je vrienden zijn en wie “vrienden” zijn voor als je wat gezelligs gaat doen. Zo heb ik 2 vriendinnen die ik 24/7 zou kunnen bellen. Mijn overige vriendinnen zijn ook super leuk en lief, maar zijn er meer voor de leuke gelegenheden heb ik gemerkt!

Zo te horen zit jij in een andere levensfase waar hun nog niet aan toe zijn of juist jaloers op zijn. In idegeval vinden ze het nou niet er bij horen. Wat natuurlijk erg vervelend is maar denk dat je op dit moment weinig er aan kan doen. Dit is een probleem die volgens mij heel veel meiden hebben die als eerste een andere fase in gaan van het vrienden groepje. Focus inderdaad op jezelf. Straks heb je druk zat en heb je vaak nog minder tijd voor je vriendinnen. Wie weet vind je andere vrienden die in de zelfde levensfase zitten en sluit dat beter aan. Straks met je kindje is het ook leuk als die ook met een ander kind kan spelen.. Overgens is het natuurlijk wel super vervelend en zeker met de hormonen. En vaak wil je nu ook van alles delen.

Zodra je een kind krijg zal je vriendengroep veranderen. Maar je echte vrienden zullen er altijd zijn en naar je komen kijken. Maak je niet druk het komt goed focus op je kleine en jezelf der rest zal nog komen. Ik snap je wel

Ik lees dit nu pas, was een beetje opzoek naar dit soort berichten haha. In het begin van mijn zwangerschap deed het mij niet zoveel maar ik merk dat ik het nu ook lastiger vind. Vriendinnen uit mijn vriendinnengroep vragen helemaal niet hoe het gaat met mij en de zwangerschap o.i.d. en zijn ook met hele andere dingen bezig. Ik ben ook de eerste met een lange vaste relatie, iedereen is nog single en studeert nog. Zitten nu toch in hele andere levensfases wat ik ook begrijp maar vind het zo jammer. Is het bij jou inmiddels nog veranderd? Ik vind het ook zo naar om te denken dat als de kleine er is ze dan misschien wel ineens langs willen komen en ik verder ook niks meer hoor.

Ik had wat vriendinnen (dacht ik) maar die zie en spreek ik niet meer en het contact moet altijd van mijn kant komen... Ik heb veel geboortekaartjes gestuurd bijna niemand is geweest. Ik voelde mij enorm eenzaam en kon bij niemand mijn verhaal en mijn ervaringen kwijt (mijn moeder is overleden en mijn schoonmoeder ook) en ben door alles in een depressie gekomen. Nu is het bij mij juist om gekeerd ik heb weer contact met mijn oude collega inmiddels kan ik wel spreken van een vriendin die mij steunt als het even tegen zit en andersom steun ik haar ook en geven we elkaar tips. Laatst ook een andere vrouw leren kennen die was bevriend met een vriendin van mij en nu heb ik contact met haar ook kinderen. Dus het kan ook helemaal omdraaien. Dat je ineens hele andere mensen of mensen die je lang niet ziet ineens wel er voor je kunnen zijn. Anderen vragen ook alleen maar hoe gaat het met je zoon? Niet hoe het met mij gaat... Of praten alleen maar over hun zelf... Oké ik wilde mijn verhaal ook even kwijt? Ik snap dat het vervelend is maar denk aan jezelf en je kindje en mss is straks alles anders of leer je net als ik andere mensen kennen

Ik herken het verhaal heel goed. Inmiddels ben ik 16 weken zwanger van mijn eerste, en ik merk dat mijn hoofd naar andere dingen staat. De mensen in mijn omgeving zijn betrokken, maar ik merk ook dat ik aan hele andere dingen denk. Ik was eerder best impulsief, als iemand spontaan belde om een middag weg te gaan, ging ik gewoon mee. Nu woon ik samen, zorg ik met liefde voor mijn man die 50 uur per week werkt en straks hebben wij er een baby bij die ik graag (als het lukt) borstvoeding wil geven. Mijn impulsiviteit is iets wat ik op de achtergrond zet, ik heb straks te maken met slaap- en voedingsritmes, het huishouden, etc. Ik merk dat mijn vriendschapsrelaties met de mensen die geen kinderen hebben daardoor veranderen. Dat vind ik soms wel moeilijk, want ik heb lange vriendschappen die ik koester. Ik denk dat wanneer je stabiele vriendschappen hebt, deze misschien zullen veranderen, maar wel zullen meebewegen met de nieuwe situatie.

Ik merk zelf nu ik een kleine heb dat ik voordat ik zwanger werd, te weinig interesse toonde in vriendinnen, collega’s etc. die zwanger waren of kindjes hadden als het daarover ging (Terwijl ik juist vaak hoor dat ik een betrokken vriendin ben). Nu denk ik: wat zonde dat ik er zo weinig echt van mee heb gekregen! Daarmee wil ik zeggen dat mensen zich er niet altijd bewust van zijn dat ze weinig interesse tonen en wat een zwangerschap en een kindje allemaal met je doen :) Mijn tip zou zijn voor de meiden die ditzelfde ervaren (als de TS): probeer je vriendinnen erbij te betrekken, en toon daarnaast ook interesse in hun leven. Realiseer je dat je in een andere fase zit die zij nog helemaal niet kennen en waar zij zich daardoor moeilijk in kunnen verplaatsen zonder een beetje hulp van jou. Probeer het van 2 kanten te bekijken 😁

Ik herken je verhaal dat is bij mij ook zo. Mijn vrienden zijn nog lekker van het feesten en ik kan dat nu natuurlijk niet. Ik zie wel echt wie mijn echte vriendinnen zijn en dat zijn er oprecht van 2 van een hele groep. Ik word ook niet meer meegevraagd en vind t ook echt super jammer maar helaas is het nou eenmaal zo want hun zijn niet zwanger of hebben een kindje.