29 Reacties
2 jaar geleden
Oei…dit klinkt herkenbaar 😅. Overbetrokken schoonmoeder die heel lief is maar écht geen signalen of hints oppikt of doorheeft wanneer haar aanwezigheid te veel is. Waarschijnlijk heeft ze ook nooit eerder een grens gekregen?
Wat hier wel hielp was een eerlijk gesprek. Ik had geen zin in ruzie dus ben er zoiets van gemaakt: we waarderen je heel erg en ik vind je echt een top-oma, en ben heel blij dat je zo betrokken bent. Ik ben alleen op dit moment nog mijn eigen rol als moeder aan het zoeken en we zijn onze weg nog aan het vinden als gezin. Ik vind het heel belangrijk om dat in rust te kunnen doen en merk dat ik totaal overprikkeld raak van te veel bezoek of advies. Dus hoewel ik je fantastisch vind hebben we echt even rust nodig, én ik heb het nodig dat je ons de ruimte geeft om het op onze eigen manier te doen als vader en moeder van onze baby.
Dat leidde bij ons al tot best wat drama, ze had het helemaal niet door en was erg geschrokken. Terwijl ik voor mijn gevoel al zooo veel hints had gegeven. Nu gaat het hier wel beter, maar het blijft lastig.
2 jaar geleden
Oef ik herken dit wel een beetje, maar bij ons is dit uiteindelijk ook geklapt omdat ondanks herhaaldelijk grenzen aangeven die steeds werden overschreden en schoonouders een soort van priority positie opeisten terwijl wij ons kind en gezin (ook huilbaby) op 1 hadden staan. Er was veel onbegrip wat betreft de huilbaby situatie. Ik heb daarna een tijdlang in de ziektewet gezeten omdat ik vooral fysiek helemaal op was en dat werd ook niet gesnapt. Dus ik herken jouw situatie wel waarin overal overheen gewalst wordt zonder te luisteren en niet uit belang van jullie maar uit eigen belang. Tenminste, zo komt het over. Ik kan je alleen aanraden om duidelijk die grenzen te blijven stellen en niet in discussie te gaan, en je partner moet daarin eigenlijk het voortouw nemen. Hij heeft gekozen voor jou en voor dit gezin. Bij ons duurde het ontzettend lang voordat dat kwartje viel en het koste echt wel een crisis maar wel zijn er nu sterker uitgekomen en vormen echt een eenheid. Maar mijn man moest echt die navelstreng nog doorknippen en tegelijk zijn vaderrol oppakken. Ik denk overigens ook dat het echt de combinatie van alles is en niet 1 specifieke situatie waarin je schoonmoeder iets deed wat je afkeurde, en van dat patroon wil je gewoon af.
2 jaar geleden
Je overdrijft totaal niet. En naast dat schoonmoeder belachelijk irritant is in mijn ogen zou ik vooral een hartig woordje met manlief spreken.
Geen ruzie, maar wel duidelijk aangeven hoe en wat en wat voor jou de grens is. Hij heeft een gezin en daar mag hij voor opkomen. Ook dit mag je hem best heel letterlijk vertellen. En dan zou ik samen het gesprek met schoonmoeder aangaan of desnoods een brief schrijven als je denkt dat jij of je partner met praten dicht slaan.
2 jaar geleden
Het eerste wat ik me afvraag als ik je verhaal lees... Waarom ga je niet als 2 volwassen mensen in gesprek met elkaar? Blijkbaar liggen jullie verwachtingen van elkaar, van het moederschap en het oma zijn heel ver van elkaar.
Op deze manier krijg je dus irritaties die, als je niet oplet, dadelijk resulteren in een fikse ruzie doordat je onredelijk gaat reageren omdat je je niet uitspreekt en dat zou naar mijn idee toch zonde zijn. Zoals ik het zo lees is je schoonmoeder erg betrokken bij haar kleinkind en bij jou en wil ze gewoon dat het jullie goed gaat...
