Mijn vriend is alcoholverslaafd

Wat een heftige situatie zeg. Ik heb heel erg met je te doen. Moet hij niet werken? Dat hij zijn roes kan uitslapen? Je zegt dat praten voor ruzie zorgt. Misschien kun je een brief schrijven over je zorgen aan hem? En over de zorg die hij heeft over jullie kindje? Ik denk dat het voor jou goed is om iemand in vertrouwen te nemen om ook je hart te kunnen luchten.

Oh meid, wat ontzettend zwaar en heftig om te moeten meemaken voor je. Verslavingen zijn enge dingen die mensen maar moeilijk onder ogen durven komen. Je kan het gesprek aangaan met je vriend, waarin je heel feitelijk opnoemt wat je ziet en wat het effect daarvan op jou en de kleine is. Eigenlijk dat wat je hebt gepost. Is er een reden waarom hij 3 jaar geleden is gaan drinken? Daarnaast kun je misschien ook bij je huisarts langsgaan voor een gesprek hierover. Weet iig dat jij hierin niet ‘fout’ bent en dat je je er niet onzeker door hoeft te voelen. Ook hoef jij je hier zeker niet voor te schamen. Dit overkomt je en het is een grote stap om daarvoor hulp te vragen 😘.

Hoeft hij niet te werken? Wat een klotesituatie. Misschien eens naar de huisarts gaan. En voor jezelf bedenken of dit een gezinssituatie is die je wilt voor je kleintje. (Klinkt getypt harder dan ik het bedoel, want dit is natuurlijk niet wat je voor ogen had toen je zwanger werd)

Bedankt voor je reactie. Jawel, hij werkt wel. Hij drinkt alleen op de dagen dat hij de volgende dag niet hoeft te werken (een dag doordeweeks en in het weekend). Huisarts is een goede tip. Dit is inderdaad niet wat ik voor ogen had. Daarom voelt het zo naïef van me dat ik hem heb kunnen geloven. Ik wil niets liever dan een veilige omgeving voor ons gezin.

Dankjewel voor je lieve reactie. De precieze reden weet ik niet. Ik denk door het gamen met vrienden, gewenning aan het drinken en dus steeds meer moeten drinken voor het "fijne" gevoel. Ik drink zelf niet, dus ik vind het moeilijk om me hierin te verplaatsen. Hij komt uit een zeer verslavingsgevoelig gezin, dat dingt ook wel mee. Roken en drinken was een hele normale zaak thuis. Roken is hij inmiddels al een jaar mee gestopt 🙏.

Oh meid zo naar voor je. Misschien heb je iets aan mijn verhaal. Mijn ex man was ook verslaafd (alcohol, drugs en gokken). Wanneer hij dronk (dagelijks) had hij een kwade dronk. Hij heeft mij nooit fysiek geslagen, maar wel vreselijk gemanipuleerd en geestelijk helemaal kapot gemaakt. Ik probeerde hem altijd te helpen, had ik wel mensen om me heen, die er van wisten, maar ook hun wilde dat hij hulp kreeg maar deden niks. Wij hadden overigens geen kind samen. Keer op keer gesprekken gehad, maar als je naar zoveel jaar nog steeds niet wil veranderen en ik ben in die tijd al 3 x weg geweest bij hem, dan verander je nooit. Ook vaak contact gehad met huisarts en iriszorg. Op een zekere hoogte is het klaar afgelopen. Voor jou is het misschien lastiger omdat je een kleine samen hebt en je natuurlijk een gezin wilt zijn. Je geeft al aan dat jullie al een keer gesproken hebben en dat hij weer terug gevallen is in dat patroon. Je mag ook wat strenger zijn en aangeven; luister er moeten nu veranderingen komen, je hebt een kind waar je voor klaar moet staan en een man waar ik op kan rekenen. Wil je niet veranderen en dit blijven doen? Prima! Ga ik alleen verder met ons kindje. Klinkt hard, maar dat is de enige manier waarop je soms kan door dringen bij een verslaafde. Je moet niks vragen, je moet eisen. En streng zijn. Je kan dit, denk aan je kleine. Deze situatie is niet gezond. Als ik je ooit ergens mee kan helpen of je wilt praten; Dit is me Instagram account, weet niet of je dat hebt ; deemsrx

Jeetje wat een heftige tijd heb jij achter de rug. Ontzettend knap van je dat je met hem hebt kunnen breken. Bedankt voor het delen van je verhaal. 🖤 Ik vind het heel eng om hem op deze manier te confronteren. Waarschijnlijk omdat ik me afhankelijk voel van hem (samen een huis, een kind, etc). Hij kan ontzettend manipuleren, woorden verdraaien en in de slachtofferrol kruipen. Zo dusdanig dat ik me de slechterik voel en hij alleen maar een slachtoffer is van mijn overdrijvingen...

