Mom guilt

Vorig jaar kreeg ik mijn zoontje. Ik had al een dochtertje van toen iets minder dan 2 jaar. Tijdens de zwangerschap van mijn zoontje had ik al last van mom guilt: ‘ben ik niet te snel zwanger?’, ‘geniet ik wel genoeg van deze zwangerschap?’. De bevalling ging minder fijn dan bij mijn dochter, daar voelde ik me schuldig over richting mijn zoontje etc. Hij is nu 1 en ik heb er nog steeds vaak last van. Zijn zus is nu een echte peuter en heeft soms gewoon direct aandacht nodig. Dan huilt hij misschien ietsje langer dan ik zou willen. Soms ben ik ‘s avonds zo afgebrand dat ik even rust nodig heb. Hij heeft dan soms een huilmomentje, waar ik voor mijn gevoel mentaal niet genoeg aandacht aan kan geven. Niet evenveel als toen zijn zus dat twee jaar geleden kreeg. Ik heb constant het idee dat ik hem tekort doe. Ook al krijgt hij evenveel, heeft hij evenveel liefde en zelfs de aandacht van zijn zus die gek op hem is. Herkent iemand dit of heeft iemand tips?