Moeder overleden, zelf zwanger, veel verdriet

Ik heb het zelfde....mijn vader is 2 weken geleden overleden en ik ben nu 33 weken zwanger. Pittig en een hard gelach. Ben wel een beetje van mn roze wolk gedonderd, maar probeer toch te genieten. Met rouw en geboortekaartjes tegelijkertijd bezig zijn....is een rare gewaarwording. Sterkte

Ik zit helaas in het zelfde schuitje. Begin juni mijn moeder na een paar maanden ziekte verloren. Ze wist dat we bezig waren om zwanger te worden en dat we al een jaar in een traject zaten. Nog geen 2 maanden na haar overlijden telde ik aan. Waar ik super blij mee was en ben natuurlijk! Maar het deed me super veel pijn dit niet meer met haar te kunnen delen. Er is geen gouden tip... het is gewoon kut. En je zult zeker nu tegen een hele hoop dingen aanlopen. Vorige week het bevalplan opgesteld. Wil je je moeder er bij hebben? Ja dat zou ik wel willen maar dat gaat niet meer helaas. Ook het feit dat ze niet weet dat wij als jongens naam haar favoriete naam gekozen hebben doet zeer. En geloof me zo komt er nog heeeel veel meer. Gun jezelf de tijd en laat verdriet toe. Ik ben van mening dat ik dit nooit een plekje zal kunnen geven maar dat ik aan het idee moet gaan wennen ... Natuurlijk ook gecondoleerd en ik wens je heel veel sterkte, dikke knuffel en als je wil praten laat maar weten 😗

Ik begrijp je heel goed mijn vader is 27 november overleden toen was ik ruim 20 weken. Mijn moeder is in 2014 overleden. Het is ineens zo anders allemaal. Door de zwangerschap ik het wel beter gegaan met de verwerking als ik het vergelijk met het overlijden van mijn moeder. Neem je tijd en laat verdriet toe.

Jij ook veel sterkte en gecondoleerd. Wat kan het leven hard zijn he. Hopelijk lukt het inderdaad om met momenten wel te genieten, maar ook de mooie momenten zijn dan zo dubbel he omdat je ze wil delen.

Dankje, jij ook veel sterkte en gecondoleerd. Wat verdrietig dat je het nieuws en de naam niet meer hebt kunnen delen. En voel helemaal wat je zegt, dat het niet echt een plek kan krijgen maar dat je er maar aan moet wennen. Ook als mensen zeggen sterkte met het verwerken, dan denk ook ja maar dat kan toch gewoon niet. Hoe gaat het met je zwangerschap? Wat ontzettend mooi dat het is gelukt om zwanger te worden!

Dankjewel. Jij ook nog gecondoleerd. Allebei je ouders verliezen, wat ontzettend erg. Ik heb zelf ook het idee dat de zwangerschap me wel sterkt. Echt een lichtpuntje. Veel sterkte ook ❤

Geen advies.. Maar ik wil je heel veel sterkte wensen, gecondoleerd!😘

Hoi. Ik ben mijn mama ook kwijt geraak. Ik kan het niet verwerken. Het kan jaren duren😢 veel sterkte en wat mij een beetje kracht geeft is denken dat mijn mama alles ziet en me heel blij wilt zien ipv altijd verdrietig. Ik communiceer met haar tijdens mijn dromen en kan met haar praten vragen stellen. Maar niet iedereen is zo gevoelig. Roept ze tijdens je slaap en geloof me ze zal er zijn.

Dankjewel 😘😘

Wat mooi dat je zo met haar in contact staat. Ik probeer ook maar te denken dat mam ook wil dat wij verder gaan en gelukkig zijn. Jij ook veel sterkte ❤

Wat lief dat je dat vraagt. Met mijn zwangerschap gaat het goed. Wat kwaaltjes hier en daar maar alles voor een goed doel 😊 Wat ik wel heel erg merk is negatieve reacties om ons heen. Wat een rare timing ok zwanger te geraken! Of een reactie van wees eens wat blijer je kindje vervangt straks de plek van je moeder. Wat ik onzin vind. Het zal zooooo veel goeds doen maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ik mijn moeder vergeten ben? Dat vind ik lastig. Jouw wereld staat letterlijk stil en dat van een ander gaat na de uitvaart weer vrolijk door. Heb je een goede band met je vader? Ik heb helaas geen contact met hem maar wel 2 super lieve nichtjes (dochters van mijn moeder haar 2lingzus welke helaas ook niet meer onder ons is) en merk nu dat die band sterker is dan ooit. Dat is heel fijn. Ik lees dat iemand contact heeft met dr overleden moeder. Wat super mooi! Ik heb mijn moeder gevraagd toen ze nog leefde dat als ze kon ze mij een teken wilde geven. Maar nog niks helaas 😔

Ik kan niet meer editen. Hoe is je 20 weken echo gegaan? Het moe zijn kan van beide of zelfs een combi zijn helaas. Dat zal nog wel even blijven. Dikke knuffel.

