Nieuwe baan na burn out

Niemand?

Jawel, soort van, maar ik lees dit nu terwijl ik op het punt sta de deur uit te gaan. Ik reageer vanavond. Alvast de verrassende conclusie: ik ben nu full time thuisblijf mama. 😄👌

Het eerste halfjaar bij een nieuwe werkgever is voor nagenoeg iedereen al slopend, laat staan als je een burn-out hebt gehad. Ik heb er zelf een jaar uit gelegen en heb echt wel een jaar nodig gehad om weer te landen. Geef het tijd en stel prioriteiten. Je kunt niet en net weer beginnen met werken en dan ook energie hebben voor je gezin. Dat zou ideaal zijn, maar vaak niet realistisch. Als je toe bent aan weer werken moet het gezinsleven even op een zeer laag pitje. De eerste weken was voor mij echt werken en thuis uitrusten. Niet leuk en gezellig, maar wel nodig. Daarna bouwde de energie langzaamaan wel weer op en kwam er meer balans. Als je alle ballen omhoog wil houden dan wordt het luisteren naar je lichaam heel moeilijk. Dus pak 1 bal (werk) en daarnaast rust en zodra je rustbehoefte minder wordt bouw je verder op.

Ik ben na een burn-out en ongeveer anderhalf jaar thuis plus stuk daarvan gewoon 1 dag werken, gegaan voor een baan van 20 uur. Voor de burn-out was ik een flexibel elastiekje dat alles kon, nu ben ik een oud elastiek dat sneller knapt. In combinatie met een jong gezin vind ik 20 uur nu perfect, ik wil echt opbouwen voor ik weer een keer naar 32 uur ga. Werkomgeving speelt een enorme rol, dat herken ik ook. Ik heb geweldige collega’s en idem voor mijn leidinggevende, ook nu ik door een HG Zwangerschap minder kan werken. Vind het moeilijk om je gerust te stellen over je nieuwe baan, denk dat je vooral heel goed naar je lichaam en je gevoel moet luisteren. Als het teveel is, is het teveel. Misschien niet wat je wilde horen maar dit is mijn ervaring ;) enne ik ben wel dolgelukkig met deze nieuwe balans, ook al is mijn baan nu veel minder prestigieus en indrukwekkend!

Van 0 naar 32 is zeker een flinke stap! Knap dat je dit zo oppakt. Ben wel benieuwd naar wat voor baan je gekozen hebt. En wat je tot nu toe als positief ervaren hebt? Ik denk dat je mag verwachten de eerste tijd gesloopt te zijn. Inwerken kost meer energie dan automatische piloot. Ik vond vaak na een maand of 3 vaak pas mn draai, bij een nieuwe werkplek. Plus dan de combi met thuis krijgt een nieuw ritme. Hoe gaat dat? Zolang je het werk inhoudelijk maar leuk vindt, normale sfeer (overal is wat hoor), en de werkdruk oké is, dan zit je goed denk ik. Altijd blijven afvragen wanneer iets energie kost, of het daarnaast ook energie of andere dingen oplevert.

Ik ben zelf na burn-out met een 'tussenstapje' weer begonnen met werken; 3 dagen een trapje makkelijker dan mijn diploma, zeg maar. Na een paar weken zat ik een stuk zekerder in mijn vel en was ik weer gewend aan werken en de balans werk-thuis. Let wel; ik had toen nog geen kinderen! Na dat kleine uitstapje een half jaar 32 uur gewerkt, maar tot de conclusie gekomen dat ik dat echt teveel vind in dit werk. En dat is ook prima. Nu weer naast mijn werk begonnen aan een studie en dan doe ik straks misschien wel weer 32 uur, verdeeld over twee banen. Houd me van de straat haha. Ik wil maar zeggen, er is geen 'mal' voor 1 oplossing, je moet vooral je eigen weg vinden en kijken waar je behoefte ligt. En zeker in het begin inderdaad, keuzes maken! Je kunt niet van 0 naar 100 op twee of drie vlakken tegelijk, als je meer wil geven op je werk moet er ergens anders (even) iets af. En trek aan de bel bij de huisarts/partner/werkgever als je merkt dat je vast loopt! Vaak kan er meer dan je denkt :)

Thanks precies zoals ik het aan wou pakken

Dank voor alle reacties. We geven het rustig de tijd en dan maar wat eerder op bed en rust pakken waar het kan. Een tijdje uit het werkende leven, kost natuurlijk ook weer tijd. Heb wel wat twijfels over deze baan als leidinggevende in een zorginstelling waar niet alles zo gaat zoals ik was gewend. O.a ongediplomeerde mensen. Maar goed daarvoor is een proeftijd. Ik gebruik de komende tijd dus tweeledig wennen aan uren en kijken of ik mij kan verenigen met die zaken die niet zo gaan zoals ze horen te gaan. Voor nu neig ik naar stoppen in de proeftijd. Ook omdat ik denk ik niet de energie heb om als crisismanager te gaan fungeren. Het beeld wat geschetst was, leek er anders uit te zien

Klinkt als een goede insteek! Heel veel succes en geniet van de mooie dingen! 💪

Ik heb ook 1 jaar thuisgezeten met een burn-out en van 0 naar 28 en na 6 maanden ben ik naar 36 uur gegaan. Ivm mijn caseload is dit ook wel nodig (64 cliënten en 80 medewerkers). Maar mocht jouw functie het toelaten, zou ik kijken of je minder kan gaan werken. Om jouw privé-werkbalans goed te houden. Naarmate je langer werkt kun je kijken of je meer uren aan kan.

Ik heb er zelf een tijdje uit gelegen vanwege hormonale problemen en heb toen mijn uren weer rustig kunnen opbouwen, dus een iets andere situatie.. Daarnaast help ik mensen vanuit de GGZ bij o.a. re-integreren en als het even kan (lukt natuurlijk niet altijd zo) leg ik graag eerst de focus op thuis en dan op werk en dan het liefst de uren rustig kunnen opbouwen en op vaste momenten werken voor ritme en structuur. Wellicht staan ze er voor open dat je je uren wat opbouwt?

Mijn partner reintegreert vanuit de ziektewet na ruim anderhalf jaar thuis. Hij werkte voorheen 32 uur en hij is begonnen met drie ochtenden en elke week een uur per werkdag bij en kijken hoe dit gaat. Dit is op een nieuwe werkplek, zijn oude is failliet gegaan (wat heeft bijgedragen aan zijn burn-out). Was opbouwen voor jou niet mogelijk?

Partner neemt één dag ouderschapsverlof op trouwens, daarom drie ochtenden.

Nee, zou mij zieker hebben gemaakt. Afscheid nemen was beter voor alle partijen. Heb nu opgezegd en ga eerst opbouwen met vrijwilligerswerk. Gezondheid boven alles

Ook bij een nieuwe werkgever kun je opbouwen. 😉

Oké nou denk niet dat ik aangenomen wordt als ik zeg uit een burn-out te komen

Dat weet ik niet, ik weet dat mijn partner het wel kon. Dat betekent namelijk dat het bedrijf een gratis werknemer heeft, omdat het reïntegratie met behoud van uitkering is. Er zullen vast plekken zijn waar het niet kan, maar genoeg plekken waar de mogelijkheden er wel zijn.