Neen, dit is niet hetzelfde als seks... of wel?

Zelf nooit meegemaakt in mijn relatie maar masturbatie is 100% anders dan seks met je partner. Super goed dat je masturbeert en super goed dat je je grens aangeeft bij je partner, zouden meer vrouwen moeten doen! Ik zou zelf vrij laagdrempelig aan relatietherapie of seksuologe beginnen, zodat het niet erger wordt dan het nu is en een beetje hulp met communicatie of elkaars lijf en grenzen (opnieuw) begrijpen echt een goeie stap kan zijn

Ik heb masturberen en seks ook altijd los van elkaar gezien. Dat is gewoon even een momentje van ontspanning voor mezelf, terwijl je tijdens de seks ook altijd moet denken aan het genot van de ander, hoe je er zelf uitziet, etc.. Mijn vriend heeft hier veel begrip voor (andersom hetzelfde, hoewel hij het geloof ik minder doet), ook terwijl we niet een heel actief seksleven hebben. Nu doe ik het overigens niet waar hij naast ligt. Ik denk niet dat hij dan boos zou worden maar misschien zou hij het wel minder waarderen. Ik vind wel dat je partner jou de ruimte mag geven om je eigen seksualiteit te herontdekken na zo’n ingrijpende levensverandering. Hij zou ook met je het gesprek aan kunnen gaan over wat jij nodig hebt (niet alleen in bed maar ook in het leven daaromheen, daar bouw je ook aan je intimiteit vind ik) om weet intiemer met hem te kunnen zijn. Dat kan m.i. ook zonder penetratie of zelfs aanraking, en dan vanaf daar kun je het misschien wel opbouwen. Steeds maar aandringen zou voor mij ook een afknapper zijn.

Zelf geen ervaring met ruzie hierom, maar zeker eens dat masturbatie anders is dan seks en ook om andere redenen zoals ontspanning fijn kan zijn. Mijn partner en ik hebben weinig seks, maar masturberen wel beiden regelmatig alleen en weten dit ook van elkaar. Dus ik vind het niet raar. En goed dat je je grenzen aangeeft over seks! Qua aanpak, tja. Een goed gesprek een keer overdag? Al dan niet met professionele begeleiding. Het gaat hier mogelijk meer om je gezien en gehoord voelen door de ander, dan om de actie an sich?

Begrijp jou helemaal! Ik heb precies hetzelfde. Sowieso na een hele zwangerschap en bevalling heb ik tijd nodig om weer in mijn eigen lijf te landen. En de hormonen zorgen er bij mij ook voor dat ik weinig behoefte heb aan seksueel contact. En dan heb je de hele dag een baby aan je lijf, letterlijk als je bv geeft, maar sowieso hangt een baby natuurlijk de hele dag aan je lijf, en zodra de baby dan slaapt staat de volgende in de rij om zijn 'recht op mijn lijf' op te eisen. Ik kreeg op een gegeven moment zelfs afkeer van seks, omdat het zo werd opgedrongen. Wat ik uiteraard heeel goed begrijp, want die mannen ervaren simpelweg niet hetzelfde aan hun lijf als wij. En dan is masturberen een goede manier om weer een beetje in je eigen lijf te landen, of te ontspannen of te kunnen slapen jouw begrijpelijke goed recht. Jouw man is niet de enige man bij wie het begrip het een beetje verliest van de lust denk ik. Ik heb het hier met meerdere vriendinnen wel eens over. Ik zou er een beetje luchtig mee om gaan, een beetje humor. Wees maar even lekker jaloers, partner, zodra je weer klaar voor hem bent en er behoefte aan hebt is hij de eerste die je wakker maakt 🤭 Wil nu niet afsluiten met een geintje, want ik begrijp heel goed dat dit een pijnlijk issue kan zijn. En zo is er overal wel iets!

