Mannen…. Deel 13

Haha wij ook! Puur omdat de GFT bak anders zo'n vieze drap wordt🙈 Andere etenswaren gaan ECHT niet door het riool. Het zal best dat het allemaal op één grote hoop komt te liggen, maar ik heb geen zin om nog meer waterschapsbelasting etc te betalen, omdat ze dan nog meer troep moeten gaan verwijderen bij de rioolzuivering🙈

Waarom wordt mijn man altijd "ziek" als ik niet lekker ben? Als ik erg moe ben, of niet lekker in m'n vel zit, of gewoon ziek, dan komt hij binnen een half uur met de boodschap dat hij "niet zo lekker is", meestal buikpijn, misselijk en/of hoofdpijn. Is dat een soort stress-reactie ofzo? Terwijl ik op zo'n moment alleen maar even met rust gelaten wil worden, ben ik weer degene die voor onze dochter moet zorgen, want hij is ziek (en zielig). Echt zo'n irritante gewoonte 😖

En wat dacht je van die vette drap in je eigen rioolbuizen… Hallo extra aanleiding tot verstoppingen 🤢

Dat is hier precies zo! Echt heel irritant. En dan vervolgens 3 dagen in bed liggen vegeteren terwijl ik na 1 dag ziek nog lang niet hersteld ben en alsnog de hele toko draaiende mag houden 😤

In bed vegeteren 🤣🤣 love it en helaas herkenbaar. Man had corona; volle week op bed en krom lopen van het ziek zijn 🫠 ik kreeg het daarna; heb 1 middag op bed gelegen en stond in de avond alweer te koken; waarom zijn onze klachten toch altijd een stuk minder heftig 🫣

T schijnt wel dat oestrogeen hier een rol in heeft. Dus dat wij vrouwen er echt minder last van hebben

Mijn man zegt ook altijd dat er bewijs voor was gevonden als ik erover klaag hahaha.

Haha ohnee shit klopt dus echt en wie is nou het sterkere geslacht hè 😅🥲

Ja ja, maar anderzijds zit er ook oestrogeen in bier en tofu, dus als ze echt zeiken geef je ze dat😜

We kregen de proefdruk van het kaartje binnen. Heeft man erop gezet “Wil je aambeien komen tellen, dan graag eventjes vooraf bellen”. Lul 😆

Die vind ik echt goud 😂

🤣🤣🤣🤣

Heel herkenbaar! Die van mij trekt het nog verder door: als ik moe ben is hij ook moe, als ik chagrijnig ben is hij ook chagrijnig, als ik een snack pak doet hij dat ook, als ik dat niet doe hij ook niet... Bij vrolijk werkt het dan weer niet altijd 😅 Herkenbaar voor anderen?

Kijk maar uit dat je dit niet vergeet aan te passen bij het definitieve kaartje 😂🤡

Doet me denken aan een geboortekaartje van een collega: "oehoe oe oerendhard, is mien moeder uitgesch..." Dit was het serieuze kaartje. Ik vond het vooral euh bijzonder. Zij vonden het zelf heel grappig, vooral ook omdat de moeder uiteindelijk helemaal niet was uitgescheurd. Tja, ieder z'n humor zullen we maar zeggen.

Hoe zouden jullie hier mee om gaan? Hebben jullie tips voor mij? Samen met mijn man heb ik twee kleine kindjes. Op nummer 1 staan mijn man en kindjes en cijfer mij zelf daar vaak voor weg. Mijn man heeft een hobby waar hij voor leeft. Zo kun je het wel noemen. Daarnaast werkt hij zo’n 50 uur per week. Ik werk ook, maar wel iets minder. Alle mental load komt op mij aan. Ik moet thuis alles regelen en overal voor zorgen. Als hij veel werkt, heb ik daar begrip voor. Ben zelf ook wel een controlefreak, dus dat vind ik niet erg. Het wordt me wel veel en ik mis het samen een team zijn met mijn man. Elke avond breng ik de kinderen naar bed. Doordeweeks is mijn veel avonden tot laat aan het werk. In het weekend is hij ook aan het werk en heeft hij zaterdags zijn sport. Om de week heeft hij op zondag nog zijn hobby waar hij dan ook z’n 4 tot 5 uur op die dag voor weg is. Ik heb echt begrip dat hij ook iets moet hebben om te ontladen van zijn werk, maar ik mis hem thuis. Daarnaast heeft hij de laatste tijd ook vaak uitjes met vrienden. Ik heb aangegeven dat ik het veel vind de laatste tijd. Hij geeft zelf ook aan moe te zijn en de constante stress zat is. Heb zelf het idee dat hij tegen een burn-out aan zit want hij is prikkelbaar. Maar ook ik hoef me zelf niet altijd weg te cijferen voor hem. We hebben de afgelopen 4 jaar ook nooit meer samen wat gedaan. Als ik dat vraag, dan krijg ik terug dat ik maar iets moet regelen. Als ik zeg dat ik vind dat hij veel weg is, dan geeft hij aan dat hij vind van niet en anderen veel meer weg zijn. Ja begrijpelijk want die zijn allemaal vrijgezel. Hij heeft voor een gezin gekozen. Het doet me pijn, want ergens wil ik hem niet kwijt. Maar het breekt me steeds meer op. Een fatsoenlijk gesprek voeren lukt wel, maar hij bekijkt het alleen maar van zijn kant en is het nergens mee eens. Als ik mijn gevoel uit vind hij mij kinderachtig en een puber. Het maakt me ook onzeker, want bij mij is hij altijd moe en ergens anders kan hij het tot laat vol houden. Ik heb wel eens gevraagd of hij mij niet meer gezellig vindt. Zijn antwoord is dan dat hij niet voor niets met mij getrouwd is en daar moet ik het dan mee doen. Op vakantie heeft hij altijd zijn mobiel in de hand en ook tijdens het eten. Hij is dan druk met vrienden of werk. Ook zegt hij vaak dat er wel iets van mijn gewicht af mag (4 maanden geleden bevallen). Ben ik mee eens, maar het maakt me wel onzeker. Ook in de combinatie dat ik soms het gevoel heb niet vaak thuis te willen zijn, maakt me niet heel onzeker. We zijn al super lang samen en hebben het echt wel fijn samen. Maar ergens mis ik mijn oude man. Het verschil zit dat we voor de komst van de kindjes vaak samen leuke dingen deden. Nu is hij degene die alleen weg gaat en ben ik altijd thuis met de kindjes. En begrijp me niet verkeerd dat doe ik met liefde voor onze kindjes. Ergens steekt dit wel. Is dit herkenbaar voor iemand of heeft er iemand een tip hoe ik hier mee om kan gaan? Praten heeft geen zin.

