Mannen…😵‍💫deel 11

@PLUSMINUS Hoe gaat t nu? Met die vraag eindigde het vorige deel en ik ben ook wel benieuwd (beetje bezorgd)

Nooit wilde mn man apart slapen. Echt nooit. En ineens is hij er helemaal klaar mee, heeft er geen zin meer in om ruzies uit te praten (ook zijn woorden) en gaat in de logeerkamer slapen. 😑

Mannen zijn net babies. Wanneer zij zien dat kindjes de aandacht krijgen dan komen zulke taferelen naar boven. Puur om aandacht, denken dat je achter hen aangaat en hen overhaalt of iets. Dan voelen ze zich weer nodig en of ze er nog toedoen ofzo pffff

Lekker rustig alleen in bed zou ik zeggen🙊🙌

Ja dat wel. Alleen jammer dat ik later te horen krijg waarom ik geen moeite heb gedaan om het goed te maken. Terwijl hij degene is die geen zin meer had om te praten en zei dat ie in de logeerkamer gaat slapen. Als ik geen sorry zeg gaat er niks gebeuren. 🙄😮‍💨

Mja misschien ben ik er te koppig voor. Ik zou geen sorry zeggen😅 en zou hem lekker in de logeerkamer laten liggen totdat hij sorry zegt.

Echt ook kinderachtig van hem pff😮‍💨 mja zo zijn bijna alle mannen😅

Hoe zou hij reageren als jij zou zeggen: veel plezier in de logeer kamer, maar van mij kun je geen sorry verwachten? Kan het dan zijn dat hij toch toe gaat geven? Soms moet ik dat bij mijn man doen, zodat hij ziet dat ik het ook echt meen.

Ik had me gisteren even flink uitgelaten over mijn vriend. Hier hoe het verder ging: Bij thuiskomst kreeg ik te horen "was je je weer aan het stellen?" We hebben over de situatie gepraat maar we het waren het niet met elkaar eens. Ik vond dat hij voor de makkelijke weg koos zodat ik de boterham kon maken, hij vond dat ik er 'meteen' over begon (we zaten op dat moment al een half uur in de F1-race) en mijn zin doordreef door alsnog notenpasta erop te doen i.p.v. jam. We waren bij mijn schoonouders en hoewel ze het geen probleem vinden, ik ga niet in al die kastjes liggen neuzen op zoek naar jam. De notenpasta had ik vanuit thuis meegenomen. Bovendien geven we thuis ook nooit jam, dus waarom op dat moment ineens wel? Maar goed. Erna heb ik aangegeven dat ik de hoeveelheid zorg niet eerlijk verdeeld vind (dit gesprek hebben we overigens al eerder gevoerd) maar kreeg toen weer een opmerking waar ik niets mee kan ("je hebt nu toch je pauze gehad?"). Ik was huilend de deur uitgelopen naar huis waardoor mijn zoontje bij mijn vriend bleef. Het voelde alsof ik tegen een muur praatte maar toch lijkt het ergens effect te hebben gehad. Hij is vannacht en vanochtend opgestaan voor ons zoontje en staat nu de ramen te wassen. Ik denk dat zijn opmerkingen betreffende het "je moet naar me luisteren" voortkomen uit zijn opvoeding. Zijn moeder doet ook alles voor zijn vader (koffie maken etc.) maar heeft ook altijd voor de kinderen gezorgd. Heb gisteren wederom duidelijk gemaakt dat ik hier niet van gediend ben. Buiten dat gaat het best goed tussen ons hoor maar soms botsen we met elkaar door onze opvoeding.

Nog een aanvulling. Mijn vriend is overigens niet de makkelijkste. Hij heeft een hele lieve kant maar ook een kant die heel direct is, zelfs zo dat hij heel bot kan overkomen. Hier heeft hij al feedback op gekregen vanuit zijn werk maar volgens hem moeten ze daar maar tegen kunnen. Hij lijkt op dat gebied heel erg op zijn vader en ik wist waar ik 10 jaar geleden voor koos en nog steeds. Het is dat zijn lieve kant veel goed maakt maar het blijft af en toe een strijd. En ik blijf daar ook tegenin gaan omdat ik niet wil 'eindigen' als zijn moeder. Ik wil niet naast mijn kind ook nog voor mijn partner moeten zorgen. Eten maken e.d. kan hij prima zelf. Maar denk wel dat deze situaties soms nodig zijn om hem weer tot inzicht te krijgen dat zijn gedrag gewoon echt niet oké kan zijn.

Ik geloof oprecht dat je partner ook een hele lieve kant, absoluut. En wat goed dat je voor jezelf op blijft komen! 💪 Kom vooral je hart luchten wanneer je wil. Ondanks dat je wist waar je aan begon, kan ik me voorstellen dat je af en toe met liefde de haren uit je hoofd wil trekken. Communicatie is zo lastig :/

Helemaal mee eens! En heel herkenbaar. Maar desalniettemin inderdaad soms helpend om even op je strepen te gaan staan zodat hij weet waar jouw grens ligt.