Ik herken het wel hoor, als ik niet kan slapen doe ik precies het zelfde, je ontspant en daarna val je als een blok in slaap en dat heeft niks met sex met je partner te maken. Mannen zullen dat misschien minder begrijpen maar het is gewoon een stukje ontspanning als je tot rust wilt komen. De sex snap ik ook, Ik heb er ook niet veel behoefte aan nu na een jaar.. maar hij moet jou wel de tijd gunnen en je niet opgelaten voelen want anders gebeurt er nooit wat. Hij moet jou gevoel proberen te begrijpen. Succes!!🙏🏻

Voor mij is het ook anders, voor mijn man niet. Hij heeft genoeg aan de seks en hoeft daarbij niet te mastuberen. Terwijl ik nog wel mastubeer. Ik snap daarom wel dat je man het anders ziet als dat jij doet, ook al snap ik het wel. Zelf hadden wij wel zodra het kon weer seks. Op het begin had ik inderdaad geen zin, maar vond ik het tijdens de seks wel weer heel lekker. In het 1e jaar van mijn zoontje heb ik zelf misschien maar 1 of 2 keer de seks geïnitieerd. We hadden wel gemiddeld twee keer in de week seks. Ik zou zelf dus wel zoeken naar een manier om die intimiteit te vergroten met je man en wel stappen proberen te maken naar het seks hebben. Want je zin in seks kan soms juist door meer intimiteit worden aangewakkerd. Pas na 1,5 jaar word mijn zin steeds groter en word mijn libido weer groter. En initieer ik ook weer meer seks. Je moet niks doen waar je je niet comfortabel bij voelt. Maar als je er samen niet uit komt om meer intimiteit te krijgen wat tot seks kan leiden, zou ik inderdaad misschien zoeken naar professionele begeleiding.

Ik begrijp je partner ook wel. Voor mannen is seks echt een vorm van verbinding. Meestal toch anders dan voor vrouwen! Lastig om een middenweg in te vinden. Werkt het voor jou om op zo'n moment een vluggertje af te spreken? Dan heb je ook van beiden wat

Persoonlijk vind ik masturberen en seks toch wel 'hetzelfde', ik zie het niet echt los van elkaar. Ik zou het zelf ook echt niet fijn vinden als ik al lang wacht op seks en dat mijn man wel zou masturberen, ik zou mij echt 'bedrogen' voelen en denken dat ik niet goed genoeg ben. Ik vind het ook niet zo gek dat er ruzie van gekomen is, sorry, maar hij lag gewoon naast jou? Als je het wil doen, prima, maar niet naast hem. Ik denk dat je echt aan jouw man moet uitleggen hoe jij je er bij voelt en dat het voor jou los staat van seks hebben met hem. En toon ook begrip voor zijn gevoel, want ook dat mag er zijn! Hopelijk komen jullie er samen uit.

Ik vind dit wel een goede vraag die me aan het denken heeft gezet. Het gebeurt namelijk best ook wel vaak dat ik het zelf even doe om sneller in slaap te kunnen vallen. Maar als ik het even omdraai, en mijn man zou nooit zin hebben maar ik zou wel weten dat hij het met zichzelf doet, ik zou het daar denk ik ook even moeilijk mee hebben, ook al heeft iedereen het recht om dat te doen natuurlijk. Ergens is het toch wel verbonden met seks. Ben benieuwd hoe anderen hier over denken want dit is een topic waar je eigenlijk nooit veel over leest.

Ik vind het wel verschillend hoor. Ik ben nu hoogzwanger en heb echt geen zin meer in seks. Vermoeiend wel, moet er niet aan denken😂 masturberen doe ik soms wel nog hoor, veel minder vermoeiend en veel sneller klaar en inderdaad fijn om bij in slaap te komen en je hoeft alleen even aan jezelf te denken. Heel anders als bij seks! Maargoed als jou man dit zo vervelend vind allemaal, moeten jullie er misschien toch even over kletsen hoe je deze situatie op kunt lossen.. daar kunnen wij niet bij helpen. Maar de vraag of masturberen hetzelfde is als seks.. nee vind ik zeker niet! Anders zou hij ook niet zoveel klagen en gewoon lekker masturberen toch als dit wel hetzelfde zou zijn als seks.