Vervelend! Kan je niet beginnen met 1 avond afspreken waarop hij echt thuis is en jullie iets samen kunnen doen (uit of thuis)? Ook met de regel: telefoon weg? Dat zou een mooi begin kunnen zijn. En als je zelf ook behoefte hebt aan tijd met vriendinnen, dan zou ik dat zeker ook vragen: jij een avondje weg, daarna mag ik eerst weer. Dit klinkt oneerlijk verdeeld en je wordt er ook ongelukkig van merk ik, dus dan moet er wel echt iets veranderen.

Bij hem veranderen plannen geregeld. Als we dan samen thuis zijn en we kijken een film valt hij in slaap. Laatst zaten we samen aan tafel en vielen zijn ogen echt bijna dicht. Toen zijn we maar naar bed gegaan. Mijn vriendinnen hebben me helaas laten vallen, toen ik ging verhuizen naar een andere plaats. Heb hier wel nieuwe vriendinnen opgebouwd, maar daar ga ik niet altijd mee uit. Af en toe heb ik eens iets en dat is wel eens tegelijk gevallen als hij iets had. Dan kon ik dat helaas niet verzetten en was het zo dat ik voor zijn hobby eerder naar huis moest komen, zodat hij weg kon. Ook toen ik net 4 dagen thuis was uit het ziekenhuis van de keizersnede wilde hij weg voor zijn hobby en had hij ‘oppas’ voor mij thuis geregeld. Vroeg hij of ik het goed vond, maar als ik nee zou zeggen dan had hij niet fijn thuis gezeten. Wellicht zijn dit voorbeelden waaruit blijkt hoe hij leeft voor zijn hobby’s en sport en wij vaak op nummer 2 staan. Qua andere dingen kan ik echt alles krijgen van hem wat ik wil, maar ik mis zijn liefde naar mij. Voor de kinderen is hij lief hoor en gek mee, maar het voelt niet alsof we het samen doen. Ik ga 4 keer per jaar weg ofzo en dan zegt hij dat hij daar ook niet om zit te zeuren. Dan zeg ik dat is toch ook totaal anders als jij elk weekend. Maar voor zijn gevoel is dat al het zelfde. Hij slaapt nu ook weer op de bank en ik moet weer naar boven. De jongste slaapt nog bij mij en moet ik zo weer naar bed brengen. Het doet me inderdaad echt pijn. Maar dat wil hij niet helemaal in zien, want hij vind dat het allemaal wel mee valt.

Je zegt “praten heeft geen zin”, maar praten is juist het enige dat dit probleem kan oplossen. Je geeft aan dat het je opbreekt en dat lees ik als dat dit jullie relatie ontwricht en mogelijk op den duur tot een breuk kan leiden. Om dat voor te zijn, moet je proberen samen op 1 lijn te komen en daarvoor moet je praten en moet hij ook open staan voor jouw perspectief. Even heel duidelijk: je stelt je niet aan en jouw gevoelens mogen er zijn. Dat hij daar niet naar wil luisteren en niet voor open staat, vind ik respectloos naar jou toe. Vrouw, je hoeft die man niet mee te slepen als je dat niet wil en dat mag hij zich ten zeerste realiseren. Volgens mij heeft hij een flinke schop onder zijn kont nodig zodat hij zich realiseert dat hij zijn vrouw en gezin kwijtraakt als hij op deze tour doorgaat.

Je mag wel eens leren NEE te zeggen. Jammer dan als hij niet lekker zit, jij zit ook niet lekker met je keizersnede, dus dan heeft hij pech. Ik zou hem haarfijn uitleggen hoe het zit en dat als het nu niet veranderd dat het klaar is.