Openheid over je menstruatie naar je kinderen toe

Ik ervaar dat helemaal niet zo. Ik heb het gevoel dat ik altijd alles met iedereen kan bespreken en omdat ik zo open ben, het een ander ook helpt.

ik denk dat je door je openheid en nuchtere uitleg juist indirect een mooi kado aan je kinderen geeft. Je leert ze hoe een volwassen lichaam werkt, en dat sommige dingen er nu eenmaal bij horen. Voor zover ik lees vertel je niet perse dingen die ze nog niet vragen. En kinderen vragen wat ze willen weten en waar ze aan toe zijn. Blijf nuchter vertellen. Zo objectief mogelijk, gewoon de feiten benoemen. Wanneer je er een stempel op gaat drukken (benoemen dat je ontzettend baalt wanneer je ongesteld bent bijv), dan nemen kinderen dat ook al snel over, terwijl echt niet de hele week balen is.

Hulde aan hoe jij en je man jullie kinderen deze normale zaken van het leven bij brengen! Wat je daarover deelt met anderen dat moet je zelf aanvoelen hoe dat voor jou voelt. En ja, je moet tegenwoordig haast wel weer alles in geslotenheid houden, want stel dat we onze kinderen seksualiseren... Dus ik snap je gevoel. Maar evengoed sturen deze mensen hun kind van 12 met mobiel en netwerk op pad waardoor ze vervolgens ongecensureerd met de grootste ellende worden geconfronteerd. Ik denk dat je jou kinderen heel gezond opvoed met dingen die horen bij man en bij vrouw zijn. En als zij dit later misschien toch wat te vrij van jullie vonden, een trauma zullen ze er in elk geval niet van krijgen.

Bravo! Super dat jullie dit zo doen. Ik vind dat dit helemaal niet met seksualiteit te maken heeft, dit heeft te maken met kennis over het eigen lichaam. Seksualiteit is heel wat anders. Mijn dochters zijn nu nog te jong, maar ik wil het precies zoals jullie gaan aanpakken. Niks moet te gek zijn om aan je ouders te vragen. En mag ik hier dan ook even kwijt dat ik walg van het woord "plassertje". Noem het gewoon bij de naam: penis of vulva/vagina.

Wij gaan het precies zo doen hoor! Ik ben nog niet ongesteld geworden na de bevalling van de tweede, dus de oudste heeft dat nog niet kunnen zien, maar hij staat vaak naast me als ik naar de wc ga, dus daar gaat hij geheid naar vragen en dat ga ik ook zeker vertellen. Ik zou niet weten waarom je je daar voor zou moeten 'schamen' als het ware. Wellicht omdat je dat van thuis niet hebt meegekregen, maar ik vind dat je het prima doet hoor!

Nou eerlijk? Dit klinkt voor mij als een gezin die zichzelf kunnen zijn. Super fijn! Wij zijn net zo op ons gemaakt bij elkaar en zullen ook zo open zijn naar onze kindjes. Ze zijn hier nog een beetje jong met 12 weken en bijna 3 maar mijn oudste dochtertje begrijpt steeds meer. Ziet ook papa naakt en weet prima nu dat papa en broertje een piemel hebben en wij niet, wij hebben een vagina (ja ja vulva. Wij noemen het vagina). Mooi toch dat papa het zo uit kan leggen?! Moet je anders ongemakkelijk een filmpje ervan opzoeken? Ik snap in de huidige maatschappij dat je niets meer kan zeggen want half woke Nederland valt erover, maar dit is toch juist wat in een gezin speelt☺️? In bad gaan met je kind, super gezellig toch? Als iemand het zou vragen zou ik eerlijk antwoord geven, maar er ook inderdaad niet en plein public over praten. Wat ik heb geleerd door een vriendinnetje waar thuis niets mocht is dat het dan interessanter wordt. Ook in dit verhaal trek ik dat door. Als je er juist heel open en normaal over praat met elkaar dan maak je het niet ‘interessant’ en zullen er ook minder snel rare dingen over gezegd of gedaan worden. Ook denk ik Ratchet een verschil is als je al een langere tijd samen bent (wij zijn bijna 15 jaar samen) of dat je na 1-2 jaar al een kindje krijgt samen. Jullie doen het juist goed mama, klinkt als een heel normaal en fijn gezin☺️.

