Partner doet geen moeite

Ik denk niet dat mannen ‘nu eenmaal zo zijn’ maar dat veel mensen niet in de gaten hebben hoe veel moeite/energie er gaat zitten in alle taken die je noemt. Regelzaken, even kort door de bocht, die niet op veel arbeid lijken, maar toch je halve hersencapaciteit gebruiken. Ik vermoed dat jij al die dingen al jaren doet, en hij stomweg niet ziet wat dit je kost. Ik denk inderdaad dat je man dit kan leren door het te ervaren. Laat hem maar een verjaardag organiseren. Of de geboortekaartjes. In het ergste geval valt alles in het water, en leert hij er wat van. In het beste geval heeft hij last minute stress, lukt het wel, en leert hij er ook wat van ;) Als het maar duidelijk is dat het gezin óók zijn verantwoordelijkheid is, en dat jij niet alles oplost als hij te laat begint bijvoorbeeld. (Als het niet lukt, ondanks dat hij wel echt z’n best doet, is een beetje hulp natuurlijk fijn. Maar hij mag ook gaan werken!)

Nee mijn man is gelukkig niet zo, doet uit zichzelf super veel maarrr is natuurlijk niet perfect. Wij hebben veel serieuze gesprekken gevoerd over mijn verwachtingen, de takenverdeling etc. Hier moet je gewoon goed over communicerrn en zeker niet omdat hij een man is hoeft dit of dat niet. Een man denkt (over het algemeen) minder snel aan bepaalde dingen, is rommeliger, minder bezig met de baby want die zit in jouw buik. Ja dat klopt (over het algemeen!!!) Maar.. je moet wel kunnen aangeven dat het nu niet eerlijk gaat en je meer nodig hebt van hem daarin. En vragen hoe jullie er samen voor kunnen zorgen dat dit geen loze beloftes zijn maar het ook echt gebeurt. Een podcast die mij hierbij geholpen heeft is A new way of loving van Jessie Jazz. Vertelt echt mooi over de rolverdeling man/vrouw en wat "hoort" nou bij mannelijke en vrouwelijke energieën, hoe geef je aan wat je nodig hebt zonder ruzie

Ik zou het zeker niet maar niet doen omdat je koppig wil zijn. Desnoods de hulp van een ander inschakelen tot dit opgelost is. Want dit geeft jou en je baby ook alleen maar onnodige stress, straks is hij/zij eerder en moet je nog alles regelen

Mijn man doet gelukkig veel voor ons maar dit zijn vaak de tastbare dingen zoals huishouden en andere klusjes. De regeldingen komen vaak bij mij terecht. Dit vond ik in het begin niet erg omdat ik het ook leuk vind maar nu begint het me toch teveel te worden. Hij is gelukkig wel goed met mijn verjaardagscadeau maar andere verjaardagen, feestdagen, doktersafspraken, etcetera. liggen bij mij. Ik ben nu delen aan het overdragen. We beslissen samen de datum voor iets en dan doe ik de uitnodigingen voor mijn kant en hij die voor hem. Als hij dit niet doet is het zijn probleem... Alles wat ik echt belangrijk vind doe ik zelf of samen want het is me de stress niet waard om niet zeker te weten of het gedaan gaat zijn. Ik hoop door steeds kleine stapjes te nemen het uiteindelijk goed verdeeld te krijgen. Het is geen onwil uit zijn kant dus ik kan er ook niet boos om worden, we moeten gewoon samen op zoek naar de beste oplossing. Het uitleggen van de mentale druk die het geeft is me echter nog niet helemaal gelukt...

Ik vrees dat het ergens wel klopt dat veel mannen zo zijn, omdat deze rolverdeling in onze cultuur zit en de meesten ermee opgevoed zijn. Ouders hadden thuis ook deze rolverdeling. Daarbij hebben veel vrouwen het jeugdtrauma dat ze niet gezien werden en leidt dat nu tot overcompensatie in de relatie. Waar mannen weer vaak geleerd hebben dat ze verzorgd dienen te worden, niet zelf om dingen hoeven te denken en eindverantwoordelijkheid hoeven te nemen en vaker over grenzen heengaan. Dus ja in die zin, het klopt wel dat het vaker zo is, dan dat het precies andersom zou zijn ja. Maar neemt niet weg dat jij er ongelukkig van wordt en dat het niet is hoe jij een relatie wil hebben. Dus je moet er zeker wat mee. Ik vind alleen 37w zwanger wel zon periode dat ik denk; moet dat nu? Normaliter zou ik echt aandringen op relatietherapie maar daar is het nu ook niet echt de tijd naar. Ik vrees dat als je echt dingen flink wil veranderen in jullie relatie, je het even de tijd moet geven tot het volgende kind er is en alles weer wat rustiger is, voordat je samen naar therapie gaat en er ruimte is voor beide om eraan te gaan werken.

