Niet durven zingen voor baby

Als eerste, je bent vast en zeker niet de enige. Maar het lijkt mij goed, als je er zo mee zit, om uit te zoeken waar je angst om te zingen vandaan komt. Want als je het zelfs niet durft als je alleen bent dan zit de angst wel heel erg diep. En het is zo ontzettend leuk, maakt niet uit of je het kan of niet. Wellicht kan je (als je alleen bent) eerst oefenen door rijmpjes op te lezen waar al een melodie in zit. Zoals vader Jacob. Dat kan je "oplezen" en dan heel langzaam proberen te gaan zingen. Op die manier kan je het opbouwen. Suc6, en houd moed. Beste manier om met angst om te gaan is het gewoon te doen, hoe moeilijk ook!

Zelf zing ik sinds kinds af aan en heb muzikale carrière gehad. Zingen is mijn lust en leven. Sinds ik zwanger ben zing ik voor m'n baby, al horen ze in het begin nog niet. Ik ben het blijven doen. Nu 30+3, reageert ze met trapjes 💗 Ik zal blijven zingen voor haar als ze geboren is. Ik las dat ze liedjes kunnen herkennen en daar rustig van worden. Ik heb echt met je te doen.. Juist omdat ik lees dat je dolgraag wilt zingen. Ben je toevallig ook perfectionist? Dit heeft mij vaak tegen gehouden. Je woont vast niet in de buurt, dan had ik je kunnen helpen met zelfvertrouwen in het zingen😉 Samen zingen is namelijk heel leuk. Probeer toch wel gewoon te zingen, oefening baart kunst en je kindje gaat jou niet beoordelen op hoe je klinkt. Wellicht durf je wel mee te zingen, dus als je dan liedje opzet en dan (zachtjes) meezingen? En beetje bij beetje zet je de muziek zachter en jouw stem harder 😉

Je bent zeker niet de enigste... Ik zing zo vals als een kraai, maar wat werd mijn zoon rustig van 'hush little baby' destijds... Vooral als je jezelf terug hoort is het een ramp... Ik deed het eerder heel zachtjes.. Maar nu bler ik zelfs mee in de auto, hoe valser hoe leuker 😂...

Dit is een filmpje wat ik tegenkwam tijdje terug. Zoooo lief hoe de baby reageert 😍 https://youtu.be/bEeizaWjdXw

Tuurlijk voel je je ongemakkelijk, je doet iets dat je nooit doet. Gewoon doen. Elke dag een momentje inruimen en een paar liedjes zingen. Het is geen optreden, het is plezier maken. Hoe meer je zingt hoe geoefender je stem raakt. Als ik weinig zing, zing ik vaker vals en krimpt mijn bereik.. Als je pas begint als je kind 3 is denkt je kind..waar doe jij nou. Als je lekker nu al begint is alles eraan normaal. Ook die minder zuivere toon. En die ademhaling tussendoor. Dan is het gewoon mama die samen zingt.

Ik had hetzelfde. Heb mezelf er voor mijn zoontje uiteindelijk gewoon overheen gezet. Hierbij hielp het zeker dat hij op een gegeven moment echt hard lachend ging reageren. Maar het heeft echt nog flink lang geduurd voor ik ook zong waar mijn vriend bij was. Op een gegeven moment vroeg ons zoontje om een specifiek liedje wat mijn vriend niet kende dus toen ben ik overstag gegaan. De eerste keer was even onwennig, maar ondertussen draai ik mijn hand er niet meer voor om. Geef je zelf tijd, maar wacht ook niet zo lang dat de drempel nog hoger wordt dan hij al is.

Je bent zeker niet de enige, ik zing zo vals dat een krolse kat nog vlucht. Felicitatieliedjes playback ik mee en ik zing verder alleen als ik alleen ben of als de radio zo hard staat dat je me noet hoort als ik zachtjes zing. Voor je dochter maakt het geen klap uit. Zij vind de toon leuk, het liedje, de aandacht, melodietje. Zij hoort echt niet of je goed of vals zingt. Zie het als samen plezier maken, dan maak je de drempel voor jezelf lager. Of begin met liedjes met bewegingen zoals klap eens in je handjes en in de maneschijn. Die kleine van mij schatert het dan uit en zo heb ik er zelf ook plezier in gekregen. Met zijn slaapliedje hetzelfde. Hij werd er zo lekker rustig van dat het steeds makkelijker ging, nu zing ik h e t zelfs waar mijn partner bij is.

