Moeite met ouder worden

Ik heb dit ook heel hard, zo hard dat het soms onbegrijpelijk is voor andere mensen. Ik heb eigenlijk altijd een soort van angst gehad voor “ouder worden”, maar sinds dat ik mama ben, is dit nog harder… omdat ik mezelf nu echt veel duidelijker ouder zie en voel worden… Ik vind ook dat mijn lichaam er anders uit ziet, mijn borsten zien er anders uit, mijn gezicht “hangt” precies (lastig om uit te leggen), mijn ogen zien er anders uit… En zoals je zegt, lijk ik ook altijd moe… bij elk familiebijeenkomst krijg ik de vraag “Ben je moe? Is er iets?” “Neen, dank u, zo ben ik nu gewoon” denk ik dan 😒 Ik heb wel sinds de geboorte al een heel moeilijke (huil)baby gehad, die echt uren en uren lang kon huilen… en heel moeilijk te kalmeren was… ze sliep bijna nooit! En nu is ze 16 maanden, en heeft ze nog steeds een pittig karakter… dus ik weet niet of dit meespeelt.

Ik herken het op sommige punten wel. Ik voel mij ook niet echt lekker in mijn eigen vel. Ik sport nu sinds 1,5 week 3x per dag.. en heb ook korte en lange termijn doelen gesteld voor mezelf. Ik neem nu dus bewust meer tijd voor mezelf, doe ik dit niet bewust dan komt het er ook niet van. Het heeft bij mij wel lang geduurd voordat ik deze stap gezet heb. Maar merk wel dat het sporten nu al positief effect heeft (meer energie, vrolijker).. Goed dat je erover praat, dat is al een hele grote stap! Ik hoop dat je er voor jezelf achter kunt komen wat jij nodig hebt om je weer meer jezelf te voelen 😘

Herkenbaar, ik zie het ook bij mezelf, ook 34 en sinds de 2e (nu 2) gaat het hard🤣. Eerste 3 maanden en de tweede een jaar borstvoeding en er is niets over van m’n borsten. M’n buik heeft nogal wat uitgerekt vel en de rimpels beginnen te komen. Maar moet eerlijk zeggen, ik kan er niet wakker van liggen. M’n man en ik kunnen er met en bij elkaar de humor van inzien en denken, ach, is het leven. Als ik eens een keer m’n best doe en aandacht besteed aan haar en make-up, dan ziet er al weer wat meer als vanouds uit, maar daar heb ik niet elke dag zin in….

Geen idee of je hier iets aan hebt, maar misschien kan je proberen om te denken? Je bent pas 34 en hebt al een fantastisch kind op de wereld mogen zetten. Dit brengt vele veranderingen met zich mee, maar die wel heel erg waardevol zijn

Ik voel deze zelf niet zo. Ik hou ergens wel van de natuurlijke rauwe look. Ik kan helemaal upgetut ook heerlijk vinden. Maar het is nou eenmaal zo in deze levensfase. Ik zorg wel voor goede haarproducten en goede gezichtsverzorging. Ik loop er dus niet onverzorgd bij maar wel puur natuur. Ik heb al een grijse streep in mijn haar sinds ik 25 ben en die wordt alleen maar breder. Ik noem dit mijn selfmade glitter. Probeer wat positiever naar jezelf te kijken.

Ik begin nu ook langzamerhand te denken dat ik aan dagcremes moet en ga zo nog even door. 🥲

Bij mij is het juist omgekeerd. Ik had er eerst heel veel moeite mee, omdat we heel lang ongewenst kinderloos zijn. Toen was elk jaar ouder een jaar dat het weer niet gelukt was. Nu mijn zoontje er is, voel ik me weer ‘jonger’ en vind ik mijn leeftijd prima.

