Ontrouw vertellen aan schoonfamilie

Ik snap je gevoel volledig en zou lichte dwang uitoefenen aan je man om dit zelf tegen zijn ouders te vertellen. En misschien zelfs wel een ultimatum stellen dat hij het doet (in jouw bijzijn) of dat jij het doet. Je moet niets tot in detail vertellen maar je kunt wel vertellen dat er iets in je huwelijk is gebeurd en dat je daarom tijd nodig hebt om alles te verwerken en een plaatsje te geven. Heel veel sterkte!

Het lijkt me goed om dit te delen met je schoonfamilie.. eerlijk vertellen waarom je een maand naar jouw familie gaat. Zo kunnen ze jou ook steunen en hun zoon een flinke schop onder zijn reet geven! Heel veel sterkte de komende tijd!

Misschien kun je iets zeggen van De komende maand ben ik even bij mijn ouders. Er zijn wat dingen in ons huwelijk gebeurd, waardoor mijn vertrouwen geschonden is. Op dit moment voel ik niet de behoefte om daar meer over te vertellen, maar wil jullie wel laten weten dat we na de vakantie gauw weer bij jullie langskomen

Lieve mama wat een rot situatie en heel veel sterkte! Ik lees dat je man vraagt om de lieve vrede te bewaren omdat jullie relatie nu eenmaal tussen jullie is. Dat is natuurlijk ook zo, maar heeft hij zich daar zelf ook niet niet aan gehouden door een deel wat jullie met elkaar delen, met anderen te delen door vreemd te gaan? Het is een mooie norm / waarde, en vind het heel mooi dat je er zo naar kijkt. Maar ik zou toch willen aanmoedigen te kijken naar wat je nodig hebt en volgens mij is dat de steun van je schoonfamilie hierin. ❤️ las hier al een mooie tip om je man het zelf te laten vertellen. Heel veel sterkte nogmaals en dapper dat je de vraag hier stelt! ❤️

Wat ontzettend naar voor je allemaal... je schrijft al hele goede punten waarom je het wilt vertellen. Dus laat het ze maar weten waarom je een maand weg gaat. Ik denk dat je hier goed aan doet, je hebt het recht om je verhaal te vertellen en zij om het te weten. Hoeveel je wel en niet wilt vertellen voordat je naar je ouders gaat is aan jezelf uiteraard, maar ik denk wel dat het goed is in hoofdlijnen iets te vertellen. Misschien kunnen ze je man inzicht geven op at hij heeft gedaan. Ontzettend veel sterkte en wijsheid. 🩷

Ik zou vinden dat mijn man maar moet toelichten waarom ik een maand er tussenuit moet. Of misschien nog beter, samen gaan en hem het woord laten voeren zodat je zeker weet dat er geen leugens verteld worden. Het laatste wat je nu wil is om ook nog als trut bekeken te worden omdat je hun tijd met jullie kind ‘afpakt’. Jouw man en alleen hij heeft schuld aan deze situatie. Veel sterkte toegewenst!

Ik zou vooral goed bedenken waar jij behoefte aan hebt. Ik vind niet dat je man - gezien wat hij gedaan heeft - daar veel over te zeggen heeft. Uit je bericht maak ik op dat je graag je verhaal kwijt wil. Dan zou ik dat doen. Ik snap ergens dat hij het liever niet aan de grote klok hangt, maar goed, dit zijn ook de consequenties van de keuzes die hij gemaakt heeft. Sterkte!

Wat kut. Kan je man niet vertellen aan zijn familie waarom je weg gaat? Vind de suggestie van Ferry de roze Flamingo ook een goeie. Verder herken ik je gevoel van schaamte. Terwijl dat natuurlijk nergens voor nodig is. Maar je denkt iemand te kennen en dan ga je zo twijfelen aan je eigen beoordelingsvermogen en twijfelen aan alles. Ppff. Vind het heftig voor je. Ik hoop dat je in het bijzijn van je ouders straks een beetje tot rust komt en alles op een rijtje krijgt qua gedachtes en hoe nu verder. ❤️

Het zijn zijn ouders dus hij mag zelf een toelichting geven aan zijn familie lijkt me. En mocht je zelf de vraag krijgen waarom je een maand naar het buitenland gaat, zou ik eerlijk spel spelen. De waarheid komt uiteindelijk toch wel boven tafel!

