Man wilt geen seks meer

Wat naar zeg 😔 ik kan me de onzekerheid voorstellen. Ik zou het gesprek nog een keer aangaan, vertellen wat het met jou doet en eventueel voorstellen om een seksuoloog in te schakelen of samen in gesprek te gaan over jullie relatie met een professional erbij. Hopelijk wordt het beter!

Ik heb helaas geen tips want maak ongeveer hetzelfde mee, sinds de kleine er is geen intimiteit meer. Ik heb het een beetje losgelaten en focus me gewoon op mijn zoontje. Hoop dat het goed komt ❤️❤️❤️

Dat is inderdaad heel vervelend 😔! Het gene wat in mij juist op komt.. is eigenlijk een tijdje kijken en geen initiatief tonen en er ook niet over beginnen. En ik denk wel dat je weet waar die van te voren opgewonden van raakte.. bij mij is het stringetjes hahaha hoe dunner hoe beter.. dus misschien dat is een keer doen of een strakke legging aan of gaan opruimen voor z’n neus toevallig met je volle glorie billen recht voor z’n vizier! Of ga is helemaal opgedoft en je beste jurk de deur uit met een vriendin, dan zal die ook wel is eventjes opkijken en vragen waar z’n vrouwtje naar toe gaat! Ik ben zelf ook 24 en gelukkig is het bij mij net als voorheen al dan niet beter.. maar geloof me dat heeft ook een tijdje geduurd! Misschien heb je er iets aan, en als je dat al misschien hebt geprobeerd en hij gaat daar zelfs ook niet op in dan zou ik het idd ook niet meer weten helaas😔 Want herhalen werkt hier averechts over zulke dingetjes dan raakt die juist daarover geïrriteerd en hoeft het helemaal niet meer hoor m 🤦🏼‍♀️

Kan het zijn dat je man niet lekker in zijn vel zit of last heeft van een depressie?

Je hoort weleens dat mannen er erg aan moeten wennen dat zij jouw lichaam moeten delen met een minimensje. Met name als je borstvoeding geeft. Misschien dat dat er mee heeft te maken...

Wat ontzettend onzeker kun je je dan voelen hè 😏, ik lees hier een reactie of je man misschien in een depressie zit? Of minder in zijn vel? Het ellendige van dit is dat het missscjien helemaal niet aan jou ligt. Is het jullie eerste kindje? Misschien is de verandering (van jou lichaam toen je zwanger was, van jullie leven sinds de baby er is) voor hem zo overweldigend dat hij het voor zichzelf even kwijt is. Vreemdgaan zou jk niet van uitgaan. Zeker niet als de rest van zijn gedrag normaal is. Als hij vreemdgaat zou je dat op seksueel gebied kunnen merken , maar veelal heb je juist meer seks doordat ze beter in hun vel zitten. Ik zou op intiem gebied zelf ook wat afstand nemen en kijken of het dan toch beter word

