Man wil niet dat ik minder ga werken.

Lieve Lau, Zelf heb ik hier geen ervaring mee, maar is het misschien een idee om samen even naar de boekhouding te kijken? Wat gaat er in en weer uit als je parttime gaat werken? Wat houden jullie over, etc, etc.. Zo kan hij het zelf ook misschien inzien. Misschien ook eventueel laten zien wat een opvang jullie zal kosten, mits de baby naar de opvang zal gaan. Er zijn zoveel dingen waar je rekening mee moet houden en dat zou je allemaal op kunnen noemen. 'Sprongetje hier, sprongetje daar, afspraak bij CB, oh nu is je kind opeens weer ziek, gebroken nachten, wilt niet drinken' en noeeeem maar op. Juist met dit soort dingen is aandacht voor je baby belangrijk. Ook voor de hechting 😊 Het is echt geen 'makkelijke weg' 😉 dit eist verantwoording en voor sommige vrouwen is het juist een verademing dat ze parttime werken en tijd over houden voor de kleine.

Dankjewel voor je reactie💕 Ik denk dat dat zeker een goed idee is. Ik ben er van overtuigd dat wij dit financieel aankunnen maar t is inderdaad wel goed als hij dit zwart op wit ziet staan. Ik denk inderdaad ook wel dat hij dalijk zal inzien dat er veel meer bij komt kijken dan hij nu denkt. Tot nu toe is de zwangerschap makkelijk verlopen en mag ik absoluut niet klagen maar af en toe lijkt hij daardoor juist te vergeten dat dit niet vanzelfsprekend is en ook na de geboorte niet makkelijk zal zijn. Als ik fulltime zou blijven werken zou dat betekenen dat we 5 dagen per week opvang zouden moeten voorzien. De gedachte alleen al dat ik de kleine met 12 weken zoveel weg moet brengen maakt me gek.

Graag gedaan! Het zal denk ik wel veranderen als de baby geboren is, vooral in de kraamweek zal hij merken hoe zwaar het af en toe is. Als ze nog zo klein doe je niet meer 'even' iets, zelfs als ik af en toe naar de wc moet kan ze soms de boel bij elkaar krijsen, alsof ik haar alleen heb gelaten in de woestijn 😆 Die gekke gedachte, wordt alleen maar erger als ze is geboren. Die kleine vingertjes, teentjes, mondje, neusje, zo verliefd kun je zijn, maar je kan er ook een Hulk van worden. (tenminste, ik dan, zo graag wil ik haar beschermen)

Even mijn ervaring hierin. Na mijn eerste zwangerschap ben ik terug 40u per week gaan werken als verpleegkundige (dus ook weekenden, waardoor er veel ruzie was dat hij weer alleen was met de kleine). Ik had het er zelf moeilijk mee dat ik ons kindje zo weinig zag en voelde me bijgevolg een slechte moeder (wat ik op zich dus niet was). Nu zwanger van nummer 2. Ik heb ook aangegeven aan mijn vriend halftijds terug te wilen gaan. Dit vond hij niet kunnen (financieel dan). Ik heb echter voet bij stuk gehouden en een loonsimulatie aangevraagd met hoeveel ik dan netto ging verdienen. Wat bleek? Door minder te werken ga ik in een lager belastingsklasse komen en geef ik (veel!) minder af dan als ik voltijds werk. Trek daar dan de opvang af die we er mee uitsparen en onze kuisvrouw elke week (want dit kan ik dan terug zelf doen) en ik kwam op 100 euro per maand na op hetzelfde bedrag uit. Nu is meneertje wel nog wat sceptisch, maar is wel volledig mee in mijn verhaal. Soms is het goed om eens het totaal plaatje te bekijken en niet enkel 'maar dan verdien je minder'. Had ik dit geweten bij mijn eerste, had ik het toen al gedaan. Maar ik dacht zoals je vriend, en man, wat was dat zwaar!

Hier bij de eerste ook een makkelijke zwangerschap, bevalling echt prima, zorg voor de kleine: echt intensief, al was onze zoon geen moeilijke baby. Reken maar dat manlief heeeeeeel blij is met het feit dat ik parttime ben gaan werken. Ik heb het leeuwendeel van de zorg op me genomen (al deed hij ook veel hoor) en ik nam het voortouw bij begeleiding, beslissingen, consultatie bezoeken etc. Als jullie allebei fulltime werken, gaat hij dan ook inderdaad 50% van de zorg op zich nemen? Buiten de opvang dan hè? Dus ook als die bezoekjes, ziek kind, dokter, sprongetjes, denken over en plannen van voedingen, kleertjes kopen, etc.... Echt, hij wordt er gelukkiger van als jij minder gaat werken en dan lekker samen met de kleine ff wat kleertjes kan halen en naar afspraken kan gaan. Verademing voor jullie beiden, dat is zoveel geld waard. Dus als het kan...