Hey, wat ontzettend moeilijk voor je zeg… Ik heb hier dus totaal geen ervaring mee, dus wat ik zeg kan je misschien net zo goed met een korreltje zout nemen. Je vindt het heel eng om hem te confronteren omdat hij manipuleert, woorden verdraait en in de slachtofferrol kruipt las ik. Lieve meid, lees je berichtje eens goed terug en besef je even dat jij dat niet verdient. Je probeert hem juist ook te helpen hè. Dus er moet iets veranderen en daarvoor zal je wel weer die confrontatie aan moeten gaan, hoe moeilijk ook. Kan je een beetje hetzelfde zeggen als de vorige keer en nu nog een klein schepje er boven op? Het is je toen gelukt om te zeggen, dus dat kan je! Is het voor jou misschien makkelijker om op te schrijven hoe je je voelt en hoe jij het ziet op dit moment? Een beetje hetzelfde als hier op dit topic. Schrijf wat je denkt, ziet en voelt. Laat hem maar kiezen tussen (te veel) alcohol en jullie. Misschien heeft hij ook die wake up call nodig en moet hij even wakker geschud worden. Als je het wèl bespreekbaar maakt, op wat voor manier dan ook (schrijven, praten oid), dan weet je gelijk waar je aan toe bent en wat je de rest van jullie relatie kan verwachten van hem. Is dat niks anders dan nu? Prima, probeer hem te laten gaan en op een afstand van hem te houden. Want dat is dan duidelijk beter voor jou en jullie kindje. Als hij wel weer belooft te veranderen… houd het goed in de gaten voor jezelf. Als het langzaam weer begint, zeg er dan gelijk iets van! Geef hem niet de kans om weer terug te vallen terwijl hij met jou is. Dan is het òf te veel alcohol òf een leuke vrouw/vriendin en kind in huis. Wat kan zoiets moeilijk zijn hè… Veel succes met welke beslissing je ook gaat maken

Een verslaafde moet wat hem lief is kwijt raken wil ie veranderen. Als de omgeving het blijft gedogen, is er geen reden om te veranderen. Geloof me, veel gezien in m'n omgeving, mijn moeder, m'n tante, m'n exen. En dit is ook de boodschap die verslavingszorg geeft; hou het niet mee in stand, bijvoorbeeld door de zorgtaken te doen enz.

Ik kan je niet helpen maar ik wens je veel sterkte toe. Wellicht is er professionele hulp via een huisarts of iets dergelijks die je kan helpen met hoe je dit aan kan pakken

Het laatste wat je noemt is typerend voor verslavingsgedrag. Heel vervelende dat je dit mee moet maken. Helaas weet ik uit ervaring dat waneer een verslaafde zelf niet wilt afkicken, er weinig gaat gebeuren. Een gesprek met de huisarts lijkt me het beste in dit geval. Hoe lullig het ook klinkt, je man is nu geen capabele vader. Wat als er iets met jou gebeurd, ziekenhuisopname bijv., wie zorgt er dan voor je kindje. Als hij van jou en zijn kind houdt zal je hem een ultimatum moeten stellen.

Hoi lieve mama, Wat een heftige situatie zit je in! Er zijn al veel goede tips en adviezen gegeven. Wat we weten over verslaving, is dat het niet stopt totdat de persoon zelf inziet dat hij/zij een probleem heeft. Het klinkt alsof dat bij jouw vriend nog niet het geval is. Dat betekent helaas ook dat hij op korte termijn waarschijnlijk zijn gedrag niet zal (kunnen) aanpassen. Ik denk dat het daarom aan jou is om de veiligheid van je kindje te waarborgen. Wat als je vriend je kindje een keer ergens heen moet brengen, ervoor moet zorgen en hij stapt met hem/haar in de auto? Hij zal zelf het gevaar niet zien en het bagatelliseren (door de verslaving), wat de situatie alleen maar gevaarlijker maakt. Ik zou zeker even contact opnemen met de huisarts. Ook kun je eens een kijkje nemen op bijvoorbeeld www.jellinek.nl. Daar kun je heel veel informatie vinden rondom (alcohol)verslaving en ook voor jou als partner. Want zoals al aangegeven, je houdt de verslaving op dit moment onbewust in stand door het te accepteren zoals het nu is. Confronteren, het niet meer faciliteren en inderdaad laten kiezen wat voor hem belangrijk is. En bovenal: dit is niet jouw schuld! Verslaving is iets vreselijks, en jij kunt hier echt niks aan doen! Voel je niet onzeker, neem je huisarts en iemand in je omgeving in vertrouwen, zodat je af en toe je verhaal kwijt kunt. Heel veel sterkte 🍀