Ik persoonlijk vind masturberen en seks ook gelijk staan aan elkaar. Het is iets intiems en mijn partner zou het ook echt niet waarderen als ik hem 'afwijs' en dan zelf wel geniet. Mijn libido is ook drastisch lager nu in de zwangerschap maar ik probeer wel de noden en wensen van mijn partner tegemoet te komen. Hij soms een beetje minder geluk, en ik moet soms wat zin maken 😄 uiteindelijk is dat nooit tegen mijn zin in hoor, want het komt vanzelf eens we bezig zijn. Soms heb ik alleen geen zin in penetratie en dan vermaken we ons op een andere manier, dit werkt gelukkig voor ons en wellicht heb jij ook op die manier een laagdrempeligere manier om je partner in zijn behoeften tegen te komen?

Ik vind seks en masturberen ook echt 2 verschillende dingen. Ik zie masturberen ook puur als iets functioneels of een slaapmutsje. Ik krijg ergens ook een beetje een rottig gevoel als ik lees over zijn onbegrip en zijn aandringen. Hij mag jou wel wat meer gaan begrijpen en ruimte geven en ik vind t ook echt goed dat je zo je grenzen aangeeft. Tegelijkertijd snap ik het helemaal dat het voor hem vervelend voelt wakker te worden terwijl jij masturbeert, dat zou ik andersom ook niet prettig vinden. Mijn man mag het doen, maar ik hoef t niet te zien/merken😅. Mijn enige advies is om dit ook (wellicht eenmalig) te bespreken met een derde persoon zoals seksuoloog/therapeut. Denk dat begrip hier een heel vitaal onderdeel is en daar kom je vaak onderling niet uit.

Ik snap dat seks en masturbatie los van elkaar staan voor jou, TS, maar ik snap je man ook. Mijn man en ik hebben wat issues mbt het nemen van initiatief vanuit zijn kant. In periodes dat mijn libido minder was ging hij meer masturberen, wat ervoor zorgde dat de druk eraf was en het initiatief vanuit hem nòg minder werd. Hij wilde wel, maar ging ervan uit dat ik niet wilde en deed het dan maar zelf. Ik heb me in die periode erg afgewezen gevoeld - en hij ook! Als je je partner “nodig” hebt om (bijvoorbeeld) een orgasme te hebben, is de kans denk ik ook groter dat je “bereid” bent om moeite te doen en initiatief te nemen. Ik snap je echter helemaal als je zegt dat je wel zin hebt in een orgasme of zelfs geil bent, maar misschien zelfs wel even geen zin heb in je man (ja, echt) of in het hele “gedoe” van seks. Kunnen jullie open communiceren over seks en alles eromheen? Zou je er bijvoorbeeld voor open staan om je man te betrekken bij jouw soloseks? Dat jullie naast elkaar en los van elkaar masturberen? Wellicht is het zo opwindend dat er meer van komt, maar als je er beide in gaat met het idee dat er geen verwachting is van de ander en je jezelf tot een orgasme brengt, is de drempel en druk om er meer van te maken ook niet. Voel je je op het moment dat je masturbeert wel opgewonden? Ik zeg nu niet dat je iets moet doen waar je niet op zit te wachten, maar ik heb ook weleens geen zin (maar wel zin om zin te hebben, ken je dat?) en dan masturbeer ik even terwijl mijn man onderweg is naar huis of onder de douche staat bijvoorbeeld, net tot op het moment dat ik “meer” wil en dan stop ik en maken we het samen “af”.

