Niet van baan durven wisselen

Je werk vormt een groot deel van je leven dus als je het er niet meer naar je zin hebt is het tijd voor iets anders 😊 ik heb ooit een carrière switch gemaakt en dat voelde enger aan dan dat het achteraf echt was. Ik werd goed ontvangen op mijn nieuwe werk door mijn collega's en kreeg alle tijd mijn draai te vinden. Ik werk daar nu al 5 jaar met veel plezier. Als je al 10 jaar op een vaste plek zit is het inderdaad spannend om iets anders te gaan doen, maar ik zeg, ga ervoor! In het ergste geval is je nieuwe baan toch niet wat je ervan verwacht had en dan kun je altijd weer iets anders zoeken. Maar dat weet je niet van tevoren. War je wel zeker weet is dat je huidige baan het ook niet is, dus gewoon die stap zetten!

Zeker herkenbaar! Ik ben nu na 7 jaar geswitched en ga in mei ergens anders beginnen. Vind het zo spannend! Ik ben echt een mega risicomijdend persoon en blijven zitten waar ik zit is natuurlijk veel makkelijker, veiliger en comfortabeler. Ik heb een goed salaris, leuke collega’s en veel andere fijne benefits. Maar vanaf het begin af aan worden er wel eens keuzes gemaakt waar ik eigenlijk niet achter sta. Maar heb dat altijd af gedaan als incidenten. Nu toch de keus gemaakt, mede omdat mn cv nu door die jaren ervaring beter is geworden. En ik nu beter voor mezelf ga staan, door leeftijd of ervaring, i dont know. Het is mega cliche, maar wat ik tegen mezelf heb gezegd: outside of your comfort zone is where the magic happens. Ook: ik ben echt nog te jong en moet nog te lang werken om ergens te werken waar ik niet helemaal blij ben.

Ik heb de sprong afgelopen november gewaagd na 8,5 jaar bij dezelfde werkgever waarbij ik juist dacht ik blijf hier tot mijn pensioen. Ik ben deze zomer 2 maanden op mini sabbatical geweest en dat heeft echt mijn ogen geopend over de manier hoe ze met mij omgingen en dat ik daar niet meer achter stond. Iets andere situatie dus, ook omdat toen ik een aanbod kreeg ik net heel pril zwanger was maar ik herken je gevoel heel erg. Wat mij heel erg hielp is om te kijken hoe en waar ik mijzelf over 5 jaar zag en me te beseffen (ook door mijn omgeving) dat je altijd terug kan keren. Een nieuwe baan is niet het einde of iets definitiefs, je kan altijd weer iets anders gaan doen of terug naar deze werkgever want het is jouw leven waar je zelf over kan beslissen. Je weet alleen wat je achter laat, niet wat je ervoor terug krijgt en dat maakt het mega spannend als je zekerheid wilt en dit je eerste echte grote mensen baan was. Ik ben een groot voorstander van dat dit soort dingen gebeuren met een reden en als ik je verhaal lees dan lijkt het alsof dit ook zo had moeten zijn. Het spannendste is echt de knoop doorhakken, je baan opzeggen en je eerste dag en week om te wennen, daarna kan je er langzaam van genieten. Natuurlijk is een nieuwe baan niet perfect en zijn er dingen waarvan ik ook denk oh bijzonder dat dit hier zo gaat maar ik heb geen seconde spijt gehad, het is in alle opzichten beter. En als ik over een paar jaar denk ik wil weer wat anders, dan kies ik weer wat anders. Je bent echt de baas over je eigen carriere en daar mag je plezier in hebben!! Heel veel succes met de keuze maken maar het klinkt ook wel een beetje alsof je diep van binnen wel weet wat je wilt en even het lef moet hebben voor het moeilijkste moment 😉.

Ik ben een doemdenker en heb ook altijd van die gedachtes: wat als dit, wat als dat… Maar daar kom je inderdaad maar op 1 manier achter: door het te proberen. En niet te blijven zitten waar je zit.

Ga alsjeblieft switchen! Je neemt een plekje in van iemand die er heel graag wél zit en bent zelf ergens anders beter af ❤️

Ik herken het wel. Heb 6 jaar bij een zorginstelling gewerkt maar was ook niet meer wat ik wilde. Vond het ook erg lastig om de stap te zetten. Heb het vorig jaar wel gedaan en het is er wel beter door geworden. Hoef geen nachten meer te werken. Qua organisatie is alles beter geregeld waar ik nu werk. Wat ik nu erg fijn vind. Overal is wel wat natuurlijk, maar het moet er voor jezelf beter en leuker op worden. Je kunt misschien eens meelopen ergens. Dit gaf mij wel een goed beeld. Heb ook meerdere sollicitatie gesprekken gehad, en hier voelde het goed.