Ik vind niets raars of gek aan jouw manier van opvoeden. Mijn dochters leren ook de juiste benaming voor alle lichaamsdelen en hoe ze hun vagina zelf moeten schoonmaken. Ook op vragen waarom mama borsten heeft en papa een piemel geven we gewoon antwoord (op het niveau van het kind natuurlijk). Ook is het toiletbezoek vaak een familie-aangelegenheid, ook als ik ongesteld ben. Zo ben ik zelf ook opgevoed en ik vind dat een heel normaal uitgangspunt. We proberen onze oudste nu te leren dat plassen en poepen heel normaal is, maar dat we dat niet hoeven te bespreken in een overvol restaurant. 😅

Hee fijn topic dit zeg! Ik ben ook zo opgegroeid en ik hoop mijn kinderen hetzelfde gevoel mee te kunnen geven. Ze mogen alles vragen, we zijn niet preuts. Ik heb pas 1 vriendin met een kindje, een zoontje van 3 en als zij in bad gaan heeft mijn vriendin dus een badpak of bikini aan. Zij vindt het raar dat ik naakt in bad ga met mijn meiden (ook als ik zoontjes had gehad hoor) en ik vind het dus raar dat zij in badkleding in bad gaat.

Mijn ex heeft ons zoontje een keertje meegenomen onder de douche en hem echt alle onderdelen leren benoemen en ook getoond hoe de voorhuid werkte en hoe en waar hij zich moest wassen. Dankzij die ene douchebeurt hebben we uiteindelijk ontdekt dat ons zoontje een probleem had met de voorhuid. Daarvoor moest hij nadien oefeningen doen van de uroloog, hebben ze ook samen gedaan. Dat heeft niets met seksualiteit te maken en is net heel fijn dat zoiets kan gedeeld worden!!

Mensen moeten is kappen met zo preuts doen. Ik ben daar zo klaar mee. 🙈 Er is niks mis om met je kinderen naakt te douchen. of om een tampon te verwisselen (of maandverband). Plassen (of poepen... Gehehe) als de deur open staat. Scheten laten omdat het gebeurt. Dat noemen we leven. Tuurlijk hoef je niet alles van de daken te schreeuwen, maar ik zwijg nergens over.

Ik zal je wat verklappen: één van mijn eerste vriendjes heeft me ooit een "rondleiding" gegeven in alles wat met z'n piemel te maken heeft, en meer dan de helft van de dingen die hij toen vertelde wist ik toen totaal niet. Dus jah... ook voor tieners en volwassenen kan het soms interessant zijn om een open partner te hebben!

Zoals vele hieronder vind ik het ook goed dat je zo open bent. Het is de natuur! Waarom zou je je moeten schamen? Mijn man die zei laatst is t wel goed dat ze dat ziet? Ze vraagt telkens om een pleister(inlegkruisje). Ik heb gezegd dat hij niet zo preuts moet doen, dat die dingen bij het leven horen en als zij zo nodig bij mij in de wc moet staan ziet ze inlegkruisjes. Ze is 2 en snapt er nog niets van en heeft een keer een inlegkruisje(pleister! Dus volgens haar) op haar been geplakt. Nou nou. Over minder dan 10 jaar zal ze ze echt nodig hebben en dan hoop ik dat ze met alle kwaaltjes bij me terecht kan van menstruatie klachten tot schimmeltjes en zich er niet voor schaamt, dat ik haar kan helpen zo ver ik kan. Nu komt er een jongetje en mag mijn man precies doen wat jou man heeft gedaan, ik ben geen man, ik ben er best onbekend mee en vooral onhandig. Dus mijn man mag laten zien hoe je dat doet. Juist voor hem zal dat een uitdaging worden, want hij is de preutse(in dit geval) van ons twee, maar daar moet hij ook overheen stappen.

