Mijn vriend & mijn gevoel

Wow... Niet ok

Nee hoor, zou er in jouw situatie ook geërgerd van raken. Maar zeg hem dat dan ook. Leg hem uit waarom de was er nog staat, ook al is het schoon. Mannen denken soms echt dat vrouwen niks doen als ze de hele dag met baby thuis zijn🥲 En jij zelfs met twee. Chapeau voor jou😘

Nee, je stelt je niet aan. Hij kan toch zelf na 18.30u de boel in de kast leggen! Of dat dienipv dagjes weg. Heeft die vriend ook een tweeling van een paar maanden? Ik zou hem even duidelijk vertellen hoe ik erover denk. Heeft hij enig idee hoe druk het is overdag alleen met een tweeling?

Klopt… dat denken ze idd… soms zegt hij “lekker gechillt met de kids” . Terwijl ik blij ben dat hij thuis is en ze even van mij over kan nemen zodat ik rustig kan douchen 😂. & ik vind het totaal niet erg om voor ze te zorgen ook alleen niet. Maar hoe hij dat vertelde met mijn familie aan tafel, dat liet me rot voelen dat ik het huishouden dan niet op orde kan hebben zoals de “ideale vrouw”. Maar goed, ik ga het er idd over hebben ..

Weet je wat jij moet doen. Een hele dag met vriendinnen er op uit. En papa de hele dag met de kinderen alleen laten. Dan merkt hij wel wat je allemaal doet. Mannen zien pas vaak iets in als ze het zelf mee maken.

Check eens dit boek. Het heeft ons erg geholpen in het gesprek over de taakverdeling zorg/werk. Je reactie is trouwens niet gek of overdreven. Succes!

Ik zou dat ook echt niet kunnen waarderen. Hij mag blij zijn dat zijn was schoon uit de wasmand gepakt kan worden. Je mag trots zijn op jezelf! En dat ook nog eens 2x zoveel met een tweeling. Ps. Ik merk dat ik bij het lezen van je bericht al die irritatie voel. Laat staan als ik er bij had gezeten..😂

Echt niet oké, je heb een loodzware taak met twee(!!) kleintjes én kolven. Het is wat mij betreft niet eens oké dat hij lekker dagjes uit gaat en zelfs naar de sauna. Ik zou het normaal vinden als jouw vriend gespaard had om een tijdje minder te kunnen werken in zijn zaak/mensen te kunnen inhuren, zodat hij thuis jou had kunnen helpen. Ik zou het normaal vinden als hij thuis komt en voor jou kookt of de baby’s overneemt. Als hij jou in het weekend uit laat slapen en JOU een dagje sauna cadeau doet terwijl hij de was doet. Dat is tenminste hoe wij het thuis doen. Een echte man zorgt voor zijn gezin en vrouw. Echt hoor. Je krijgt samen kinderen en met een newborn tweeling thuis zitten is keihard werken. Hij moet concessies gaan doen. Dus ik zou zeker geërgerd zijn en het gesprek aan gaan.

Oh nee je ik vind ook niet dat je je aanstelt. Ik heb een zoontje van 3 maanden en ook al is het er maar eentje, ook ik sta soms 's avonds klaar aan de voordeur om hem even uit handen te kunnen geven. Kan me niet voorstellen hoe dat moet zijn als je zo twee kleintjes hebt. Voor een newborn zoegen is imo gewoon ook echt keihard werken! Ik zou zeker met hem het gesprek aan gaan!

Nou ik heb bewondering voor hoe je het doet. Knap!

Klopt alleen kies ik er wel zelf voor om nog niet bij de kleintjes weg te gaan. We hebben een zware tijd gehad met de vroeggeboorte, was erg angstig ze te verliezen dus ik durf zelf nog geen dag weg… hij gunt mij dit zeker wel, alleen soms als ik zeg we moeten ze voeden zegt hij; “ neee nu al” hij heeft het soms niet eens door. Ik regel alles en hou alles in de gaten (doe ik overigens zelf) dus ben bang als ik hem alleen laat dat niet alles goed zou verlopen 😅. En ik vind het nieteens erg als hij een dagje sauna of iets gaat. Ik vind het alleen heel naar dat ik en een goede moeder wil zijn, een goede vrouw & dat hij dan zoiets zegt..