2 jaar geleden
Ik blijf er van schrikken hoe moeilijk sommige mensen het vinden om ouders en hun baby in hun bubbel te laten, elkaar te laten ontdekken en samen de zoektocht aan te gaan. In mijn ogen overdrijf je niet, omdat ze jullie grenzen overgaat. Ik kan me voorstellen dat het voor haar ook moeilijk is haar plek als oma te ontdekken, maar jullie zijn de ouders! Ik denk dat het enige dat jullie doen kunnen een open en eerlijk gesprek met haar voeren dat jullie haar waarderen maar sommige keuzes zelf willen maken en een beroep op haar doen als ze nodig is.
2 jaar geleden
Wat vreselijk! Ik zou toch met je partner overleggen dat hij haar moet aanspreken. Dit is toch geen doen. Ik zeg gewoon tegen mijn schoonmoeder ‘ze moet slapen laat haar maar liggen’ of bijvoorbeeld je mag haar straks vasthouden na het eten (als ze bv slaapt). Ik vind de slaap ook erg belangrijk namelijk en geen zin in een overstuur kind dat uit ritme raakt omdat oma haar wil vasthouden en dan ook nog eens druk wil doen😅
Dus, zou gewoon duidelijk je grens aangeven en vaker nee zeggen of zeggen dat ze slaapt oid. Het bezoek toch vaker gaan afwijzen… jammer dan. Het is jouw gezin en jou kind. Niet haar baby😅
2 jaar geleden
Reactie op anoniem-465322
Oei…dit klinkt herkenbaar 😅. Overbetrokken schoonmoeder die heel lief is m ...
Hele goede, en super verwoord. Helaas hebben we dit gesprek een maand geleden gehad toen we alleen even wilden aangeven dat ze moest appen voordat ze langs wilde komen.
2 jaar geleden
Reactie op L1310
Je overdrijft niet en je partner moet een duidelijker standpunt innemen naa ...
Precies! Dit is precies wat ik straks tegen hem ga zeggen. Dankjewel!
2 jaar geleden
Je overdrijft niet, ze is ontzettend opdringerig zo te lezen. Ik zou echt de kriebels krijgen en lijkt me heel lastig. En 100% veranderen zal ze waarschijnlijk nooit, dus je zit er een beetje mee opgescheept. Maar heel eerlijk, uit wat je schrijft vind ik jullie communicatie naar haar toe een beetje inconsequent. Denk dus dat jullie helderder moeten gaan worden over hoe je de dingen wilt en wat jullie grenzen zijn en daarover helderder communiceren met je SM. Dat helpt vermoed ik wel een beetje.
2 jaar geleden
Ik vind niet dat je overdrijft, je schoonmoeder gaat over jouw grenzen heen. Ik heb ook zo’n schoonmoeder, maar gelukkig wel een man die lekker tegen haar in kan gaan 😂 Ik ben ook niet zo van de confrontatie aangaan, maar laatst ging ze ook zó ver over mijn grens heen. Ik schrok ervan, maar heb haar dus gelijk erop aangesproken! Ik stond te shaken haha. Mijn vriend was er niet bij, maar toen ze daarna bij hem ging klagen over mij heeft hij haar de les gelezen.
Nou mag ik van geluk spreken dat mijn vriend zo is, kan me er ook niks bij voorstellen dat een vent zo z’n oren laat hangen naar z’n moeder.
2 jaar geleden
Reactie op Eefjebreda
Precies! Dit is precies wat ik straks tegen hem ga zeggen. Dankjewel!
Jullie moeten een team zijn. Hij hoort achter jou te staan. Het kan niet zo zijn dat zijn moeder hem huilend kan opbellen en dat zijn reactie (of gebrek daaraan) jou ondermijnt. Dan verandert en nooit wat en ben jij altijd de boeman.
Daarnaast is het beter als het van hem komt want ze kan waarschijnlijk meer accepteren van haar zoon dan haar schoondochter.
