Na een jaar de draad weer oppakken...

Ik lees graag mee. Ik ben momenteel 35 weken zwanger en mijn partner en ik hebben na week 6 ook geen seks meer gehad (helemaal niks, ook geen honk 2,3). Wel aan zelfbevrediging gedaan overigens. Hij wilde/kon t niet. Deels vanwege dat ik zwanger was, maar ook een medische oorzaak. Ik hoop dat hij ooit de moed vindt zich eraan te laten helpen, maar ook dan zullen we tegen hetzelfde aanlopen. Lijkt me best gek na zo’n lange tijd …

Heb zelf ook behoorlijk angst gehad nav een totaal ruptuur. Kon die knop moeilijk omzetten, gelukkig had mijn man hetzelfde en vond het ook spannend, bang om mij pijn te doen. Hebben het ook een tijdje laten rusten en de gynaecoloog zei ook in het na gesprek: Zorg ervoor dat je goed nat (opgewonden) bent. Heb toen zelf mijn zorgen niet uitgesproken want mijn hoofd stond er totaal nog niet naar. Mijn advies is, doe het pas als het goed voelt. Forceer niks en maak je zelf niet wijs dat het weer moet of zo.

Geen ervaring met seks na een bevalling. Wel met lange periodes geen seks. Wat je niet gebruikt gaat weg. Als je lange tijd geen seks of orgasmes hebt zal de zin hierin afnemen en uitvallen. Het idee dat je zonder kon had je voor je eerste keer seks vast ook, je wist niet wat je miste en dit is nu weer een beetje terug? Maar eenmaal je ervan geproefd had vond je het leuk en kwam er verlangen naar? Dit zal ook weer gebeuren! Mijn ervarig was dat de eerste keer na lange tijd erg onwennig begon, na enkele minuten al zat ik er weer helemaal in. Maar ik had dus geen bevalling meegemaakt of angst voor pijn ofzo. Op z'n beurt zal net die angst het pijnlijker maken als je er niet door kan ontspannen... Je man teleurstellen zal je niet doen door seks te vragen 😉😉 Ga stap voor stap en leg er vooral geen druk op. Goed bespreken met je man zodat jullie er hetzelfde tegenaan kijken en misschien eerst beginnen met masturbeten?

Nou eerlijk? Wij hebben het 18 maanden niet gedaan 😅. Hij kon t niet toen ik zwanger was en daarna is het erin geslopen. We hebben het toevallig vorige week maandag voor het eerst weer gedaan. Baby sliep en ik zei; kom we gaan naar boven want het wordt echt eens tijd. En eh ja het was super onwennig in t begin maarrr sindsdien doen we het om de dag en onze hele liefdesvibe, die echt weg was, is terug. Ben echt weer compleet verliefd op de man waar ik ooit op ben gevallen. Dus meid, neem wat olie mee zodat t daaronder goed werkt en ga lekker samen in bed knuffelen en seksen ☺️

Hier ook een stroeve start gehad na de bevalling. Seks is altijd al moeizaam gegaan vanwege pijnklachten en na de bevalling was het echt niet te doen. Maar zoals al gezegd, net als veel dingen is seks een kwestie van oefening. Je moet het gewoon weer oppakken en dan wordt het gaandeweg beter. Maak het vooral niet te groot. Niet mijlen vooruit een datum prikken voor de 'eerste' keer. Of er een heel ding van maken met allerlei verwachtingen. Duik gewoon weer eens samen het bed in en zie waar het schip strandt. Vind je het bij honk 2 wel mooi geweest? Prima. Doet het zeer en wil je stoppen? Prima. Probeer het gewoon en de keer erna misschien weer een stapje verder.

Oh en houdt de seks vooral luchtig. Een beetje humor doet wonderen. Gaat het wat klunzig of ongemakkelijk? Spreek het vooral uit en lach er samen om :)