Ik herken het ook wel. Ik was heel veel afgevallen en nu aangekomen door de zwangerschap. Er 'moet' nog 12 kilo af en alles hangt er een beetje bij.. Mn haren liet ik graag verven, maar dat bijhouden met een baby vind ik een uitdaging. Heb ook nog eens een bril gekregen waardoor ik mezelf niet helemaal herken in de spiegel. Voel me vaak ook echt een moeke!😅

Ik ben over een paar jaar 40... auw....zo voel ik me niet in mijn hoofd...maar lichamelijk merk ik dat ik ouder wordt. Zakkend lijf , 3 kinderen mogen krijgen, rimpels en grijze haren..ik moet lijstjes maken om niets te vergeten... waar blijf de tijd. Waar is die chick die op zaterdag avond zorgeloos lekker uit ging en drankjes dronk😂en lallend naar huis ging.

Ik ben 29 en heb nog geen kindje. Ik heb geen probleem met ouder worden als in een veranderend lichaam. Al moet ik zeggen dat mensen me vaak 22 schatten en ik echt een typisch baby face gezicht heb. Dus ik kan nog geen 100% uitspraak doen. Maar ik vind dat bij elke leeftijd wat moois te zeggen valt! Rimpels en grijs haar kunnen heel mooi zijn en die beginnende rimpels bij een dertiger vind ik zelf prachtig! Heb echt een zwak hiervoor. Kan ook kijken naar oudere vrouwen en denken dat ik het echt niet erg zou vinden er zo uit te zien later. Het is en blijft hoe je jezelf verzorgt. Moe zijn of aan je lichaam zien dat je mama bent vind ik niet horen bij ouder worden of er slecht uitzien. Dan ben je gewoon mama en moe. Wat ik wel moeilijk vind is het ouder worden en mijn leven nog niet helemaal op orde hebben. Vroeger droomde ik altijd van een gezinnetje. Toen mijn laatste relatie uitging op mijn 23e ben ik wat minder de focus hierop gaan leggen en daar heb ik nu spijt van. Ik heb dan wel een eigen appartementje en nu besloten mijn kinderwens alleen waar te maken. Maar de gedachte dat ik ouder word en niet mijn droomleven in vervulling zie gaan vind ik wel moeilijk. Het voelt of mijn tijd om dit te bekomen op raakt (wat ergens natuurlijk grote zever is, al blijf ik daten en hierbij merken dat de meeste mannen me niet kunnen of willen geven wat ik wil (zal vast aan mij liggen, maar vind dus echt geen dertigers met een kinderwens of ze hebben al kinderen bij hun ex en willen er geen meer bij 🤪)). Dat deel van ouder worden vind ik moeilijk, niet bereiken wat ik wilde bereiken tegen een bepaalde leeftijd.

Wat ik ook wel een goede vind is, leef in het nu. Hoe zonde als je 30 bent foto's bekijkt toen je 20 was en denkt : wat zag ik er toen goed uit. Je wordt 40 kijkt foto's terug van toen je 30 was en denkt wat zag ik er toen goed uit. Je wordt 50 kijkt foto's terug van toen je 40 was en denkt wat zag ik er toen goed uit. Hoe zonde als we alleen maar positief terug kunnen kijken, terwijl we toen op dat moment ontevreden waren over onszelf. Laten we nou allemaal lief zijn voor onszelf ❤️ (en baaldagen of baalmomentjes horen er soms bij als het maar niet je leven overneemt)

Ik ben ook 34, nu 30wk zwanger van mijn eerste kindje, heb mega striae (erfelijkheid), grijze haren heb ik al sinds mijn twintigste ofzo (donker haar dus valt meer op), mijn borsten zijn mega (helaas erfelijkheid), waardoor ik altijd al te grote kleding moet dragen voor de maat die ik eigenlijk heb en dure bh's moet kopen, rimpels heb ik ook allang, oh en mijn tanden, ik heb altijd gaatjes en ze stonden scheef (hadden mijn ouders nou maar in mijn puberteit gezegd 'hier, een beugel'... die heb ik later (24) zelf betaald). Ik kan erover blijven inzitten, of ik kan accepteren dat ik verander, dat mijn lichaam zich verandert en dat dat bij het leven/ouder worden hoort. Ouder worden en daarbij fysiek veranderen heb ik eerlijk gezegd geen problemen mee. Ik heb andere onzekerheden en heb daar hulp bij gevraagd van een professional. Iedereen heeft zo zijn onzekerheden en moet daarmee leren omgaan. De één kan dat zelf leren accepteren, de ander heeft daar hulp bij nodig. Misschien wat kort door de bocht als tip, dus doe ermee wat je wil: Als je het er echt (heel) moeilijk mee hebt en er al langer mee zit, maak dan een afspraak met een psycholoog of praktijkondersteuner met een hulpvraag over iets van zelfwaardering.

