Met dochter naar ouders na ruzie - zat ik fout? (sorry, lang verhaal)

Toevoeging: ik was van plan 2 of 3 dagen weg te blijven, maar kwam na één nachtje bij mijn ouders terug omdat mijn man zelf aangaf te willen praten. In mijn optiek heeft mijn actie dus wel iets teweeg gebracht

Nee je actie was niet heftig, je hebt je dochter naar de huisarts gebracht (hopelijk alles oke met haar) en maar een rustige plek zodat jullie beide konden afkoelen. Je schoonouders zijn geen onderdeel van jullie relatie, ik zou ze een dagboek geven waar ze hun frustratie in kwijt kunnen ipv jou ermee lastig vallen. Ik vind zeker dat je juist hebt gehandeld

Jullie hebben geen driehoeksrelatie. Jij hebt het te doen met je man en je man met jou. Je schoonmoeder heeft daar niets mee te maken. Verder: ik vind het heftig dat je man zo doet. Ik vind het niet heftig dat jij daarin je grenzen trekt. Je man is geen peuter maar een volwassen man met verantwoordelijkheden. En als je zulke issues hebt met je woede moet je daar iets mee. Dat mag niet het probleem worden van jou of zijn dochter.

Ik denk dat je aan 1 kant groot gelijk had. Vooral als je steeds tegen een muur aanloopt omdat je man pissig word en dan niet meer verder wil praten omdat hij boos word of agressief. Dan moet die muur maar eens doorbroken worden. Dat je een paar dagen naar je ouders gaat met je dochter lijkt me dan een wijze keus en is zeker geen ontvoering en is ook niet te ver gaan. Je houd even afstand zodat ze kunnen nadenken en dat is soms gewoon nodig in zo'n situatie. Ik vind eigenlijk dat je schoonouders degene zijn die te ver gaan door zich er zo mee te bemoeien en daarnaast de hand boven hun zoon zijn hoofd te houden terwijl het wel duidelijk is dat hij verkeerd reageerd. Dus nee je zat niet fout!

Alleen jullie zelf kunnen oordelen over de situatie. In mijn relatie zou een nacht wegblijven écht niet oke zijn, ik zou dan 's avonds terug zijn gekomen en tegelijk met m'n kindje zijn gaan slapen. Ik zou zelf nog wel een gesprek met je schoonmoeder voeren, vooral omdat jullie ook ruzie hebben gehad. Dan kun je dit op een rustig moment uitpraten en eventueel jouw beweegredenen over het wegblijven toelichten als dit fijn voor je voelt. Heel veel succes met de situatie! ♥️

Sidenote: iedere relatie is verschillend, dus het gaat er vooral om wat jullie er zelf van vinden. Verder zou ik dus met je schoonmoeder praten om dat ook weer goed te krijgen. Jullie zullen nog wel even verder met elkaar moeten 😉

Ik vind niet dat je fout zat. Het lijkt mij een erg heftige situatie om elke keer met zon boos iemand om te moeten gaan. Ik kom zelf uit een relatie die ook zo begon en uiteindelijk wel uitliep op huiselijk geweld tot bloedens toe (en daardoor ben ik ook bij hem weg gegaan). Zijn ouders waren ook betuttelend en zelfs enforced naar hem toe, hij dacht dat hij alles kon maken. Nouja, niet dus. Ik ben blij dat ik met hem geen kinderen heb, maar heb er wel ptss aan overgehouden. Ik kan echt niet meer tegen mensen die zo doen 🤷‍♀️

Jeetje wat heftig! Dat lijkt me zo erg :( Mijn man zegt ook altijd ik zou zoiets nooit doen, maar als iemand al agressief (verbaal) is weet je dat nooit zeker. Daarom zoek ik het randje niet op. Dit soort dingen komen hier gelukkig niet wekelijks en ook niet maandelijks voor, maar het is toch wel vermoeiend. Hopelijk gaat het met jou beter na jouw heftige ervaring

Vind ook niet dat jij fout zat, zeker omdat hij een volwassen vent is en zich niet niet aanstellen met niet naar nieuwe dingen gaan omdat ze misschien gaat huilen. Echt belachelijk, en dan gaat ze huilen, nou en, deal with it. Je schoonouders staan onterecht aan zijn kant maar als dit bij hun altijd zo ging zou ik niet teveel verwachten van ze. Zou als ik jou was wel op mn strepen blijven staan en niet toegeven want dan schiet je niks op, nu heb je nog kans dat hij zijn issues gaat aanpakken.

