Onweer…

Haha ik hoor het ook en ben er ook geen fan van. Doe de gordijnen goed dicht en oordoppen in? Blijven denken: ik zit veilig binnen

Dankjewel! Jaa en het ergste is, ik weet dat mij nu niks kan gebeuren zolang ik gewoon binnen blijf zitten. Maar voel me soms zo panisch hahaha

Wat naar dat je hier zo'n last van hebt! Ik heb het gelukkig niet (al ben ik er ook geen fan van), in huis ben je veilig, er kan je niets gebeuren. Je kan misschien je gordijnen dicht doen als ze dat al niet zijn en oordopjes instoppen? Even negeren dat het er is? Wat mijn ouders altijd zeiden is dat de wolken weer eens ruzie hebben...

Ik zou gewoon eens met iemand gaan praten hierover. Het is echt geen schande om een ongegronde angst te hebben, maar ik geloof zeker dat je er vanaf kan komen. En wat goed dat je hier iets mee wil om je kindje er niet mee te belasten! Ik en mijn man zijn juist gek op onweer. Ik vind het heerlijk, alleen sinds er kindjes zijn bang dat zij er wakker van worden😆

Ik zie wel dat je hier 4topics over geopend hebt. Misschien de andere 3 even rapporteren om te sluiten 😉

Als kind gingen wij met mijn ouders altijd kijken, vanachter het raam, naar het onweer (ook als we snachts wakker werden ervan). Dus geen angst opgebouwd, juist een fascinatie. Dat hoop ik met kind ook tzt te doen. Als je angst zodanig is, zou ik daar hulp voor zoeken.

Ik ben ook heel bang, ik heb een keer een inslag meegemaakt samen met een vriendinnetje. We waren toen 8. We zaten in het tuinhuisje bij mijn vriendinnetje in de tuin en zagen een ontzettende grote vuurbal op ons afkomen (bolbliksem). Er was een klap en daarna doodse stilte. Het dak van zowel hun huis als dat van de buren was op de plaats van de inslag volledig weg. Ik ben dus sindsdien bang voor onweer en was ook bang dit aan mijn kinderen door te geven. Maar dat valt alles mee gelukkig. Zij vinden de klappen een beetje spannend maar verder niet, ik ga intussen dood vanbinnen als het onweert maar kan dit best goed verbloemen 😂😅Ze weten van mijn gebeurtenis als kind zijnde maar het is niet zo dat ik mijn angst doorgeef aan hun.

Ja hier! En mijn vader heeft t ook, maar de meeste van ons vinden t niet eng, dus wie weet geef je niks door! Ik werd daarnet ook wakker van onweer, en grappig genoeg ligt er tegelijkertijd een dik pak sneeuw haha. Maar je kunt er niet in 1x af komen. Ik houd me er iig zo mee bezig dat het elke keer een stukje beter gaat. Dus als het onweert en het is nog vrij ver weg probeer ik mijn gedachten te verzetten door wat te doen, of muziek aan te zetten oid. Als het heel dichtbij komt vertel ik mezelf dat ik veilig warm in mijn huis zit en dat er inpricipe niks kan gebeuren. Als het echt die uitzonderlijke keer heel hard gaat trek ik alle stekkers etc eruit voor mijn eigen geruststelling. Het is een emotionele, traumatische of gewoon mentaal blok waar je overheen moet proberen te klimmen. En als er emoties zijn, laat die er ook gewoon zijn. En weet ook dat er veeel meer mensen zijn met deze angst, en dat het heel normaal is. Het is ook goed om te beseffen dat je het niet zelf in de hand hebt, en je maar beter een beetje mee kunt dijnen op de golven. Nu ik dit type flitste het heel random weer, en ik schrok enorm en merkte dat ik meteen verstijfde. Maar probeer dat dan meteen los te laten op zo'n moment en alles te ontspannen. Het is lastig, maar na een jaar hieraan te werken merk ik zeker al een hoop verschil!

Ik heb emdr gehad voor de angst van donker en onderandere onweer. Dat heeft me heel goed geholpen. Vooral het doorgronden wat er onder zat.

Toen ik dit topic las dacht ik 'hè, onweer?' maar jahoor, hier onweerde het net ook! Best een paar keer hard ook.. ik houd er ook echt niet van. Ik probeer met onweer ook te denken dat ik veilig binnen zit. (Als het echt losgaat, wat nu niet zo was, ga ik ook weleens op de overloop zitten met de lichten aan, weg bij de ramen en zodat ik er zo weinig mogelijk van zie.) En ik bid :) Wij gingen vroeger ook juist naar buiten kijken als er bliksem was, als de onweer ver weg is doe ik dat nu soms ook met mijn peuter. Naar mijn kinderen toe probeer ik voor zover dat lukt rust en vertrouwen uit te stralen en uitleg te geven, maar ondertussen benoem ik ook dat ik onweer best spannend vind. Gelukkig slapen ze er meestal doorheen als het 's nachts is! Nu gelukkig ook!