Dit inderdaad ☝️ Aanvulling daarop: ik ben altijd ongelukkig en dr mag 'altijd wat af'. 5 kilo en dan ben ik tevreden. Echter is me dat ooit gelukt en ook tóen was het nog niet genoeg en vond in mn lichaam niet mooi. Rupsje nooitgenoeg 🤷🏻‍♀️ Daar boven op heb ik laatst de docu van Arnold Schwarzenegger gekeken. Zelfs op zijn hoogtepunt van body builden was hij niet tevreden over zijn lichaam en vond bleef hij hangen op details. Van jezelf houden is echt een state of mind ipv er uitzien zoals je zelf in je hoofd hebt..

Ben ik het helemaal mee eens, leef en geniet van elk jaar. Mijn zus van 45 is 4 maanden geleden aan kanker overleden binnen 6 weken tijd, dus ik zie alles vanuit een ander perspectief misschien. Maar vind dankbaarheid om ouder te mogen worden wel heel belangrijk. Daarnaast blijf jezelf goed verzorgen ook als je moeder bent, ik word met mn 38 meestal niet ouder als 28 geschat maar als dat wel gebeurd dan is dat ook prima. Geniet van elke dag en elke rimpel die je mag krijgen uiteindelijk.

1. stop met vergelijken 2. je lichaam gaat niet hetzelfde zijn na een zwangerschap, bij niemand overigens 3. vertel ons even wat je mooi aan jezelf vindt :) 4. doe wat aan de vermoeidheid, dat helpt negatieve gedachten te verminderen

Dit is inderdaad wel zo! Wel even een besefmomentje, dankje!

Ik heb er echt totaal geen moeite mee eigenlijk. Ik ben 38. Heb in 3 jaar tijd 3 kinderen mogen krijgen en ben het blijste mens op aarde denk ik. Ja, dat lijf. Dat is wat veranderd. Ik ben wat voller, de kilo’s gaan er moeilijker vanaf. Ik heb een blupje op mijn buik. Grijs ben ik al jaren. Daar hebben ze verf voor uitgevonden, en in tijdens van crisis de topknot met haarband. 🤗 Ik ben juist trots op m’n lijf, op wat het nog kan ondanks de leeftijd. En nu klinkt het alsof ik stokoud ben. Haha. Zorgen voor mezelf doe ik als volgt; - Op vaste tijden eten, sowieso ontbijt, lunch en avondeten. - Fruit en groenten tussendoor - veel water drinken - met de kippen op stok - veel naar buiten - mooie, goed passende kleding halen - een goede dagcreme gebruiken

Als ik tegen mijn man zeg: "Ik word oud..." en rimpels aanwijs, zegt hij altijd: "Gelukkig wel!" Dat vind ik altijd heel lief. En hij heeft gelijk.

Ik heb dit niet zo eigenlijk. Tuurlijk zijn er dagen dat ik wel een wat strakker lijf zou willen, maar meestal ben ik trots op mijn gestreepte buik (daar zat een baby in!), mijn lachrimpels en mijn grijze haren. Mijn doel is om een heel oud grijs en gerimpeld omaatje te worden, en ik hoop dat dat geleidelijk gebeurt en niet van de één op de andere dag 😁

Eens dat je moet focussen op het positieve en dankbaar voor je gezondheid. Maar het soms even niet voelen is ook helemaal oké! Dat laatste lijkt soms niet meer te mogen/kunnen heb ik het gevoel. Daardoor voelt de druk alleen maar weer hoger als ik voor mezelf spreek. Zolang je in de rode draad happy bent, dan mogen er ook best dagen zijn dat je je jongere, strakke en eindeloos energieke versie mist! Daar ben je mens voor hoor als je het mij vraagt.