Mombrain? Overvraagd? Ik vind mijn werk moeilijk

Of je werkgever je overvraagt is afhankelijk waarop je hebt gesolliciteerd. Denk dat je vooral moet kijken of jij jezelf niet overvraagd. De eerste jaren zijn echt pittig door het slaapgebrek en de ritmes die steeds iets veranderen. Dit is voor velen niet de tijd om extra taken op te pakken op het werk. Een stapje terugdoen is dus zo gek nog niet als je het gevoel hebt overvraagd te worden. Gemiddeld heb je een jaar nodig om een beetje te landen in een functie (dan snap je je functie en het reilen en zeilen in het bedrijf op een gemiddeld niveau). Met 2 jaar ben je vaak toe aan een extraatje en met 3 jaar dan ben je echt volledig thuis in de functie en afhankelijk van de functie begin je zelfs al rond de kijken naar wat anders. Jij was amper begonnen en hebt er een verlof tussen zitten. Je begint dan na je verlof eigenlijk net niet meer op net begonnen, maar ver er van af zal je niet zitten. Dus met 1,5 jaar zou je nu in ieder geval wel echt geland moeten zijn in je functie en in het bedrijf. Je kunt nog steeds vragen hebben, maar ze overstijgen de basisvragen wel. Onduidelijkheid over je functie helpt niet mee. Vraag eens om duidelijkheid aan je leidinggevende dat kan je ook weer de focus geven op wat je moet onthouden en wat je hoort op een good to know basis of helemaal los kunt laten.

Kan ook dat de functie toch te hoog gegrepen is voor je. Zegt niets over een membrain of werkgever die veel vraagy

Ik herken dit deels. Na mijn zwangerschap (waarin wetenschappelijk bewezen de structuur van je brein ook veranderd) moet ik soms ook erg wennen aan mijn eigen kunnen. Ik ben soms niet wat ik gewend was van voor de zwangerschap op werkgebied. En heb inderdaad soms ook het gevoel dat ik wat waziger ben en minder tegelijkertijd kan dan voorheen. Anderzijds kan dit ook heel erg aan mezelf liggen want hoor van niemand klachten of slechte geluiden. Alleen vind ik het zelf soms wat veel en overweldigend. Zelf dochter van 21 maanden, werk 32u in best een veeleisende baan (qua denkwerk/schakelen/werkdruk).

Oh zo herkenbaar! Ik kon elk wissewasje jaren onthouden, na mijn bevalling wist ik nieteens wat ik smiddags gegeten had. Dit duurde en duurde maar, tot het slechte slapen over was. Ander mens! Ik ben weer scherp, kan weer helder nadenken en zie dingen ook weer van te voren ipv dat het me overkomt. Beetje jammer dat het duurde tot ze 3 werd voordat ze doorsliep😂 Dus in combi met een ‘nieuwe’ baan lijkt me dit helemaal pittig!

Heel fijn dat je het erkent! En ik moest ook lachen omdat het 3 jaar gekost heeft. Dat zou betekenen dat ik nog ruim een jaar moet door bikkelen 😂

Ik denk dat wij een soort vergelijkbare situatie hebben qua baan. Ik herken ook dat je zegt dat anderen vinden dat je het goed doet, maar dat jezelf niet overtuigd bent.

Dat kan zeker! Misschien vooral doordat mijn hoofd er niet naar staat op dit moment. Ik voel alleen niet waar ik goed aan doe.

Dankjewel voor dit bericht! Ik denk dat ik in het begin de begeleiding heb gemist en alles zelf moest uitvinden. Dat heeft veel energie gekost, helemaal toen de kleine kwam. Voor mijn gevoel zit ik er daarom nu doorheen en durf ik sommige vragen niet te stellen, omdat ik het zou moeten weten.

