Meiden van traditie

Uitstekend gesproken! Ondergeschikt zijn aan je man kan alleen (eventueel) leuk zijn als je deze man zelf mag uitkiezen en eruit kan stappen als het tegenvalt. Als het opgeven van je rechten gemeengoed wordt, dan wordt je dochter straks gewoon uitgehuwelijkt en gevangen gehouden. Dat lijkt de positieve tradwives misschien een helemaal overdreven voorstelling van de zaak, maar het zou mooi zijn als men zich dat bedenkt voordat ze feministen gaan bashen. Aan hen is het te danken dat je vrijwillig ervoor kunt kiezen om minderwaardig te zijn.

Feministen zijn vrouwen die het belangrijk vinden dat de vrouw keuzevrijheid heeft. Dat zijn geen vrouwen die vrouwen, die andere keuzes maken in het leven, met de grond gelijk maken. Dus als feministen gebasht worden, dan worden jullie dat in ieder geval niet. Je probeert het mooi te brengen hoor met vrijwillig minderwaardig zijn, maar er klinkt een hoop afgunst in jouw reactie en die van andere dames. Je hoeft je niet meer te voelen dan een vrouw die thuis zit hoor, want dat ben je niet. Ook niet minder trouwens.

Oh, dan heb ik nog één ding hierover te zeggen, en ik zou willen beloven dat ik daarna m’n mond hou, maar ik ken mezelf dus tja. Maar over de prehistorie gesproken: in de prehistorie waren mensen niet zo seksueel dimorfisch als nu, dat wil zeggen, de fysieke verschillen tussen man en vrouw waren niet zo groot. In de biologie geldt sowieso dat vrouwen de basisblauwdruk vormen voor het leven en mannen een variatie erop (waarvan de wetenschap niet eens echt een consensus heeft bereikt over waarom mannen überhaupt bestaan, maar soit). De functie van de man ten tijde van jagers-verzamelaars, was vooral het bijstaan van de vrouw in het opvoeden van de kinderen. De prehistorische vrouw kon prima voor zichzelf zorgen en het is tegenwoordig steeds duidelijker dat zij heel goed kon jagen. De man was er ook echt voor het gezinsleven en een letterlijk extra paar handen. Pas toen de landbouw een ding werd, kwam er zoiets als bezit in de menselijke maatschappij. En daarmee ook de nood om het bezit te verdedigen. Toen is er actief geselecteerd op fysieke kracht bij mannen en zijn de verschillen tussen man en vrouw sterker geworden. En is ergens tussen de bedrijven door die ooit beresterke vrouw als bezit bij de inboedel gaan horen🥸 Maar dat mannen en vrouwen in de prehistorie ongelijkwaardig waren is echt common misinformation. Het is juist zo dat we tegenwoordig terug aan het gaan zijn naar onze eigenlijke natuur, wanneer we gelijkwaardigheid tussen de seksen opzoeken. En bijzonder genoeg wordt er (in het westen) opnieuw geselecteerd op feminienere mannen. De echte prehistorische man dus😌

Punt vanuit mijn eigen blik bij de opmerking omtrent je meer of minder voelen tov andere vrouwen: het gaat, bij mij in elk geval, niet om mezelf beter vinden. Maar ik wil heel graag de keuzevrijheid in mijn leven hebben, uitbreiden en houden. Momenteel voel ik mijzelf al jaren te afhankelijk. En dat vind ík heel naar. Heeft niets met afgunst te maken. Hoe kan je neerslachtig voelen over je afhankelijkheid (én dus vinden dat je beter verdient dan die afhankelijkheid en daar eigenlijk voor zou moeten gaan staan) iets te maken hebben met neerkijken op vrouwen die niet werken of daar afgunst bij voelen? Ik wil domweg mijn eigen keuzes kunnen maken en voel daar een beperking in. Lijkt mij meer dan logisch dat ik dan zeker geen voorstander ben van het meer gemeengoed worden van thuisblijfmoeders. Is dat feministisch denken? Volgens mij niet. Ik raak alleen al bij de gedachte in paniek afhankelijk van mijn vent te zijn. Te meer omdat ik dus geen familie of vrienden heb die in staat zijn mij te helpen mocht het misgaan .

