Nog steeds erg wennen aan moederschap

Ik herken dit zeker. Tuurlijk weet je van tevoren dat je leven niet meer hetzelfde zal zijn maar man, wat mis ik mijn onbezorgde leven van voorheen soms erg! Het niet meer kunnen gaan en staan waar je wilt en het constant "aan" staan valt me zwaarder dan verwacht. Mijn dochter is nu 16 maanden. Het wordt nu wel leuker omdat je meer met de kleine kan doen en daar geniet ik met volle teugen van! In het begin was ik meer thuis en moest ik ook zoeken naar hoe ik mijn dagen door moest komen. Dat is nu dus echt wel beter. Ze kan beter alleen spelen en we maken leuke uitstapjes. Maar goed, zoals je leest heb ook ik, na 16 maanden, nog steeds het gemis naar mijn oude leven hoewel het wel minder wordt. Denk dat het een kwestie van tijd is voordat je dit los kunt laten😊

Yep, mede door corona heb ik het lastig gevonden om met hem op pad te gaan en niet alleen thuis van voeding naar slaapje naar voeding te leven. Best eenzaam soms. Mijn mannetje is bijna een jaar en ook ik kan maar niet wennen aan het vroege wakker worden door hem, 6.15 u meestal. Hij is wel de beste reden ooit waardoor ik me zo moe voel.

Heel herkenbaar! En het is totaal niet erg dat je dit zo ervaart. Ik denk dat het een hele logische reactie is op zo'n grote verandering. Vooral het eerste jaar had ik dit gevoel erg sterk, ondanks dat ik ook heerlijk kon genieten van mn dochtertje. Het ging uiteindelijk écht beter met me na ongeveer 2 jaar. Maar dit heeft met meerdere factoren te maken. Nu sinds 2,5 week mijn tweede erbij en ook dat is weer erg wennen. Vind het erg spannend en ben ook wel een beetje bang weer zoveel last hiervan te krijgen. Maar ik weet wel dat het uiteindelijk beter gaat worden als ik eenmaal weer wat meer ruimte en tijd voor mezelf ga krijgen, dus dat probeer ik ook een beetje voor ogen te houden. Belangrijk is ook goed voor jezelf zorgen en afentoe wat tijd voor jezelf nemen als je merkt dat je er echt aan toe bent. Dat is zo belangrijk! Succes mama 🍀

Gefeliciteerd met je kleine❤️ lijkt me ook enorm wennen weer een baby'tje er bij. Ik wilde altijd graag meerdere kindjes (als dit mocht lukken natuurlijk). Maar tot nu toe zou ik niet echt weten waarom ik er nog 1 wil. Ik ben tot over m'n oren verliefd op hem maar elke dag voelt weer als een enorme taak. Als hij wakker wordt na zijn slaapje overdag dan denk ik "he getsie... Daar gaan we weer" terwijl het juist zo'n heerlijk mannetje is.. Voelt echt heel slecht om zo te denken en hoop dat ik het moederschap ook binnenkort grotendeels als leuk ga ervaren inplaats van grotendeels als een last.

Heeeel herkenbaar

Heel herkenbaar ook. Heb zelf ook nooit een sterke kinderwens gehad, die is pas laat en geleidelijk ontstaan. Daarmee bedoel ik dat ik niet zo'n type ben die het altijd maar leuk vindt. Ik kan bijvoorbeeld nu al opkijken tegen een kinderfeestje dat er ooit moet komen🤣 Mijn dochter is nu 2 maanden en soms is het leuk en denk ik dat ik uiteindelijk nog wel een kindje wil en soms is het stom en zwaar en dan denk ik NO WAY. Dagen lijken inderdaad zo op elkaar, steeds hetzelfde riedeltje. Het is soms gewoon lastig dat je niet meer kunt gaan en staan waar je wilt. Dit alles los van, zoals jij ook zegt, de liefde die je voor je kind hebt.

Heel erg herkenbaar dit. Ik merk wel met elke maand dat hij ouder wordt het wel íets beter gaat vooral als we met zijn drieën zijn. Komende twee dagen sta ik er alleen voor met onze kleine man en dan zit er juist best wel tegen aan te hikken. Het gewoon nooit meer mijn moment iets doen dat valt gewoon zwaar. 😅

Ik herken dit ook heel erg. Wat ik niet helemaal begrijp is die uitdrukking ”9 maanden op en 9 maanden af” - mijn zoon is nu 9 maanden en ik ben nog steeds zo moe. Ik vraag me af of dat beter wordt, want nu zou ik het liefst een week in mn bed liggen 😅 Mijn zoon is ook zo’n lief en leuk ventje dus ik voel me schuldig dat ik het soms zwaar vind om de dag met hem door te brengen. En wat iemand eerder al zei, door de lange isolatie door corona vind ik het lastig om weer op pad te gaan. Sowieso wil ik altijd eerst het huishouden gedaan hebben en daarna ben ik eigenlijk alweer te moe om iets leuks te gaan doen. Kunnen jullie hier trouwens over praten met moeders in jullie vriendenkring? Want in mijn omgeving wil iedereen dit onderwerp liever vermijden lijkt het.

