Oxazepam gebruik

Ik heb geen ervaring met het slikken van oxazepam tijdens een zwangerschap maar ik wilde wel even benoemen dat je echt niet een falende moeder bent. Je slikt die medicijnen met een reden en niet voor de lol

Kan je niet alsnog naar de pop-poli dan? Dat lijkt me bij uitstek een geschikte plek hiervoor.

Wat knap dat je al zo'n eind bent gezakt met je dosis! Ik heb ook medicijnen geslikt en was daarom medisch (en bij poppoli). Moest na de bevalling 48 uur langer blijven om ontwenningsverschijnselen uit te sluiten. Borstvoeding is dan zelfs aan te raden (als het lukt), want dan stopt je kindje niet cold turkey, maar bouwt het langzamer af. Zelf heb ik oxazepam weggelaten tijdens zwangerschap en borstvoeding. Toevallig zondag voor het eerst weer een keer moeten gebruiken. Kleine tip nog. Pak op tijd je vluchttas in. Mij werd verteld dat oxazepam een iets verhoogd risico op vroeggeboorte kan geven.

En alsnog naar de pop-poli gaan voor hulp met mondmasker als het zonder echt niet kan? Ik kan mij zo voorstellen dat het krijgen van hulp voor het stoppen met oxazepam en de paniekaanvallen momenteel wel erg belangrijk is. Een baby kan straks ook een hele hoop teweeg brengen, dan zijn handvaten voor je mentale gesteldheid wel gewenst lijkt mij.

Waarom lukt de mondkap niet? En kan de pop poli je niet bellen voor een telefonisch gesprek?

Ik heb daar m'n ontheffing voor gekregen van artsen. Destijds.

Dankjewel voor je berichtje. Ja de ene arts zegt dat we sowieso die kans hebben vroeggeboorte omdat we beide met 32 weken zijn geboren.

Ik kan kijken of ik alsnog terecht kan nu je weer overal terecht kan. De reden dat ik hem niet kan dragen is niet voor niks dat m'n artsen het hebben uitgeschreven de ontheffing maar helaas toch geweigerd toen.

Inmiddels hoef je geen mondkapje meer op in de meeste ziekenhuizen dus gewoon de poli bellen!

Ja precies, volgens mij kan je nu weer overal terecht zonder mondkap.

En het kon/kan ook niet via beeldbellen of telefoon? Maar idd, nu zou het sowieso moeten kunnen. Eigenlijk zou je huisarts of verloskundige daar ook wel echt op moeten aansturen, het is sowieso een significant genoege dosis en soort medicatie om bij in de gaten gehouden te worden tijdens een zwangerschap. Volgens mij kan het vooral in het derde trimester zorgen voor afhankelijkheid bij de baby en idd is de kans op vroeggeboorte wat groter. Ik heb in het verleden diazepam gebruikt dus heb er wat ervaring mee.. Eerlijk gezegd verbaast jouw voorgeschreven dosis me wel qua hoogte, omdat het zo bekend is dat alle pammetjes klachten zoals paniek en slapeloosheid op de langere termijn juist weer verergeren, en dat afbouw daarom eigenlijk altijd gewenst is of anders stabiel blijven met een veel lagere dosis (en dan het liefst in combinatie met meer langetermijn-medicatie). Ook zou je nooit zonder medische begeleiding moeten afbouwen, laat staan tijdens een zwangerschap. Je huisarts zou dus wel wat meer actie mogen ondernemen eigenlijk. Niet te veel zorgen maken, je bent er nu ook nog best in een relevante periode van je zwangerschap mee bezig, maar zou nu wel zorgen dat er een professional zich goed om je bekommert.

En waarom verwijst je huisarts je eigenlijk door naar de verloskundige? Dit is toch bij uitstek iets voor dokters? En je huisarts is toch ook zelf degene die jou deze medicatie voorschrijft?

