Oma niet laten oppassen

Bespreekbaar maken?.. als dat niet werkt, zou ik haar sowieso geen enkele ruimte geven en bijv voorwaardes stellen als ze gaat oppassen. Doet ze dit niet, jammer dan. . Hoe vervelend ook. Lijkt me een lastige situatie, !...

Ik heb het juist andersom niet met mijn moeder maar schoonmoeder. Beide passen niet standaard op in de week alleen als wij op stap gaan of nood is. Of nouja dan past m'n schoonmoeder dus nooit op en mijn eigen moeder wel. Onze keuze en die respecteert ze maar. Onze kinderen gaan voorlopig niet naar haar toe zonder ons erbij puur ook voor veiligheid 😅 klinkt hard maar liever zo dan later spijt.

Wat heftig! Misschien gewoon benoemen als het moment zich voordoet dat je je dochter lieverd niet alleen bij haar achterlaat. En dan het voorbeeld van de kat noemen.

Wil ze wel graag oppassen? Is het ooit ter sprake gekomen? Hoe hebben jullie het toen gebracht?

Vooral doen waar jullie je goed bij voelen. Zorg dat je de oppas geregeld hebt voor werkdagen zodat je met een gerust hart weer aan de slag kunt. Vervelend voor je moeder maar het is jullie kind en zolang je je er niet goed bij voelt zou ik het zelf niet doen. Bespreekbaar maken en goed je eigen gevoel volgen en grenzen stellen. Wat betreft jullie kind is jullie wil wet toch?

Wat een nare situatie. Maar welke situatie het ook op levert veiligheid gaat voor alles. Jij hebt jezelf vroeger hiervoor niet kunnen beschermen maar nu heb jij de leeftijd bereikt dat je wel inbreng hebt en je eigen kind kunt beschermen.

Ontzettend lastige situatie. Je zou het zo graag anders zien. Maar volg je gevoel!! Bij twijfel... niet doen. Denk dat je haar goed genoeg kent om hierin je eigen keuzes te maken. En haar kleinkind ontzeggen hoeft natuurlijk helemaal niet. Genoeg momenten waarop je gewoon in de buurt kunt blijven.

Dit soort situaties zijn voor mij heel simpel. Voelt het niet goed, dan niet doen. Vindt de ander dat niet leuk? Zijn/haar probleem. Hier hebben we dit met de moeder van mijn man. Mijn moeder, zijn vader + stiefmoeder en mijn tante passen regelmatig op. Maar zijn moeder willen we 100% zeker niet. Dat snapte ze niet goed. Tja, haar probleem, veiligheid en welzijn van ons kind voorop. Onze dochter is in 1,5 jaar nog nooit een minuut alleen met haar geweest. We zien haar ook maar heel af en toe en dat is voor mijn man eigenlijk al te veel.

Tsja Als ze blijft ontkennen.. be prepared dat ze dit niet leuk gaat vinden natuurlijk en het om haar gaat laten draaien Contact kan er ook zijn met jou erbij, daar hoeft ze niet voor op te komen passen.. Hoe is jouw contact met haar doorgaans? Je kunt maar beter zo helder en duidelijk mogelijk zijn "Nee een vast oppasmoment is niet nodig " Verder is een zwangerschap en zelf moeder worden een ontzettende 'rite de passage' in jouw leven en dat gaat je doen reflecteren op je relatie met je eigen moeder.. dus ook hier wees voorzichtig en bedachtzaam met wat je nu wilt en kunt verwerken hierin. Sterkte want dit klinkt best moeilijk allemaal 😔❤️

Hier paste mijn schoonmoeder eerst wel op, maar dit hebben we ivm wat problemen af moeten zeggen. Wat een naar gesprek was dat zeg.. maar ik voelde me totaal niet op mijn gemak met onze dochter. Ze was een huilbaby en zij deed alsof de zon scheen. (En andere dingen) Het is gewoon naar om te gaan zeggen, maar heb wel 1 ding geleerd; volg je gevoel! En als je het echt lastig vind benoem je dat je graag wil dat ze naar de opvang gaat. Andere schoonmoeder makkelijker is met de opvangdag oid. Je bent niet verplicht om een reden te geven, maar ze verwacht die wss wel. Van te voren goed bedenken wat je wil zeggen en niet te lang in blijven hangen, dus geen excuses verder zoeken waarom of hoe/wat. Als je er niet uitkomt kun je beter gaan en later terugkomen. Succes, maar als ik je verhaal lees ben je denk ik echt opgelucht als dit de wereld uit is. Want ik zou haar niet laten oppassen.

Ik zou het voorlopig even op zijn beloop laten. Als zij zelf ooit ermee komt en vraagt waarom zij niet mag oppassen duidelijk aangeven waarom jullie dat niet willen. Mijn eigen schoonmoeder zouden wij NOOIT laten oppassen. Die is gewoon 100000% ongeschrikt. Gelukkig heeft ze zelf ook überhaupt geen behoefte om op te passen en vraagt ze hier nooit naar.

Weet je zeker dat ze met meepraten bedoeld oppassen? En niet gewoon het zijn van oma? Genoeg oma’s die zich min of meer hetzelfde gedragen en alleen maar om de zoveel tijd een selfiesessie houden om dan weer mee te kunnen pronken, maar verder geen poot uitsteken om te helpen. Ik zou het simpel houden. Als ze vraagt naar oppassen, zeg je dat het al geregeld is. Punt. En als ze vragen naar een waarom, zou ik het kort en duidelijk uitleggen en vooral geen enkele ruimte laten voor onderhandeling. Het is besloten, klaar, einde verhaal. Niet te moeilijk over doen, jullie zijn de ouders en ik zou mijn dochter hier ook absoluut niet willen achterlaten. Wat zij ervan zou vinden zou me echt aan mijn reet roesten.

