Oké, daar komt het.. Ik voel me eenzaam.
Lang getwijfeld om iets te doen ipv alleen maar te denken en klagen.. en dan ook nog waar zet je iets neer..
Ik ben 33 jaar en moeder van 2 heerlijke jongens (3 en 1,5 jaar) en ik heb een fijn leven. Getrouwd met een leuke vent, mooi huis, leuke baan, fijne familie en een aantal goede vriendschappen. (Alles waar ik soms natuurlijk ook over kan zeuren). Mijn mama gewicht zit mijn zelfvertrouwen soms in de weg, maar mijn tekort in discipline ook, dus tjsa..
Toch voel ik me regelmatig eenzaam. Ken je dat gevoel ook? Iets leuks doen, maar met wie? Je verjaardag vieren, maar wie nodig je dan uit?
Sinds corona hebben we (mijn man, tevens ook mn maatje, en ik) bewust gekozen voor wat hechtere vriendschappen en minder losse oppervlakkige vriendschappen (want ja maak maar eens tijd voor alles), maar nu heb ik eigenlijk maar een klein clubje dames om me heen. Waar ik voor kinderen nog allerlei leuke dingen deed met mijn man, is dat nu veel lastiger omdat je twee kindjes hebt en je dus opsplitst.
Ik heb ‘nauw’ contact met 4 dames die ik een keer per maand zie. Athans, dat is een maandelijkse date die vast in de agenda staat, maar waar altijd 2 personen afhaken en het na 21.00 uur bedtijd is. Bijna allemaal ook moeder en jeetje wat is iedereen anders moeder (wat natuurlijk helemaal mag!)
Ik ben blij dat ik ze in mijn leven heb, maar voelt het nog als die goede vriendschap? Nee. Meer een vluchtige check en vooral kinderpraat omdat niemand meer echt weet wat er speelt. Vooral ook veel verdriet en drama, het ‘spreekstokje’ gelijkwaardig doorgeven en eigenlijk weinig lachen.
Ik mis het lachen, het positieve, het vrolijke, het spontane, het even geen mama zijn maar eigen tijd (ook al praat ik natuurlijk net zo hard mee als het over kinderen gaat). ik mis vriendinnen.
En waar kom je tegenwoordig iemand tegen voor een nieuwe vriendschap? En hoe maak je die? En wat als je iets afspreekt, maar het helemaal niet klikt? Ik ben vorig jaar verhuisd en had mijn hoop gevestigd op leuke mensen bij sport ontmoeten, helaas. Tijdens zwangerschap groep dan? Helaas. Misschien als de oudste naar school gaat? Maar zo’n zoektocht moet van 2 kanten komen.
Kortom: Woon je in de buurt en ben je iemand die denkt, ja daar heb ik nou ook behoefte aan. Laat van je horen. Wie weet kunnen we iets afspreken. Dan gaan we op date en klikt het dan hebben we beide een leuk contact/leuke vriendin er bij.