Op vakantie met dreumes en peuter.

Het is niet helemaal te vergelijken, wij hebben er nog maar 1tje van bijna 2 jaar rondlopen.. ik vond het zelf deze vakantie pittig omdat ik nu 34 weken zwanger ben.. en je dan ook niet de energie hebt. Alles gaat naar je kleintje, ik lag savonds na het eten doodop op de bank.. weinig aandacht voor elkaar inderdaad.. is soms wel jammer maar de komende tijd niet anders.. 🫣 we hebben wel andere vakanties gehad samen die een stuk relaxter waren 😂

Onze vakanties vorig jaar en het jaar ervoor vond ik heel erg stressvol. Dit jaar echt enorm genoten, terwijl we er nu een dochter bij hebben van 10 maanden en ons zoontje van bijna 3. Iedereen was best relaxt en dat helpt natuurlijk enorm. Ik denk dat het dus enorm afhangt van de bui / fase van je kindje. Wij hadden dit jaar ‘geluk’. Dus voel je niet verdrietig! Jullie hebben nog zoveel jaar voor mooie herinneringen! En een vakantie is zo ‘groot’ terwijl je juist in het dagelijks leven vaak veel meer mooie momenten met je kindjes hebt. 🙏 dus til er niet te zwaar aan. Vakantie met kids is misschien ook gewoon hard werken met een mooier uitzicht 😂

Herkenbaar, momenteel op vakantie met twee dreumesen. Ik sta op het punt om de koffers te pakken en naar huis te gaan. Het is alleen maar huilen en dingen doen die niet mogen. Uitstapjes zijn helemaal een no go. Slapen is vooral krijsen. Baal er flink van, ben echt klaar met ze. Ik hou me maar vast aan het feit dat ze over een jaar of 17 niet meer mee willen. Nog even volhouden. Dus geen tips helaas, maar je bent niet alleen.

Ik herken het. Hier een dochter van 2,5 jaar en een zoon van 9 maanden. We zijn afgelopen donderdag thuisgekomen van een weekje Frankrijk (Centerparcs) Onze kinderen hadden heel veel last van de warmte en sliepen daardoor heel slecht. Er was geen airco en het was 34 graden in de accommodatie. Ze waren elke dag tussen 05:00 en 05:30 wakker. Onze dochter raakte erg oververmoeid en overprikkeld en kreeg daardoor echt om van alles een driftbui. Het was elke dag weer een heel gevecht om de allersimpelste dingen te doen (eten, in de kinderwagen, boodschappen doen, aankleden etc. Echt bij alles een flinke huilbui) Uiteindelijk ook besloten om een dagje eerder naar huis te gaan. Ondanks alles echt wel fijne dagen gehad, kids genoten enorm van het zwemmen. Dus daar halen we de positiviteit uit. Misschien dat dat bij jullie ook helpt? Gewoon echt stilstaan bij de activiteiten die leuk en fijn waren. Mijn man zei ook meerdere malen dat het voor ons al vermoeiend was, laat staan voor de kinderen. En daar heeft hij echt een punt. Volgend jaar weer nieuwe ronde en nieuwe kansen.

Precies de reden dat we na ook zo'n weekje weg met de oudste op diezelfde leeftijd onze verwachtingen hebben bijgesteld sindsdien. Op vakantie gaan in de tropenjaren noemen mijn man en ik dan ook: 'parenting on location'.

Ah die herkenbaarheid is al zo fijn. Dankjewel allemaal! We proberen er nog een paar prima dagen van te maken. En stiekem ook nu al zin in om gewoon weer in het ritme van thuis te draaien. Haha. :)

Ik snap het wel hoor! En wij hebben er maar 1 😅 We zijn voor het eerst samen op vakantie geweest nu hij 1.5 jaar is. Eerder waren we wel al met vrienden weggeweest. Super leuk en mooi om te zien hoe hij kan genieten maar wat vermoeiend is het zeg...het in slapen vallen duurde minimaal 2 uur, hij sliep maar 1 uur overdag en was vroeg wakker. De hele dag onderneem je dingen. Daardoor was iedereen erg vermoeid met toch wel af en toe wat gemopper tot gevolg. We zaten in een gehorig en klein huisje waardoor je ook nog eens ieder geluid van elkaar hoort 24u per dag...We gingen maar een midweek en op donderdag was het al niet echt gezellig meer. Begrijpelijk dat je verdrietig bent hoor! Had ik zelf ook last van. Ik dacht echt, was dit het dan? We gaan maar 1x per jaar op vakantie en daarvan was het 2 volle dagen leuk (want op maandag kwamen we laat aan). Ik heb dus niet perse tips alleen herkenning. Het is echt een hele onderneming en zeker met 2 kinderen (lijkt mij). Het enige wat je misschien kan doen is je verwachtingen bijstellen zodat je minder teleurgesteld raakt? Dat je op vakantie bent gegaan is al een prestatie op zich 😉