Nee telefonisch wilde ze toen niet nee. Huisarts zegt doodleuk ja je bent zwanger dus dan moeten andere je daarmee helpen. En verloskundige is niet gespecialiseerd in afbouw van die medicijnen. Mijn Huisarts vergeet ook steeds dat ik zwanger ben, als ik bijvoorbeeld voor urine onderzoek moet, met verwijzing van verloskundige is het steeds "oh ben je zwanger " terwijl ze dat zelf met bloedonderzoek toen in begin ook hebben geconstateerd.. Ik ga morgen nogmaals bellen en aangeven dat ondanks het nog max 10 weken is ik toch wel hulp wil of iig dat ze er fatsoenlijk van op de hoogte zijn. Want kastje muur verhaal steeds is ook niks

Ik word hier heel boos van. Niet op jou, wel op je huisarts. Wat een slecht verhaal dit. Als voorschrijver vind ik het zijn verantwoordelijkheid om samen met jou te kijken naar een goede afbouw en je indien nodig door te verwijzen naar de SGGZ voor je onderliggende hulpvraag. Benzodiazepinen zoals Oxazepam kunnen voor korte tijd heel helpend zijn, maar al na een vrij korte periode ook heel verslavend werken. Vaak blijven mensen jarenlang door gebruiken, waardoor tolerantie optreedt. Als je er abrupt mee stopt loop je kans op ontwenning of reboundverschijnselen. Heel goed van jou dat je aan de bel trekt! Blijf dat vooral doen. Mocht je toch gaan afbouwen, doe dit dan onder begeleiding. Zeker in je huidige situatie. Succes!! 😘

Hoi hoi, Ik slik geen oxazepam maar wel een lange tijd oxycodon gebruikt en nu tramadol vanwege een slijtage in me onderrug . Je bent absoluut geen falende moeder hoor. Om goed voor je kindje te kunnen zorgen moet je ook goed voor jezelf zorgen. Als jij gedurende je zwangerschap alleen maar stress en paniek ervaart zal je kindje daar veel meer last van ervaren. Dat is wat mij verteld is. Ze zullen idd je kindje na de bevalling even extra controleren en in de gaten houden maar ik zou me niet al teveel zorgen maken.

Uiteindelijk antwoord gekregen... dit klopt toch gewoon wederom niet. Ik zit hier echt gewoon te janken. Ik wil zo graag maar steeds word je weer terug geslagen en moet je bewijzen nu met internet thuisarts berichten in de hoop dat je geholpen word. 😭 ik voel me zo schuldig naar m'n kleintje toe ik hoop echt dat ie geen last heeft na de bevalling.

En dan heb ik nog wel gezegd dat ik iets wil wat t minst schadelijke is voor de kleine en waarbij ik borstvoeding kan geven. Dat kan niet met oxazepam.. echt waarom 😭

Ik zou je echt wederom laten verwijzen naar de pop-poli.

Die hebben mij terug verwezen huisarts omdat ze het te kortdag vinden.

Klinkt mij niet alsof je een falende moeder bent. Eerder gevalletje falende zorg. Wat een waardeloze bedoeling zeg. Als je nog geen voet bij stuk hebt gehouden bij de pop-poli, zou ik dit zeker nog een keer doen. Gewoon doorgaan met ze bellen, dan zien ze misschien de noodzaak in van ondersteuning bij de situatie. Er bestaat ook nog zoiets als zorgplicht namelijk. Als voet bij stuk houden niet helpt, en de huisarts wijzen op haar/zijn zorgplicht ook niet, dan rest alleen nog met je verloskundige te overleggen hoe het beste om te gaan met een situatie waarbij alleen zij je in zorg hebben. Zij hebben ongetwijfeld ook een zorgplicht, ook al is de doorverwijzing naar de pop-poli niet gelukt. Het is moeilijk maar kijk alsjeblieft naar wat je allemaal wel voor elkaar hebt gekregen, dat is iets wat je wél zelf kan doen: je hebt medicatie fors af weten te bouwen en doorstaat nu naast alle zwangerschapsperikelen ook nog andere psychische moeilijkheden. Dat is echt heel erg knap en daar mag je trots op zijn. Lief zijn voor jezelf past daar beter bij dan het jezelf kwalijk nemen! Er zijn mensen zonder al deze obstakels die waarschijnlijk veel slechtere invloeden op hun eigen zwangerschap hebben.