Heeyy ik begrijp je heel goed ,, ik had in het begin zoon moeite met liedjes zingen en zelfs met praten tegen hem waar anderen bij waren omdat ik me schaamde om met een gek stemmetje tegen hem te praten (terwijl dat gewoon normaal is) maar ik besefte me dat het hoe langer ik ermee wachtte hoe moeilijker het werd om ermee te beginnen het zingen begon ik gewoon liedjes op YouTube aan zetten en mee gaan zingen en bijvoorbeeld voor het slapen gaan even lekker met hem op bed liggen en zachtjes zingen (hij werd helemaal rustig en valt in mijn armen in slaap of tijdens het douchen bij mij gaat het nu allemaal goed zing veel voor hem en met praten tegen hem ook geen probleem meer toen ik het eenmaal gedaan had en merkte dat hij het fijn vond als ik liedjes zong en gek tegen hem praat kon ik die schaamte wel achter me laten gelukkig, en het gaat je wel lukken als je merkt hoe fijn ze het vind om mama te horen zingen (mijn zoontje vond er de 1e paar keer niks aan maar na een paar dagen kon ik merken dat hij het steeds leuker vond dus niet te snel opgeven)

Wat lastig om je zo te voelen. Ik zou een liedje kiezen die je mooi vind en dan eerst op YouTube afspelen. En dat liedje steeds verder uitbouwen met zachtjes een stukje neuriën en uiteindelijk misschien kleine stukjes zingen. Wees niet te hard voor jezelf. Zeker niet als het je niet lukt. Je hebt vast heel veel andere leuke dingen die je wel doet. 😘

Ik heb precies hetzelfde. Mijn man heeft mij nog nooit horen zingen. En áls ik het doe, is het in de auto. Dan zing ik heel hard mee en als ik dan bij een stoplicht kom, stop ik, want stel je voor dat iemand me ziet. 🙈 Maar ook qua praten in het openbaar tegen mijn zoontje, heb ik heel veel moeite. Als mensen naar me kijken voel ik me zo ongemakkelijk en zeg ik gewoon niets tegen mijn zoontje.. hij is 5 maanden, als hij zelf zou kunnen praten dan is het natuurlijk anders. Maar het is wel rot om je zo te voelen. Ik hoop dat het minder wordt.

Ik verzin altijd zelf liedjes, gewoon grappige zinnetjes die ik op dat moment bedenk op een melodietje zingen. Wellicht werkt dat voor je? Dan kan het niet fout zijn/klinken. Maar mijn vriend is net zo gek als ik dus dan lopen we samen lekker vals te dartelen. Ik werk ook op een kdv en daar heb ik er wel moeite mee want daar kent iedereen de liedjes. Ik onthoud teksten ook nooit zo goed en mijn stem is echt vreselijk vals 😂

Helemaal mee eens! Kijkend naar de behandeling die binnen de GGZ wordt geboden voor angsten, zit je al op de goede weg door 'het gewoon te gaan doen'. Klinkt makkelijker dan gezegd, maar uiteindelijk gaat het je wel helpen! Begin klein en ga vanuit daar uitbreiden. Let ook op je eigen gedachten, negatieve gedachten bemoeilijken het proces. Schrijf positieve gedachten voor jezelf op en zeg deze bijvoorbeeld hardop tegen jezelf voordat je begint. Ook dat zal in het begin heel onwennig voelen, maar ook dat zal je helpen. Succes!

Lieve meisjemama, wat voel ik mee met jou. Maar wat knap dat je, ondanks je angst, je erover wil zetten voor je dochter! Super! Ik ben zelf ook iemand die jarenlang niet gezongen heeft ondanks dat ik het heel leuk vond. Omdat mijn ex tussen mijn oren was gekropen en me ervan overtuigd had dat ik zo vals als een kat zong. Ondertussen heb ik hem buitengesmeten en ben ik terug met veel plezier beginnen zingen. Ik wens voor jou dat je er ook plezier in kan vinden. Hierboven staan al een heleboel goede tips. Ik probeer nog even wat toe te voegen... Zet wat leuke muziek op, neem je dochtertje vast en dans er op los. Laat gewoon komen wat komt. Heb je zin om mee te zingen, laat je dan volledig gaan. Komt de zin niet, even goed, dan heb je lekker gedanst. Zeg wat rijmpjes op voor je dochtertje. Daar zit ook al ritme en muziek in. Misschien dat haar reactie daarop je wel stimuleert om het zingen te proberen. Geeuw eens luidop en observeer haar reactie. Misschien gebeurt hier wel hetzelfde. Geef niet op na één keer als haar reactie je niet stimuleert. Ze zal misschien tijd nodig hebben om er aan te wennen. Weet ook dat vele moeders spontaan op een muzikale manier praten met hun baby’s. Tegen een volwassene zal je anders en eentoniger praten. Dus zeer waarschijnlijk ben je al half aan het zingen als je tegen haar praat. De stap lijkt misschien groot, om echt liedjes te zingen, maar hij is niet zo groot. Veel succes en plezier.

