Op zoek naar iemand die ongepland zwanger werd en het kindje wilde houden

hey willemijn, helaas kan ik er niet over meepraten toch wil ik je meegeven dat je moet doen waar jij je goed bij voelt ongeacht de gedachtes van andere. Mss met de tijd dat hij nog bijdraait door de ervaring die hij meekrijgt van de echo's etc. En rekening houden dat je een periode alleen zal zijn ivm zijn afwezigheid. Denk er goed over na en blijf vooral rustig! Heel veel suc6 met je bealissing en ik hoop dat alles goed uitpakt voor jullie 💋

Hoi Willemijn, Ik ben niet echt de persoon om op je bericht te reageren, maar ik kon het niet laten. Als eerst wil ik zeggen dat alles wat ik typ, je niet bot moet opvatten, via berichten komt alles anders over en ik wil proberen je zo goed mogelijk advies te geven. Ik vind het heel moedig van je dat je in dit geval heel goed rekening wilt houden met de wensen van je vriend. Maar mijn tip zou zijn, doe waar jij je het beste bij voelt. Ik kan mij heel goed voorstellen dat abortus voor jou niet je eerste keus is en jij bang bent dat je spijt gaat krijgen. Ik persoonlijk denk dat je er heel heel spijt van zou gaan krijgen als je het kindje weg haalt. Je zult je vriend echt gaan verwijten dat je die keuze hebt gemaakt. En uiteindelijk zou de relatie over gaan omdat je niet met het idee kan leven dat je door hem je kindje kwijt bent. Ik zelf heb altijd gezegd : " als ik onbedoeld zwanger word en de vader wil het kindje niet, dan voed ik het alleen op". Ikzelf ben ook opgevoed zonder vader ( vader is alcoholist) en natuurlijk deed het mij veel pijn dat ik geen vader had, maar mijn moeder heeft er voor gezorgt dat ik nooit wat te kort kwam. Ik zou voor jezelf navraag doen bij je zelf.. Wil ik dit kindje, kan ik financieel gezien voor de kleine zorgen en kan ik de kleine genoeg liefde geven?? Geef je op al deze vragen als antwoord "ja" dan zou ik zeker de zwangerschap niet afbreken, het kindje laten komen en er desnoods voor kiezen om je baby alleen op te voeden... Maar zoals ik al las was je vriend al een beetje van gedachten veranderd.. Ik vermoed dat dat helemaal gaat gebeuren als hij zijn kindje in zn armen sluit. Heel veel sterkte en succes met een goede keuze maken. Maak een keuze met je hart. Liefs Samantha ( zelf vandaag 39 weken zwanger)

Ik was ongepland zwanger op mij 17e maar gelukkig stond mij vriend er wel achter. Ik had alleen de omgeving tegen me. Familie had het over adoptie of abortus. Ik was hier zwaar op tegen. Blij dat ik die keuze nooit heb gemaakt. Ik merk aan jou dat jij dat ook niet wil. Ik hoop dat je voor jezelf en de kleine kiest😘

Mijn schoonmoeder was net 17 toen ze haar oudste zoon (mijn man) kreeg. En een paar jaar terug is mijn nichtje van net 18 met 32 weken erachter gekomen dat ze zwanger was. Dit is allemaal goed gekomen en ze waren allebei bijna 10 jaar jonger. Ik kan me helemaal indenken dat je er spijt van gaat krijgen als je abortus zou ondergaan. (Ik zou het zelf nooit aan raden als advies aan iemand, ook omdat ik de andere kant ken dat je met heel veel moeite en veel miskramen verder nog geen kindje in je armen kan sluiten) En soms gaat het leven zoals het gaat! Ik denk dat jij uiteindelijk de beste keus kan maken, waar jij je het beste bij voelt! En hoe het dan verder gaat verlopen zie je dan wel weer, maar uiteindelijk komt alles op z’n pootjes terecht! Succes en veel wijsheid toegewenst 🍀 Groetjes van een mama die gepland 24 was bij de eerste, en nu op 29e nr 4 krijgt 😊

Hi! Mijn zoontje is nu 5. Ik was 21 toen ik zwanger bleek en ik kwam er laat achter. Ik zat nog op school, stapte veel, dronk. Ik ging de termijn laten bepalen en het was echt al een baby. Het was 1 blik en ik besloot dat ik hem nooit weg kon halen. Mijn relatie van toen heeft het niet gered, hij heeft ook zijn rechten als vader ingetrokken. En ik heb nu een hele liever partner waar ik mijn zoontje samen mee opvoedt.