Ik vind het zelf ook heel moeilijk, maar ik probeer naar mijn zoontje duidelijk te maken dat het heel normaal is. Ik ben niet preuts opgegroeid maar het was gewoon niet iets wat bij ons in huis onderwerp van gesprek was, zeker op latere leeftijd niet meer. We hebben de puberteit een beetje over geslagen hihi 🤭 Maar wat ik nu doe is mijn zoontje in zijn blootje op de commode zetten (hij is 20 maanden nu) en dan benoem ik piemel, ballen en billen. Hij vraagt er ook om, om zijn ‘piema’ te zien, en zegt hem gedag als de luier weer om gaat 😅 Samen in bad doen we niet zo vaak omdat het mijn planning niet uit komt maar als we dat doen dan heb ik zeker geen kleding meer aan hoor! Met mijn man gaat hij vaak onder de douche. Hij gaat ook regelmatig mee als ik naar t toilet ga. Ik ga proberen alles nuchter en simpel uit te leggen naarmate de vragen komen. Hopelijk groei ik er dan zelf in mee 😊

Ben zo blij met je topic! En echt net als bovenstaande reacties: bravo en ga zo door. Zelf een zelfde soort opvoeding gehad als jij. Toen ik ongesteld was werd er ook niet over gesproken dat vond ik erg zwaar en jammer. Ik wil mijn kinderen mee geven dat poep, plas en ongesteldheid normaal is maar ook dat een vagina en piemel gewoon onderdelen zijn van het lichaam.

De openheid werkt trouwens ook vaak in twee richtingen: wij zijn altijd heel open geweest naar ons zoontje, maar ook omgekeerd. Toen hij oefeningen moest doen met zijn voorhuid kwam hij fier elke keer het resultaat tonen aan zijn papa. Dat doen kinderen ook niet altijd denk ik. Dat kan alleen als er een sfeer is van vertrouwen.

Ook ik ben open hoor. Vanaf ze kan kruipen volgde ze me al naar het toilet. Sinds ze wat beter begon te praten kwamen de kritische vragen: wat is dat? Wat doe je? Waarom dan? Mama kleine luier? Papa ook? Waarom papa niet? Mama ik ook vageegee, ik ook stelt worden. Later, als ik goot ben 🫣

Ik vind dat je het heel goed doet! Heb er zelfs nog wat tips uitgehaald dus dank je wel 😃

Ik heb die ervaring helemaal niet eerlijk gezegd. Wij zijn er altijd open over en zo wordt het ook op basisscholen besproken. Verreweg de meeste scholen hebben inmiddels door dat openheid en het beestje bij de naam noemen veel beter werkt dan wegstoppen en kinderen pas zo laat mogelijk wijs maken. Zéker het benoemen van geslachtsdelen is hierin juist heel waardevol. Leer kinderen waar ze het over hebben, mochten ze dan eens in een nare situatie belanden waarbij een ander over hun grenzen gaat weten ze het ook op de juiste manier aan je te vertellen. Dan wellicht ook nog een iets ander geluid...Ik denk dat sensitiviteit als ouder t.o.v. je kinderen hierin gewoon heel belangrijk is. Laten we er ook voor waken dat we alles open en bloot blijven gooien terwijl een kind zich daar onprettig bij voelt. Laten we niet ons eigen gemis in de opvoeding projecteren op onze kinderen. Want praten over is daarin echt wel voldoende, ze hoeven niet alles te (willen) zien. Als ouder merk je aan je kinderen wel of ze zich prettig voelen bij wat je doet of zegt. Aan mijn oudste van 7 merk ik bijvoorbeeld dat hij het niet meer fijn vindt als ik op de wc zit om dan zo binnen te stampen om iets te vragen,maar andersom dus ook niet. Ik respecteer zijn keuze en privacy en doe dat dus ook niet meer. Maar het gesprek mbt; iedereen plast, piept, heeft een vagina/piemel etc blijft wel gaande.

Je doet het super, als je het mij vraagt! Het enige waar je verder mee aan de slag kunt, als je wilt, is iets met die angst te doen. Want ik denk dat je kinderen dat wel ook oppikken, ondanks hoe jullie er in het gezin mee omgaan. Omdat ze, bijvoorbeeld, ook zien dat het nooit een onderwerp van gesprek is tussen jullie en andere mensen oid

Juist mooie en laagdrempelige manier dit over te brengen! Zo weten ze hoe hun lichaam werkt (en van andere geslacht) en is de drempel om vragen te stellen ook laag. Niks raars aan menstruatie etc toch?