Ja, ze heeft het aangeboden. Wij hebben bewust voor een kinderdagverblijf gekozen en ik werk maar 2 dagen. 1 dag dagverblijf vind ik te weinig en zo uitgelegd. Maar ook eerlijk gezegd dat ik het niet fijn vind voelen nog. Als ze straks ouder zijn en zeggen zelf we willen naar oma toe prima maar nu niet. Bedoel ze wilde onze baby bij dag 2 al thee geven, dreumes gaf ze gevaarlijk snoep. Dusja

Dit. 100% dit. Ik vraag me wel af of ze weet hoe je over haar denkt? Want als je ineens met 1000 redenen komt waarom ze niet mag oppassen, dan denkt je moeder straks 'whut, heb je al die tijd zo over mij gedacht?!'. Terwijl als ze alles al een beetje weet, dan kun je die 1000 redenen gewoon vertellen en is het voor niemand eigenlijk een verassing, zeg maar. Succes! Hier ook een groot wantrouwen richting alle oma's en vooral bonusopa, iewlg...viespeuken zijn het.

Bij ons passen beide opa's en oma's ook niet op. In onze ogen zijn ze hier absoluut niet geschikt voor. 1 heeft niet eens gevraagd voor het opassen en bij de ander hebben we duidelijk aangegeven geen oppas nodig te hebben. Volg altijd je gevoel!

Hoi TS, allereerst, heel naar de situatie met je moeder. Klinkt ook alsof je jezelf wat meer los mag maken van haar. Zoek eens op de term 'parentificatie', mogelijk dat je daar wat herkent. Je vraagt hoe je dit zo pijnvrij mogelijk kunt oplossen, maar wat het ingewikkeld maakt is dat jij never nooit in de hand hebt hoe zij reageert. Je bent daar niet verantwoordelijk voor. Je kunt enkel je eigen grenzen stellen en die ook bewaken. En als zij drama creëert, mag je ook dat begrenzen. Ik weet dat dit vanuit loyaliteit naar je moeder ontzettend lastig kan voelen. Maar je gaat straks jouw kleine zulke waardevolle lessen meegeven als die ziet dat mama oma niet over zich heen laat lopen, en dat je niet op je tenen loopt zodat oma maar happy is. Veel succes!

Ik herken het een klein beetje. Wij hebben een iets andere situatie maar het verschilt niet veel haha. Mijn schoonmoeder mag absoluut niet oppassen, mijn partner is in zijn verleden mishandeld door haar (lichamelijk en fysiek, denk aan weekend alleen thuis laten op zijn 9e en met riemen geslagen worden) Maar mijn moeder mag dus wel oppassen, want dat vertrouwen we beide wél. Is een heel gedoe geweest en schoonmoeder heeft hele heisa geschopt toen we vertelden dat de oppas allemaal al rond is en ze niet nodig is om op te passen. Ze blijft er nu nog steeds over zeuren maar we blijven heel duidelijk en strikt: nee, je mag niet oppassen. Niet omheen draaien maar lekker to the point en dan is er (bijna) geen ruimte voor discussie, bij ons dan in ieder geval 😊

Misschien denk ik gewoon te simpel maar hier een schoonmoeder die al 2 jaar roept dat ze op wil passen, gelukkig denken mijn vriend en ik er hetzelfde over, dat we dat niet willen. Toch snapt ze niet waarom terwijl we dit al heel vaak hebben uitgelegd. Wat wij nu tegen haar zeggen is ' is toch fijn dat het geen moetje is van iedere week, nu blijft het leuk als je hem af en toe een uurtje of middag hebt' . Geloof me als je kindje er is kom je echt wel voor jezelf op en moet ze dit maar accepteren, het is natuurlijk wel handig als je nu al wel gaat aangeven dat ze niet gaat oppassen...

Zodra je kindje er is ga je misschien minder tegen dit dilemma op kijken dan nu. Dan ga je merken dat je vanuit nature heel beschermend zal zijn. Niemand die iets voor jou kan bepalen of beter kan weten dan de moeder/ouders zelf. Het is een heel sterk gevoel wat je als moeder krijgt. Ik Wat iemand anders ook al zei, het kan wel heel confronterend zijn nu je zelf moeder wordt. Let goed op jezelf. Zwangerschap en bevalling kan weggestopte emoties en onverwerkt verdriet/trauma's naar boven halen. Herken het op tijd.

Mhh wel iets anders situatie maar mijn moeder is niet altijd even meer helder van geest en daarmee durven wij haar die verantwoordelijk ook niet te geven ondanks dat ze gek is op onze dochter en een lieve oma is. Ik wil een goede band tussen nijn moeder en dochter en daarom gaan we vaak op bezoek bij elkaar en betrek ik haar in van alles zoals samen gaan zwemmen en dit werkt heel goed voor ons en mijn dochter is gek op haar. Mijn zusje laat haar wel oppassen op haar ziontje die iets ouder is en dat gaat dus ook regelmatig niet helemaal goed, waardoor hij ook een tijdje niet meer naar onze moeder wilde. Wat ik je vooral mee wil geven is de veiligheid en welzijn van je kind gaat boven alles en je ouders je zorgen omtrent oppassen niet begrijpen en respecteren dan is dat hun keus of onvermogen met het gevolg dat ze niet oppassen. Het is niet altijd even makkelijk, maar vaak wel noodzakelijk in dergelijke gevallen.