Hey, Ik ben 21 en ongepland zwanger, nog niet zo lang,10 week nu. Net begonnen bij nieuw werk dus dat kwam ook niet mooi uit . Mijn vriend staat er wel achter gelukkig maar als hij dat niet zou doen, zou ik het kind alsnog houden, uiteindelijk is je kind toch belangrijker dan je vriend even heel bot gezegd. Ik zou het ook niet kunnen weghalen

Hey hey😊 de grootste vraag is WAT WIL JIJ??? Niet weg laten halen omdat de man er tegen op ziet😘 goed naat je zelf luisteren. Insta : Lies_x snapchat: Lies-x Ik ben heel bijzonder ongeplant zwanger geraakt van een klein mooi wondertje atm 33 weken onderweg. Als je me een bericht wil sturen mag dat uiteraart dat wil ik wel verder in detail treden en even kletsen.

Bij mij begon het hetzelfde, moeilijke positie. Ik begrijp echt de situatie waarin je zit, dat gevoel had ik ook. Mn huisarts zei ook jij bent de beslisser, wat natuurlijk zeker is. Maar inderdaad dat gevoel. Mijn geluk is dat mijn vriend na een paar dagen er ook anders in stond en nu super blij is..

Hooi hooi Ik wil me verhaal delen hoor met je maar hou goed in je achterhoofd het is wat jij wilt. Ik slikte de pil een babytje stond voorlopig nog niet op de planning we hadden het er weleens over van joh hoe denk je over kinderen ben overigs (24jaar oud) me vriend word 25 1 dag na me uitgerekende datum . Volgende week (dinsdag) ik had een gevoel dat er iets niet klopte ik kreeg blauwe aders in me borsten en ik stopte met de pil in de hoop dat ik me ongesteldheid kreeg wat maar uitbleeft toen kreeg ik last van me rug en dacht ik ohhh god ik moet ongesteld worden zo geen zin in die week erop begon ik bij me nieuwe( baan) dus ben ik weer door gaan slikken met de verontstelling nou volgende week stop ik wel weer met de pil en laat ik mijn ongesteldheid komen ook die kwam maar niet toen op de dag van me eerste nieuwe baan de test gedaan van clear blue NIET ZWANGER . Grote letters .. 3 dagen later nog niet ongesteld weer een clearblue test gedaan NIET ZWANGER na een paar dagen later begon ik te twijfelen van hmm wat kan het dan zijn ik had nog net niet de huisarts gebeld (ben niet zo gek op artsen) al zeker niet op me huisarts. Voor de 3e keer een test gedaan omdat ik het nog niet vertrouwde ZWANGER 3+ WE geloofde onze ogen niet .. en eerlijk gezegd dacht me vriend alleen maar aan dit kunnen we niet aan samen huis is 2kamer woning waar ik in woon dus ik zei sorry maar jij kan en mag niet van mijn verwachten dat ik het weg laat halen toen zei die schat ik sta met elke keuze achter je . In goed overleg besloten om het kindje te houden met wat aanpassingen in het huis gaat dat overigs ook prima ze heeft der eigen kamertje en ik kan kopen wat ik wil. Ze deelt alleen wel der kamertje met onze kleding kast wat mijn denk ik niet zo erg lijkt ..nu 39+1 weken zwanger van ons meisje en der papa is zo trots als een pauw nu al we kunnen niet wachten🥰 wanneer ze komt en we houden nu al van der ❤ denk heel goed na wat je zelf wil en laat niemand anders een beslissing maken . Hier was het ook niet de bedoeling maar nu zo gewenst

