Off-topic: promoveren/PhD en moeder zijn

Hi, Niet perse promoveren maar het nu wel een postmaster WO van 2 jaar aan het afronden. Gestart met een zwangerschap en zal nu ook de opleiding eindigen met een zwangerschap. Oudste is nu 4, middelste bijna 2 en in september uitgerekend van nr3. Als je goed kunt plannen, grenzen kunt aangeven en een steunende familie/vriendengroep om je heen hebt, gaat het je zeker lukken. Met momenten zeker even zwaar, maar je kunt het ook bekijken als een rolmodel functie voor je kids. En als jij daar happy van wordt, merken jouw kinderen dat ook. Succes, het gaat je echt wel lukken! 💪

Het ligt een beetje aan in welk veld je gaat promoveren denk ik. Het verschilt nogal per discipline wat de werkdruk is. Ik zat in de life sciences (medische biologie) en dat heeft een hoge werkdruk en veel overwerk en weekend werk is ook nogal eens nodig. Maar dat is niet in alle sectoren zo. Ik ken ook iemand die in technische natuurkunde gepromoveerd is en die had ook veel werkdruk. Misschien ken je iemand aan wie je dat kunt vragen?

Ja eens; binnen het juridische of sociaal-maatschappelijke veld ligt de druk (doorgaans) wat lager en is het prima te combineren met een jong gezin :-)

Zelf niet gepromoveerd maar veel mensen om mij heen wel. En ik kan beamen wat hier gezegd wordt. Ik ken meerdere mensen dienin de ecologie/biologie hoek promoveerden en daar is de werkdruk bizar hoog. Ook in de scheikunde is het normaal voor promovendi om 60uur/week te maken. Ik ken ook iemand die in de rechten promoveerde en die werkte normale werkweken van 36uur. Had nooit de indruk dat die het superdruk had. Maar kogt natuurlijk ook aan jezelf, je onderwerp en hoe goed je kunt plannen en grenzen aangeven.

Hoi! Wat leuk dat je dat overweegt! Ik ben tijdens m'n promotietraject moeder geworden van de eerste. Vond dit ook best spannend maar ging eigenlijk supergoed om te combineren, juist ook omdat je best veel vrijheid hebt wat betreft het indelen van je werktijd. Ik heb de eerste maanden na mn verlof 3 dagen gewerkt en na 6 maanden 4 dagen (ga ik straks ook weer doen als mn verlof van de tweede afgelopen is). Denk wel dat 4 dagen werken een beetje het minimum is om goed in de academische wereld mee te draaien en je onderzoek te kunnen doen. Ik vond de werkdruk zelf erg meevallen, maar dat is volgens ook wel afhankelijk van de plek, je begeleiders en de afdelingscultuur. Maar vond ik die 4 jaar PhD echt een geweldige tijd dus ik zou het je zeker aanraden als je enthousiast bent over de plek en het project!

Ik vond het moeilijk (vooral moreel en mentaal) dat ik eigenlijk geen echt verlof op kon nemen als het nodig was. Voornamelijk vanwege onderwijsverplichtingen maar ook vanwege de prestatiedruk (zoveel publicaties per jaar etc.). Ziek kind betekende dat man thuis moest blijven, weekenden durfde ik bijna niets leuks te plannen want er lag altijd teveel werk, tijdens vakanties werkte iedereen door want eindelijk tijd voor je eigen onderzoek omdat er geen onderwijs gegeven hoefde te worden, en het ergste vond ik dat er totaal geen begrip was toen wij een baby met gezondheidsproblemen hadden en ik tijdens mijn zwangerschapsverlof heb moeten werken (op aandringen van leidinggevenden) ondanks dat het met mij toen ook slecht ging. Maar: voor ik moeder was heb ik een geweldige tijd gehad! Echt! Heerlijk uitdagende werkomgeving met like minded people. k heb er dus totaal geen spijt van maar ben wel wat anders gaan doen. Misschien kun je in contact komen met promovendi op de plek die je nu voor ogen hebt en eens koffie gaan drinken om te kijken wat de sfeer daar is? Wisselt ongetwijfeld enorm.