Oh wat vervelend die nare opmerkingen! Mensen kunnen zulke rare dingen zeggen. Het geluk van de zwangerschap en verdriet van verlies kan er toch gewoon naast elkaar zijn. Hopelijk heb je er niet teveel last van. En heel herkenbaar dat van de wereld die stil staat! Ik zag ook nichten en neven die uitgebreid carnaval vierden. Dat moeten ze natuurlijk vooral ook doen daar niet van, maar zelf moest ik er niet aan denken. Ook beginnen met werken vond ik lastig. Dacht wel van thuis zitten veranderd de situatie ook niet. Maar weer gaan werken was ook weer een stap naar het 'normale' leven ofzo. Ook vriendinnen die dingen willen afspreken, heel lief en ik doe het ook wel maar tegelijkertijd denk ik soms ja maar hallo alles kan toch niet gewoon doorgaan! Hoe ervaar/ervoer jij dat met weer dagelijkse dingen oppakken? Heel fijn dat je zo'n goede band hebt met jouw nichtjes ❤. Ik heb een goede band met mijn vader en we zijn hierdoor nog hechter geworden, daar ben ik wel heel dankbaar voor. En zijn verdriet is zo moeilijk om te zien. Mijn moeder gaat als het kan ook een teken geven, maar ook nog niets gemerkt. Dus ik zoek haar soms maar in een heldere ster, of alle bloemetjes die dit jaar al zo vroeg bloeien.

Die was goed gelukkig! En was even aan het rekenen maar jij bent nu dan al ongeveer 7 maanden zwanger?

5 weken is wel heel kort 😢, gecondoleerd!. Ik ben nu 23 jaar en mijn moeder is overleden toen ik 15jaar was en mijn vader toen ik 11 jaar was. Ik werd zwanger op mijn 21ste en beviel op mijn 22ste heb nu een prachtige zoon van bijna 8 maanden. Bij mijn heeft het ook heel veel verdriet gedaan 😞. Je wilt toch je ouders het eerste nieuws vertellen helaas kon ik dat niet ook tijdens de bevallen had ik ze er graag bij willen hebben en ze willen voorstellen aan hun kleinzoon. Ik zie het positief 2 zijn er overleden en krijg er 1 voor terug waar ook hun bloed en vlees aanzit. Heb er soms nog wel eens last van maar heb het ook een plekje kunnen geven.

Ik heb helaas dezelfde ervaring. Mijn moeder is overleden toen ik 6 maanden zwanger was. Ze lag toen ook al 6 maanden in het ziekenhuis. We konden helaas geen leuke dingen samen doen als winkelen ofzo. Ze heeft alles meegemaakt vanuit het ziekenhuis. Het afgelopen jaar was ontzettend heftig. Mijn zoon is inmiddels 5 maanden en het gemis naar mn moeder wordt echt niet minder. Juist nu hij zoveel nieuwe dingen leert denk ik ah was ze maar even hier. Kon ze hem maar eventjes zien.

Heel veel sterkte 💛 lijkt me een vreselijk gemis ☹️

Wat heftig allemaal 😭sterkte geen woorden voor💕💕

Oh wat verdrietig dat je beide al hebt verloren en ook nog toen je zo jong was! Het sterkt me om te lezen dat je het een plek hebt kunnen geven. En het zal inderdaad ook wel lastig blijven. En mooi, had er niet zo over nagedacht maar we kunnen onze ouders natuurlijk ook terugzien in onze kindjes ❤

Herken je verhaal heel erg. Vind het ook nog steeds onwerkelijk dat je gewoon niet heel even terug kan naar toen ze er nog was. Ik was samen met mijn schoonmoeder even winkelen, zij is heel lief en niets ten nadele van haar maar ik dacht alleen maar dit wil ik met mam doen! En dan is je hele zwangerschap natuurlijk ook zo anders, wat een moeilijke tijd. Veel sterkte voor jou ook nog 😘