Ik herken het heel erg! Alleen zijn wij een weekje Center Parks geweest met ons zoontje van 7 weken en dochter van 19 maanden. We hebben 0 tijd voor elkaar gehad en we zijn zó toe aan vakantie nu 🤣

Herkenbaar. Wij gaan inmiddels liefst 2 weken, omdat het steeds na 1 week pas relaxed begon te worden. En wel of geen uitstapje maken en het type uitje laten afhangen van hoe de kids wakker worden. En als uitjes er echt niet van komen, opsplitsen en dan maar in je eentje even iets leuks doen. Zo ging ik bijvoorbeeld even in m’n eentje naar een uitkijktoren, om toch nog even iets van de omgeving mee te krijgen 🙈 Succes 🍀

Herkenbaar, daarom komen opa en oma ook altijd een paar dagen over of gaan mee zodat wij ook kunnen ontspannen. Vakantie met jonge kinderen is geen vakantie voor de ouders. Als het kan: neem nog een paar vrij al ze de kindjes op het kdv zitten.

Heel herkenbaar! Mijn man wilde eigenlijk gaan vliegen met zoon 2.5 en dochter 10 maanden. Nou nee hoor, dan kom ik terug en ben ik weer toe aan vakantie. Binnen Nederland vind ik al heftig genoeg. Wij gaan over twee weekjes voor het eerst met zijn vieren echt weg naar Landal. Ben benieuwd. We waren eerder in Preston Palace op een familiekamer en dat was echt verschrikkelijk. Wilde midden in de nacht naar huis🤭

Wij hebben er maar eentje, maar wij brengen tot nu toe altijd een deel van de vakantie door met familie. Hierdoor meer handen vrij, meer mensen die hun aandacht kunnen verdelen aan de kleine en meer tijd om van elkaar te genieten. Maarja je moet het ook maar willen denk ik 😂 voor mij is dit in ieder geval minder stressvol.

Wij pakken dan toch het vliegtuig om in een all-inclusive hotel te gaan zitten zodat we niks hoeven te doen. Dan alleen stress op de reisdagen. Maar bij ons is vliegen altijd goed gegaan!! We hebben wel maar 1 kind. Voor ons daarom ook genoeg. Een weekje op een park in een huisje geeft mij heel veel stress, is toch geen vakantie?

Herkenbaar hoor. Soms zitten de kids ook gewoon in een moeilijke fase die precies in de vakantie valt. Verwachtingen bijstellen en genieten van de kleine dingen (zoals dat het zwemmen wel leuk was). En inderdaad in je hoofd houden dat het parenting on location is. De eerste 4 vakanties was onze dochter telkens ziek (waterpokken, zesde ziekte etc). Echt ellende 🥴 maar desondanks toch geprobeerd te genieten van een andere omgeving.

Wij kiezen er bewust voor om 2 weken vrij te nemen waarin ons kind 1 week naar het kdv gaat zodat wij tijd voor elkaar hebben. We doen dan leuke dingen samen. De week erna zijn we met onze zoon van 2,5 op vakantie geweest. Ook met een peuter is het verwachtingen bijstellen. De eerste avond ging het naar bed gaan moeizaam, daarna gelukkig makkelijker. Hij luisterde soms heel slecht, dan moest hij van ons in de buggy. Ik merkte wat mij hielp, is loslaten en beetje meer met de flow meegaan.

Ik had vorig jaar ook dezelfde ervaring! Toen was onze peuter net 2, sliep slecht overdag, 's avonds drama bij in slaap vallen, continu overprikkeld en strijd en wij ook chagrijnig. Nu was hij 3 en hadden we onze verwachtingen helemaal bijgesteld. Hij slaapt niet meer overdag en was veel beter uitgerust: topvakantie! Er is een baby onderweg dus ben heeeel benieuwd hoe het komende jaren zal zijn. Het maakte mij toen ook verdrietig!

