Oma blijft cadeautjes meenemen

Ik denk persoonlijk dat dit over totaaaaal iets anders gaat dan cadeautjes geven. 🫣 Zo te lezen zit er behoorlijk wat oud zeer waar je denkt overheen re stappen voor de band tussen oma-kleinkind maar dat lukt niet als je het niet opruimt. Waar ik niet mee wil zeggen dat opruimen makkelijk is hoor, maar ik vind je reactie (en tekst) behoorlijk buiten proportioneel als het puur om de cadeaus gaat. Wbt de cadeaus is de oplossing 'm.i. heel simpel. Je gaat het gesprek aan met oma zonder je kind erbij, geeft aan "oma, we hebben nu 100 x gezegd dat we geen cadeaus willen, de volgende keer dat je weer met wat komt krijg je het terug". Vervolgens geef je aan je kind aan, als oma een cadeautje mee heeft mag je dat niet houden. Oma neemt het weer mee naar huis. En als ze dan daadwerkelijk komt en oma heeft idd een cadeau mee, je kind het niet laten uitpakken maar linearecta weer in de tas. 👋

Gewoon niet meer binnen laten als ze weer wat mee neemt.

Oneens dat je reactie buiten proportioneel is. Niks zo irritant als grootouders die de wensen van de ouders niet respecteren of serieus nemen, ongeacht de reden. Ik heb ook de oplossing niet maar kan me volledig inleven in je situatie en vind zeker niet dat je overdrijft! Hopelijk kan iemand anders je een goed advies geven. Succes!

Hier deed mijn schoonfamilie dat. Samen met manlief aantal keer duidelijk gemaakt dat ze dit niet moest doen en dat anders daar het gat van de deur is. Wat ze bij haar zelf thuis doet moet zij weten maar de dingen die achter onze deur gebeuren bepalen wij. Speelgoed wat daar gegeven word blijft dus ook lekker daar. Zou als ik jouw was heel duidelijk aangeven hoe of wat en als ze dat niet respecteert dat ze niet meer hoef te komen en het maar bekijkt. Ik had ook graag gewild dat de band met vooral mijn schoonmoeder anders was maar zoals mijn man zelf zegt, dat mens is niet meer te redden. In jouw huis gelden jouw regels, dat is de leidraad die we hier hebben in ieder geval 😉

Ik zou wat meer op je strepen gaan staan en cadeaus wél teruggeven of haar weer naar huis laten gaan. Het gaat om het respecteren van jouw grenzen. Als ze dit niet kan na meerdere vriendelijke verzoeken, dan moet ze het blijkbaar ervaren.

Ook al speelt hier meer dan de cadeaus, het lijkt me ontzettend pijnlijk en verdrietig dat voor jou de geschiedenis zich herhaalt en dat jij en jouw grenzen niet gerespecteerd worden. Kan je partner helpen bij het stellen van die grens? Bijvoorbeeld in gesprek, maar liefst zonder je kindje erbij? Veel succes mama!

Ik vind het knap dat je nog niet geflipt bent 😅

Herkenbaar. Wij hebben ook een familielid dat al-tijd wat meeneemt en verschillende familieleden die dat af en toe doen. Of toch iets met kerst doen ook al hadden we afgesproken van niet. Of ook iets voor kind als het mijn verjaardag is. Lief bedoeld, maar ik wil m'n kind niet leren dat je altijd/vaak wat krijgt. Bovendien zitten wij vervolgens met de 'zooi'. Ik heb niet echt oplossingen. Misschien dat wij gaan zeggen: "Sommige anderen geven ook soms wat, en we vinden het heel lief, maar alles samen is het te veel. Kunnen we het beperken tot 1x Sinterklaas, 1x verjaardag en hooguit 1x elders in het jaar?' Dan is het iets minder persoonlijk en meer een probleem doordat anderen het ook doen. Wat in ons geval ook wel echt zo is.

Ik zou dan toch zeggen, of je komt zonder kado of je komt helemaal niet want ik ben het zat dat je mijn wensen niet respecteerd.

