Meer ouders gedeeltelijk alleen? man veel weg voor werk.

Yes, hier! 😁 Mijn man is van maandag t/m vrijdagmiddag weg voor zijn werk. Hij is heel veel in het buitenland, dus ook ver weg.. binnenkort verandert dit en zal hij waarschijnlijk wel vaker thuis kunnen zijn door projecten in de buurt, en als hij wel met overnachting op pad is, dan in ieder geval een stuk dichterbij dan hij nu zit. Maar merendeel van de tijd zal ik het toch “alleen” moeten doen. Mede doordat hij veel op pad is hebben wij besloten, al voor ik zwanger was, dat ik dan zou stoppen met werken (voorlopig). Ik wil sowieso niks missen en hierdoor zijn we niet afhankelijk van anderen, wat wel super fijn is! Onze kleine man is ondertussen 3,5 maand en het bevalt echt heel goed en gaat prima. Het is ook een heerlijk tevreden ventje, dat helpt ook natuurlijk. 🙂 De nachten beginnen nu wat langer te worden, maar het scheelt dat ik overdag lekker een dutje mee kan doen, als nodig. Verder veel leuke dingen doen en op pad met de kleine, lekker wandelen etc. Ik heb ook via dit forum een vriendin leren kennen een dorp verderop, haar dochter is 7 weken ouder en zij is ook thuismama. We gaan dus vaak samen ook leuke dingen doen en als het nodig is, kunnen we even op elkaars kids passen, dat maakt het wel een stuk makkelijker ook. Ik begin langzaam aan een ritme te krijgen, dit heeft echt wel even geduurd, ook om in huis wat gedaan te krijgen hihi maar dat komt echt vanzelf wel goed! We appen/FaceTimen veel met papa en in het weekend heeft hij alle aandacht voor de kleine. ♥️ En hoe doe jij/doen jullie het?

Ja hier ook! Mijn vriend zit in de luchtvaart en zit dus onregelmatig, maar wel veel, in het buitenland. Wij hebben al een zoontje van 3,5 en dochter van bijna 1,5. Ik ben nu in verwachting van onze derde. In het begin was het enorm wennen bij de eerste, maar op gegeven moment word je er echt steeds handiger in. Ik heb gelukkig een hele lieve moeder waar ik veel aan heb als hij weg is. Mijn zoontje sliep heel slecht snachts dus ik sliep overdag vaak ook extra wanneer hij sliep. Ik ben na mijn zwangerschap wel gestopt met werken. Met onze dochter hebben we heel wat medische toestanden gehad, gelukkig was mijn vriend toen wat meer thuis dankzij de hele corona toestanden.. inmiddels heb ik hier ook wel mijn weg in gevonden. Ik krijg veel hulp van mijn ouders en zusje als mijn vriend weg is. Als de derde straks geboren is heb ik eerlijk gezegd nog geen idee hoe ik dat voor elkaar ga krijgen. Deze zwangerschap was dan ook niet helemaal gepland, maar we gaan er meemaken. Gelukkig bestaat er tegenwoordig heeel veel techniek waardoor je makkelijk veel contact met elkaar kan hebben.. mijn tip! Prentenboeken digitaal aanschaffen, mijn vriend leest elke avond dmv teams de kinderen voor als hij weg is. Ik heb zelf vooral last van de ‘eenzaamheid’ maar dat kunnen ook de hormonen zijn 😅 Veel succes 🍀

Ja hoor, mijn man werkt op zee. Is altijd 6 dagen weg en dan 5 dagen thuis. Nu met onze tweeling van bijna 4 maanden is het heel zwaar! Vooral omdat ze niet heel goed slapen nog,….🥱 Hopelijk gaat het beteren! Overdag gaat redelijk goed gelukkig. Bedtijd vind ik het zwaarste stukje van de dag.

Ik ben thuisblijf mama. Hij werkt dan wel dichtbij maar kan soms 3dagen&2 nachten achter elkaar door werken. En is vaak aan het werk. Ik doe de zorg alleen huishouden helpt hij mee als hij vrij is. Voor de rest doe ik alles. Tuurlijk hij besteed wel tijd aan onze zoonn als hij thuis is. Maar hij hoeft van mij dus geen luiers te verschonen ofzo. Kwa opvoeden praten en hebben wij heel veel gepraat zodat we het er beide over eens zijn. En sommige dingen doet hij op zijn manier en ik op mijn manier en dat mag ook. Wij vinden goed praten belangerijk in deze situatie. We praten over alles

Ik heb een man bij de marine. Die zijn vaak een half jaar per jaar van huis. Gelukkig niet aan een stuk maar als je de weekjes en maanden bij elkaar optelt hebben we elkaar best vaak moeten missen. Binnenkort moet hij voor drie maanden weg. Dat gaat wel zwaar worden met twee schoolkinderen, werk en de derde op komst. Op zich went het ook wel. Herkennen jullie dat?