Ja zeker herkenbaar. Ik ben ook altijd weer blij als het maandag is en ik weer aan het werk mag en ons kindje het naar zijn zin heeft bij de gastouder 😅 Ik denk wel dat het leuker en leuker wordt naarmate hij meer kan en steeds meer een kindje wordt (en geen baby meer). Kijk ook eens naar “meer dan moeder” (oa insta) dat gaat hier exact over.

Soms is het goed om je te realiseren dat het huishouden wel een keer een dagje kan wachten (of doe alleen echt het hoognodige) de huishoudpolitie komt je echt niet controleren 🤪😇 Mijn ervaring is dat na een jaar het nieuwe ritme wat meer natuurlijk gaat voelen. Vind ook dat kinderen van 1+ heel anders zijn. Geeft je meer opties. Wees niet te streng boor jezelf. Leg de lat niet te hoog. Doe bijvoorbeeld 1 dag wat meer huishouden en andere dag leuke dingen met je kindje. Corona heeft veel roet in het eten gegooid maar voor een kleintje is een boswandeling of naar een speeltuin al een hele belevenis! Zolang jou kindje blij is mag je ervan uitgaan dat je het goed doet. Het is zeker anders maar een baby is ook gewoon heel intensief. Denk dat heel veel dat ervaren! 💪♥️

Mijn bekkenbodemfysio heeft gezegd dat zie term erg verouderd is. Na veel onderzoek blijft dat het 9 maanden op en 2 jaar(!!) af is. Dan pas zijn alle hormonen enzo weer zoals voor de zwangerschap.

Hihi ik moet zeggen dat ik het huishouden al wel minimaal doe en vooral heel veel met hem wandel. Alhoewel ik me dan ook gelijk weer schuldig voel omdat ik bang ben dat ik te weinig interactief met hem speel🤔 ik laat hem ook even zelf spelen in z'n box ofzo, maar daar van genieten kan ik dan niet echt omdat ik me gelijk lullig voel als hij alleen speelt en ik op de bank met m'n telefoon zit. Het moederschap komt met schuldgevoel🙈🙈

Ik herken het zeker deels! Daarom ben ik 4 dagen blijven werken. Van die balans word ik gewoon echt een leukere moeder. Ik geniet dan volop van mijn mama dag en in het weekend als gezin ❤️

Zeker herkenbaar ja! Je er gaat een hele nieuwe wereld aan onzekerheden open als je een moeder wordt... echt heerlijk 😅🤪 ik denk dat wandelen gewoon heel lekker is voor kids. Ook rustgevend voor baby en mama. Beetje kletsen, liedjes zingen. Zelf spelen is ook super goed. Ik ben best wel een creatieve/speelmoeder (of hoe je het ook wil noemen. Maar momenteel zit ik ook op m'n mobiel 😉 en zoonlief op z'n tablet. Je kunt niet 24u per dag activiteiten doen. Ik denk ook niet dat dat nodig is... Denk dat het belangrijkste is dat je het een beetje van je kind aflaat hangen. Proberen om je kind zn behoefte te herkennen. Wanneer kind lekker relaxt in de box speelt prima, op dat moment kun jij ook even relaxen of huishouden doen. En wanneer je kind aandacht vraagt kun je wat actievere dingen doen. Wat ik soms lastig vond is dat dingen niet altijd via je eigen planning gaan maar meer op basis van ritme van je kind. (Zoals mijn lievelingshobby : middagdutjes 🤣) maar in de loop van de tijd gaan die 2 planningen hopelijk wat meer met elkaar integreren. De behoefte van jouw kind zijn wmb het belangrijkste! En niet wat anderen doen/vinden dat je moet doen. Iedereen is anders. En elke moeder heeft zo haar eigen kwaliteiten ♥️

Heeeel herkenbaar! Zelfs na 15 maanden... al wordt het wel steeds normaler dat haar ritme nu ons nieuwe ritme is. En ik ben ook steeds vaker blij als ze weer thuis is na een dagje opvang of opa en oma.... Zo van: Ah fijn, Ze is er weer! Het is dus ook een groot gedeelte gewenning.. en wat ook heel belangrijk is om te bedenken: ze zijn niet voor altijd zo klein en hulpbehoevend. Dat wordt steeds wat minder waardoor je als ouders ook weer stukjes van je ‘eigen leven’ terugkrijgt!

Herkenbaar, het ging hier een stuk makkelijker toen ik weer aan het werk ging.

Echt een hele lieve reactie ❤️

Wat goed om te weten! Dit topic komt overigens voor mij echt op het goede moment, bedankt voor het delen ❤️

Ik had dat schuldgevoel over niet de hele tijd interactief spelen ook, maar las vd week dat het juist goed is als ze alleen leren spelen. Dat ze dan uitvinden wie ze zelf zijn en wennen dat jij er niet altijd bent om entertainment te bieden. Dit las ik in het boek ”Baby’s first year for dummies” 😂

Owh wauw, ik las het en dacht er gaat staan baby is 10 weken en voelde me weer alleen in mijn eigen strijd. Maar, nee dit gaat dus echt over een mama van een 8 maanden baby en voor mij dus HEEEEL herkenbaar. Baby is nu 7 maanden en herken zo veel uit je bericht. Ik lees mee en voel me je mee. Bedankt dat je zo open en eerlijk bent. Krijg soms het gevoel dat ik de enige ben die me nu nog zo voelt.