OCD na bevalling

Of überhaupt ervaring met angst/antidepressiva? :)

Hier een angststoornis tijdens de zwangerschap en de eerste periode erna. Ze is nu een jaar, en laatst bedacht ik mij opeens dat het al een tijdje een stuk beter gaat met mij. Ik heb geen antidepressiva genomen en enkel therapie gehad, maar mij vaak afgevraagd of dat wel voldoende was. Ik denk dat het bij mij na een maand of 9 beterde. En ik heb het idee dat het hormonaal is, want de dagen voor mijn menstruatie is het toch een beetje meer aanwezig. Weet niet of je hier iets aan hebt, maar als je vragen hebt, stel ze gerust

Ik heb een angststoornis vanaf mn jeugd en slik al meer dan 10 jaar anti depressiva. Ik voel me er goed bij en heb tijdens de eerste zwangerschap afgebouwd maar dat had ik nooit moeten doen. Ik slik citalopram. Er zijn veel studies gedaan nAAR veilig gebruik tijdens zwangerschap. Als je vragen hebt mag je me een pb sturen!

Ik heb hier ervaring mee vanaf de andere kant van de tafel, als psycholoog. Dwang kan hardnekkig zijn en de lijdensdruk bij OCS hoog. Juist bij OCS is antidepressiva vaak dus echt een meerwaarde is mijn ervaring. Inderdaad veel cliënten gehad die er zonder niet kwamen maar met de combi therapie en AD wel. Ik zie het dan als iets dat echt even (tijdelijk) nodig is. Je hoeft echt niet bang te zijn voor antidepressiva. Het is niet verslavend (je hebt er niet steeds meer van nodig) en je kan het tientallen jaren (sommige mensen hun hele leven lang) gebruiken zonder dat het nadelige gevolgen of bijwerken heeft. Bijwerkingen kunnen er op de korte termijn wel zijn, daar moet je even doorheen. Het enige belangrijke is om altijd rustig op- en af te bouwen, nooit zomaar in een keer te stoppen. Succes met je besluit en sterkte!

Bang vanwege de heftige bijwerkingen! Ik lees zo’n heftige verhalen op internet en heb het dus een keer twee weken geprobeerd en werd toen zo down, terwijl ik altijd zo vrolijk ben ondanks mijn angst.

Hey! Wat mega rot voor je. Ik heb na mijn bevalling ook erge angsten ontwikkeld. Mijn dochter is nu bijna 3 en heb er zeker 1,5 jaar last van gehad. Ik moet eerlijk zeggen dat het bijna niet meer aanwezig is na therapie (2x in therapie geweest) maar helemaal weg is het niet. Zo ben ik nog vaak bang dat iemand snachts in huis inbreekt en mijn dochter meeneemt (alle deuren zitten pottdicht). Als ik dit soort gedachten heb zeg ik tegen mezelf: je hebt een angst stoornis. Dit is niet reeel en dan kan ik wel weer verder slapen. Probeer dit vaak te herhalen en je eigen gedachtenpatroon te doorbreken. En praten helpt echt! Zet hem op meid! Het wordt beter maar je hormonen doen veel met je!

Hallo Tess, Allereerst, mocht je iemand nodig hebben om samen erover mee te kletsen, mag je mij een een berichtje sturen. Ik gebruik sinds kort na mijn bevalling antidepressiva. Dat moest. Ik kreeg op een gegeven moment dagelijks paniekaanvallen die aangewakkerd werden door mijn dwang- en angstklachten. Tot nu toe merk ik dat antidepressiva de scherpe randjes eraf haalt. Het zorgt ervoor dat ik mezelf niet helemaal verlies in een negatief gedachtenspiraal. Heb bij het opbouwen wat last gehad van bijwerkingen (duizeligheid, wat misselijkheid) maar dat trok snel weg. Heel veel sterkte en succes.

Ik stuur je even een berichtje!

Wat fijn dat het nu beter gaat! Dankjewel voor je bericht! ♥️ hormonen zijn heeeel vervelend.

