Mannengriep

Als wij beiden ziek zijn proberen we de dag te verdelen. Hij verspreid over de dag een paar uren op bed en ik ook. We wisselen elkaar af. Moet ook wel met 4 kinderen als je allemaal tegelijkertijd ziek bent. Gelukkig hebben we dat tot nu toe nog maar 1x gehad.

Oh mijn man kan dat ook, maar ik heb daar geen boodschap aan. Als hij het niet aanbiedt vraag ik het van hem. Als jouw man niet weet dat je het niet trekt, en jij laat niet zien dat je het niet trekt, dan is er voor hem ook niks aan de hand. Dus als ik jou was zou ik na het ontbijt bijvoorbeeld weer in bed gaan liggen, zoontje aan je man overhandigen, en zeggen dat hij nu even mag. Als er tegengesputtert wordt met "maar ik ben ziek", kan je gewoon antwoorden met "ik ook, dus het lijkt me eerlijk om de taken te verdelen".

Heel herkenbaar, mijn man had na een week ziekte nog kritiek op hoe ik het afval gescheiden had terwijl hij niets gedaan had. Ik kan er nu nog boos om worden.

Wij verdelen de taken. Vaak is het zo dat je het zelf in stand houdt door alles maar te doen… Dus dan hoeft hij ook niet hè..

Als ik niks zeg dan bedenkt mijn man vaak ook niet uit zichzelf dat hulp welkom is. Maar als ik aangeef wat er nog moet gebeuren dat probeert hij minimaal de helft over te nemen. Nu ik niet fit ben pakt hij wel uit zichzelf van alles op: eten koken, baby naar bed brengen, komt zelfs een kopje thee brengen ❤️

Dus hij kan het toch wel 😝

Jaa zo is die van mij ook. Gaat wel naar beneden zodat ik het niet alleen hoef te doen, vervolgens doet hij niks, gaat lopen zuchten , steeds op de bank liggen en klagen. Meestal bonjour ik m naar boven, want word van dat gedrag nog zieker. Nu ben ik wel vaker ziek en ivm zijn werk moet ik het ook alleen doen. Vaak komt alles er volledig uit als het dan weekend is of als hij ‘klaar’ is met ziek zijn en dan zie je mij ook gewoon heel de dag niet. Of ik het leuk vind? Nee. Maar ben al vanaf kleins aan al geleerd om mijn eigen boontjes te doppen, dus zal ook niet om hulp vragen. En doe het dan natuurlijk voor mijn kinderen.

Als mijn man de keuze heeft, is hij ook zo 🙈🤭. Overigens ook met slaaptekort etc. Valt soms in het stereotype ‘de man heeft het zwaarder, punt’. Ik ben gestopt met vragen en begonnen met mededelen: ‘ik geef de kinderen wel eten, blijf maar liggen, jij brengt ze zo weg en ik ga terug naar bed’. Werkt uitstekend 🙃

Maar wil je dan ook dat jouw kinderen leren om hun eigen welzijn totaal te negeren voor een ander?

Hmm het is meer dat ik geen netwerk heb waar ik mijn kinderen naar toe zou kunnen brengen. Ik hoop dat ze later mijn hulp in zullen schakelen als dat nodig is en hun netwerk groter is dan die van mij

Ook herkenbaar

Tenzij hij moet werken, neemt hij alles over als ik ziek ben. Als we beide ziek zijn laten we zoveel mogelijk qua huishouden, vragen of iemand eten komt brengen en proberen we om en om te slapen. Als hij ziek is kan hij goed uitzieken (want ik ben altijd thuis). Maar ik vind het wel oké om ziek te zijn en voor de kindjes te zorgen. Ben je wel gesloopt na een dag of val soms in slaap. Maar ik bel direct mensen op die bijv. de oudste naar school kan brengen. Alleen toen ik nog borstvoeding gaf vond ik het echt enorm zwaar om alleen te doen met 2 kindjes. Dan probeerde hij vroeger thuis te komen, om het over te nemen op de voedingen na.

Ohhhh Ik meld me dan (bij hem haha) af als ik ziek ben. Dan wil en kan ik niks en dan ga ik ook echt precies niks doen. Ik lig dan in bed. Als hij niet voor de kleine kan zorgen dan zoek ik vervanging voor mezelf desnoods Maar dit gebeurt echt zelden ik ben maar zelden zó ziek dat ik niet kan werken en alleen maar in bed moet zijn. Laatst was ik wel echt ziek en had hij een kater.. lag nog bij zn zus op de bank smorgens vroeg.. jammer joh kneuzenactie maar t is jouw dag, succes ermee! We hebben nog nooit gehad dat we tegelijkertijd zo ziek waren en niks konden gelukkig Hij is een zeiksnor, altijd klagen en pijntjes maar ook een bikkel, hij ligt echt nooit ziek in bed

Als we allebei ziek zijn dan vragen we m’n moeder of schoonmoeder om op te passen. Zodat we weten dat onze kinderen de juiste zorg en aandacht krijgen. Voorderest doe ik echt niks in het huishouden als ik ziek ben hoor, hetzelfde dat m’n man het ook echt niet doet. Alles wat wel moet gebeuren ( hond uitlaten enzo) doen we om en om, of diegene die niet de hele dag door aan het spugen is 😂

Bij ons ook vaak samen ziek geweest, maar de piek ligt verschillend. Dus in jouw situatie is mijn man dan ook wel daadwerkelijk zieker dan ik. Maar een paar dagen later ben ik het en dan ga ik ook gewoon uitzieken en moet hij een tandje bij zetten. Maar die dagen dat hij dan inderdaad zieker is en ik ook ziek, maar niet ziek genoeg zijn wel zwaar. Ik betrap mezelf dan ook wel op niet helpende gedachtes over die situatie ..

Ja hij kan het zeker, en het is ook niet dat hij het niet wilt. Hij heeft het oprecht heel erg zwaar als hij ziek is en is dan wat meer op zichzelf gefocust. Hij is ook heel lang alleen geweest dus het is ook schakelen voor hem. Deze manier werkt ook gewoon prima voor ons, het is voor mij een goede leerschool om mijn behoeftes aan te geven (daar ben ik namelijk heel slecht in) en niet voor hem in te vullen dat hij iets niet kan of iets te veel voor hem is. En hij leert om te checken of alles goed gaat met iedereen en of hij nog kan/moet helpen. Het is niet dat de wil er niet is, hij ziet het vaak gewoon niet