Veel mannen zijn "nou eenmaal zo" maar lang niet allemaal. Ik denk dat een hoop vrouwen dit gedrag ook een beetje in de hand werken, want we hebben zo onze ideeën over hoe het zou moeten gaan en mannen doen dingen anders. Klein voorbeeld: ik doe altijd de vaatwasser herinruimen en zodoende ruimt mijn man de vaatwasser niet meer in, want het staat toch niet goed. Ik werk nu niet en daarvoor 2 dagen en mijn man werkt zich een slag in de rondte. Daardoor is het huishouden en alles wat er geregeld moet worden grotendeels mijn taak. Onze tuin en onderhoud etc zijn zijn taak. Maar als we afspreken dat het anders moet, doet hij het en ga ik me er ook niet verder mee bemoeien.

Hier is het precies zo. Maar vind het totaal niet erg ik ben van nature al een “regel tante” en vind het heerlijk dat hij zich nergens mee bemoeid 🤣 Ik ken trouwens zoiezo geen mannen in mijn omgeving waarbij het anders is

Wij hebben hier thuis al jaren duidelijke ideeën en standpunten over. We willen allebei niet dat één van ons de "huishoudmanager" wordt en alle mentale last draagt van het huishouden. We verdelen zowel werk als huishouden eerlijk en hebben daarin gewoon afspraken "wie doet wat". Cadeaus voor zijn fam regelt hij, voor mijne ik. Ik boodschappen/koken, hij wassen/schoonmaken. En zo hebben we voor alle gebeurtenissen inmiddels een afspraak met hoe we het doen. Ik heb namelijk een man, een gelijkwaardige partner, en geen kind. Hierbij hoort dat we het van elkaar accepteren dat dingen niet goed lopen of anders dan we het zelf zouden doen! Zodra je je bemoeit met zijn taak of andersom, laat je eigenlijk zien dat hij de verantwoordelijkheid eigenlijk niet heeft en jij dus de huishoudmanager blijft die taken delegeert. Als je wil dat het verandert, moet je accepteren dat het mis zal gaan. Verwacht overigens ook weerstand als je aangeeft de taken én verantwoordelijkheid eerlijk(er) te willen verdelen. Voor hem is het namelijk wel lekker dat jij overal aan denkt ;) goed voor jezelf opkomen hoor!

Duidelijk communiceren: Wat moet hij doen en voor wannneer moet hij dat doen. Dit dan ook daar laten en niet over zeuren tot die datum.. Als jij wil dat alles op jouw tijd geregeld is en dat onder controle wil houden, accepteer dan dat dit de situatie is en regel het zelf en zet zijn kwaliteiten elders in. Scheelt een hoop irritatie..

Ik loop hier momenteel ook weer tegen aan...het is alsof het tijdens lastigere periodes elke keer in hetzelfde patroon valt, mega frustrerend. Ik ben 29 weken zwanger en zit gedeeltelijk ziek thuis, waar hij eigenlijk naar mijn gevoel misbruik van maakt, want nu kan ik sochtends wel onze dochter wegbrengen en hij rustig naar zijn werk, terwijl.hij dat normaal deed...maar hij vergeet dat ik sochtends thuis ben omdat ik het fysiek niet red om hele dagen te werken, maar zo rust ik nog niet uit...vervolgens gaat hij wel elke avond super laat naar bed en klaagt dan elke keer dat hij moe is en heeft geen energie voor mij of onze dochter, is gestresst over zijn werk en doet eigenlijk alleen nog maar minder in huis. Terwijl we juist voor deze zwangerschap een redelijk goede verdeling hadden ik boodschappen/koken, hij de was, hij de ochtenden omdat ik vroeg weg ben en ik de avonden...maar nu heb ik het gevoel dat ik bijna alles doe behalve de was terwijl ik juist mijn rust nodig heb. Als ik hem erop aanspreekt reageert hij nauwelijks, kan niet uitleggen waarom hij zo laat naar bed gaat elke keer, is ook weer begonnen met roken, maar wil nergens over praten....weet niet zo goed meer wat ik moet nu. Ik regel ook alle cadeautjes, familie dingen etc. Zijn verjaardag heb ik alle uitnodigen gestuurd en geregeld met vrienden en familie (ook de zijne)...ben er zo klaar mee 😢

Heel herkenbaar wat je zegt, alleen is het hier dan absoluut niet zo dat mijn man niets doet. Hij doet niets van wat jij beschrijft, dat doe ik allemaal. Maar hij doet wel ontzettend veel andere dingen voor ons als gezin. Ook allerlei dingen die ik niet wil doen. Dus echt klagen mag ik niet. Dat gezegd hebbende, ik word er soms wel gillend gek van. Meestal heb ik er vrede mee maar hier is de load in die zin niet eerlijk verdeeld en dat kan soms in mijn verkeerde keelgat schieten. Gisteren ging hij luier verschonen (nooit te beroerd voor, doet dit heel veel). en als ik dan vertel dat hij een nieuw pak luiers uit de kast moet halen omdat ik daar nog niet aan toe was gekomen dan krijg ik toch een lang gezicht. ‘Wat doen ze nou weer in de kast?’ Nou lieverd…. Daar ligt de voorraad luiers die in de goede aanbieding door mij gehaald zijn (wat ik allemaal steeds bijhoud zodat we niet financieel aan de grond liggen en zodat we nooit zonder luiers zitten). Ik begrijp dat ze voor jou dagelijks magisch als nieuw voorraadje op de commode verschijnen, maar daar was de luierfee vandaag nog niet aan toegekomen 🤪.

