Newbie mom: en alle onzekerheden

Je verhaal is enorm herkenbaar. De eerste periode had ik ook enorm veel last van onzekerheid en twijfelde ik enorm van doe ik het wel goed. En deed ik ook veel opzoeken op Google. Hier ben ik mee gestopt, als ik dingen wil weten vraag ik vaak even hulp aan mijn zusje of ik zoek het in deze app op. Google doe ik soms ook nog wel maar niet vaak meer. Belangrijkst is voor jezelf: Je doet wat jij denk wat het beste is voor jou en je kindje en daarin kan je niks fout doen. En hulp vragen is geen schande en alleen maar goed😀.

Ik herken me hier al in voordat ik bevallen ben. 🙈 Als ik aan de bevalling denk dan denk ik: tuurlijk wordt het moeilijk, zwaar en pijnlijk, maar het is iets tijdelijks.. Ik word pas echt een beetje zenuwachtig als het over daarna gaat. De kraamweek, mijn relatie, het weer moeten gaan werken na mijn verlof, ga ik wel genoeg van mijn kindje houden? (Onzin, maar hormonen....)

Denk dat het voor iedere moeder in meer of mindere mate herkenbaar is! Mijn dochtertje is nu 6 maanden en ik merk dat ik al veel meer zelfverzekerd ben dan in het begin. Je hebt ook gewoon even tijd nodig om je kindje te leren kennen, dat is heel normaal. Op een gegeven moment merk je dat je steeds beter en sneller ziet wat hij/zij nodig heeft en of iets normaal is of niet. En een cliché maar wel waar: durf op je gevoel af te gaan!

Ik moet zo lachen om je google zin omdat dat precies is wat ik doe! En ja, herken de rest ook. Alleen al het hoofdstuk krampjes, nergens op google kan ik vinden wat er onder veel (of weinig) krampjes wordt verstaan. Is dat na elke maaltijd, 1 x per dag, who knows 🤷🏼‍♀️. Maar het is zo zielig. Ik denk wel dat elke (nieuwe) moeder het beste voor haar kindje wilt en daar ook naar handelt, het zal vast vanzelf beter worden, lees ik in de reacties op dit soort opmerkingen. Succes in ieder geval 😁💪🏼