Mannen…. Deel 13

Ja, zolang je dit gedrag accepteert zal het ook niet veranderen. Neem geen genoegen met 'praten heeft geen zin'. Jij wil hierover praten en duidelijke afspraken maken die de situatie veranderen. Natuurlijk gun je hem ook zijn hobby, maar hij is er nu echt bijna niet voor de kinderen en ook niet voor jou en het maakt je ongelukkig. Spreek dat duidelijk naar hem uit.

Als ik dit lees, voelt t alsof het over mijn ex gaat. Ik had geen kinderen met hem, maar alles draaide om hem. Uiteindelijk heeft dit onze relatie toen der tijd ook kapot gemaakt. Ik zou echt iemand anders bij het gesprek betrekken of relatie therapie proberen, want zoals ik het lees ga je er kapot aan. Dit is echt niet leuk. Ik wens je echt heel veel sterkte en je moet echt voor jezelf gaan kiezen. Zolang jij niet eerst jezelf redt, zal het je uiteindelijk ook niet lukken om er voor anderen/ je kinderen te zijn. Ik wens je heel veel sterkte ❤️ Het is echt wel een moeilijke situatie, maar het zal uiteindelijk goedkomen. Met of zonder hem.

Hij is juist de puber en kinderachtig aan het doen. Met een gezin kun je niet zomaar spontaan dingen doen. Ik hoor nergens in het verhaal wanneer jij tijd hebt om te sporten of voor een hobby? De volgende keer als hij over je gewicht begint zou ik dus aangeven dat jij de tijd niet van hem krijgt om daar mee bezig te zijn, daarnaast ben je pas 4 maanden geleden bevallen, je mag het best een jaar geven voordat je er aan toe geeft. Hij loopt helemaal over je heen en houd geen rekening met je. Het lijkt mij dat de relatie zo geen stand kan houden. Het enige wat ik aan kan raden is relatie therapie, ik denk dat niks anders echt zou kunnen helpen. Hij heeft hulp van buitenaf nodig om ook jouw perspectief te zien en dan is het de vraag of hij er ook aan wilt werken. Als hij er niet aan zou willen werken zou dat voor mij in zo'n situatie betekenen dat het klaar is. Zelf ben ik met minder problemen al in relatie therapie gegaan, alleen omdat ik het gevoel had dat we langs elkaar heen leefde. Verder zat eigenlijk alles wel goed, hebben we allebei tijd voor ons zelf misschien niet zo veel voor elkaar. Ik zou ook vragen hoe hij zichzelf als vader ziet, dan kun je namelijk je oude leven niet houden. Mijn vader had allemaal hobbies naast zijn werk en ik kan je zeggen dat je daarmee echt geen band met je kinderen creëert. Die krijgen ook heel snel door dat ze niet op 1 staan.

Helaas herken ik het wel een beetje. Wel iets anders dan bij jou, want mijn man heeft naast zijn werk een studie en dan nog een hobby waardoor hij vaak in de avond weg is. Ik heb zelf veel minder behoefte aan activiteiten buiten huis. Als ik iets wil plannen houdt hij daar ook rekening mee, dus hij doet zijn best. Ik worstel zelf vooral ermee omdat ik me elke keer schuldig voel als ik weg wil, omdat hij het zo druk heeft en zelf ook zegt tegen een burnout aan te zitten en hij dus eigenlijk geen tijd heeft om bij onze zoon te zijn (gaat dan van zijn tijd af om te studeren of te sporten). Ik probeer dat schuldgevoel te negeren omdat ik ook recht heb op tijd voor mezelf, net als jij. Maar ik zou als ik jou was wel afspraken met hem maken over hoe de verdeling gaat. Jullie moeten daar allebei blij mee zijn, niet alleen hij.

Als hij thuis komt, eten op tafel zetten. Dan jas aan trekken en met vriendinnen weg gaan. Zeggen dat je niet voor 11.00 uur thuis bent. Werkt echt let maar op!!

Man zegt vaak zat dat ik er even alleen uit moet gaan een avondje, hij doet dit zelf namelijk regelmatig en werkt ook sowieso 4 avonden tot 21.30. Ik heb meer behoefte aan tijd met ons gezin en aangezien we al minstens 4 avonden in de week niet samen eten of avondritueel doen vind ik die avonden belangrijk om zoveel als mogelijk samen te spenderen. De behoefte is bij mij gewoon een stuk minder. Toch steekt het af en toe wel dat hij zo vaak in de avond nog wat gaat doen na werk en meer tijd voor zichzelf neemt, ook gewoon in de momenten dat hij thuis is. Nu ging ik gisteravond even uiteten met mijn nichtje. Ben 38 weken zwanger en weet van mezelf dat als nummer 2 straks geboren is het wel even duurt tot partner het aandurft thuis te blijven alleen met 2 kleintjes en ik moeite heb met loslaten/iemand anders te laten oppassen. Kom ik thuis. Onze dochter huilt boven. En meneer ligt op de bank te slapen. Het kan zijn dat ze wakker werd van mij en daardoor huilde maar als ik haar gezichtje zag was ze al wel een minuutje of wat aan het huilen. Hij wordt gewoon nergens wakker van. Nooit gedaan ook. En dan afvragen waarom ik er moeite mee heb de deur uit te gaan als ik dit thuis aantref…. Moeten hier ook nog maar even een goed gesprek over voeren want ik was gister witheet en voelde mij giga schuldig, hele nacht bijna niet geslapen (komt ook door zwangerschap) en meneer zei alleen; “ja, ik kan er toch niets aan doen dat ik in slaap ben gevallen.”