Eerlijk gezegd zou ik ook part time willen werken maar ik ben een echte work-a-holic. Ik heb nu verlof en heb het zo zwaar om de laptop niet aan te zetten en lees toch dagelijks een aantal keer mijn werk mail. Tijdens de eerste en erna ben ik gewoon fulltime in twee ploegen gaan werken, wat ik nog steeds deed maar ik baalde zo van de momenten die ik moest missen. Haar vader heeft haar leren lopen en haar voor het eerst zien lopen, allemaal bijzondere momenten gemist. Een simpele avondeten met zijn allen is voor ons een luxe. Mijn man die geeft aan dat hij vind dat ik dat zelf moet bepalen (minder werken) De laatste maanden had ik het best moeilijk met onze gezinsleven. Daarom hadden we al besloten dat hij maar 4 dagen id week zou werken ipv 5. Nu is hij iedere woensdag vrij en ik ben iedere vrijdag vrij (daarentegen moet ik een keer per maand een weekend werken). Financieel scheelt het zo weinig dat hij een dag minder werkt want dat is dan weer een dag minder opvang. En voor zo’n klein bedrag heeft hij iedere woensdag een vader dochter moment met Hira. Daarnaast vind hij ook dat het hem rust geeft. Lekker twee dagen werken, een vrij nog twee en weekend. Het is hem achteraf het geld niet waard. Hij was zo sceptisch van ja dan ga je geld inleveren en misschien moeten we dan maar 1x per jaar op vakantie of kunnen we alle extra’s niet meer doen maar echt het scheelde zo weinig. Ga samen kijken naar wat je wel niet moet betalen voor de opvang en vooral de rust wat je terug krijgt als je minder werkt. Mijn man vind het heerlijk dat we meer tijd als gezin aan tafel kunnen doorbrengen ipv dat een van ons altijd maar zijn eten moet opwarmen. Het huishouden draait makkijker mee enzo. Hij zal je wel begrijpen alleen het is gewoon het onbekende denk ik. Praat veel met elkaar en probeer elkaar te begrijpen. 🥰

Voorheen werkte ik 32u en dat was ik ook van plan te blijven doen na de bevalling. Eenmaal terug op het werk vond ik het zwaar. Mijn man werkt wisselend. Het was voor mij dan ook enorm veel hollen, want halen/wegbrengen kwam toch wel op mijn schouders terecht. Daarbij wilde ik graag nog een dagje extra met mijn kleine. Mijn man stond gelukkig volledig achter mij, maar ik vond het zelf heel lastig. Ik wil graag een zelfstandige vrouw blijven. Ik heb alles op het werk door laten rekenen en al met al veel het best mee. Dan ook scheelt het in de kinderopvang. Je zou ook kunnen kijken wat het betekent voor toeslagen. Misschien heb je daar weer recht op. Dan scheelt het nog minder. Ik heb zelf nu ouderschapsverlof opgenomen voor 1 dag in de week. Dan werk ik de komende 2j minder. Mijn contact blijft dan in stand. over 2j kan ik dan in principe weer mijn eigen uren gaan draaien, maar we zien tegen die tijd we wel weer verder. Overigens is mijn ervaring juist dat de meeste vrouwen minder gaan werken, zodra de kleine er is. Fulltime werken is in mijn omgeving juist de uitzondering.

Ik heb ook altijd 40 uur gewerkt, nu mijn dochtertje er is werk ik nog maar 16 uur. Wel hebben mijn vriend en ik eventjes gezeten en alle vaste lasten etc opgeschreven om te kijken wat er zou veranderen. Misschien helpt dit voor jullie ook? Misschien gaat hij er dan anders naar kijken. Succes! :)

Ik zelf ook kapster er 33 uur werkend op dit moment 27 weken zwanger, na alles door berekend te hebben als ik 33 uur zou blijven werken en dan de extra kosten voor de kinderopvang was ik dus 4 dagen in de maand extra aan het werk voor €100... dat vonden we het niet waard dus ik ga 25 uur werken na mijn zwangerschap! Misschien kan je hem zo overtuigen? En als ze echt tevreden met je zijn zal er heus over een paar maanden loonsverhoging inzitten! Je kan altijd een gesprek aan gaan.

Ik heb zelf een jaar ouderschapsverlof, waardoor ik een jaar minder werk (28 uren, en dus ook wat minder verdien). Het eerste jaar schijnt het pittigst te zijn en ook de meeste ontwikkeling, waardoor ik weinig hoef te missen en goed kan meehelpen. Daarna ga ik weer mijn volledige uren werken (32 uren). Dit is misschien voor jou ook een idee? Om bijv. eerst een jaar minder te gaan werken? Maar persoonlijk zou ik sowieso geen 40 uren willen werken. Dus als je financieel die ruimte hebt zou ik sowieso minder gaan werken haha.

En het is inderdaad waar wat hier boven wordt gezegd over de belasting. Ik ben ook eens van 36 naar 32 uren werken gegaan en kwam daardoor in een andere schijf, waardoor ik netto bijna hetzelfde bleef verdienen. Zeker de moeite waard om uit te zoeken!