Het went inderdaad.. en de kinderen wennen er ook aan.. mijn 3-jarige is nog maar klein, maar soms ineens zo ‘groot’ en lief met helpen

Ik lees graag mee. Ik ben zwanger van onze eerste en mijn vriend is stuurman in de binnenvaart. Dus hij is 2 weken op en 2 weken af. Hoewel ik weet dat het andere ook lukt, vind ik het wel een spannend idee dat hij uiteindelijk na de eerste maand weer zal gaan werken.

Fijn om medestanders te hebben Hihih. Voor Corona werkte hij ook veel in het buitenland zes weken en vier weken thuis. Ik werk zelf als teamleider in de gehandicaptenzorg. En ik ga na mijn verlof voor 26 uur terug. Omdat ik ook weekenden werk zal de kleine alleen op maandag en dinsdag naar de opvang gaan. Dan ben ik woensdag donderdag vrij en draai ik op vrijdag een avonddienst als mijn man thuis is. Op zich denk ik dat het goed geregeld is maar ik zie mn man dan wel weinig. Voor nu vind ik vooral de nachten zwaar hij komt nog elke 3 uur en ik kan het nooit “uitbesteden” hopelijk slaapt hij straks wat langer en ik dan ook!

Ja hier ook.. mijn werkt in een rotatie schema, 2 weken kantoor, 2 weken weg (offshore) en 2 weken vrij. Over de zomer een project 3 weken weg, 3 weken thuis. Ik heb 2 kleintjes van 1 en bijna 3 jaar. Ik werk zelf onregelmatig en het is daarom soms extra pittig. Maar wij hebben geluk goede opvang dmv gastouder, (schoon) ouders… ik kijk altijd naar uur als hij weer thuis is! Mijn man was ook voor het eerst 2 weken weg toen onze kleine 6 weken was

Respect voor iedereen hoe jullie het doen! Mijn man werkt van ma tm za van 6.00-18.00 en ma,di,do ook van 19.00-23.00 en dat vind ik al veel en ik voel me s avonds al eens eenzaam 😂 laat staan hoe jullie je soms moeten voelen, knap hoor!

Herkenning! Mijn man werkt te ver weg i.c.m. hoeveelheid uren werken om tussendoor thuis te komen. Dat is geen doen. Hij vertrekt dus op maandagochtend om 4.45u en komt vaak tussendoor vrijdagavond nog even thuis rond 18.00u. Vervolgens is hij zaterdag ook weer weg om te werken, hij vertrekt dan 5.15u en is ongeveer 14.30u weer thuis. Doordeweeks doe ik het dus elke dag en nacht alleen inderdaad. Al sinds de kleine 3 weken oud is. Ze is nu 9 weken. En ook een kindje wat veel aandacht nodig heeft en moeilijk weggelegd kan worden. Ik kom dus aan weinig dingen toe. Ach, heb nog verlof dus pak elk moment dat er wel ruimte is even rust en doe de belangrijkste taken hier en geniet verder gewoon erg van de kleine meid. Moest inderdaad wel even een ritme/schema vinden en dat was nog verrekte lastig in het begin. Zeker omdat kleine constant bij mij wil zijn en de draagzak ook niet echt leuk lijkt te vinden. Maar ritme vinden is me nu redelijk gelukt geloof ik. 🙂

Yep! De mijne eerst lang weg in de lange omvaart, nu gelukkig zeeloods en meer thuis, en ik de luxe dat ik niet meer ‘hoef’ te gaan werken,….de tweeling is nu 4 maanden maar de muren komen al eens op me af😱 ik heb gelukkig nog verlof tot april en kan nog nadenken wat ik wil na die tijd,…werken voor mij in de verpleging gaat moeilijk zijn,…ik zie mijn man nooit meer als ik ga werken wanneer hij thuis is en ons sociaal netwerk is niet heel uitgebreid, of wonen ver weg of zijn met pensioen en altijd op reis🤷‍♀️

Soms vind ik het wel pittig hoor alleen. Ons zoontje is vandaag al vanaf 4 uur wakker, je kan hem niet even aan iemand anders geven. En nu ben ik nog vrij, ben benieuwd hoe dat straks straks gaat als ik ga werken.