Ik zou bijna hetzelfde doen als dit. Je gaat een maandje weg, er heeft zich iets voorgedaan binnen jullie huwelijk en je hebt de tijd nodig om dat te verwerken. Als ze vragen hebben, kunnen ze bij je man aankloppen. Wij hebben thuis sowieso de ongeschreven regel ‘jij doet jouw familie en ik de mijne’ als het gaat om aankondigingen, oplossen van onenigheid, informeren, afspraken, etc. De opmerking van je man dat jij vooral maar de goede vrede moet bewaren is natuurlijk van de pot gerukt. Al heb je die behoefte wellicht zelf ook, hij is absoluut niet in de positie om dat van je te verlangen: hij heeft jou vreselijk bedrogen. Je man laat je door dit van jou te verlangen na het vreemdgaan opnieuw vallen: híj scheept jou met dit dilemma op, híj neemt geen verantwoordelijkheid - dat is echt heel kwalijk (eerlijk gezegd vind ik het ook geen goed teken, het toont aan dat hij nog steeds niet betrouwbaar is en dat hij jouw welzijn nog steeds niet serieus neemt). De schaamte en schuldgevoelens die jij voelt zijn niet abnormaal, maar wel volledig onterecht. Ik hoop voor je dat je tijdens het verblijf bij je ouders de rust en inzichten gaat vinden waar je naar verlangt, je lijkt mij een sterke vrouw die veel te bieden heeft. Kom voor jezelf op, laat die man van je ook wat werk doen! Hij zal toch echt zelf op de blaren moeten zitten als hij zulke streken uithaalt.

Dit ligt toch helemaal niet aan jou om te vertellen? Laat je man dit klusje maar op zich nemen!

Misschien helpt het je tot een beslissing te komen als je het vanuit het oogpunt van je schoonfamilie/schoonmoeder bekijkt. Als het jouw zoon was die vreemd was gegaan wat zou jij dan graag willen dat je zoon/schoondochter deed in die situatie? En hoe zou je er op reageren en daarna handelen?

Ik zou vertellen dat je een maand weg gaat omdat er thuis dingen voorgevallen zijn. Als ze in gesprek willen kunnen ze je man benaderen en ligt het bij hem

Sterkte

Ten eerste hoef je je niet schuldig te voelen omdat je op vakantie gaat. Half Nederland gaat lange periode's op vakantie, je hoeft je echt niet schuldig te voelen omdat jouw schoonouders dan je dochter dan even niet zien. De band zal ook echt niet minder worden als ze elkaar een maand niet zien, dat gaat na die periode weer gewoon opgebouwd worden. Belangrijker vind ik dat je aangeeft dat je de steun van je schoonfamilie zoekt. En dat jouw man aangeeft dat hij niet wil dat je dit deelt, terwijl jij daar persoonlijk wel behoefte aan hebt. Ik denk dat dit een gesprek is dat je met jouw man zou moeten hebben. Ik begrijp namelijk zijn punt wel, als ik iets gedaan heb waar ik spijt van heb en waar ik niet trots op ben dan zou ik ook niet willen dat heel mijn familie daar achter komt. Maar persoonlijk vind ik jouw oogpunt hierin belangrijker, jij hebt hier niet voor gekozen, hij wel. Maar ik denk wel dat het een goede beslissing is om samen met hem te overleggen over hoe jullie het gaan vertellen. Vind hij het fijner als jij het verteld, als hij er wel of niet bij is, of wil hij dat juist zelf doen? Ook kun je jouw man vragen om concreet te zijn in zijn redenen om dit niet te willen. Jouw redenen om het wel te willen kun jij ook concreet op tafel leggen, dat heb je hierboven duidelijk gedaan. Zijn redenen om het niet te willen zijn ongetwijfeld dieper dan "niet de vuile was buiten hangen", en wellicht is het goed om door te spreken welke grenzen (bijvoorbeeld mate van detail) wel of niet besproken zouden worden om hem ook inspraak te geven in het geheel. In ieder geval, heel veel succes!