Ik ben na de zomer 2023 geswitcht van baan en het is echt de beste keuze geweest. Wat houd je tegen?

Ik heb 7 jaar in het onderwijs gewerkt & was op het eind echt doodongelukkig.. ik durfde ook nooit te switchen.. goede secundaire arbeidsvoorwaarden, veel vakanties .. maar ik trok het niet meer. Werk nu sinds een half jaar in een software bedrijf (hele andere sector & ik heb echt 0 ervaring maar ze hebben me een kans gegeven) met een leuk & jong team, had ik geweten hoe ik me nu zou voelen had ik dit zoooo veel eerder al gedaan! Vooral nu we net een miskraam moeten verwerken & ik echt nooit voor de klas had kunnen staan. Mijn nieuwe werkgever denkt zo fijn met mij mee en geeft me de ruimte. Gewoon doen meid!! Ik gun jou ook een nieuwe start! 🫶🏻

Haha ik kan goed allerlei redenen bedenken. - ik werk voor een groot bedrijf waar het qua salaris etc goed is geregeld, krijg altijd optijd uitbetaald. Wat als dat hier slordig zal gaan. - wat als het werk allemaal veel te onduidelijk is en ik in paniek raak. - maar de belangrijkste: ik zal soms naar locaties moeten buiten mijn woonplaats. Ik vind autorijden heel eng, en ik ben eigenlijk net bezig om dit op te pakken. Ik ben wat rijlessen aan het nemen en heb een auto gekocht. Gaat eigenlijk de goede kant op, maar echt ergens al heen rijden dik een half uur? Ik vind dat nog eng. Je mocht trouwens de helft van de reistijd wel als werktijd rekenen, hybride werken mag ook als je er al wat langer inzit, dus dat klinkt weer goed!

Ik herken het wel, net zo'n begin, in het huidige bedrijf soort van binnen gevallen, werd direct aangenomen en dacht, mooi op startjje. Maar inmiddels 10, bijna 11 jaar verder 😅. Ik ben blijkbaar erg bedrijfstrouw, haha. Voor een overstap speelt bij mij ook nog mee dat ik echt niet weet wat ik zou willen doen, anders dan wat ik nu doe. Maar ik wil wel heel graag iets anders. Nu zijn we van plan te gaan verhuizen naar een andere stad, dus dat houdt ik als stok achter de deur, dan 'moet' ik wel. Maar ik vind het mega spannend, vast contract op zeggen voor iets onzekers, niet weten of ik de nieuwe baan écht leuk ga vinden. Mijn super leuke collega's en baas achter laten. Nu zitten we ook nog in het eerste jaar met onze tweede dochter, met heel weinig slaap, dus ook daarmee ben ik bang dat ik het misschien helemaal niet trek een overstap. Maar tegelijk weet ik zeker dat een andere baan niet anders dan goed voor me kan zijn op de termijn. Dus ik ben blij dat we gaan verhuizen en ik wel 'moet' 😂 Als ik je verhaal lees, denk ik dat jij ook wel 'moet'. Je zal misschien wel altijd spijt blijven houden als je hier niet voor gaat. Het klinkt als een super mooie kans, en de juiste stap op het juiste moment van je leven. Durf te doen 😉

In mijn beleving krijg je eerder spijt van dingen/kansen niet grijpen dan wel. Daarnaast zou ik zeker in overweging nemen dat het je nu zelfs in een goede arbeidsmarkt nog een tijdje heeft gekost om een plek te vinden waar ze niet kijken naar het “gat” in je cv wat betreft je relevante opleiding en ervaring maar naar jou als persoon. Dat gaat alleen maar langer worden als je nu geen overstap maakt, of zal betekenen dat je een grotere stap terug moet doen in niveau of salaris. Je bezwaren klinken als overbrugbaar of waar je wat aan kan doen. Een bedrijf waar het salaris te laat komt, komt niet zo vaak voor hoor. Maar je kan navraag doen naar hun situatie en ervaringen van anderen. Het autorijden ben je al aan t oppakken, gebruik dit als extra stok achter de deur/motivatie om het oefenen verder op te voeren. En een nieuw begin is altijd spannend, het alternatief is tot je pensioen blijven zitten, en zoals ik t lees wil je dat uiteindelijk niet.

Het voelt veilig in een werkomgeving waar je weet waar je aan toe bent etc. Maar waag echt de gok, want het kan je zoveel opleveren! Je bent toe aan iets anders, alles blijkt daaruit. Je weet nooit waar je terecht komt. Je gaat spijt krijgen als je het niet doe.