Als eerste vind ik het knap dat jij je verhaal hier durft te delen. Dat is al een eerste stap. Jou verhaal klinkt als het verhaal van mijn ouders. Toen mijn moeder mijn vader leerde kennen dronk hij al. Op dat moment dacht mijn moeder dat het bij de jonge leeftijd hoorde en wel over zou gaan. Mijn vader dronk bier. Dagelijks. Ik weet niet of het vanaf het begin al dagelijks was. Mijn ouders zijn getrouwd en hebben vervolgens 4 kinderen gekregen. Echter stopte het drinken niet. Mijn vader zat ook altijd in de slachtofferrol. En als er over zijn drinken gesproken werd, werd hij ook boos. Mijn moeder is naar de huisarts gegaan. Vervolgens zijn ze samen in relatietherapie gegaan. Wat ik mij kan herinneren is dat ze altijd hier van terug kwamen met ruzie. De conclusie is dat mijn moeder het na 23 jaar huwelijk opgegeven heeft. Ze kon het niet meer aan. Wij als kinderen hebben erg veel geleden onder deze situatie. Ik zelf ben door therapie erg sterk geworden/gebleven. Mijn moeder heeft mij opgevoed op haar beste manier, met alle mogelijke liefde. Mijn vader heeft mij opgevoed op zijn beste manier. En in zijn twinkelende ogen zie ik de liefde voor mij. Mijn nuchtere vader is een prachtige liefdevolle man. En ik heb geleerd hoe ik het met mijn gezin niet wil doen. Wat ik wil laten zien met mijn verhaal. Ik denk dat jou situatie nooit zal veranderen, zolang jou vriend niet zelf in zijn hoofd 100% erachter staat om te stoppen met drinken. Of dit nu is voor jou, voor jullie kindje of voor zichzelf. Zolang hij niet zelf wil stoppen, zal het nooit gebeuren. Hij zal dan altijd in de slachtofferrol blijven zitten drinken… Mijn advies is. Bespreek dit eerst eens met jou huisarts. Bespreek het vervolgens nog eens met jou vriend. Op een dag dat hij nuchter is! Wees niet bang voor zijn boosheid, maar wees sterk en stel hem een ultimatum. Het is de drank of jullie gezin! Niet beide. Je kan dan eventueel samen in therapie gaan. Wellicht kan hij ook ergens gaan afkicken. Mocht de situatie niet veranderen. Kies voor jouzelf en jullie kindje. Jullie hebben een veilig thuis nodig. Vraag je vrienden en familie om je te ondersteunen om uit deze situatie te komen. Ik wens je heel veel kracht toe.

Ik heb zelf 10 jaar lang een relatie gehad met een alcoholverslaafde, we hebben wel eens samen bij de huisarts gezeten en hij beloofde altijd verbetering, het enige wat hielp was weggaan, want daarna ging hij met zich zelf aan de slag, toen was het voor mij al de laat en dat wil je niet. Wat belangrijk is, is nu een plan hebben, waar kun je naar toe als er wat gebeurd, misschien kun je tijdelijk bij 1 van de ouders logeren of zo iets dergelijks, dan kan hij wakker worden en met zichzelf aan de slag gaan.

Ik zit in dezelfde situatie en ik heb hem uit huis gezet gisteren. Sleutel teruggeëist en zijn spullen uit huis gehaald. Ik wil geen verslaafde vader voor mijn kinderen. Mijn kinderen en ik verdienen zoveel meer! Als hij geen hulp gaat zoeken en intensief met zichzelf aan de slag gaat is er GEEN plek meer voor hem bij ons, zijn familie, in huis. Ik moet mijn kinderen en mezelf beschermen voor deze negativiteit en stress in ons leven. Ik hoop, lieve mama, dat je inziet dat alleen daden iets concreets betekenen en hoop zijn voor eventuele verandering. Daarnaast is een verslaving superrrr hardnekkig en moet je het écht anders willen (hij dus) en er keihard mee aan de slag gaan wil er daadwerkelijk iets veranderen. Ze zijn meester in hun mooie praatjes en ondertussen ga jij eraan onderdoor wat ook effect heeft op jouw kindje.. Heel veel sterkte!

Jij heel veel kracht gewenst ❤️

Precies dit. Je kan een ander niet veranderen, maar wel zelf er op acteren. Heel veel sterkte meid, denk om jezelf en je kindje❤️

Sterkte, er is al veel advies gegeven. Zoek hulp en blijf er niet alleen mee lopen; je hebt gelijk, het is een groot probleem. Zodra je het uitspreekt zullen anderen dat bevestigen en dat kan jou kracht geven om te doen wat goed is voor de kleine, voor jou en uiteindelijk ook voor je vriend. ♡

Heel veel sterkte en beterschap. Zoveel adviezen al.. jij komt er wel 🍀💕

Als je het hebt geprobeerd en hij verandert niet zou ik zeggen ga. Want hij heeft serieus een probleem. Jij wordt er niet gelukkig van en je kindje ook niet. Misschien dat het dan tot hem door gaat dringen wat hij kwijt raakt. Soms moet je harde stappen zetten om iemand wakker te maken. Niet blijven omdat hij het belooft en vervolgens niet doet. Maar eerst nuchter zijn en niet meer drinken. Het echt zien dat hij wil veranderen.