Mijn man en zijn (gebrek aan) libido..

Joh ik snap wat je bedoelt indd, ik heb gelukkig een man die net zo hoor libido heeft als mij. Lastige situatie, ik zou bijna zeggen misschien een minaar zoeken voor dat gene wat je mist. Maar dat is een no go voor je relatie dus geen optie.

in zekere zin wel herkenbaar misschien dan meer een soort verdieping opzoeken dmv tantrische energetische dingen en kijken of je daar nader tot elkaar kunt komen?

Sta je open voor experimenteren? Speeltjes, sexy lingerie? Misschien triggert dat bij hem iets waardoor ie wel de kleren van je lijf trekt. Sexy appjes sturen dat je geen ondergoed draagt bijv tijdens het eten. Zodat hij nog even moet wachten voordat hij het kan zien. Of hem uitnodigen onder de douche bijv? K roep maar wat hoor ... Ik herken het ook wel. Beide een laag libido maar ik probeer mn man vaker te verleiden dan hij mij. Hij doet het nooit eigenlijk terwijl ik wel eens zoiets heb van smijt me nou eens op het bed man en trek de kleren van mn lijf. Maar helaas

Zeker, dat doe ik ook echt zeer regelmatig (voor mezelf vooral)! En hij zou me ook nooit afwijzen dus wat dat betreft mag ik niet klagen. Ik verwacht ook niet dat hij altijd met een paal in zijn broek paraat staat, maar als ik dus geen initiatief toont gebeurd er niks..

😂 haha leuke bewoording ook geen verschil te merken met een alcoholische versnapering of wat?

Ik herken het wel een beetje. Toen mijn man en ik elkaar 13 jaar geleden net kenden, waren we net konijnen. Tegenwoordig gaat het eigenlijk alleen op mijn initiatief en dan nog krijg ik soms een nee. We zijn allebei zwaarder geworden, waardoor seks vermoeiender is. En hij heeft diabetes type 1 gekregen, waardoor het wat meer gepland moet worden (minder spuiten voor het eten bijvoorbeeld, want anders hypo tijdens de vrijpartij). En dat plannen is echt funest voor de romantiek.

Ik herken me heel erg in je verhaal. Ik word er persoonlijk nog steeds na zoveel jaar huwelijk helemaal verdrietig van dus ik heb geen tips lieve schat.. sorry!

Bij ons ben ik degene met iets lager libido, maar ik zou dan wel weer meer willen experimenteren terwijl hij wat “saaiere” seks helemaal genoeg vindt. Om wat meer op 1 lijn te komen hebben we samen een Netflix serie over seks gekeken (sorry weet de titel even niet meer), waarin verschillende koppels therapiesessies krijgen. Je kunt best eens overwegen een dergelijke hulpverlener te zoeken! Niks om je voor te schamen. Of eerst maar eens die serie kijken ;)

Same here helaas....

Hier exact hetzelfde. Heb het er ook moeilijk mee gehad, maar ben inmiddels op een plek waar ik het helemaal accepteer. We zijn allemaal niet perfect en ik kan hem niet veranderen. We hebben er in het verleden veel over gepraat, maar dat bracht ons niet verder en leverde alleen maar frustraties op aan beide kanten.

Ik herken dit enorm, alleen is er bij ons naast het gebrek aan kwaliteit, ook geen kwantiteit. Maw hier gebeurt het bijna nooit. We hebben zelfs eens een volledig seksloos jaar gehad. Sinds we een zoontje hebben gebeurt het al eens wat vaker (1 á 2x per maand). Ik ben hier lang enorm triest om geweest, voelde me enorm afgewezen en eenzaam hierin. Ik had/heb er wel meer behoefte aan, en voor de zwangerschap VEEL meer. Hebben hier vaak gesprekken over gehad, ruzie over gemaakt, maar had geen nut, het zegt hem gewoon niets. Ik heb mij er voor nu redelijk bij neergelegd, heb ook gewoon minder tijd om er bij stil te staan voorlopig denk ik. Maar heb dus jammer genoeg geen tips 😔 ik zou wel blij zijn moest mijn partner alleen al wat meer meegaand zijn, maar als ik het probeer zonder dat hij echt zin heeft, druipt het er gewoon vanaf dat t tegen z’n zin is en op die manier doe ik het dan liever ook niet. Ik denk wel aangezien jouw man toch wel graag seks heeft met jou, hij mss wel zou open staan om te experimenteren, nieuwe dingen te proberen die mss een andere kant van hem wakker maakt?