Zo herkenbaar!! Bij ons heeft het gelukkig niet zo lang geduurd en ik ben inmiddels pas hoogzwanger, maar zeker wel een paar maanden van de zwangerschap waren precies zoals jij beschrijft. Voorheen lag het initiatief voor seks eigenlijk altijd bij mijn man, of als ik zelf zin had dan hoefde ik maar het woord seks te zeggen, en hij had ook meteen zin en konden we los. Daarnaast keek hij zelf ook nog af en toe porno weet ik dus zijn libido zat gewoon goed. Maar sinds de hele zwangerschap opeens nul interesse. Ik vroeg hem ook of hij dan porno keek of zelf ging masturberen ofzo (voor vreemdgaan ben ik bij hem niet bang) maar nee ook dat niet. En de hele tijd ook smoesjes, nee hoor is niet de zwangerschap, gewoon moe de laatste tijd, druk op werk, nee we zitten toevallig niet in hetzelfde ritme (ik sliep natuurlijk vrij veel en vroeger naar bed), toevallig nu geen zin, etc etc. Na een tijdje ook dat het mijn lichaam was met de buik dus die ging ik ook een beetje verbergen wanneer ik hem probeerde te motiveren. En voor mij totaal onwennig want ja natuurlijk kun je je man proberen te verleiden maar dat had ik NOOIT nodig gehad: hem met 1 vinger aanraken en hij had al zin. Nu gaf ik hem hele massage, kleed me mooi, maak avances, trok alles uit de kast, en zijn animo bleef 0. Wat wel een beetje heeft geholpen is dat ik een bordspel heb gekocht met oefeningen voor partners, heet volgens mij Ultieme Verlangen, dat hebben we paar keer gedaan en bracht hem wel meer in de stemming (op zijn nieuwe slome tempo als het ware). Maar alsnog alle initiatief moest bij mij liggen om dat spel dan te gaan doen samen. Uiteindelijk hebben we er vaak over gesproken en heb ik uiteindelijk, toen het mij zelf ook een beetje begon te dagen, gezegd dat alles tot dan toe smoesjes waren. Dat ik van de buik nog het meeste geloofde maar de rest echt niet voelde als de echte reden. Wat het uiteindelijk was, was dat het voor hem gewoon moeilijk was om mij te zien EN als "minnaar", EN als moeder van zijn kind waar hij alles voor doet. Dus zeg maar het seksuele en het zorgende met elkaar verenigen. Door echt hierover te hebben gesproken lukte het hem meer om me te zien als mijzelf, met verschillende kanten als het ware. Heeft echt paar maanden geduurd en het was heel frustrerend. Maar nu merk ik vooral weer door de dag heen dat ie even aan me zit, mijn billen complimenteert, dat soort dingen. Niet eens de seks maar eigenlijk die onderlinge aantrekkingskracht is wat ik echt had gemist! Hopelijk voor jullie ook een goed einde en anders misschien een seksuoloog betrekken? Ik denk dat dit heel vaak voorkomt bij jonge ouders

Oh en ik zou absoluut niet aanbevelen om zelf afstand te nemen, heb ik ook geprobeerd maar dat vond hij alleen maar relaxed (en ik nog veel frustrerender).

Geen tips mbt je man, maar wat walgelijk dat jij dan in zijn telefoon en social media gaat speuren!!! Gatverdamme zodra dat gebeurt is de relatie echt op sterven na dood hoor. Je vertrouwt je eigen vent niet eens? En dat kun je niet op onzekerheid afschuiven hoor

Het kan wel iets rustiger toch? Ongeacht wat je vindt, want ik ben het ook niet eens met een dergelijke actie, kan de toon wel een beetje rustiger.

Dit is nou zo’n comment waar ze niet om heeft gevraagd en geen toegevoegde waarde heeft. Ze heeft aangegeven dat ze weet dat het fout is. Dus houdt je neerbuigende reactie bij je.

Doe eens rustig mens.. wat een uitspraken naar een onbekende!Schaam je!!

Wij hebben hetzelfde maar dan ben ik degene die eigenlijk nooit meer zin heeft. Eerst maar de hormonen en het herstel de schuld gegeven (dat geldt natuurlijk niet voor jouw man), maar ook nu na zes maanden komt het nog niet echt terug. Bij mij komt het toch ook een beetje door het gevoel dat je elk moment gestoord kan worden, en dat je toch eigenlijk ook op tijd moet gaan slapen, dat soort belemmeringen in je hoofd. Ondanks dat onze dochter goed slaapt voel me toch altijd een beetje op scherp staan, en een beetje fysiek prikkelbaar, waardoor het niet zo fijn is om aangeraakt te worden. Misschien zouden deze dingen bij hem ook kunnen spelen? Verder kan de bevalling zelf ook nog in zijn hoofd zitten. Je komt er alleen achter door het goed uit te praten. En zelf vind ik het ontzettend fijn dat mijn vriend geduldig is, er geen druk achter zet, en niet merkbaar onzeker erdoor is. Onzekerheid kun je niet veel tegen doen, maar kijk er voor uit om dat teveel "zijn probleem" te maken, dan zit je al snel in een vicieuze cirkel.