Hoi Tess, Wat vervelend om te lezen! :( En ik herken het (helaas) ook heel erg. Bij mij begon de angst/paniek/dwang in 3e trimester en verergden enorm na de bevalling. Dit kwam ook wel door een hele gecompliceerde zwangerschap en bevalling, maar ik merkte dat hormonen vooral een enorme impact hadden. Uiteindelijk was ik een week na de bevalling gestart met antidepressiva (citalopram), maar ik vond dit ook heel spannend. Ik twijfelde of ik moest starten, vooral vanwege de bijwerkingen op korte termijn. Ik was de eerste week vooral erg down, maar dit ebde langzaam weg. Ik ben toen ook met borstvoeding gestopt na de eerste maand, ik merkte dat mijn hormonen daardoor stabiliseerden en dat hielp ook. Ik ben nu een jaar postpartum en gebruik antidepressiva nog steeds. Soms twijfel ik wel of ik niet moet stoppen, maar ik ben nog bezig met therapie. Ik heb nog wel last van angsten/paniek, maar de scherpe randjes zijn eraf en ik blijf er niet in hangen. Maar ergens denk ik ook dat het vooral genormaliseerd is doordat mijn hormonen meer in balans zijn. Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt, ik wens je ieder geval veel sterkte!

Hi allemaal, Zijn hier moeders met OCD? Ik heb al mijn gehele leven met vlagen last van OCD. Ik kon er goed mee omgaan. Na de geboorte van mijn zoontje (bijna drie jaar geleden) is dit veel erger geworden. Met name ocd gedachten over hem (bijv. Dat ik en slechte moeder ben, hij niet goed aan mij gehecht raakt etc.) Het gaat sommige periodes ook weer stukken beter maar ik blijf ermee sukkelen. Ik heb de “oude ik” van voor mijn zwangerschap nog niet teruggevonden. De “oude ik” die goed met de OCD kon leven. Herkenbaar voor jullie? En tips?

Ik! Je mag me een bericht sturen als je wil. :)

Dat is fijn! Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd :-)

Citalopram heeft voor mij heel veel goeds gedaan! Ikben ongeveer een jaar voor de zwangerschap gestopt, toen ik zwanger raakte verviel ik eigenlijk heel snel terug in angst en ocd. Er werd geopperd om direct weer te starten met citalopram maar ikvind dit toch spannend tijdens mijn zwangerschap, omdat ik de eerste twee weken van opbouwen vaak duizelig en eenn beetje “off” was en dat werkte mijn onrust juist in de hand. Dat wil ik niet nu ik zwanger ben, ook al weet ik dat na die 2 weken het echt beter word en ik er ook echt baat bij heb. Nu besloten om direct na de bevalling te beginnen (want dan is mijn lijf weer “van mij”, ook een ocd gedachte) en eerlijk gezegd kan ik niet wachten tot het zover is, want de citalopram gaf me echt rust.

Hoi! Mag ik je een berichtje sturen? Ik stuur je vast een vriendschapsverzoek!

Hoeveel mg pak je?! Ik zit nu op 20 sinds een aantal weken maar ik heb het idee dat mijn OCD nog niet weg is, maar wel stuk beter is. Maar weet niet of ik mag verwachten dat het beter is. Las officieel voor OCD 30 mg aangeraden wordt.

Zeker!

Ik ben toen begonnen met 10 en uitgebreid naar 20. Ik was heel bang om het in te nemen (controleverlies is bij mij de basis van al mijn angsten en dwanggedachtes) dus ik ben zo laag mogelijk begonnen. Ik had uiteindelijk al baat bij 20mg in combinatie met EMDR, maar ik weet dat een dosis van 30 of 40mg ook geregeld voorkomt.

Hi allemaal! Bedankt voor de reacties :-) Ik gebruik clomipramine. Ik merk alleen dat het de ocd niet helemaal wegneemt. Er zitten echt nog duidelijke ocd pieken tussen. Maar ik kan wel steeds beter uit de “ocd loop” komen. Hoe is dat bij jullie?

Wat rot dat je er nu weer meer last van hebt! Ik hoop dat je toch nog van je zwangerschap kan genieten. Even doorzetten. Je weet dat de citalopram werkt!