Promovendus hier! Ik vind het goed te doen. Ideaal zelfs. Geen vaste werktijden dus flexibel (al houd ik wel zoveel mogelijk een vast ritme aan anders heb je weer moeite met werk/privé balans houden). Werkinhoudelijk heel leuk. En ja, het komt wel eens voor dat er even wat meer gedaan moet worden voor een deadline, dan werk ik incidenteel wel eens een halve dag in het weekend. Maar die haal ik dan later gewoon in. Ik werk 4 dagen en dan wordt je termijn evenredig verlengd, dus dan doe je er 5 jaar over. Enige 'nadeel' vind ik dat andere promovendi veelal in een andere levensfase zitten en dus vaak na werk wat gaan drinken. Dat gaat voor mij niet op. Assistent profs en associate profs zitten meer in gezinsfase. En verder qua combi met gezin: ong eens per jaar (of vaker) zul je naar een conferentie moeten. Dan ben je een aantal dagen/kleine week van huis.

Ik werkte overigens ook in de juridische hoek en ken geen enkele collega die niet standaard overwerkte tijdens avonden/weekenden/verlof. Ik was degene die nog keurig haar uren binnen de perken hield zelfs. Hangt dus echt ontzettend van je omgeving af, niet per se van de sector. De ene organisatie/univeristeit is de andere niet.

Ik ben wel gepromoveerd maar voordat ik kinderen had. Om mij heen wel een aantal moeders gezien die bezig waren met hun promotietraject. En eerlijk gezegd is het heel moeilijk om er iets over te zeggen omdat het heel, heel erg afhangt van je promotor (en in iets mindere mate maar ook van je vakgebied). Dat geldt voor promoveren sowieso en met een gezin helemaal. Je ervaring staat of valt echt met de begeleiding en support die je krijgt. Het voordeel is dat je in veel vakgebieden enigszins flexibel bent met je tijd (behalve als je celculturen kweekt of zo, dan moet je gewoon op specifieke momenten aanwezig zijn). Maar er is absoluut ook veel werkdruk en piek-momenten (vlak voor een congres bijvoorbeeld) waardoor je je tijd niet heel makkelijk evenredig kunt verdelen. Ik werk nog steeds in de wetenschap en ik vind dingen als congressen en zo wel lastiger nu dan voordat ik kinderen had... Ik ben wel kieskeuriger geworden waar ik heen ga en voor hoe lang, bijvoorbeeld. Een ander ding dat lastig kan zijn is dat je natuurlijk veel met je hoofd werkt en dat slaapgebrek en zo je werk daardoor nog meer beïnvloedt dan wanneer je vooral aan het vergaderen bent of meer met je handen bezig bent.

Dit is ook mijn ervaring! Tijdens PhD traject de eerste gekregen en gepromoveerd terwijl ik zwanger was van de 2e. Het was goed te doen en ik vond het erg leuk. Wat ik wil meegeven is dat je vooral je tijd moet besteden aan je papers en je boekje en weinig tijd kwijt te raken aan verschillende clubjes en extracurriculaire werkzaamheden. Ook is het goed om steeds je planning te bewaken en dat je promotors dit ook doen (sommige blijven aandringen om meer en verder te gaan, dus goed om dit van te voren te checken). En als laatste: sommige PhD trajecten vereisen veldwerk met lastige werktijden. O en niet alleen het eerste jaar alleen maar inlezen, maar probeer gelijk te gaan schrijven, dat scheelt een hoop. Veel plezier en succes als je er voor kiest!

Ik ben aan het promoveren en heb een kindje van 1,5 en nu 22 zwanger van de tweede. Ik vind het heel goed te doen, heel veel vrijheid en flexibiliteit. Werkdruk is voor mij prima, werk 4 dagen in de week. Ik heb wel geluk met mijn promotoren (beide vrouw en zelf kinderen gekregen/gehad in de phd fase). Veel begrip dus en er wordt zeker niet van mij verwacht in weekenden/avonden te werken. Ik hoor ook veel andere verhalen dus eens met de andere comments dat het afhangt van het vakgebied en promotoren. Ik zou dus tijdens een sollicitatiegesprek goed proberen te meten hoe ze hier in staan.