Het klinkt erg ongezond hoe jullie schoonmoeder onderdeel van jullie relatie lijkt te zijn. Zowel dat jij steun van haar verwacht in het aansporen van je man als dat ze zich bemoeit met jullie ruzie. Vind de stap van afstand nemen (daar wel over communiceren) en daarmee uit de situatie stappen juist goed gedaan van je.

Heel goed dat je man therapie heeft gevolgd, is dit afgerond? Het klinkt namelijk alsof hij er nog wel wat begeleiding in kan gebruiken. Het is natuurlijk goed dat hij zijn grens aan kan geven maar vind dat je gelijkt hebt, het moet niet zo zijn dat jij je mond moet houden omdat hij boos wordt. Hierin moet hij echt beter zijn emoties gaan reguleren. Ook snap ik dat jij tegen je schoonmoeders in bent gegaan, tuurlijk is het haar kind maar het is niet haar discussie nog voegt wat zij zegt weinig toe. En het helpt de situatie niet, hij is er nog nooit geweest dus hoeft hij er nooit heen en zal jij dit stukje op je moeten blijven nemen? Het is terecht dat je daar betere communicatie van hem in verwacht, zo had je oplossing gericht kunnen denken. Betreft jullie kindje mee nemen, ik zou deze ook uit een situatie willen halen met zo veel spanning. En hij was de gene die hoog in emoties zat, dus ik snap dat je de keus hebt gemaakt om weg te gaan mét kind. Vind dat je schoonouders nogal veel bemoeien, jullie zijn eruit gekomen. Dan is het toch klaar? Jullie gezin, jullie ruzie, jullie kind. Misschien kan je je schoonmoeder even bellen om de lucht te klaren over jullie opstootje en enkel dat gedeelte? Logisch dat ze een mening hebben over de situatie maar deze is opgelost. Vind niet dat je dat met haar hoeft te bespreken.

Wat een vervelende situatie waar je je in bevindt. Lijkt me ook een eenzaam gevoel te weeg brengen als beide partijen op dat moment een front tegen je vormen. Fijn om te horen dat je man wat is bijgedraaid en zo te horen heeft je actie daarin wel effect gehad en neemt je man je daarin niet kwalijk. In alle gevallen zou ik zeggen dat geen van beide partijen goed of fout zitten. Je probeert er gewoon het beste van te maken zoals je zelf de situatie beleeft. Dit zal ook voor je schoonmoeder gelden en je bent hier niet voor verantwoordelijk. Je kan wel kijken of jullie weer nader tot elkaar kunnen komen door je gevoel uit te leggen die je op dat moment ervaarde waardoor je deze stappen hebt genomen en hoe het voelde dat je schoonmoeder toen de kant van je man koos. Houdt het vooral bij jou gevoel en vraag eventueel hoe je schoonmoeder zich voelde zodat je je kan inleven in haar. Hopelijk hebt het dan om elkaar te begrijpen. Heel veel succes.

Oh wat een akelige en moeilijke situatie voor jullie allemaal. Dat zijn familie zich er zo tussen wurmt zou ik ook slecht trekken. Ik lees tussen de regels door een heleboel traditionele man-vrouw patronen. Jij breekt met de traditie waar manlief over je heen mag walsen. Dus jij bent een heks. Schoonmoeder is waarschijnlijk zelf zo opgegroeid en zal niet kunnen veranderen (maar dat maakt haar niet meteen een slecht mens…) Voor je man is dit zeker niet makkelijk, ik zou hem ook niet zo direct aanspreken op zijn male privilege… meer gewoon concreet voorbeelden geven en het op die manier ‘klein’ houden.. Maar als hij een lieverd is, dan staat hij daar voor open en gaat hij hier wat aan te doen. En inderdaad: niet bespreken met schoonouders erbij! Die leven nog in het verleden.