Nog vergeten eraan toe te voegen: jezelf bewust in een kwetsbare positie zetten snap ik niet . Waarom niet? Omdat je dan dus niet geheel vrij bent om je leven, mocht dat enig moment nodig blijken, een andere wending te geven . Je beperkt je eigen (financiële) slagkracht. Voor iemand diens familie domweg gezegd heeft "wij kunnen je niet helpen" is dat lastig te begrijpen. Wat bijvoorbeeld als je man ineens verliefd is op X? Of wat dan ook. Verder snap ik wel dat een eerdere reageerder hier het woord wegkwijnen gebruikt heeft. Dat zou ik ook doen. Ik zou mezelf zo onzichtbaar voelen, dat ik zou verpieteren. Niet omdat mijn werk me meer status geeft, maar omdat dan 1) even geen moederrol op me heb (want ik ben godzijdank meer dan dat, ik bestond voor mijn moederschap toch ook?) en 2) andere gezichten zie en de deur uit kom. Ik vind mijn werk soms spannend, het is een hele verantwoordelijkheid. Ook weleens gedacht aan stoppen. Maar dan denk ik ook gelijk: dan zou ik gevoelsmatig ophouden te bestaan. Iedereen bekijkt dat thuisblijfmoederschap vanuit eigen perspectief en weegt daarin haar eigen ervaringen en eigenschappen mee. Om dan te gaan scepteren met afgunst en thuisblijfmoeders kleineren, schiet mij eigenlijk in het verkeerde keelgat. Maar ook ik hoop hiermee mijn laatste zegje te hebben gedaan.

Je weet dat mijn reactie niet op jouw reactie was? Daarnaast ga ik mijzelf niet verdedigen waarom ik deze keuze heb gemaakt, jullie luisteren toch niet en spugen alleen vuur. Ik denk ook dat mijn financiële situatie beter is dan die van jou als ik bij mn man weg ga, maar dat terzijde.

Spuwen 😉

Ik had mezelf ook voorgenomen om hier niets meer over te zeggen maar omdat je dit zo mooi uitlegt voeg ik er toch nog iets aan toe. Het huisvrouwenideaal, 'op een salaris kunnen leven' is ook niet zo oud als de wereld, zoals vaak wordt aangenomen. Het is een relatief kortstondig cultureel en economisch fenomeen, dat in de. 20e eeuw pas op grote schaal ontstond en sterk ideologisch geladen was. Bij de kostwinner hoorde een huisvrouw die thuis bleef, iets dat door toenemende welvaart mogelijk was en door christelijke moraal (in sterk verzuild land) werd aangemoedigd. Daarvoor werkten vrouwen én mannen, vaak op het land, en was thuiszitten alleen voor de allerrijksten weggelegd.

Inderdaad, ook een heel belangrijke toevoeging! Dus wat een moderne vrouwen toch, die tradwives😝

Op welke manier maak ik iemand met de grond gelijk, dat zie ik even niet? Als ik zeg minderwaardig, dan bedoel ik uiteraard minderwaardig aan de man, niet aan mij. En dan neem ik juist de woordkeuze over van de vrouwen die zelf zeggen dat de vrouw ondergeschikt is aan de man, en niet gelijkwaardig. En afgunstig ben ik echt niet...