Geen ervaring een 'aanvaring' hierover. Maar wellicht helpt het: bij mij werkt het ook als 'slaapmutsje', ook als ik verder geen zin hem in intimiteit met partner en geen gerommel aan m'n lijf wil. Het is echt niet iets vreemds of iets dat alleen jij doet 😊

Ik ben het eens met je partner. Ik zou me ook heel rot voelen als ik hem was. Het is trouwens heel normaal dat je jezelf er even toe moet zetten bij de eerste keren seks na de bevalling. Je hoeft echt niet te wachten tot je er weer ontzettend veel zin in hebt ofzo. Gewoon een paar keer proberen, dan voelt het weer normaal en krijg je die zin vast weer terug. Als je wacht tot het weer ‘100% goed voelt’ en ook nog masturbeert, ja dan ga je er natuurlijk nooit meer behoefte aan hebben. Die eerste keer is gewoon even anders en spannend. Stel je voor dat jij heel lang wacht tot je man ‘zin’ heeft en hij het ondertussen gezellig met zichzelf doet. Ik zou me heel bedrogen voelen.

Oei dit zijn wel heel veel invullingen. Ik vind helemaal niet dat het normaal is om je ergens toe te zetten. Ik heb net zolang gewacht tot ik er zelf weer zin in had, want ik ga mijn lijf niet forceren tot iets waar ik geen zin in heb, dát vind ik normaal. En zo heeft iedereen een ander normaal. Het ene koppel vind masturbatie prima, het andere stel vind het iets schaamtevols of kwetsends. Mijn man gooide lachend een vibrator naar me toen ik zei dat ik echt niet aan seks moest denken, 'probeer zelf maar even of het nog fijn is'. En zo wacht de ene partner geduldig tot de vrouw weer behoefte krijgt en heeft de andere partner wat minder geduld of begrip. En daarmee zeg ik niet dat ik die mannen niet begrijp. Logisch dat dat moeilijk kan zijn. Blijven praten, en uitzoeken wat jullie samen fijn en normaal vinden en wat niet. En hopen dat je elkaar kan begrijpen en respecteren in de verschillen die er eventueel zijn 💜

Ik vind het ook niet hetzelfde. Het een is echt een momentje voor jezelf, het ander niet. Maar ik snap je man ook wel in deze situatie. Hij probeert begrip te tonen en dit voelt als een mes in zn rug. Je zegt dat het niet aan hem ligt, maar zonder hem wil je wel seks (beetje kort door de bocht maar zo ziet hij het misschien wel nu). Wat doe jij om begrip te tonen voor zijn situatie? Wij hebben/hadden dit ook. Wij hebben de afspraak gemaakt dat we op thuiswerkdagen tijdens de lunch even seksen. Dat vindt hij erg fijn, en is voor mij prima (hij wert dat ik dan niet per se zin heb). En tegelijkertijd gaat hij het dan in de avond niet bij me zoeken. Dat haalde heel erg de druk eraf voor mij. En als ik af en toe wel wat zin heb, geef ik dat ook aan. Zo leveren we beide wat in, maar krijgen we ook beide een beetje wat we willen. Hebben jullie ook zoiets afgesproken? (Voor de haaibaaien: ik heb dit zelf voorgesteld, mijn man is niet een doorgeslagen egoïst die niet aan me denkt)

Ik snap jullie beide wel, maar bekijk het ook eens van zijn kant; Stel dat jij heel graag seks wil en hij niet. Vervolgens "betrap" jij hem op het masturberen naast jou. Hoe zou jij dat vinden? Probeer het eens gewoon samen. Vind je het niet leuk, dan gelijk stoppen. Werkt het niet, overweeg dan eens een seksuologe.

Ai, wat een nare ervaring en begrijp dat je dit even kwijt wilt. Seks en masturberen is verschillend. Even geen seks is heel normaal na een zwangerschap en bevalling. En je hoeft je man dan ook zeker niet te pleasen door wel seks te hebben of hem te voorzien. Mijn advies is wel: blijf er open over naar elkaar. Knuffel wel en geef elkaar liefde.

Pfoe ik vind het oprecht erg voor je dat je op deze manier denkt.