Ik heb het zelf gelukkig niet mee hoeven maken. Maar ik had 2 vriendinnen die allebei een abortus hebben laten plegen omdat de partner geen kind wou/ er niet klaar voor was. Allebei de meiden hebben het hier nog altijd heel zwaar mee omdat het kindje eigenlijk wel heel erg welkom was geweest bij hun. Bedenk goed wat jij wil. Want welke keuze je ook maak, jij moet er mee leven ♥️ heel veel sterkte in iedergeval 😘

Ik zit in precies dezelfde situatie!!!! We kunnen er samen over praten als je wilt

Hoi Willemijn, Wat vervelend voor je dat je in deze situatie bent gekomen en dat je vriend je niet steunt. Jullie beider leven staat op z’n kop, ik weet niet hoe lang je het nu weet, maar misschien moet hij nog wennen aan het idee. Dat moesten mijn vriend en ik ook allebei, zeker de eerste vier weken dat we het wisten. Daartussen veel getwijfeld, ook door randvoorwaarden zoals ziekte en veel medicatie, en bang geweest voor de gezondheid van het kindje. (Niet gepland, wel welkom in ons geval, want we wilden er over een half jaartje eens mee gaan beginnen. Dat liep even anders) Allereerst, ik ben het eens met iedereen die schrijft dat je dicht bij je eigen gevoel moet blijven, maar je moet je wel serieus afvragen of je (mogelijk in je eentje) toe bent aan zo’n grote stap om een kindje te krijgen. Kijk goed naar je eigen situatie: is er familie waar je op terug kunt vallen, heb je voldoende geld om een kind en jezelf te onderhouden? Wellicht draait je vriend helemaal bij zodra het kindje er is en vindt hij het geweldig, maar het kan ook anders lopen. Misschien niet per se wat je wilt horen, maar ik probeer het niet te romantiseren en ook even de negatieve kant te belichten. Een abortus lijkt me in alle gevallen ook afschuwelijk, maar ik ben wel blij dat het in Nederland op een relatief veilige manier kan worden uitgevoerd en dat het (op z’n eigen manier) ook mensenlevens redt. Veel succes met alles en wees lief voor jezelf!

Jeetje meis, Enige wat ik uit mijn ervaring kan zeggen; ik zou het nooit kunnen om het weg te laten halen voor een ander. 4 jaar geleden was ik zwanger met vriend. Hij zag het ook in eerste instantie niet zitten maar ik wou het wel. Bij 12 weken was het overleden.. dus alsnog verloren.. paar maanden later oik relatie over gegaan.. Nu ben ik "perongeluk" zwanger geraakt van iemand die er vanaf dag 1 niks ermee te maken wil hebben en ook al het contact met me verbroken heeft. Ik heb ervoor gekozen om het te houden omdat ik weet hoe het voelt om het te verliezen en dat is echt geen fijne ervaring. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik wist bij deze zwangerschap eigenlijk al vanaf het moment van de seks tot 2 weken later van de 1e dag dat ik niet ongesteld werd meteen dat ik zwanger was en dat voelde super gelukkig.. ook na de test voelde ik me blij.. Nu 24 weken zwanger bijna alle spulletjes inhuis en voel ik me babyboy elke dag in me buik trappelen maakt het me bang(ik ga alles alleen doen) maar ook heel gelukkig. Jou man gaat nog bijdraaien en zo niet red je het ook wel. Dus als je je er goed bij voelt moet je niet eens over abortus nadenken. Ben wel benieuwd wat je gaat beslissen Success!!