En dan je kindje 5 dagen weg brengen? Of werkt je man parttime. Als je een keuze hebt zou ik er voor kiezen om m'n kindjes zo min mogelijk naar een opvang/oppas te brengen, je wilt zelf toch alles meemaken en niet alleen maar 2 dagen in de week ?

Hoeveel van de zorg en opvoeding wil je man eigen voor zijn rekening nemen? Bij ons is het echt ieder 50%. We zijn allebei van 5 naar 4 dagen gegaan en vangen om de beurt onverwachte dingen op zoals wanneer het kdv belt dat je kind ziek is en opgehaald moet worden. Het lijkt me fijn om daar in brede zin over te praten dan alleen over geld.

Het blijft een lastige discussie merk ik ook uit de reacties. Een oplossing zal je dan ook samen met je partner moeten vinden. Voor mij is het zo dat ik voor mn zwangerschap (nu ruim 39w van de 1e zwanger) 40u werkte - in Amsterdam, dat zo'n 1.5u enkeltje reizen is voor mij. Na mijn verlof keer ik terug voor 32u door het inzetten van mijn ouderschapsverlof voor een jaar. Tuurlijk ga ook ik minder verdienen maar die kosten van die extra dag opvang is er ook niet. Daarnaast kan ik één dag thuiswerken en kan de kleine man thuisblijven. Alleen met erge drukte op mijn werk breng ik hem dan bij mijn (schoon)ouders. Mijn vriend heeft hier overigens nooit een probleem van gemaakt. Enerzijds hebben wij het nu enorm goed en kan het financieel (wij hebben een gezamenlijke rekening voor gezamenlijke kosten maar daarnaast beide onze eigen financiën) daarnaast wil ik zelf de beslissing kunnen maken hoeveel ik werk zolang dit niet ten koste gaat van onze gezamenlijke financiën. Misschien een tip om financien echt te splitsen in iets van jullie en van jezelf en als je inkomsten in "jullie pot" hetzelfde blijven moet het toch prima kunnen om minder te gaan werken 😊

Je kunt ouderschap verlof inzetten. Als je het financieel niet red kun je altijd je uren weer terug krijgen 😊

Ik werk 32 uur wisselende diensten. Mijn vriend werkt 40 met ook wisselende diensten. Heb vanaf begin aangegeven dat ik minder ga werken ipv de kleine steeds naar opvang te moeten brengen. Als je dat financieel redt waarom niet. Vaak kom je op ongeveer hetzelfde uit omdat je in een mindere loonbelasting schaal komt te zitten en je kleine dus niet naar de opvang hoeft. Ik ben daar altijd wel heel stellig in geweest en mocht hem dat niet bevallen dan had die pech 😅

Ik kan niet in jullie portemonnee kijken.. Ik vind het zelf wel heel onwenselijk om een kleine baby of peuter 5 dagen in de week weg te brengen. Ik zie daar veel risico's aan en het is stressvol voor een baby zoveel gescheiden te zijn van de ouder. Hier zijn veel onderzoeken naar gedaan, ze maten verhoogde cortisolwaarden bij kindjes in de crèche. Als het niet anders kan, dan is het niet anders en vind ik het super dat een ouder er alles aan doet om in levensonderhoud te voorzien, maar dat lijkt bij jullie niet aan de orde. Daarnaast.. wij werken om te leven en leven niet om te werken. 😊 Dit bepaalt bij ons de keuzes. Zo hebben we bijv. Nu voor twee maanden salaris apart gehouden zodat ik na de geboorte van ons 2e kindje iets langer thuis kan blijven. Mijn man heeft een halve dag ouderschapsverlof per week, zodat hij ook een middag per week voor ons zoontje kan zorgen en leuke dingen kan doen. Voor ons heeel waardevol: deze tijd komt niet meer terug!!

Mijn ervaring, ik werk 24 uur, in de zorg dus ook weekenden. Daardoor hebben we weinig opvang nodig en ben ik veel thuis. Ik had al die tijd met mijn zoon niet willen missen. Het lijkt me vreselijk om “weekend ouders” te zijn omdat je kindje 5 dagen op de opvang is. Dan maak je maar zo weinig mee. Ik begrijp daarom heel goed dat je parttime wil werken. Nu is de baby er nog niet en heeft je man een praktische blik. Straks kijk je er waarschijnlijk heel anders naar. 😊😘 Er zijn ouders die hun baby 5 dagen wegbrengen. Ik wil ze niet veroordelen, ik zou het alleen zelf niet willen... Succes met je keuze.

Zo gaan wij het ook doen! En dat voelt enorm fijn!

En beide een dag ouderschaps verlof? Mannen hebben het ook tegenwoordig toch? Voor opvang en gastouder krijg je ook geld terug van belastingdienst Als ik 5 dagen moet werken zou ik zeggen prima jij 1 dag minder en een huishoudster! Dat je niet in het weekend nog moet poetsen. Maar dat is mijn mening.