Wat een lieve reacties allemaal! En fijn om ook herkenning te lezen. Ik heb nog wel een secundaire arbeidsgesprek, maar ja ik moet het gewoon doen he haha. Ik ga inderdaad spijt krijgen als ik dit niet doe

Heel veel succes! Met zo'n fijn gesprek zou ik verwachten dat het wel goed komt.

Ik heb donderdag het arbeidsvoorwaardengesprek (telefonisch). Iemand nog tips? Nu is er dus wel iets wat mij aan het twijfelen heeft gemaakt. In 2022 is een zorg bedrijf failliet gegaan. Het is toen ook in het regionale nieuws geweest. Best heftige onderwerpen: belangenverstrengeling, onterechte declaraties en slechte geschoold personeel kwam aan bod. Nu zag ik ook dat de vrouw waar ik het gesprek mee had gehad daar de Manager was. Het bedrijf waar ik nu zou gaan werken, werkte in die tijd ook samen met het failliete bedrijf. Is nu wel zelfstandig en losgekoppeld. Maar ergens kreeg ik een soort red flag gevoel ofzo. Nu denk ik eraan om sowieso even tijdens het arbeidsvoorwaardengesprek om een meeloopdag te vragen. Dan kan ik nog eens goed kijken hoe het aanvoelt. Ik weet dat ik nog nergens aan vastzit maar van dit soort dingen kan ik dus wel echt uit balans raken haha. 😅

Ik ben na 7 jaar geswitcht en heb geen seconde spijt! Ik heb zoveel meer plezier in mijn werk, en deze baan biedt ook nog eens de flexibiliteit die ideaal is met een gezin. Heb wel nog tijdelijke contracten en dat is natuurlijk een risico, maar dan nog: liever deze leuke baan die beter bij me past en dan straks misschien iets nieuws moeten zoeken dan blijven en er niet blij van worden.

Doen. Je kunt beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan dan die je niet hebt gedaan. En nee, soms is dat niet fijn maar leer je er een hoop van. Ik ben van baan gewisseld en kwam er snel achter dat de sfeer niet te pruimen was. Ik dacht eerst dat het aan mijn lag, maar al snel werden mij dingen duidelijk. Toen opnieuw gewissseld en man, ik ben zo blij!!! Wat is het ergste wat kan gebeuren? * Het niet naar je zin is. Dan zoek je een andere baan. * zij je contract niet verlengen en je proeftijd niet doorkomt. Lang leve het UWV en dan zoek je een andere baan. KORTOM, JE BENT GEEN BOOM: BEWEEG 😬

Ja ik werk sinds afgelopen januari weer op mijn oude werkplek van 7 jaar geleden. Ik heb in de tussentijd veel gezien op de werkvloer (in de zorg en speciaal onderwijs). Maar ik merkte dat ik op mijn vorige werk (ook speciaal onderwijs) echt niet op mn plek zat en ik werd er echt heel down van. Eerst wilde ik ook niet de stap zetten want ik dacht dit is eenmaal wat ik heel leuk vind. Tot ik wel de knop had omgezet en ik op gesprek mocht komen bij mijn oude werk van vroeger. Alles vergeleek ik met die plek, want daar was het zo fijn!! Ik ben super blij dat ik dus nu de stap weer heb gemaakt, zit ook echt veel beter in mn vel en ben minder snel moe. En natuurlijk: ik heb het heel erg naar mijn zin en wil nooit meer weg hier!! 😊

Nou ik twijfel nog steeds. Ik kwam erachter dat de bedrijfsmanager vroeger ook bij een bedrijf hoorde dat faiiliet is gegaan en op de zwarte lijst stond door allerlei misstanden. Ik had donderdag dacht ik een arbeidsvoorwaardengesprek maar dat ging vaag. Ze had het loonstrookje van mijn oude werkgever maar snapte niet waar het brutoloon nou stond. Deed me vervolgens een aanbod waarmee ik toch wel 700 a 800 lager mee zou uitkomen. Nou vind ik geld niet het allerbelangrijkste hoor. Dit zou eigenlijk het hele gesprek zijn, want ze hing al bijna op. Toen zei ik ik heb nog wel meer vragen over voorwaarden. Kreeg overal kort antwoord op en ze verwees naar het cao. Ze kwam ook terug op een aantal dingen, zoals dat je flexibel je tijden kunt bepalen. Ik heb uiteindelijk om een meeloopdag gevraagd. Dat kon gelukkig. Dus dat maar even afwachten

Een loonstrookje van je huidige/oude werkgever moeten inleveren vind ik ook al niet classy. Het vertrouwen moet beide kanten op goed zitten. En € 700 minder lijkt me sowieso een no go?