Hoi! Ik ben op het moment ruim 15wkn in verwachting. Ik ben nu 20 jaar. Wij zijn zwanger geraakt omdat we dachten dat het wel 1 keer zonder condoom kon. Niet dus. Zodra ik het wist, wist ik ook meteen dat ik het wilde houden, misschien dat dit ook met mijn christelijke achtergrond te maken heeft. Ik zou nooit zomaar een klein leven kunnen beëindigen. Mijn vriend had in het begin echt twijfels maar draaide al heel snel bij. Ten eerste omdat het toch ook wel leuk was. Ten tweede omdat ik het zeker wist en als hij baby niet zou willen was hij mij natuurlijk ook kwijt. Wat voornamelijk speelt nu is zorgen. Financiële zorgen. Het feit dat we nog niet samenwonen, en dat de 1 ook niet bij de ander in kan trekken. Maar de keuze om het kindje te houden zal daardoor voor mij nooit veranderen. Hoe lastig het ook gaat worden.

Ik ben ongepland zwanger geraakt van ons 3e kindje. Ik weet het nu sinds 2 weken. Heb veel met mijn vriend, de huisarts en vriendinnen gepraat...en nog. Het is een rollercoaster waar je nu in leeft. Ik moet weer helemaal terug naar het begin. Mijn oudsten zijn 10 en 8 jaar. Maar blijf bij je gevoel....het is jou lichaam.

Ik ben zelf niet ongepland zwanger maar je verhaal is hetzelfde als die van een vriendin. Toen het kindje er was, was haar vriend nog blijer dan zij. Inmiddels hebben ze 3 kinderen en is hij net 29!

Ik ben zwanger geworden door de pil heen. Wel alles geslikt en goed gebruikt dus was echt een verrassing. We hebben besloten de zwangerschap nu door te zetten dus hopen we nu op het beste en een gezond kindje.

Hoii, Wat een vervelende situatie zeg.. Ik ben ook onverwachts zwanger geraakt door de pil heen (23 jaar). Wij hadden wel beide een kinderwens, ook om jong ouders te worden. Voor ons was het dus ook wel even schakelen maar waren ook wel beide ontzettend blij met onze verassing. Ik ben persoonlijk nogal tegen abortus, al zou ik 16 zijn geweest zonder vriend weghalen nooit van mijn leven... Al blijft dit als nog jou keus maar denk er alsjeblieft heel goed over na. Als ik je verhaal zo lees kijk je naar mijn idee te veel naar wat mensen in je omgeving ervan denken. Ook denk ik dat je vriend wel zal omschakelen. Mijn vriend was in het begin ook nog wat terughoudend en nuchter. Bij de 1ste echo werd dat al heel anders en toen hij hem eenmaal kon voelen bewegen sloeg het helemaal om:) Ik hoop dat je een beslissing kunt nemen waar je zelf achter staat. Ik heb inmiddels een klein mannetje op de wereld gezet en geloof me, er is echt niets mooiers dan dat😘

Hoi Willemijn! Ik had pas een nieuwe relatie na een poos daten en raakte snel zwanger. We moesten ook erg aan dit idee wennen en het duurde even voordat het allemaal een beetje geland was. Tijdens de zwangerschap echt gemerkt dat mijn vriend er voor de volle 100% voor ging en bij de geboorte liefde op het eerste gezicht. Maar moet ook eerlijk zeggen dat de optie abortus bij ons niet eens ter sprake is gekomen. Nu is ons zoontje bijna 10 maanden en gaan we bijna trouwen🥰 volg vooral je eigen gevoel!

Hai Willemijn, 8 jaar geleden heb ik hetzelfde meegemaakt. Lastige en verwarrende situatie. Uiteindelijk gekozen om mijn kindje te houden. Ik ben bij een abortus kliniek geweest om te kijken hoe ik me daarbij zou voelen. Er was een hele lieve mevrouw die mij doorstuurde naar Nijmegen om met iemand te praten. Verbazingwekkend was dit geen vrouw maar een man ;) Hij stelde mij 1 vraag die ik me hele leven lang zal blijven onthouden. 'Als je helemaal alleen zou zijn op deze wereld, wat zou je dan doen?' het kindje houden of niet? Zoja, waarom wijk je dan van je pad af als andere in jou cirkel komen, denk hierbij aan vrienden/familie etc. Voor mij was het antwoord toen duidelijk. Hopelijk voor jou nu ook! Succes met je beslissing xx