Hier een man die melkveehouder is. Dus altijd in de buurt, maar ook (bijna) altijd aan het werk en ik wil hem ook niet te veel storen. We hebben 2 kindjes: één van bijna 20 maanden en één van krap 8 weken. Spitsuur draai ik alleen en dan is de televisie toch wel een uitkomst, hoewel dat niet m'n voorkeur heeft: de dreumes even achter de tv parkeren zodat ik baby uit bed kan halen. En ik probeer m'n aandacht zoveel mogelijk te verdelen: slaapt de baby, dan heb ik quality time met de dreumes en is de baby wakker, dan moet de dreumes even wachten. Soms is de draagzak handig, maar soms ook niet, want het is lastig om de dreumes te tillen als de baby in de draagzak zit. Koken bijvoorbeeld doe ik zoveel mogelijk op de dag als de dreumes slaapt, net als wasjes wegwerken en zo. De kinderen douchen en in bad doen, is wachten tot een geschikt moment dat het andere kind óf echt goed slaapt óf dat ik hulp heb van een oppas. En zo knoei ik maar wat aan. Laatst stond de dreumes onder de douche en wilde baby persé nu eten. Dus maar een stoel in de badkamer gezet en baby voor de douche gevoed. Toen dreumes besloot dat ze "klaa'" was, baby even weggelegd en vervolgens de dreumes geholpen. Ik had van te voren -heel naïef- niet gedacht dat de praktische zorg voornamelijk voor mijn rekening is, maar ik geniet er van en.. het lukt ook. En als er echt nood is, kan ik m'n man toch om hulp vragen.

Ja, ik ben ook veel alleen. Mijn man werkt in de binnenvaart bij een rederij en is vaak maanden achter elkaar weg. Ik ben nu 11 weken zwanger van ons eerste kindje en zal ook veel alleen moeten doen. Soms voel ik me wel eenzaam, maar misschien zijn dat de hormonen. Ik vind het vooral jammer dat hij er niet is bij de echo’s, hij is pas in oktober weer thuis.

Ook heel pittig. Blijf je werken straks ?? Ik vind vooral de nachten zwaar, mijn zoontje komt nog elke 2,3/3 uur.

Ja, ik blijf voorlopig wel werken, ik werk part-time in de thuiszorg, dus ik moet wel voor oppas zorgen met mijn onregelmatige diensten. Ja, ik hoop dat de kleine een slaper wordt. Dat is wel heftig, om de paar uur! Hoe doe je dat? Slaap je dan overdag?

Mijn man is ondernemer en weken van 80 uur zijn eerder regel dan uitzondering.. normaal niet zo’n moeite mee, maar in eerste weken na de bevalling ging het drukke ritme door terwijl ik moest herstellen van zwangerschapsvergiftiging, we verhuisd zijn 2 weken na bevalling, ik dagelijks bezoek kreeg en als klap op vuurpijl ging de hulp in huishouding helaas niet mee naar ons nieuwe huis (HELP).. en m’n man maar denken dat ik lekker de hele dag aan het ‘baby-knuffelen’ ben 😂.. inmiddels alles weer op de rit en zelf al weer 5 weken aan het werk. Laatst is mijn man een week voor werk weggeweest en ik moet zeggen, het voelde ergens wel als vakantie 😉 (hou wel heel veel van ‘m, dus zal niet teveel klagen.. maar klagen is soms heerlijk)

Wat grappig, mijn man vaart ook. Maar die is 6 dagen weg en dan 1 volle week thuis. Nu het vakantie is varen we met z'n allen 3 weken mee en zijn we daarna 3 weken thuis. Wij doen dit al ruim 3 jaar zo en het gaat goed. Het is druk, wij hebben 4 schoolgaande kids en ik ben 25+5 zwanger van nummer 5. Ik vind het ook best weleens zwaar in m'n eentje, vooral het spitsuur in de ochtend en einde dag/avond. Heb 2 dagen gewerkt, maar door vermoeidheid van m'n zwangerschap ging dit niet meer in combi met de kids en man weg. Verder een je er wel een soort aan, al vind ik de avonden soms wel saai en eenzaam, alle kinderen liggen nog voor 8 uur op bed. We bellen wel veel met elkaar en ook de kinderen kunnen natuurlijk beeldbellen. Vind het vooral spannend rond de bevalling straks, m'n man heeft geregeld dat hij een week voor de uitgerekende datum vrij is, tot 2 erna dacht ik. Dus hopelijk komt onze kleine dame netjes binnen die weken ;-). We zijn een jaartje geleden verhuisd, en nu wonen we iets verder bij mijn ouders vandaan, waardoor ik niet veel oppas.heb, gelukkig wel een lieve vriendin en mensen via school/kerk die altijd de kinderen willen opvangen als het nodig is.

Hier een zeevarende man, 6 weken weg en 6 weken thuis! Ik werk zelf momenteel nog niet! Binnenkort hopelijk weer wel. Het is zeker pittig en was blij dat de kleine met 18 weken volledig doorsliep! Overdag is het soms echt puzzelen want altijd als ik iets wil doen in het huishouden of iets begint de kleine te jengelen! Af en toe een dagje en/of nachtje naar opa en oma om zelf even de boel te kunnen doen en bij te komen! Ben benieuwd hoe dit straks gaat als ik weer aan het werk kom. Maar die muren komen zo op me af!🙈