Succes, dit zijn lastige situaties!
2 jaar geleden
Ik lees vooral over een betrokken moeder en een betrokken schoonmoeder.
Ik ben niet kamp “moeder (ouders) bepaalt alles voor baby”. Denk dat het goed en gezond is als een kindje ook een andere aanpak meekrijgt. Oma gaat het nooit precies doen zoals jij. En ja, daar gaat je kindje vast eens overprikkeld van raken. Maar in veel gevallen zal oma’s manier ook prima werken.
Misschien zitten jullie in een vicieuze cirkel. Ziet oma wel dat jullie het zwaar hebben. En wil ze daardoor nog meer helpen. En krijgen jullie het nog zwaarder door de bemoeienis.
Dat ze niet om half vier terug was.. mijn moeder heeft eindeloos in de wandelwagen rond gelopen met onze huilbaby, in de hoop dat ze juist ging slapen. Misschien had ze niet begrepen dat je haar in bed wilde hebben?
Ik zou proberen zowel wat los te laten als wat te begrenzen. Pick your battles, en stem ze af met je man. Want je schoonmoeder zal misschien meer op zijn wensen en grenzen afgaan.
2 jaar geleden
Der eigen plan trekken gaat dus boven de behoefte van je dochter… hopelijk lukt het hem om volgende keer wat duidelijker jullie grenzen aan te geven.
2 jaar geleden
Je overdrijft zeker niet!! Jij bent de mama en luister naar jou eigen gevoel!
Zei gaat te ver hierin en er is een grens als oma zijn..
Wat een stress moet je voelen hierom,
Ik heb ook zoiets mee gemaakt en heb afstand genomen en mijn grens hierin aan gegeven, Ik hoop dat jij dit ook kan doen want anders blijft ze zo dwingen.
2 jaar geleden
Ik vind in sommige situaties best snel dat een moeder overdrijft met schoonmoeder. Ik denk niet dat altijd moeders wil wet is, en familie ook belangrijk is en mensen nou eenmaal verschillen en dat juist hele mooi dingen op kan leveren. Familie en jij moeten er samen uitkomen, het moet niet eenrichtingsverkeer worden waarbij een (schoon)ouder zich constant moet aanpassen en zichzelf niet meer kan zijn. Dat is jammer voor een relatie, en familie ik voor een kindje echt een verrijking in het leven (vind ik persoonlijk). En als je (schoon)familie tenminste beetje deugt, dat is niet altijd zo.
Ik deze situatie denk ik niet dat je je aanstelt. Volgens mij waardeer je haar hulp echt wel, en vind zij het ook erg fijn. Maar moeten er goed grenzen worden afgesproken om de relatie goed te houden zodat het voor iedereen leuk is! En die taak ligt vooral bij je vriend, het is zijn moeder en kan dat beter doen dan jij. Hij hoort ervoor te zorgen dat het goed loopt. Nu mag jij het oplossen, voelt ze zich afgewezen (dat gebeurd denk ik sneller als je grenzen met schoonfamilie bespreekt dan je eigen familie), en wordt jullie relatie er niet beter op, terwijl er volgens mij een hele mooie relatie inzit met elkaar, afgaand op je verhaal. Als je vriend niet beter wil helpen, zal je zelf wat moeten doen, want dit is ook niet prettig, maar zal minder de band wel minder fijn worden. Dan is afstand denk ik wel nodig en is het niet anders.
Ik zou een heel eerlijk gesprek met je vriend aangaan, rustig en uitleggen dat je ook graag je schoonmoeder ziet en haar hulp waardeerd, maar je grenzen mist ofzo waardoor het de verkeerde kant opgaat, en dat is zo jammer. Je wilt het graag verbeteren, ook geen huilende schoonmoeder hebben maar je hebt zijn steun en hulp nodig. En ja het is zijn moeder, dus meer zijn verantwoordelijkheid.














