Mijn ouders hebben helaas een alcoholprobleem. Dit hebben ze al een hele tijd, maar soms gaat het even beter en later vallen ze weer terug. Dit komt mede doordat mijn broer een verslavingsprobleem heeft gehad en uiteindelijk vorig jaar is overleden.
Misschien heeft het ermee te maken dat hij bijna jarig zou zijn geweest of dat de feestdagen eraan komen o.i.d. maar mijn zus belde mij gisteravond om te vertellen dat ze mijn moeder de afgelopen 2 avonden al had betrapt op dronkenschap terwijl mijn moeder stand by staat voor de oppas op mijn zoontje van 15 maanden als mijn bevalling begint. Ik ben vandaag uitgerekend en mijn 1e kwam ruim een week eerder dus de kans is gewoon behoorlijk aannemelijk dat ik elk moment kan gaan bevallen.
Ik heb gister naar mijn moeder gebeld om te horen hoe ze klonk en ik kon gewoon via de telefoon horen dat ze echt dronken was met dubbele tong en warrig praten en al. Ik ben echt zo ontzettend boos en verdrietig. Ze heeft het ook namelijk de hele tijd zitten ontkennen dat ze iets gedronken heeft. Tot op deze ochtend aan toe, terwijl mijn vader heeft toegegeven aan mij dat ze de hele middag en avond had zitten drinken.
Mijn plan voor de bevalling en oppas is nu dus compleet uit elkaar gevallen. Op zich kan mijn zoontje wel terecht bij mijn zus, maar daar staat het bedje e.d niet. Mijn schoonouders zouden ook altijd willen helpen, maar die wonen op ruim een uur afstand rijden. En mijn zoontje lijkt ook nog ziek te worden oid en slaapt mega slecht. (Al 2 nachten uren wakker in de nacht) dus het plan van laten slapen als de bevalling in de nacht begint wordt ook wat lastiger. Ik vind het moeilijk dat ik hier nu geen controle meer over heb voor mijn gevoel, terwijl ik er net mijn rust bij had gevonden hoe het zou gaan lopen. Ik krijg ‘s nachts nu bij elk krampje juist de zenuwen ipv dat ik blij ben dat het misschien eindelijk begint. Hij is ook nog nooit ergens echt wezen logeren id nacht dus dat helpt ook niet mee.
Waarom mijn moeder zou oppassen trouwens is omdat het echt gewoon een hele tijd al goed leek te gaan. Het is verder een normaal functionerende vrouw die net met pensioen is en een gewoon leven leidt, alleen ‘s middags en ‘s avonds gaat ze heel veel drinken stiekem als ze geen plannen meer heeft. En dus volledig ontkennen dat ze drinkt en dat er een probleem is. Wat echt mega frustrerend is. Overdag gaat ze ook wel eens wandelen met mijn zoon of kunnen we haar bellen om even op te passen o.i.d en dan heeft ze (vermoedelijk) nog niet gedronken, dus ik heb het niet gemerkt de afgelopen tijd.
Iemand tips, of herkenning? Ik ben echt zo boos en verdrietig en kijk ook niet eens meer uit naar de bevalling door dit gedoe er omheen ☹️