Niet meer kunnen werken zwangerschap

Luister naar je eigen lichaam. Dit kan niemand voor je bepalen, als het niet meer gaat dan gaat het niet ongeacht of mensen het begrijpen of er begrip voor zullen hebben. Jij bent degene die fit de bevalling in moet en mentaal het aan moet kunnen om ook na je bevalling te herstellen.

Mijn advies? Kies voor jezelf en de gezondheid van jou en je kindje. Een gestresst lichaam is mijns inziens ook niet goed voor je kindje en jezelf. Banen zijn er uiteindelijk genoeg in het ergste geval. Je hebt maar één kans om je kindje gezond op de wereld te zetten. Dit zijn de woorden van mijn huisarts en VK toen ik met 16 weken al harde buiken had en niet meer kon werken. Heel veel succes ♡

Denken aan jezelf en aan je kindje. Als je het niet trekt dat ziektewet in gaan. Maar alleen jij kan dat bepalen of het gewoon laatste loodjes zijn die vele als zwaar ervaren of echt klachten hebt. Ik was op gegeven moment wel ziektewet in gegaan door zware bekkeninstabiliteit en pre eclampsie en had eigenlijk weinig te maken met mijn werk om maar heel grof te zijn. En als je nog wel wilt blijven werken maar de huidige taken niet meer trekt kan je misschien aangepaste werkzaamheden krijgen? Ik zou het ieder geval bespreekbaar maken.

Ik herken dit wel maar heel eerlijk, wat zijn die paar weken op een mensenleven? 😉 Wees een beetje liever voor jezelf😘

Zou het je helpen als je halve dagen werkt? Dat zou nog een tussenweg kunnen zijn als je volledig ziekmelden niet ziet zitten. Maar heel eerlijk vind ik dat je echt naar je lichaam moet luisteren. Je bent niet “maar” zwanger hè. Je bent hartstikke zwanger en dat is super pittig! Laat staan met een uitdagende baan erbij! Er wordt soms te veel van zwangere vrouwen verwacht. Je bent dus in je goed recht als je je ziek meld. Laat de arbo arts het maar beoordelen als je leidinggevende moeilijk gaat doen.

Als je het een lastig dilemma vindt adviseer ik je om contact op te nemen met de bedrijfsarts, wellicht kan zij de knoop doorhakken samen met jou.

Overigens ze moeten je toch 16 weken missen, of je nou eerder met verlof start of niet, althans volgensmij zijn dit in Nederland verplichte weken. Succes met de keus. Denk vooral aan je eigen gezondheid!🍀

Het werk gaat echt wel door hoor. Gewoon (gedeeltelijk) ziek melden. Je bent in je lichaam een mens aan het groeien hoor. Dat gaat niet zomaar. De gezondheid van jou en je kindje is veel belangrijker. Het is een mannen wereld en idee dat vrouwen maar gewoon door moeten gaan alsof er niks aan de hand is.

Yes 1 tip: stop met werken 😅 jij en je kindje gaan voor. Mentaal en fysiek. ❤️ Laat je niet gekmaken, je verdiend rust.

Ik herken die sfeer dat er wordt verwacht dat zwanger zijn voor iedereen heel gemakkelijk gaat en het allemaal wel meevalt. Die sfeer is echter heel erg ongezond en niet iets waar ik in zou willen werken. Mijn oude baas heeft ooit gezegd dat "leidinggevenden niet zwanger horen te raken" (ik was daar teamleider). Ben blij dat ik daar niet meer werk nu ik zelf zwanger ben. Voor jezelf, je gezondheid en je kind kiezen dus!

Als werken niet meer lukt of het je te veel kost is dat gewoon niet anders. Het is altijd rot tegenover je werkgever om je ziek te moeten melden, maar uiteindelijk is dat niet jouw probleem. Ze moeten het toch over een aantal weken zonder jou zien te redden, dan kunnen die paar extra weken er ook wel bij😉 Het is voor zover ik weet wel zo dat je bevallingsverlof automatisch ingaat 6 weken voor uitgerekende datum als je in de ziektewet zit. Dus het is helaas niet zo dat als je ziek thuis bent (op doktersadvies) je wel die weken extra met je kindje hebt. Daar baal ik zelf van, beide zwangerschappen last van hg, dus zo goed als hele zwangerschap in de ziektewet. Dan eigenlijk juist die extra weken na de bevalling ook wel nodig voor herstel. Ik ga maar extra vakantie uren inzetten na deze zwangerschap.

Vervelend dat je je zo voelt. Kun je niet preventief een gesprek aangaan met de arbo arts? Die kan ook een advies uitgeven aan jou werkgever (bijvoorbeeld halve dagen werken, stoppen met werken.) Ik ben op dringend advies van de fysio en mijn omgeving en vk gestopt met werken met 30 weken. Ik had hele erge rug en bekkenpijn. Daarnaast veel harde buiken en groeide de baby niet goed. Achteraf heb ik veel te lang doorgelopen met mijn lichamelijke klachten. Dit is pas nu (bijna 34 weken) een stukje minder geworden. Je hebt maar één lijf en de ene zwangerschap is de andere niet. Mijn advies: luister naar jezelf en geef je grenzen op tijd aan. Succes!

Wat zou je tegen een vriendin zeggen die in deze situatie zit?;) Wees lief voor jezelf🍀