Alsof ik dit geschreven had. Ik heb een geweldige man. En we hebben ook regelmatig seks. En die seks is ook fijn. Vooral heel liefdevol, maar totaal niet spannend. We kussen en knuffelen ook heel veel! Aan affectie geen gebrek. MAAR…..initiatief komt indd niet van hem, en het is allemaal een beetje gezapig. Ik hou echt van seks en lust en kan daar helemaal in op gaan. Met andere mannen was het ook altijd ultieme geilheid. Mijn man heeft dat gewoon niet in zich. Gesprekken leiden daarom ook tot niets. Alleen maar frustratie, boosheid en verdriet. Daarom leg ik me er maar bij neer, iedereen is anders. Ofzo. Maar ik kan er soms best verdrietig om worden dat ik niet dat hete, passievolle seksleven heb. En wel heb gekend en dat zo heerlijk vond. Er zijn ergere dingen, maar soms zou ik wel eens met een professional/neutraal iemand hier over willen praten hoe zij hier tegen aan kijken.

Maca geprobeerd? Ik heb een te hoog testosteron niveau dus mijn man neemt het soms om mij bij te benen.

Haha herkenbaar… ik denk soms ook wel eens: oh man, zet me gewoon tegen die muur 🤣 maar nope, dat gaat nooit gebeuren. Best frustrerend, want in mijn vorige relatie hoefde we elkaar maar met een pink aan te raken en we stonden beide in vuur en vlam qua lust. Dus toen gebeurde het soort van altijd en overal…

Herkenbaar maar dan andersom. Ik heb die lust ook niet. Je zou je eens kunnen inlezen over aseksualiteit. Er is helaas niet zo veel aan te doen maar daar zijn wel fora en tips over te vinden. Ook hoe je er als partner mee om kan gaan.

Herken het ergens ook wel. Ik heb echt een super lieve man die alles voor mij over heeft. We zijn heel intiem en hebben liefdevolle seks. En mijn man staat open voor alles. Alleen komen de ideeën vaak van mijn kant (99% van de tijd). Achteraf zegt hij dat hij het dan echt heel spannend/fijn/geil vond maar dat het gewoon niet in hem opkomt om zelf met ideeën te komen. Ik voel mij super onzeker over mijzelf en m’n lichaam hierdoor. Ben ook gewend dat mannen initiatief nemen en er bijna niks voor nodig is om zin tr hebben. En bij m’n man heb ik het gevoel dat hij mij niet aantrekkelijk vindt. Hij zegt dat hij me aantrekkelijk vindt en dat het niet aan mij ligt. Maar dat hij gewoon niet zo snel ideeën heeft voor spannende dingen tijdens de seks. En hij is erg gesloten dus dat helpt ook niet. We hebben een heel fijn huwelijk maar bah wat blijf ik hier onzeker over zeg