Ik krijg een Error als ik dit lees.... meid ik heb zwaar respect voor jou dat je het allemaal in je eentje doet. Een echte man helpt savonds mee als hij thuiskomt. Hij hoort je op handen te dragen.je verzorgd zijn 2 kinderen ,het huis, je bent nog in herstel, kolven, ontzwangeren en meneer heeft het lef om te klagen dat zijn goed niet gestreken in de kast ligt.... ga morgen alsjeblieft een dag shoppen, desnoods bij je ouder zitten om bij te komen. En je verwacht van hem dat alles aan kant is aan het einde van de dag.pannenkoek

Een tweeling lijkt me echt reuze gezellig maar o zo pittig! Altijd verschrikkelijk veel ontzag voor ouders van tweelingen hoor. Los daarvan: ik snap die vrouwen die alles voor manlief strijken niet zo. Wil hij een overhemd aan? Prima. Ik wil 'm best schoonwassen, maar verder is het zijn feestje 🙋🏼‍♀️ Dus ik vind dat je sowieso een punt hebt. Wij vrouwen zijn er niet om mannen op hun wenken te bedienen.

Hij kon van mij een trap onder zijn kont krijgen. Heb je hem al eens gevraagd wat hij van zichzelf als vader vindt? Noemt hij zichzelf een goede vader? En stel hem ook eens dezelfde vraag maar dan als partner? Volgens mij ben je samen ouder, dan draag je dus ook samen de verantwoordelijkheid voor verzorgen en opvoeden. En dan is jullie start ook nog eens heel heftig geweest (ervaring, onze zoon kwam met 27+2).

Ik zou ter plekke hebben gezegd wat voor een idioot hij is. Hij heeft blijkbaar geen idee, maar wel zeuren. Doe het lekker zelf!

Klopt was idd heel heftig maar zo ziet hij het ook niet in... Ik voel me soms ook best alleen daarmee, want hij zegt; ja ze zijn nu toch gezond etc. Maar ik voel nogsteeds de angst. En ook in de verzorging omdat hij in het begin vooral zonder pardon zei: ik ga vnv weg met vrienden. En ik vertelde hem dat hij best zoiets kon overleggen? Ookal ben ik thuis bij de kids, ik ging er van uit dat hij er ook zou zijn en ik iets meer rust zou hebben. Dit doet hij nu wel. Overleggen als hij weggaat of iets plant. Hij helpt ook wel dat zeker. Af en toe kookt hij een maaltijd en geeft savonds ook de fles. Maar als ik eerlijk ben doe ik wel 90% van alles. Alleen dat is niet een probleem voor mij. Het probleem is dat dat alsnog niet het “ideale” voor hem is. En dat is best pijnlijk omdat ik wel echt mn best doe

En trouwens 27+2 heftig.. ik hoop dat alles nu goed gaat met de kleine ! & Ook met jou. Want zoiets heeft ook impact ❤️

Ik vind het belachelijk dat hij jou dit gevoel geeft terwijl je 90% van de verzorging voor een tweeling doet! Daar mag hij echt wel op gewezen worden, dus spreek dat ook uit naar hem. En wat betreft de 'ja ze zijn nu toch gezond.' dat is een hele ingewikkelde opmerking. De angst die je nog voelt is heel begrijpelijk en die had ik ook. Probeer ook dit te blijven bespreken. Geef aan dat die opmerking zeer doet. Het feit dat de tweeling thuis is betekent niet automatisch dat alle emoties rondom de ziekenhuisopname spontaan zijn verdwenen. De angst, het leven tussen hoop en vrees, niet weten wat het volgende uur brengt etc. neem je niet zomaar weg. Neem de tijd om daar mentaal van te herstellen en trek bij de huisarts aan de bel mocht dit niet alleen lukken. Hier is ondertussen alles goed gekomen. Onze zoon is nu een vrolijke, eigenwijze driejarige peuter. En met mij gaat het ook goed. Ik zal het altijd met mij meedragen, maar de angsten zijn sterk afgenomen. Er is zelfs ruimte ontstaan voor de wens voor een tweede en die deur zat voorheen potdicht.

Wauw. Nee, ik had zeker een opmerking in de trant van “ik heb mn handen vol aan ONZE kinderen verzorgen, dat ik niet OOK nog de tijd heb om alle andere dingen in huis te doen.” En dat als hij zich er zo aan ergert hij ook zelf kan wassen/strijken/opvouwen.

Je stelt je zeker niet aan. Ik was denk ik ontploft. Ik doe heel veel thuis alleen met slechts 1 baby en inderdaad het huishouden bijhouden is dan erg lastig. Mijn man probeert zoveel mogelijk bij te springen voordat hij naar werk gaat en als hij terug komt. Ik zou eens met je partner praten, hij mag het zeker veel meer waarderen wat je allemaal wel niet doet. Alleen al de zorg voor de tweeling en bv en kolfen, dat is al genoeg!