Tja ik denk dat het gewoon enorm schakelen altijd is na de vakanties zonder kinderen. Het is totaal anders. Ik merkte wel dat we beter haar ritme aan konden houden want zodra we daar dus wat anders mee deden en ze werd moe dan was er meteen geen land mee te bezeilen althans nu ze nog jong is. Ik ben enorm aan het twijfelen om hierdoor toch een vliegvakantie te doen. Ik zie op tegen alles alsnog moeten doen in een huisje dat maakt het voor mij niet anders als thuis. Tja je wil zelf ook een klein beetje vakantie

Wij moeten ook nog steeds wennen aan 'vakantie' met een klein kind. Het is gewoon niet zoals hoe je normaal op vakantie ging en zeker niet in een bungalow. Daar gaat het koken, opruimen, etc. natuurlijk ook gewoon door. Wij zijn sinds de geboorte van onze dochter (bijna 3 nu) een aantal lange weekenden in NL weg geweest en 2x een week in een huisje in het buitenland en het is gewoon aanpoten. Onze dochter moet ook altijd wennen aan het huis/de omgeving/ slaapt moeilijker/enz. Ik vind het op dit moment heel fijn dat we een weekje met mijn schoonouders weg zijn. Natuurlijk is dat ook aanpassen, maar ik heb net iets meer mijn handen vrij. Zij halen haar namelijk ook wel eens uit bed. Opa is 2x een uurtje met onze dochter gaan zwemmen en wij zijn 2 middagen samen op pad geweest terwijl opa en oma dus op haar pasten. En op de moeilijke momenten vit je minder snel op elkaar want je bent niet alleen 🤣 Voor het eerst sinds ik moeder ben een redelijk ontspannen vakantie!

Ja ze zijn natuurlijk in een totaal andere omgeving en daar een stuk gevoeliger voor Hier echt een hele andere ervaring dan de meesten; ons kindje is nu 2 en echt nooit vakantiestress. Maar we hebben er maar 1 dat scheelt natuurlijk. Hij houdt totaal niet van zwembad en dergelijke dus daar hoeven we echt niet mee aan te komen. We gaan vooral naar ons klushuis in Frankrijk en dan logeren we bij vrienden of als mensen er niet zijn in hun huis. We gaan beetje rommelen buiten, mensen opzoeken, in de tuin bezig zijn, ik lees mn boek als hij een dutje doet, wandelen, stadje kijken, marktje. Prima. We passen ons ook aan naar hem, maar over het algemeen is hij snel vermaakt. Tuurlijk gaat ie ook rennen door de supermarkt en fratsen uithalen Dankzij t samen slapen ligt ie in elk bed zo te tukken, hij is een groot bed gewend, soms moet je er een uur naast zitten maar ach, super intensief, alles anders dus no problemo. Ik heb nu bijvoorbeeld zn kussen meegenomen zodat hij zich makkelijker thuisvoelt All inclusive of Center Parcs etc echt past niet bij ons, worden we zelf niet blij van. Wel een x week Center Parcs gedaan met kind, ik en mn ouders.. katten mee..dat was juist weer superleuk. Maar dat was chil voor mij omdat mn ouders lekker met de kleine dreumes bezig waren en ik zelf eea kon doen. Dus eigenlijk is vakantie hier juist meer die 'village' opzoeken. Kamperen doen we ook met vrienden met kindjes, de kinders vermaken elkaar.. wij lekker chillen, t jezelf allemaal niet te moeilijk maken, elke dag een ijsje? Prima daar is t vakantie voor toch

Ja wat iedereen al zegt, vakantie met kleintjes is geen vakantie. Wij hebben een week met schoonouders gehad (die waren ook vermoeiend 🤪) en daarna in Engeland nog een week in een huisje. Na de eerste paar dagen aanpassen (lees: elkaar de tent uit vechten) vonden we een ritme. Maar het helpt dat het weer goed is en er een jacuzzi bij zit (was mijn harde eis voor mijn eigen ontspanning tijdens de dutjes). In de ochtend doen we een uitje en de draagzak is echt een uitkomst voor wandelingen als de kleine moe is maar niet wil slapen. Beetje hangen is dan perfect. Speeltuintje gevonden met terras en nu wil ik nooit meer weg. 🥹