Bedankt allemaal voor jullie fijne reacties en advies. Ik waardeer het allemaal heel erg. Ik vind het fijn om het hier kwijt te kunnen en jullie meningen en adviezen erover te lezen. Hij laat me vaak twijfelen dat het allemaal wel mee valt omdat hij anderen erbij gaat halen, maar dat vind ik oneerlijk want die zijn allemaal vrijgezel en hebben geen kinderen. Mijn gevoel mist hem gewoon. Ik hoor van veel dat ik meer voor mezelf mag op komen en harder mag worden. Ik ga de confrontatie uit de weg, omdat ik bang ben dat hij boos wordt. Ik bewaar liever de vrede. Wat natuurlijk niet goed is, maar als dat je karakter is dan, dan is dat heel lastig. Dat heb ik met iedereen trouwens. Durf nooit voor mezelf op te komen. Door mijn onzekerheid, probeer ik door iedereen leuk gevonden te worden. Mijn man is wat dominanter. Maar als ik er dan rustig over probeer te praten, dan wordt het dus al snel van tafel geveegd omdat het allemaal wel mee valt volgens hem. Maar in mijn ogen als je doordeweeks maar vaak 1 avond met je gezin aan tafel eet en dan ook nog op je telefoon zit en de rest van de avonden aan het werk bent, in het weekend je sport en hobby’s hebt en met vrienden bent, dan is het wel veel. Ik heb ook aangegeven dat ik het prima vindt dat hij sport en weg is voor zijn hobby maar wel af en toe wat eerder thuis kan komen om nog samen met het gezin iets te doen of te helpen waar nodig. Dan zegt hij dat hij deze week eerder thuis komt en vervolgens wacht ik nog op hem thuis en komt hij zijn afspraak niet na. Ik wil hem echt niet alles verbieden of ontnemen maar in mijn ogen hebben we samen gekozen voor een gezin en kan hij ook keuzes maken in zijn tijd. Ik blijf het lastig vinden om hier mee om te gaan ook door mijn karaktereigenschappen. @MomAy ik herken je verhaal precies. Ook ik moet toegeven meer behoefte hebben om met hem en om met het gezin te zijn. Hij heeft die behoefte niet. Ergens respecteer ik dat en ergens doet het ook pijn. Waarom niet met mij of waarom niet met het gezin? Doe ik iets verkeerd? Allemaal vragen die in mij op komen. Maar het antwoord is, ik ben niet voor niets met je getrouwd. We zijn al super lang samen. Mijn leven is sinds de komst van onze twee kindjes veranderd en dat vind ik totaal niet erg. Daardoor ben ik veranderd. Mijn man zijn leven is hetzelfde gebleven. Hij heeft er niets voor op. Waardoor hij niet is veranderd. Dit botst nu denk ik. Hopelijk komt het allemaal goed. En ik snap je helemaal met loslaten! Ik zou ook heel boos zijn geworden en het echt gezegd dat het niet weer kan. Prima dat hij in slaap valt, maar zorg wel dat je er bent als de kleine wakker wordt en huilt. Succes! 😘

Gosh, eindelijk iemand die het ziet/erkent... Belde met mn sm, en die zei.. heeft hij nou zo weinig geduld betreft huilen vd baby? Waarop ik zei ja dat klopt... Dat moet wel zwaar zijn voor je hoor, zijn vader had precies hetzelfde.. Wat was ik blij met die vrouw haar opmerking vandaag❤️

Dan kan ik aanraden om ook zelf in therapie te gaan en misschien een assertiviteitstraining to volgen. Van nature houd ik ook rekening met iedereen en wil ik door iedereen leuk gevonden worden. Door therapie heb ik daar echt mee leren om gaan. Ik heb nogsteeds momenten dat ik last van mijn onzekerheid heb, maar kan er echt beter mee omgaan. Ik kan het in ieder geval heel erg aanraden. Het is een hele mooie eigenschap om zoveel empathie te hebben en makkelijk je naar andere te schikken, maar je mag ook zeker je eigen grenzen hebben en die dan goed aangeven.

Heel herkenbaar! 🫶🏻wordt maar een keer goed kwaad! En laat zien wij je bent. Heg valt allemaal wel mee? Wat valt mee als je het allemaal alleen moet doen. Dat is echt wel zwaar hoor je wil toch ook quality time met je man , wat goed dat je het toegeeft. Leg het hem uit en laat niet over je heen lopen.