Onbegrip vriendin

Ik zou gewoon letterlijk vragen; Wat verwacht je nu van mij? En dan maar hopen dat ze er eerlijk antwoord op geeft.

Ze verwacht van mij dat ik er voor zorg dat mijn man en kinderen er niet zijn als zij komt. Zodat ze alle tijd met mij heeft. Echter.. dit vind ik absoluut niet reëel en ben ik ook niet bereid te doen..

Kun je niet ook een keer een uurtje wat met haar gaan doen buiten de deur terwijl je man thuis is met de kinderen? Ik kan me ook wel voorstellen dat het niet ideaal is om af te spreken met al die drukte en afleiding en zorgtaken eromheen.

Hoi Lucinda, het lijkt inderdaad een beetje een gekke vraag. Is het mogelijk dat ze iets belangrijks met je wil bespreken en dat ze dat graag onder 4 ogen doet en het dan fijn is als jullie niet gestoord worden door partners en/of kinderen? Dat kan ik me namelijk nog voorstellen. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat als je kinderen hebt, de gesprekken voornamelijk over je kinderen gaan, terwijl je daar als niet-mommy geen enorme behoefte aan hebt en juist ook even wat andere dingen wil bespreken. Je kunt eventueel een wandeling met je vriendin maken zonder kinderen en daarna gewoon weer thuis met de kinderen? Of je stelt voor dat ze in de avond komt, wanneer de kinderen op bed liggen? Aan de andere kant is het voor haar ook hoog tijd dat ze eraan went dat jij een gezin hebt en dat zij onlosmakelijk bij jou horen. Dat is juist iets moois en waardevols en zij zou dat ook moeten inzien. Het is voor jullie vriendschap belangrijk dat ze ziet hoe mooi jouw gezin is en hoe trots je daar op bent en zij zou als vriendin ook juist geïnteresseerd mogen/moeten zijn om jouw gezin beter te leren kennen, zodat jullie band weer versterkt kan worden.

Ik zou haar keihard uitlachen😂 Accepteert ze jouw kinderen niet, accepteert ze jou ook niet meer. Tijden veranderen, levensfases veranderen, het is wat het is😋 Kan zij daar niet mee dealen, wordt het tijd dat ze alleen nog gaat afspreken met mensen die nog in dezelfde levensfase zitten als haar🙈

T gaat niet om een uurtje.. ze verwacht dat ze dan de hele dag weg zijn. Daarbij hebben we een eigen zaak en is mijn man veel aan t werk. Zowel thuis als op de zaak. En tuurlijk kan ik heus wel een uurtje weg, maar dat zal niet genoeg voor haar zijn. Het feit dat ik een gezin heb zal wat haar betreft tussen ons in gaan staan en dat vind ik erg jammer.

Je zegt zelf dat ze 'achter loopt in het leven', dus van haar kant bekeken voelt het misschien heel confronterend hoe jij je leventje op orde hebt met huisje-boompje-beestje. Iets dat ze zelf wellicht ook heel graag zou willen en waarover ze zich onzeker voelt. Heb je haar eens gevraagd waarom ze zo graag alleen maar jou wil zien? Er kan meer spelen en misschien wil ze daar best over praten met iemand. Slechts een scenario, weet ook niet hoe het precies zit natuurlijk. Het is m.i. wel onredelijk om te eisen dat je kids er niet bij zijn. Het zijn geen honden die je even in de tuin zet als er visite langskomt...

Nou.. met 28 jaar zullen er weinig mensen zijn in dezelfde levensfase als haar🙈 ja ik vond t ook niet leuk om te horen. Ze is heel onzeker en zou bijna zeggen mensenschuw.. maar ik vind dat ze nu een beetje doordraaft en te hoge verwachting heeft..

Ik probeer dit meestal een beetje af te wisselen. De ene keer spreek ik met mijn dochter af en de andere keer spreek ik alleen af en zorg ik dat mijn vriend bij onze dochter is. Wanneer we een datum afspreken en mijn dochter is er wel bij dan laat ik dit direct weten. Ik kan me beide kanten goed voorstellen en af en toe is het gewoon fijn om af te spreken zonder kinderen. Vooral voor iemand die geen kinderen heeft, maar zelf vind ik dit ook prettig omdat je toch meer rust en tijd hebt. Maar opeisen is natuurlijk een ander verhaal..

Dat was ook mijn idee. En dat snap ik wel.. maar ik vind op mijn beurt dan dat ze niet van mij kan verwachten dat ik mijn gezin even wegtover.. idd zoals je zegt.. t zijn geen honden. Haar verklaring is dat ze super onzeker is.. met een slechter gevoel weggaat dan waar ze mee komt en dat het haar teveel energie kost..