Het kan ook zijn dat de functie toch niet helemaal past. Ik zou vooral open het gesprek voeren met je leidinggevende, zodat je meer duidelijkheid over de functie kan krijgen. Ik had een beetje hetzelfde na mijn zwangerschapsverlof van de eerste. Nu werk ik voor een detacheerder en begon net nieuw bij een bedrijf voor mijn project. Na een maand kwam ik tot de conclusie dat ik het helemaal niet over zag. De functie had ook een full timer nodig eigenlijk. Maar ik zat er helemaal niet op mijn plek en overzag het niet. Ik dacht ook mombrain en dat ik mijn werk niet goed kon doen. Totdat ik daar gelukkig vroegtijdig kon stoppen en een andere opdracht kreeg bij een ander bedrijf. Ik zat helemaal op mijn plek, was weer binnen een paar weken ingewerkt en voelde mij helemaal goed. Ik ervaarde geen echte stress meer, tuurlijk waren er stressvolle momenten, maar die waren goed op te lossen. Ik voelde mij weer competent en in mijn element. Ik kan alleen niet voor jou invullen of dat ook zo is. Na zoveel jaar zou ik wel verwachten dat je goed ingewerkt bent en je plek in de organisatie wel een beetje kent, die kan natuurlijk weleens iets veranderen. Ik ga eind juli weer beginnen en weet nu dus wel wat voor soort opdracht ik nu weer moet hebben om te beginnen. En welke voorwaarden er nodig zijn voor mij om goed te functioneren, waaronder een duidelijke basis takenlijst van de functie.

En dat komt ook omdat ik zelf meer van mezelf gewend ben, en vaak ook onnodig eis. Terwijl ze me daar niet anders kennen 🤭

Bespreek dit soort dingen met je leidinggevende. Corona heeft voor flinke uitdagingen gezorgd in bedrijven als het gaat om nieuwe medewerkers inwerken en dat heeft simpelweg soms gevolgen gehad voor de mate van begeleiding en dus ook hoe je landt in de functie. Probeer het in het gesprek wel concreet te maken. Tegen welke situaties loop je aan? Wat is het gevolg? Wie zou jou daar het beste mee kunnen helpen? Is diegene beschikbaar of moet daarvoor iets geregeld worden? Heb je misschien behoefte aan een weekje weer 1 op 1 met een collega? En echt, liever een vraag teveel dan te weinig. De enige vragen die ik vervelend vind van collega’s zijn niet de vragen die ze zouden moeten weten, maar als ze het antwoord zouden moeten weten doordat ze dezelfde vraag keer op keer stellen.

Dat hoop ik toch niet voor je🫣 Maar goed slapen zorgt voor zoooveel verschil.. Dus ga zeker het gesprek aan maar houdt er wel rekening mee dat het beter wordt!

100% mombrain. En, goed ingewerkt worden binnen een team zou ook verschil maken. Ik werkte 3 jaar voordat ik zwanger werd bij mijn huidige werkgever. Zwanger in corona en kraamtijd ook in corona. Toen ik terug van verlof kwam had ik soms echt geen idee wat ik nou aan t doen was of hoe het überhaupt moest. Kon geen verbanden meer leggen en al helemaal geen conclusies of vervolg vragen stellen. Gelukkig was m’n werk rustiger ivm corona. Daarna bij m’n tweede dochter ook heel veel slaap tekort gehad. Nou ik kan je vertellen dat dat écht funest voor je denkvermogen en geheugen is. M’n jongste is nu 1,5 jaar en merk dat ik er nu weer redelijk terug ben op m’n oude niveau. Behalve als ze weer een aantal nachten zit te spoken, dan ga ik maar even folders vouwen (ik doe marketing) of ander simpel werk. Want dan komt er ooo weinig van me terecht!

Wat een herkenbaar verhaal! Ik zocht naar een topic over de mombrain en herkin mijzelf erg in jouw verhaal. Ik werk als projectmanager en het lijkt net of het allemaal niet wil lukken. Zo vergeetachtig, weinig mijn aandacht erbij en ook minder communicatief vaardig lijkt het wel. Mijn zoontje wordt volgende week 1 en vraag mij af of het nog over gaat. Wel geef ik nog steeds borstvoeding en vraag ik mij ook af of daar een relatie zit. Daarom ben ik ook wel benieuwd of jij ook nog borstvoeding gaf. Het zou helpen als er meer onderzoek gedaan werd naar dit soort onderwerpen, omdat er op werk verwacht wordt dat we presteren conform de norm, terwijl we dat eigenlijk nog niet kunnen. Ik hoor graag hoe het nu met je gaat.