Pff dag 3 in Italië Met zoontje en vriend. En ons zoontje heeft het ook lastig vooral met savonds in zijn reisbedje. Dus we leggen hem rond 20:00 bij ons in het bed om hem inslaap te krijgen. Het is al 2 dagen enorm goed gegaan. Buiten vandaag en telkens onze zoon teken deed voor mij. Weigerde papa hem telkens te geven.. tot hij perongeluk papa pijn deed.. papa werdt op da moment boos dus. En ik als mama zijnde zei dat ik dit wel niet gepast vond hoe hij begon te doen. Hij reageert letterlijk dan dat ik een pussy van een mama ben ( een niet zo denderende mama) blijkbaar in zijn ogen want onze zoon heeft mijn karakter (heel makkelijk vaak lachen en dus altijd heel vrolijk) alleen als hij moe is wordt hij snel lastig snel overprikkeld.. en wilt hij dus letterlijk knuffelen eigenlijk. Maar als hij dan onbewust u pijn doet wordt papa altijd boos.. en dan mag ik amper iets zeggen. T is de laatste tijd altijd allemaal ik terwijl ik ons zoontje een goede veilige thuissituatie wil geven.. maar wat dus niet helpt als er ruzie is moet hij altijd onze zoon vasthouden… en laat hij hem letterlijk alles zien… en ik heb al 20 keer bekan gezegd dat als hij ruzie wilt maken en het weer op mij wilt steken dat hij dat moet doen zonder onze zoon.. zomaar te pakken enal..

Kan aan mij liggen, maar ik vind alleen al de opmerking ‘pussy van een mama’ echt niet kunnen..

Heb hem dit ookal gezegd. Van nu ben ik de pussy en de slechte mama terwijl ik altijd mijn best doe als mama en bijna alles zelf doe

Juk waarom moet toch alles op de weegschaal?! Ik klaag een keer tegen hem (meestal doe ik dat hier op het forum) over hoofd en spierpijn doordat ik ziek ben. Krijg meteen terug "je bent niet de enige met spier er rugpijn. Moet je kijken wat ik in mijn eentje doe hier". Wat wil je een compliment? Een klap in je gezicht? Mag hoor geen probleem. 😡😡😡😡😡😡

Hij geeft niks toe. Hij is er heilig van overtuigd dat hij niks fout heeft gedaan. En weegt het altijd op met hoe fout ik ben dus ik moet mn excuses aanbieden en hem tegenhouden dat hij op de logeerkamer gaat slapen. Ik doe ook helemaal niks. Was gister ook erg rustig in huis 🙃

Vent heeft sinds 2 dagen ook het norovirus te pakken. Hij was echt goed ziek op de eerste dag. (Ik en dochter hebben het vorige week gehad) Allemaal prima, maar nu voelt die zich al vele malen beter maar hij leg de hele dag alleen maar op bed. Gister kwam die er savonds pas uit om wat te eten (een bordje patat 🫠) nu net geeft die aan dat die misselijk is... ja als je niet eet en alleen maar leeft op water en rennies dan wordt je misselijk en zeker met deze hitte. Gedragen alsof het een klein kind is... Maar hij wilde niet luisteren naar me, dus heb hem aangesproken als een klein kind. Nou ineens kon die wel luisteren en ging die toch maar even een cracker met jam maken en paracetamol innemen en even buiten zitten in de schaduw. Echt waarom moet hij zich zo aanstellen? Ik en dochter waren binenn 2 dagen alweer opgeknapt en up and running en hij moet het weer rekken en doen alsof die dood gaat. Vriend ik wil best alvast je 6 plankies bestellen hoor? Zeg maar welke kleur 🤣 Pff mannen

Die van mij heeft een keer nadat hij ziek was en steeds aan het overgeven was, een hele maaltijd gegeten en daarna lopen klagen dat hij misselijk was... Joh wat verwacht je dan. En dan eigenlijk ook niet naar mij willen luisteren toen ik zei: begin met wat lichts.. een beschuitje of iets. Die van mij was ook een keer verkouden, (Iets met hooikoorts maar te eigenwijs zijn om er iets aan te doen) zat hij te snotteren, toen was ik er klaar mee en gezegd: nou... Aan een verkoudheid ga je niet dood he.. Nou ik moest niet zo hard zijn🤣🤣

Mijn man heeft het heel warm. Niet een beetje, heel erg. Niet te doen, nagenoeg onhoudbaar, eigenlijk niet uit te houden etc. Is dit er eentje uit de categorie mannengriep? Want ik kan er, met bijna 33 weken, echt nooooit zoveel last van hebben als hij heeft is me in vertrouwen verteld 🤷‍♀️