Misschien dat je eens kan proberen uit te zoeken waar de angst vandaan komt? Vroeger vond ik het ook lastig om te zingen waar iemand bij is, maar ondertussen zing ik elke avond voor mijn katten en voor de kleine man in mijn buik. Ik zing luid keels mee in de auto, geef concerten onder de douche en voor mijn vriend, wij hebben de hele dag de radio opstaan dus ik zit meer dan de helft van de dag mee te zingen en jaaa dat klinkt heel vals maar ik vind het zo leuk dat het mij eigenlijk niets kan schelen dat het zo vals is. 😄 gwn aan overgeven, eens je de smaak te pakken hebt zing je misschien een hele dag 😄

Wauw wat een lieve reacties allemaal, dat doet mij echt goed! Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik weet inderdaad dat hoe langer ik ermee wacht, hoe moeilijker het wordt. Het kostte mij al enorm veel moed om die ene keer te zingen voor haar. En toen reageerde ze er ook niet eens op terwijl ze normaal om elk dingetje lacht. Fijn om te lezen dat andere baby's ook niet meteen de eerste keer lachten, dat geeft mij moed om het te blijven proberen! Vooral als ik mijn man de meest idiote "out of the blue" zinnetjes hoor zingen naar haar, daar word ik gewoon jaloers op. Ik ben van mijzelf altijd een wat verlegen persoon geweest. Ik durf nooit te dansen en te zingen terwijl ik het wel heel graag zou willen. Daar komt mijn angst/schaamte dus vandaan; ik ken het niet anders... Ik ga zeker jullie tips allemaal proberen! Het zou zo'n enorme opluchting zijn als ik nu en in de toekomst gewoon lekker mee durf te zingen en dansen met de kleine. Voor nu voelt dat nog heel ver weg 😔 Gek praten durf ik dan weer wel bij haar en ook in het bijzijn van anderen. Maar ik klap meteen dicht zodra er iets van zingen in voorkomt. Ik ben niet eens super bang voor het valse zingen (wat ik wel doe...) maar op een of andere manier komt alles wat met zang te maken heeft mijn strot niet uit. Ik wil zo graag open zijn en lekker mee kunnen zingen met haar en zelfs met de radio ofzo. Morgen ga ik met jullie tips aan de slag!

Je bent een topper! Stapje voor stapje kom je er wel. Zeker met de instelling die je hebt. 😊

Heel veel succes! En zo herkenbaar... ik moest ook echt een drempel over.

Ik heb vanmiddag een paar keer tegen haar gezongen 😀 Het voelt uiteraard nog steeds super ongemakkelijk, maar ze moest wel lachen dus dat maakt veel goed! Ik merk alleen dat ik bijna geen kinderliedjes meer ken. Dus dat wordt even goed Googlen om die weer omhoog te halen. Ik moet zeggen dat doordat ik dit topic heb geopend, de drempel een stukje lager is geworden door te lezen dat meerdere het moeilijk vonden en ik niet raar ofzo ben dat ik dit moeilijk vind. Thanks dames! ☺️

Wat goed! Hou vol, vanaf nu wordt het langzaam aan alleen maar makkelijker! Fijn dat je kleintje er positief op reageerde, dat motiveert onwijs denk ik.

Wat fijn dat ze zo leuk reageert. Nog een tip: mijn zoontje is verzot op liedjes met bewegingen. Die doe ik ofwel zelf, zeker toen hij nog klein was, ofwel beweeg ik zijn armpjes voor hem. Hoofd en schouders... , in de maneschijn, klappen in de handjes, in het bos daar staat een huisje, Jantje kom eens buiten, ... zolang ik maar met hem pruts, vindt hij het geweldig! 😘