Toen ik dit las deed het me denken aan een eerder topic van een inmiddels verwijderd lid.. “hoe omgaan met moeder/oma en cadeautjes’

Ik zou bij de deur al vragen of ze een cadeau heeft en als ze Ja zegt: of weg sturen of zeggen dat ze het mag terug leggen in der auto anders komt ze er niet in. Dan maar rigoureus... Ik herken mijn moeder hier ook een beetje in namelijk. Erger me rot

Tips heb ik helaas niet, maar ik had zelf exact jouw verhaal kunnen schrijven. Misschien helpt het een beetje als je weet dat je niet de enige bent die zich zo voelt en dat je zeker niet onredelijk bent.

Ik zou de spullen op een gegeven moment richting kringloop doen. De associatie oma-cadeautjes is oma zelf verantwoordelijk voor.

Als mijn peuter na 100 x waarschuwen iets blijft doen volgt er een consequentie. Oma's zijn net peuters. Cadeautje terug geven, oma wegsturen, goed gesprek voeren, wat de consequentie ook is. Zolang jij niet op je strepen gaat staan blijft zij over je grenzen gaan. Ze klinkt ook behoorlijk manipulatief.

Of je kan het gewoon aannemen en het op marktplaats/ Facebook op gratis afhalen zetten. Zullen vast heel veel mensen met een klein inkomen blij mee zijn. En dan dit naar je dochter duidelijk maken: wij hebben genoeg speelgoed en maken er een ander kindje blij mee.

Pardon? Zou toch een beetje meer respect leren hebben voor andere mensen en zeker voor oma's... Nu naar Ts ik zo gewoon aanvaarden en dan idd weggeven,... als je het niet kan gebruiken. Zoals je zegt, het is haar manier van liefde tonen... ook al is het niet de goede

Respect moet wat mij betreft wederzijds zijn. Ik lees dat TS een slechte relatie heeft met haar moeder en dat haar moeder in deze situatie - met de cadeautjes - over de grenzen van TS gaat. Als dit vaker voorkomt (weet ik niet, maar gezien de slechte relatie zal er ooit meer zijn voorgevallen) vraag ik me af hoe oneindig respect richting oma moet zijn als die andersom weinig respect heeft voor TS. On topic, TS, ik vind dat je echt wel mag weigeren, maar denk dat of je dat wilt ook af zal hangen van hoe het verder gaat. Gaat ze, in de omgang met je dochter, vaker over jullie grenzen heen? Dan zou ik heel strikt zijn. Als het echt alleen die cadeautjes zijn weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik er zelf mee zou doen, moeilijk hoor!

Je mag, en moet, jezelf en je eigen gezin op 1 zetten. Dat betekent OOK grenzen aangeven, OOK naar oma. Dus ja, als oma echt niet luistert en er niets mee doet, dan is daar het gat van de deur, kom maar terug als je wil luisteren. Respect werkt twee kanten op. Nee is nee. Naar wie dan ook.

Ik denk niet dat ber 22 dezelfde oma heeft. Het gaat mij hier echt over die uitspraak... niet over ts! Wij weten niet wat er zich afgespeeld heeft en alle oma's vergelijken met hoe je een peuter behandeld getuigd dat je alleen jezelf en je mening heel belangrijk vindt, maar heel weinig geeft om een ander zijn gevoelens...

Bij ons is het gelukt om de cadeaustroom wat in te perken en ook het type cadeaus te veranderen. Dus niet meer altijd plastic speelgoed dat naar 2x spelen kapot gaat. Maar vaker houten speelgoed, een puzzel, maar ook de schoenen en de jas. Of een serie boeken. Als de kast vol is, dan moet er weer speelgoed weg. Dat kiezen mijn kind en ik samen. De ene oma geeft dus altijd cadeaus en de andere oma alleen bij de verjaardag (bescheiden cadeau rond €15). Ik merk niet dat er van de ene meer gehouden wordt dan de ander. Liefde is niet te koop.