Hoe kom jij aan deze wijsheid want volgens mij klopt echt maar de helft. Bij primaten en sowieso alle zoogdieren is het mannetje nagenoeg altijd sterker en groter door invloed van testosteron. Het kan bijna niet dat vrouwen 'net zo sterk' waren. Fysieke verschillen tussen mannen en vrouwen zijn juist minder geworden over de geschiedenis met dalende testosteron niveaus. Vrouwen konden zichzelf prima redden klinkt ook een beetje vreemd. Iedereen was nodig om te beschermen en voedsel te zoeken en mannen zijn meer vervangbaar dan vrouwen biologisch gezien. Wat betreft de moderne tijd, vroeger was huisvrouw zijn ook meer sociaal dan tegenwoordig omdat alle vrouwen het waren. Je kon dus samen dingen doen met de buurvrouw etc. Tegenwoordig is het veel eenzamer dus is 'tradwife' ook veel saaier lijkt me

Haha dus jij gaat mij vertellen hoe mijn man over mij denkt.. en dat terwijl jij blijkbaar geen flauw idee hebt hoe zoiets werkt.. misschien zou je er eerst in moeten verdiepen voordat je zulke dingen roept. Jij maakt van niet zonder de toestemming van je man iets willen doen - toestemming nodig hebben - een sprong naar geen gelijke waarde hebben en overgeleverd zijn aan de willekeur van mannen. Heel bijzonder Hieruit blijkt dat jij geen inzicht in zulke relaties hebt. Bovendien ben ik alles behalve kwetsbaar ik heb een universitaire opleiding gevolgd en wanneer dat nodig is zou ik twee keer zoveel kunnen verdienen aan mijn man. Het feit dat ik dat niet wil maakt mij kwetsbaar. Het is niet zo als mijn man mij al op straat zou zetten dat ik dan in de goot beland omdat ik geen handen, hoofd of opleiding heb.

🙌 Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het helemaal met je eens ben, en super mooi verwoord!

Je hebt een universitaire opleiding gedaan? En dat heb je allemaal laten varen? Sorry hoor, maar wat vind ik dat zonde! Maar goed, het gaat natuurlijk helemaal niet om wat ík vind. Toch, een universitaire opleiding is echt mega hard werken en kost ook een hoop geld. Vind je het dan echt niet ergens jammer dat je daar nu niks meer mee doet? En eerlijk, het is ook niet makkelijk om na heel veel jaren weer iets op te pakken. Als voorbeeld: wanneer ik 5 jaar niks in mijn werkveld doe, dan ben ik mijn bevoegdheid kwijt. Had je dit voor je universitaire studie al bedacht? Ik ben gewoon super nieuwsgierig, sorry. Ik heb mij kapot gewerkt voor mijn studie, en heeft mij zoveel geld gekost. Ik kan me niet voorstellen dat ik dan zou zeggen; ik stop helemaal met werken en ik blijf thuis bij mijn kindjes

Voor iemand met een universitaire opleiding, ben je wel heel slecht in begrijpend lezen🤔 Het gaat om het collectieve geheel en het gevaar wat daaruit ontstaat. Niet om jouw individuele situatie. Dat was zeg maar het hele punt van m’n lange betoog

Sorry, ik lees net dat je gewoon alsnog 2 dagen werkt en dus geen thuisblijfmoeder bent. My bad 😅

Ik heb prehistorie gebruikt als metafoor, en niet letterlijk bedoeld 😬 verder helemaal met je eens

Klopt maar ik zou het geen probleem vinden hoor om helemaal thuis te blijven.

Kort gezegd: De man heeft een chromosonale afwijking, een vrouw (XX) met een pootje eraf (XY). Die gedachte hou ik weleens vast als het stoom uit mijn oren komt, hij kan er niks aan doen 🤪 En verder zolang je ervoor kiest en je altijd weer iets anders mag kiezen. Laten we niet vergeten dat de wet handelingsonbekwaam pas in 1956 is afgeschaft, dus een beetje respect voor onze oma’s die hebben moeten vechten voor het überhaupt. hebben van keus.

OMG. ❤️ uuuu!! 👏🏼 A to the fucking MEN!!