Ze draaft gigantisch door & 'haar eisen' zijn gewoon buiten proportie! De enige die andere invulling kan geven aan haar leven, is toch echt zijzelf. Dat betekend niet dat heel jouw gezin zich maar aan moet passen aan haar wensen?! En als het een goede vriendin is, was ze ook blij geweest jouw kinderen weer te kunnen zien😅

Hi :) Nee ze geeft aan dat ze erg verlegen en onzeker is.. en dat ze met een slechter gevoel weggaat dan waar ze mee komt. T zou dus de bedoeling zijn dat mijn man en kinderen er elke keer dat zij komt er niet zouden zijn.. ja sorry, maar dat gaat me echt te ver. Daarbij probeer ik hoewel ze er natuurlijk wel zijn.. zo min mogelijk over de kids te kletsen tenzij ze er om vraagt. Ik heb er gewoon moeite mee vooral omdat ze zegt dat ze met een slechter gevoel weggaat en dit dus zou komen door mijn levensfase en gezin. Ik vraag me af of op deze manier de vriendschap zal standhouden. Ik vind het echt heel jammer dat ze zo denkt en dat ze zulke verwachtingen heeft.. en niet inziet dat dit mijn leven is en bij mij hoort. En ik t niet zomaar kan wegtoveren voor haar.. een uurtje wandelen o.i.d daarbuiten gelaten natuurlijk.

Ik begrijp je vriendin eigenlijk wel. Een keer afspreken met alleen jou, waardoor je even geen moeder bent maar gewoon weer haar vriendin, is helemaal niet zo'n gek verlangen. Tuurlijk kan zij dat niet eisen, maar vragen staat vrij. Ik kan eerder jouw kant niet begrijpen dat je niet iets zonder je gezin zou kunnen doen. Ik sta daar zelf gewoon heel anders in.

Jaa.. ik kan er niks aan doen dat zij zo verlegen is etc. Ik denk ook serieus dat zij therapie nodig heeft om aan zichzelf te werken aan bepaalde dingen.. maar goed dat is niet aan mij. En idd.. dat laatste wat je zei dacht ik ook aan.

T gaat niet om 1x. Maar om elke keer. Ik heb toch niet gezegd dat ik niks zonder mijn gezin kan doen? Ik vind het gewoon niet reëel dat ze ELKE keer weg moeten als zij komt alsof t hare majesteit is.. zo werkt dat niet vind ik🤷‍♀️

Vreemd van haar. Als ik overdag afspreek met vriendinnen zijn de kinderen erbij, lijkt me logisch. Afspreken zonder kinderen is ook fijn, maar dan is dat dus 's avonds!

Vind je haar nog wel een leuke vriendin als ze “achterloopt in het leven” en kennelijk niet het leven heeft wat in jouw ogen bij een 28-jarige hoort?

Mij maakt het niet uit. Ik heb daar geen problemen mee. Zij blijkbaar wel dat ik in een andere levensfase zit. Zal mij niet uitmaken hoe zij in t leven staat.. ze is hoe dan ook mijn vriendin en ben gek op haar als vriendin. Maar dat moet dan ook wederzijds zijn

Hmm, dat maakt het inderdaad wel wat gecompliceerder. Lastig zeg. Als ze met een slechter gevoel weggaat dan dat ze komt, door jouw gezinssituatie, dan lijkt het me dat ze aan zichzelf moet gaan werken. Als jullie bij haar zijn, dan kan het zonder gezin, maar bij jou zit er nu eenmaal een gezin aan vast. Weet je wat er precies voor zorgt dat ze met een slecht gevoel weggaat? Heeft ze dat al uitgelegd? Is het jaloezie? Is het voor haar te confronterend? Hoe komt het dat ze niet trots kan zijn op jou en jouw gezin? Ook al is ze misschien wat mensenschuw, ook daar zal ze in de rest van haar leven mee om moeten gaan. Zeker voor een vriendin zul je dan soms over je eigen grenzen heen moeten gaan.

Je zegt over dat ze kan komen als je man op werk is en dat je kinderen er dan wel zijn 'kan er niet meer van maken en zou ik ook niet willen' en 'zij horen bij mij en zijn mijn gezin'. Dit komt over alsof jij ook niet je best wilt doen om haar tegemoet te komen. Maar wellicht heb ik dat verkeerd begrepen. Als jij niet altijd met haar alleen af wilt spreken, zij heeft daar blijkbaar heel veel behoefte aan en jij niet, dan moet je dat aangeven en dan kunnen jullie of dat een compromis komen of jullie zitten niet meer genoeg op één lijn om vrienden te blijven.