6 Reacties

4 jaar geleden

Lieffie.. ik zou hier toch hulp voor gaan zoeken, bij je huisarts of voor mijn part bij je verloskundigepraktijk. Tis niet goed dat je je zo voelt hoor 😘

4 jaar geleden

Ach, voel je alsjeblieft niet schuldig. Je kan er weinig aan doen dat je je zo voelt. Het is niet raar, er zijn echt meer mama's die zich zo voelen. Ik zou je adviseren om bij de huisarts aan te kloppen en je verhaal te doen. Doe het voor jezelf. Ik ben zelf bekend met depressies, hulp vragen kan moeilijk zijn. Maar je bent het waard!

4 jaar geleden

Mama zijn is niet niets, mama en papa zijn is het zwaarste wat er is dus ook mama's en papa's kunnen het wel eens moeilijk hebben. Vergeet dat niet! Ondanks je gevoelens zal jij je kindjes doodgraag zien en alles voor ze doen. Geef het even tijd, je bent juli pas bevallen en hebt er een peuterpuber lopen. Een zwangerschap is 9 maanden hard werken ook al lijkt dat langs de buiten kant niet zo. En dan de baby opvoeden is nog zwaarder werk. Je vind binnenkort vast een fijn ritme om hier de perfecte balans in te vinden. Verder raad ik je aan als je man thuis is even de kids in zijn armen te stoppen 😅🙈 en eens lekker lang in bad of onder de douche te relaxen! Even een ontspan momentje voor jezelf. En van dat half uur of uurtje zal je man vast niet sterven 😋😋 Je bent een topmama! ♥️

4 jaar geleden

Hier een baby van 4 maanden en een zoon van ruim 3. Ik vind het ook echt verschrikkelijk deze tijd. Ik heb de eerste maanden ook vreselijk veel gehuild van ongeluk. Dat huilen nu wel minder. Maar ik vind het nog steeds helemaal niet leuk momenteel. Ik kan niet wachten tot onze dochter een jaar of 1 is. De dagen kruipen voorbij (jammer genoeg mn dochter nog niet 😝😝). De combinatie peuter en baby is hier ook rampzalig, gelukkig is mijn zoon niet jaloers ofzo. Maar de driftbuien maken het er niet beter op. Heb jij het idee dat het door de fase komt waar je nu in zit? Dat heb ik hier wel. Ik heb de hoop dat als we uit de babyfase zijn dat het allemaal wat leuker word. Aangezien we nu ook nergens komen omdat de baby continu moet slapen, blij als de slaapjes minder worden etc. Sterkte meid😘

4 jaar geleden

Hoi, Ik neem er eventjes 2 puntjes uit want voor de rest sluit ik me aan bij de voorgaande opmerkingen: het is gewoon zwaar en helemaal niet zo Instagram-waardig als het lijkt. - kan je er eens alleen tussenuit met je man? Misschien alles eens bespreken en terug die klik zoeken? Een momentje van niet 'enkel mama' maar je ook weer partner te voelen? Of mss 1 keer per week een babysit en een uurtje of 2 een hapje eten zonder dat jij hoeft te zorgen voor de kinderen maar gewoon je benen onder tafel steken? Kwestie van de klik weer op te zoeken en er tijd voor te maken. - ik interpreteer dat je 5 dagen per week overdag voor de 2 kinderen zorgt? Kan je oudste zoontje niet een paar dagen naar de kleuterschool/peuterspeeltuin/opvang om je een beetje te ontlasten? Ze zeggen: ' raising kids takes a village'. In het Westen staan ouders er echter vaak alleen voor en dat is zo belastend. Niet voor niks bestaan er parental burn outs. Laat het niet zo ver komen en schakel in eerste instantie opvang hulp in. Wanneer dat niet helpt, misschien eens verder kijken of je geen hulp van huisarts of dergelijke nodig hebt! Succes!

4 jaar geleden

Ik sluit me aan met bovenstaande adviezen. Bespreek het met je naasten. Misschien zijn er wel opa's,oma's, tante's, vriendinnen e.d. die willen bijspringen en je willen helpen. Misschien al met iets kleins zoals bij jullie komen koken en eten en afwassen. Of misschien wil iemand de komende paar weken wel een uurtje bij je langskomen en met de kinderen even gaan wandelen zodat jij tijd voor jezelf kunt hebben en even kunt gaan liggen of rustig gaan douchen.