Ik herken dit heel erg, zit in een soortgelijke situatie. Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen en we hebben ook nooit een super spetterend seksleven gehad. Hij heeft daar veel minder behoefte aan. In mijn zwangerschap kwam het er misschien 3 keer van en daarna 9 maanden niets. Ik was al lang hersteld en had ondanks de gebroken nachten weer zin, hij niet. Ik heb vaker uitgesproken dat ik niet altijd de intiatiefnemer wil zijn, me begeerd wil voelen. Maar dat zit er bij hem niet niet. TENZIJ hij veel gedronken heeft. Dat is zoiets bizars, ik kan er bijna geld op inzetten dat als hij van een avondje zuipen terug komt met vrienden, hij me zowat bespringt als hij terug komt. Ik kijk daar soms dus oprecht naar uit haha. En alle andere momenten heb ik geleerd te accepteren. Seks is belangrijk maar niet het belangrijkste voor mij, daarom accepteer ik dat het soms een maand niet gebeurd, soms alleen als ik intiatief toon en dat al helemaal weinig gebeurd dat híj mij de kleren van het lijf trekt. Door het te accepteren en niet te verwachten wordt ik soms dus nog verrast. Werkt voor mij nu beter dan het elke keer maar hopen en steeds het gesprek erover aan gaan.

Wij zijn nu ook op het punt dat we het proberen te accepteren. Ik vooral, mijn man probeert er nog verandering in te brengen, omdat hij wel zou willen dat het op die manier in hem zit. Ik vind het ook erg lastig om dan in te gaan op de avances die hij doet. Enerzijds vraag ik dus om meer initiatief, maar vind ik het ook moeilijk om me ervoor open te stellen, omdat het dus nooit gebeurd en de drempel dan hoger is als het wel gebeurd. Mijn man is het type dat letterlijk doet wat ik hem vraag, dus als ik zeg “het zou leuk zijn als je me soms gedurende de dag appt dat je bijvoorbeeld zin in me hebt” dan appt hij me de volgende dag dat hij zin in me heeft.. Ik zeg niet dat dit niet gemeend is, maar hij doet dus wel precies wat ik vraag en snapt dan niet waarom ik denk “ja niet zoooo, dat moet je zelf bedenken en niet omdat ik het zeg!” 🤪 daarnaast zegt hij soms initiatief te nemen, wat ik dan niet op pik bijvoorbeeld. Dus dan vindt hij dat hij moeite heeft gedaan, maar is dat aan mij voorbij gegaan waardoor er geen vervolg op was. Mijn man denkt vaak dat ik van 0 naar 100 kan zonder opwarmen, maar ik moet al zin hebben voordat ik intiem kan zijn. Mijn man wordt bijvoorbeeld geil van zoenen dus dit is bij hem stap 0, ik moet geil zijn om te willen zoenen dus voor mij is dit stap 2. Stap 0 is voor mij voorspel in de zin van complimentjes, aanrakingen, elkaar het hof maken gedurende de dag zeg maar.. Dat is wat ik echt mis. Maar als dat er dus niet is, heb ik ook niet echt zin om hem te zoenen op momenten dat hij op die manier toenadering zoekt. Ik doe het dan wel, want ik wil hem ook niet afwijzen. Maar het is niet alsof het water dan langs m’n benen loopt ofzo… 😂

Ik vind het ook lastig dat ik er 9 van de 10 keer al niet van uit ga: me al helemaal afgesloten en heb seks in mn hoofd al geen optie meer is, hij dat ook merkt en dus ook niks meer probeert. Maar wanneer ik er te veel zin in heb, ik keer op keer teleurgesteld en vooral heel erg seksueel gefrustreerd (boos en verdrietig) in bed lig. Dus daardoor zakt het ook steeds verder weg, want ik ga er toch al van uit dat er niks gebeurd.

Dat klinkt super klote zeg.. wijst hij je dan ook actief af? En heeft dat verder een reden of heeft hij “gewoon” geen zin? Niet elke man is een seks God helaas, maar niet willen en daar ook geen verandering in willen brengen, lijkt me echt funest voor je relatie. Ik vind het op deze manier al moeilijk genoeg, laat staan als mijn man me steeds af zou wijzen. Ben bang dat ik voor lust dan toch verder zou kijken (al keur ik vreemdgaan nooit goed!) of de relatie zelfs op den duur zou verbreken. Een goede reden (door ziekte oid) veranderd het verhaal natuurlijk