Ik zou dit aan je partner overlaten. Met jou erbij. Dan kan jij aanvullen dat dit de reden is om een maand weg te gaan. Het zijn zijn keuzes die hij heeft gemaakt, hij hebt hier 0 rol in gehad Ik heb het helaas ook meegemaakt. En gekozen om met de ex-schoonfamilie te breken. Als ze willen weten hoe het met mij of onze dochter gaat dan appen ze me maar. Mijn ex gaat met mijn dochter nog wel naar zijn ouders. Maar toen ik erachter kwam dat heel zijn familie alles al wist,was ik klaar met het schijnheilige gedoe. Je hoeft je niet te schamen! Heb ik ook lang gedaan. Maar jij hebt hem niet gedwongen om vreemd te gaan, hem niet in contact gebracht met iemand. Dat is zijn eigen keus geweest. Hij moet zich schamen. Denk goed aan jezelf en je eigen gevoel. Kies ervoor om even alleen dingen te doen die je energie geven. Ik weet niet hoe jullie verstandhouding nu is, maar in de 4 weken weg. Laat hem het initiatief nemen voor contact met zijn dochter.

Tja, wellicht zit ik teveel op Facebook maar er zijn ook mannen die vreemdgaan maar graag de schuld van hun huwelijksproblemen bij hun partner leggen. Dus of ik erop zou vertrouwen dat als je man het verhaal vertelt, het dan ook een eerlijk verhaal is... als er ook maar een kans is dat hij jou dan gaat zwartmaken tegen zijn familie zodat hij niet hoeft toe te geven dat hij een fout heeft gemaakt, zou ik het zelf vertellen denk ik. Of er in ieder geval bij zijn als hij het vertelt. Maar ik weet niet hoeveel steun je zal krijgen. Het lijkt mij een moeilijke situatie voor zijn ouders, want ze gaan denk ik niet zo makkelijk jouw kant kiezen in een conflict. Het blijft toch hun zoon. Sterkte en ik vind het in ieder geval een goed plan van je om met je dochter even de rust op te zoeken bij jouw familie.

Exact dit! TS, het blijven de opa en oma van jullie dochter. Jij mag niet uit de school klappen, maar hij mag wel buiten de pot pissen? Hij mag zelf in detail treden waarom jij even alleen weg bent... Sterkte 😘

In dit geval zou ik niet om het verhaal heendraaien en hen kort op de hoogte brengen: 'Jullie zoon is meermaals ontrouw geweest en daarom heb ik besloten een maand naar mijn ouders te gaan. X gaat met mij mee.' Gewoon een feitelijke boodschap, meer niet. Ik zou nooit mooi weer blijven spelen voor de buitenwereld en ook niet weggaan onder het mom van 'lekker op vakantie.'

Ik zou proberen om het vanuit het perspectief van je schoonouders te zien. Stel dat het jouw dochter was die was vreemd gegaan, waardoor haar partner ineens een maand naar het buitenland ging met je kleindochter. Zou je het dan op prijs stellen om van hem te horen wat er speelt? Of zou je dat alleen van je eigen dochter willen horen? Misschien kan het antwoord hierop je verder helpen in je beslissing om het wel of niet te vertellen. Verder denk ik dat je echt bij jezelf moet nagaan of je dit geheim kunt dragen, zonder dat je er bitter van wordt. Daar mag je best even de tijd voor nemen. Maar als het je bitter maakt, denk ik dat het beter is om er niet mee rond te blijven lopen. Zoiets gaat etteren en heeft uiteindelijk ook zijn weerslag op je relatie met de andere mensen om je heen. Dat is het niet waard. Ten slotte hoef je niet nu te beslissen of je je schoonouders in wilt lichten. Je kunt er ook tijdens je vakantie over nadenken en over praten met familie, en hen dan achteraf pas vertellen wat er aan de hand was. Ze kennen hun zoon, en als je uitlegt dat je even de tijd hebt genomen om te beslissen of je het met ze moest delen omdat je zijn normen en waarden niet zomaar naast je neer wilt leggen, zullen ze dat echt begrijpen. Sterkte 🙏