Sluit ik me helemaal bij aan! Klinkt als een goede stap in de juiste richting

Dankejwel allemaal! Ik vind het toch fijn om te horen dat mijn actie in de ogen van anderen niet eens zo héél gek was. Natuurlijk vonden mijn ouders dat ook niet, maar dat zijn mijn ouders. Ik probeer altijd van mijn eigen acties te leren en zou dit ook nooit meer willen doen, maar ben achteraf alsnog 'blij' dat ik op dat moment mijzelf en mijn dochter uit die negatieve situatie heb gehaald. En jullie opmerkingen zijn een eyeopener: ik zit in een reatie met mijn man, niet mijn schoonmoeder. Die mag letterlijk en figuurlijk wat stapjes terug doen en dat ga ik elke keer dat het nodig is duidelijk maken ook :)

Ik lees erg veel fout gaan van zijn kant uit. Niet de jouwe! Zijn kind niet naar de dokter brengen omdat het een nieuwe plek is en dan een tantrum geven omdat jij niet gewoon zegt dat hij niet hoeft te gaan? Sorry, maar is dit een volwassen man? Je kan in elk geval zien wat het gedrag van je schoonouders en hun manier van opvoeden teweeg heeft gebracht. Hopelijk leer je hieruit het anders te doen bij je kindje... maar zo te lezen zit dit wel goed! Mooi dat je hem toonde wat hij kan verliezen met zijn gedrag! En goed dat jullie al een gesprek konden hebben! Zou je schoonouders even laten voor wat het is. Belangrijkste is je gezin en daar horen zij niet bij.

Goed gehandeld altijd je kind beschermen. Bij ons is de regel ouders bemoeien niet met onze ruzies dat zoeken we lekker zelf uit en dat scheeld ook veel narigheid kwa ouders en schoonouders die er mee bemoeien.

Het verhaal van je man lijkt op die van mij! Zijn ouders houden hem “klein” en ik haal hem uit zijn comfort. Ik vind niet dat jij fout zit! Zoals veel zeggen je kind beschermen!

Ik denk dat de reactie van je schoonfamilie is typisch is voor hun relatie. Je beschrijft al dat ze altijd op eieren lopen als je man kwaad wordt en dat ze alles voor hem regelen en doen. Dan kun je er vergif op innemen dat ze bij welke discussie dan ook hun zoon in het gelijk stellen. Je man zit vast in patronen die hij zijn hele leven al kent en in stand gehouden worden. Enige manier om dat te doorbreken is in mijn beleving juíst door duidelijk je grens te laten zien. En dat heb je nu gedaan door weg te gaan. Kijk, tot hier en niet verder kun je gaan. Nu is de maat voor mij vol en moet je aan de bak om hier iets aan te veranderen. Mijn man heeft, om heel andere redenen, jarenlang therapieën gevolgd. En ik wil je wel zeggen, veranderen is ontzettend moeilijk. Zelfs als je heel graag wilt en inziet dat er dingen anders moeten. 💜

Stukje schoonouders is wat mij betreft ook een pakje an voor je parter. Laat ze boos zijn op jou, dat is hun verlies. Wellicht kan je partner ze uitleggen wat ontvoering is, dat verwijt slaat nergens op. Zij kiezen een bizarre kant van je partner (zo extreem, dat ze blijkbaar zelfs nog vinden dat ze juist hem moeten beschermen ipv jou) Goed gedaan, en zoals eerder gezegd. Schoonouders zijn hier even geen partij in. Wellicht dat de ruzie tussen jou en schoonma een keer uitgepraat moet worden, maar dat zou ik (nadat je dat eventueel terugkoppelt) even links laten liggen.