Wat een reacties, bedankt! Ik ga morgen even alles rustig teruglezen.

Ik die: geen idee heeft waar dit over gaat, gestopt is na de mavo en helemaal tevreden is met een average job waar ik goed modaal mee verdien die dit uitgebreid zit te lezen en gelijk gaat twijfelen over levenskeuzes 😂

Ik ben gepromoveerd en nu werkzaam in het academische leven. Zwanger van de tweede. Als je vragen hebt, stuur maar vriendschapsverzoek en dan kunnen we even verder praten! Ik wil niet teveel details delen ivm privacy.

Even terug komend op alle reacties! Ik denk idd dat het enorm ligt aan de richting van je promotie. Het project waar ik op wil solliciteren is sociaal/medisch. Multidisciplinair dus. Twee van de vier begeleiders ken ik al, dat scheelt. Met eentje heb ik echt een goede klik. Dat maakt ook dat ik extra enthousiast ben want een goede klik met je begeleiding scheelt, zoals sommigen hier ook al zeggen, enorm. Ik heb bij haar geïnformeerd of vier dagen in de week werken ook mogelijk is en dat is volgens haar geen probleem. Ik ken de vakgroep en ik weet dat er genoeg mensen 4 dagen werken. Tegelijkertijd zie ik ook genoeg mensen wel in de avonden en weekenden reageren op mailtjes. Dus ja, dat is ook de realiteit. Ik heb besloten te solliciteren :) en er open in te gaan. Als de conclusie na een jaar is dat het echt veel te pittig is en het niet bij me past dan kan ik altijd nog stoppen. Zo ben ik ook begonnen met de master toen zoontje drie maanden oud was en dat heeft super goed uitgepakt (cum laude afgestudeerd en een publicatie). Dus ik ga solliciteren. En ik ga echt kritisch bekijken of ik het zie zitten met dit begeleiders team. Bedankt voor alle reacties! En ook bedankt voor de tips, zoals focussen op het schrijven en minder op bijzaken. Die neiging heb ik normaal gesproken wel.

Haha ik herken jou uit een ander topic! Een PhD verdient niet zo goed hoor. Als ik hier word aangenomen dan ga ik er flink op achteruit (van 4252 bruto obv fulltime naar 2750 bruto obv fulltime). Netto ongeveer hetzelfde want huidige werk is 0,6 fte en dan ga ik naar 0,85/0,9 fte.

Hoe heb je dat met een master gedaan? Ik vind het zwanger zijn tijdens mij laatste stukje master al echt heel lastig. Hoe houdt je die motivatie? Ik heb wel deeltijd master waarnaast ik werk. Ps. Leuk een promotie traject! Ben benieuwd hoe je straks combi gaat vinden!

Hier geen ervaring, maar ik echt trots ben op je dat je er voor gaat! Veel succes, jij KAN dit 💪💪

Wat super lief, dankjewel 😊

Oei een master naast je werk lijkt me erg zwaar. Ik deed een fulltime master zonder daarnaast te werken. En ik had twee vrijstellingen, dat scheelde ook. Daardoor had ik het eerste semester maar vier vakken ipv zes. Ik vond het laatste stukje ook het zwaarst. In je eentje je scriptie afschrijven zonder contact met andere studenten. Ik vond het pittig. Wat mij hielp was niet thuis werken aan mijn scriptie. Ik zat of op de faculteit of op een zzp plek bij ons in de stad. Zo ben je toch onder de mensen. Kan je op je werk bezig met je studie? Dan ben je alsnog met collega’s. Dat helpt misschien ook. Daarnaast maakte ik harde afspraken met mijn begeleider zodat ik echt naar data toe moest werken. Dan moest er gewoon wat op papier staan. Dat bespraken we ook altijd even in het echt. Zij gaf me altijd veel nieuwe inzichten waardoor ik ook weer gemotiveerd was door te gaan. Die laatste loodjes zijn écht het zwaarst. Bedankt!