18 Reacties
8 maanden geleden
Ik kom uit een gezin van 7 en ben de middelste. Heb nooit echt helaas probleem ervaren. Er was liefde veel liefde. Vaak zijn de middelste wel de vredenstichters/bemiddelaars, kunnen vaak niet tegen onrecht en zien liever vrede dan ruzie! Wat ik wel zelf ervaar is dat je er een soort altijd maar beetje tussenbengelt als middelste tussen de oudste en de jongste....Mijn man is er 1 van drie en ook de middelste en die ervaart dat precies hetzelfde. Het middelste kind syndroom bestaat niet wel het oudste syndroom😊 dat ervaar ik bij mijn oudste zus en oudste broer van mijn man
8 maanden geleden
Ik ben de jongste van 3 en kom 12jr achteraan. Zou de keus voor een 3e niet te lang uitstellen want een flink leeftijdsverschil is niet leuk. Mijn broer en zus zijn samen opgegroeid en nog altijd 2 handen op 1 buik.
8 maanden geleden
Ik ben ook de middelste van 3: heb een broer en een broertje.
Maar ik denk dat ieder gezin echt zijn eigen dynamiek heeft. Het is heel afhankelijk van geslacht en karakters.
Zo was ik het enige meisje, dus werd in die zin al weer anders behandeld dan mijn broers. Mijn broers hebben beide autisme, dus kregen op hun beurt weer extra aandacht en hulp en was ik meer zorgzaam, wat je vaak weer bij de oudste in een gezin ziet.
Zo is ieder gezin weer uniek en is het ook net hoe je het zelf insteekt als ouder!
8 maanden geleden
Ik ben de middelste van 5 meiden. En ja, ik denk oprecht dat ik minder uitgesproken en wat rustiger ben dan bijvoorbeeld mijn oudste en jongste zus. Ik was ook zeker vroeger de 'bemiddelaar'. Maar ik denk dat ik echt niks te kort ben gekomen. Bovendien speelt een stuk persoonlijkheid natuurlijk ook mee. Er was liefde, voor iedereen in ons gezin. Dat is denk ik het belangrijkste 😊
8 maanden geleden
Ik ben zelf de middelste van 3 (meiden). En bestempel dit zelf als het mooiste plekje binnen ons gezin. Ik kan me niet herinneren dat ik aandacht/ liefde tekort gekomen ben. Het staat me juist bij dat ik het fijn vond om er tussenin te zitten, bepaalde dingen deed ik liever met mijn zus, andere dingen liever met mijn zusje. Voor mijzelf is de term dus niet van toepassing.
8 maanden geleden
Reactie op Hoihay
Ik ben de middelste van 5 meiden. En ja, ik denk oprecht dat ik minder uitg ...
Ik sluit me hier volledig bij aan! Ik ben de middelste van 3 meiden en kan me volledig vinden in wat jij omschrijft. Ik ben ook minder uitgesproken en rustiger, ben een echte bemiddelaar en heb een hekel aan ruzies. Maar ik ben zeker niks tekort gekomen thuis!
8 maanden geleden
Ik ben de middelste van 5. Ook liefde genoeg en warme band, ben echt gek op het gezin waar ik vandaan kom en mijn ouders, die echt fantastisch zijn.
Maar. Ik ervaar wel het ‘middelste kind syndroom’. Daarbij moet ik wel zeggen dat er ook wel echt dingen met mijn broertjes en zusjes aan de hand waren, wat het heel fijn maakte voor mijn ouders dat ik gewoon wel lekker ging. Vond ik toen heel jammer, regelmatig niet begrepen waarom hulp bij huiswerk nooit voor mij was bijvoorbeeld. Ik was daar dan best jaloers op, op die aandacht, al begrijp ik het nu natuurlijk prima. Hoop hierdoor ook wel echt zelf 2 kindjes te mogen krijgen, altijd 1 hand, of 1 van beide ouders vrij.
8 maanden geleden
Ik ben ook de middelste! Ik heb het altijd als heel fijn ervaren. Tuurlijk je bent niet de oudste of de jongste maar ik had altijd iemand om mee te spelen. Als mijn zus geen zin had dan kon ik met mijn zusje spelen of met zijn 3en gezellig dingen doen! Ik heb ook hele verschillende band met beiden iets wat ik juist heel fijn vind.
8 maanden geleden
Wij hebben 3 dochters. 4 jaar, 2 jaar en 3,5 maand. Vind het soms wel lastig om aandacht te verdelen. Maar probeer wel 1 op 1 aandacht te geven. Ze zijn allemaal wel gek op elkaar merk ik ❤️ blij elkaar te zien. Oudste 2 kunnen soms ruziën. Maar dat deed ik ook met mn zus 🤣 dus denk dat het daar niet uitmaakt of je met 2, 3, 4 enzovoort ben.
K hou van alle3 evenveel. Allemaal eigen karakters. 🥰
8 maanden geleden
Ik ben het middelste kind, en tweede dochter. Echt totaal nooit over nagedacht en nooit iets anders gevoeld door het plekje in het gezin. Allemaal andere karakters maar onze ouders zagen ons allemaal.