Kalm aan meid. Je mag het niet met deze actie eens zijn, maar de topicstarter schrijft zelf ook al dat ze weet dat dit fout is. Met deze comment help je haar niet bepaald verder.

Als het eenmalig was en ze vond het zelf fout dan inderdaad, maar ze doet het vaak en ik vind het echt not done. Denk dat haar wantrouwen juist het probleem in de relatie is en dat haar man om wat voor reden geen zin heeft in seks kan inderdaad haar onzekerheid aanwakkeren maar dat speuren en stiekeme gedoe valt bij mij echt enorm verkeerd

Er zijn genoeg vrouwen bij wie de man wel vreemd gaat en die steken doelbewust hun kop in het zand! Vind je dat beter dan? Lijkt me juist reëel dat als er iets mis zit in je relatie dat je alle opties afweegt... IPV kiezen om naïef te zijn. Maar de uitkomst is hier gelukkig dat hij niet vreemd gaat.

Dat snap ik, het is ook niet ok. Het enige wat ik probeer aan te geven is dat een rustige, duidelijke manier van verwoorden vaak beter doorkomt. Die tactiek pas je ook toe bij je kinderen denk ik 😉

Bij ons was het net als jij omschrijft; vriend wilde elke dag wel. Zelfs tot aan de bevalling nog wel, haha. Daarna ineens helemaal niet meer. Ik vond het eerst niet erg, had de eerste paar maanden ook geen zin. Maar op een gegeven moment vond ik het wel vervelend worden dat we nooit intiem meer waren. Eerst zei hij steeds: tja, soms heb ik gewoon zin. (Ik dacht; sinds wanneer dat? 😂) Maar na een tijdje vertelde hij me dat hij een beetje getraumatiseerd was geraakt door de bevalling, hij kreeg dat beeld niet uit zijn hoofd. Ik heb hem gewoon de ruimte gegeven, het initiatief bij hem gelaten. Heeft wel bijna een jaar geduurd, maar inmiddels gaat het weer goed. Hij is steeds anderhalve week van huis en dan 4 dagen thuis. Maar zodra hij thuis is, is hij wel in the mood hoor. 😉 Ik snap dat het vervelend kan zijn, maar ik zou hem toch de tijd gunnen.

Wat vervelend dat het je onzeker maakt en dat jullie er samen niet over kunnen praten. Heel herkenbaar wat je meemaakt. Bij ons eerste kindje hadden wij precies hetzelfde situatie. In mijn 3e trimester had ik een olie gekocht voor de perineum massage. En dit moest hij voor mij doen want ik kon er zogenaamd niet bij🤪. Nou dit hielp wel om het een en ander aan te wakkeren. Na de bevalling zag mijn man mij niet meer staan en was alleen nog maar papa voor onze dochter. Heel lief en leuk natuurlijk maar ik had ook weer behoefte om man en vrouw te zijn. Dus ik begon het weer spannend te maken met pakjes, kaarsjes aan, smeuïge berichtjes sturen onder werktijd. Hij moest er even aan wennen en wilde mij geen pijn doen vooral na wat hij gezien had tijdens de bevalling. Heel begrijpelijk uiteraard..naast de pijn heeft hij een baby uit mijn lichaam zien komen. Hij zei het niet maar ik besefte mij dat ik hem tijdens de zwangerschap en daarna ook vaak weggeduwd heb. Door pijntjes, niet lekker in m'n vel zitten, de baby slaapt en ik ben moe. Bij ons had het wel geholpen dat ik het initiatief nam om het spannender te maken en erover te praten. Al moest ik het eruit peuteren. Maar ik heb vooral duidelijk proberen te maken dat ik oke ben en dat hij mij geen pijn doet. Probeer verschillende dingen uit en geef niet op Na 1 of 2x proberen. Sommige mannen praten Nou eenmaal niet makkelijk over hun gevoel. Heel veel succes en hopelijk gaat het snel beter tussen jullie.

Het is heel logisch. De meeste ouders hebben na de geboorte van hun kind de eerste maanden vrijwel geen seks. Wij bijv willen wel maar zijn gewoon dood op en denk komt wel weer. Geen zorgen maken joh.