Aan de ene kant: ja! Vooral communiceren en compleet helder maken aan hem wat je verwachtingen zijn. Daarbij gezegd hebbend, ik weet dat mijn partner sommige taken oprecht haat en alles zal doen om ze uit te stellen. Regeldingen zijn niet voor hem weggelegd in veel gevallen. Ik denk dus ook regelmatig na over wat hàndig is om hem te vragen. Een verjaardagsuitnodiging opstellen kost hem disproportioneel veel aandacht, tijd, en energie, terwijl de vaatwasser uit- en inruimen hem makkelijk afgaat. Ik bedenk dus wel welke dingen ik aan mijn partner vraag, en welke ik wel zelf op me neem. Also, @ts, het kan zijn dat je partner geen waarde hecht aan cadeaus als manier van affectie tonen. Ik heb dat ook heel sterk, ik heb een hekel aan cadeaus uitzoeken voor anderen... Misschien kan je wat lezen over de 5 talen van de liefde? Dat kan verhelderend zijn voor jullie allebei. En nu ik toch tips rondstrooi, de podcast "Working Genius" heeft ons super geholpen met inzicht krijgen in waarom sommige mensen bepaalde taken doen als vanzelf terwijl dezelfde taken andere mensen al hun energie kost. Ik wens je het beste toe samen! 💝

Jaa, ik probeer de taken nu ook zo te verdelen. Door bijvoobeeld mijn man in goed overleg de verantwoordelijkheid te geven over energie/gas. Een dagelijkse takenlijst te maken en gewoon aam te geven wat er per week focuspunten zijn zoals verjaardagen, sportdingen, feestjes, huishouden. Houd het voor mijzelf ook overzichtelijk en andere zaken schuiven gewoon weer een weekje door op de prioriteitenlijst. Oh en als hij troep achterlaat laat ik het liggen en na een paar dagen kan hij het op zn bureaustoel vinden. Verder werkt zijn brein gewoon anders. Ik app hem vaak voordat hij thuiskomt waar ik 'beren' zie. Dan is hij voorbereid als hij thuis komt en kunnen we dat samen oppakken. Zoals kapotte vaatwasser, piepende deur. Dat zijn vaak dingen die hij heel.goed kan regelen en mij een hoop lucht geven als ik daar niet meer bezig hoef te zijn.

Mijn man is ook makkelijk. Hij heeft niks geregeld voor ons zoontje wat betreft baby uitzet, geboortekaartjes enzovoorts. Maar met verjaardagen of kerst of sinterklaas of whatever is hij de eerste die alles regelt, omdat hij het leuk vind! Als hij iets leuk vind om te doen dan doet hij het uitzicht zelf, maar anders niet en dan los ik het op met een to do lijstje en ik moet niet verwachten als ik vandaag het to do lijstje gemaakt heb dat het binnen een week klaar is. Dit doet hij wanneer het hem uitkomt. En daar ben ik helemaal oké mee.

Mijn partner doet alleen zijn baan, spelen met z’n zoon en z’n hobby’s verder niks. Hij doet wel boodschappen doen, vaatwasser opruimen, stofzuigen als ik erom heb gevraagd. Ik doe zelfs ook administratieve dingen, zelfs ook als iets kapot gaat dan regel ik….ik ben dus meer man EN vrouw in huis. Ik heb hem al zo vaak aangegeven hoe ik me voel en wat ik denk maar helaas…..ik zou het gewoon fijn vinden als hij mij waardeert door kleine moeite doen zoals cadeau geven, lekker koken voor mij of whatever…..ik wil zien en voelen dat hij aan mij denkt en waardeert

Bij ons gaat het ook zo, maar ik moet zeggen dat ik het niet erg vind om bijv uitnodigingen enzo te regelen voor een verjaardag of een badje te kopen. Mijn man heeft ervoor gezorgd dat de babykamer mooi geschilderd is enzo en ik doe in principe de inrichting van de commode bijv. Nu moet ik ook wel zeggen dat ik die verwachting niet heb.. kan me voorstellen als je zulke dingen verwacht en het dan niet gebeurt dat je je dan alleen voelt en en teleurgesteld bent.

Mijn man was zo... nu wil ik niet zeggen dat alle mannen daarin gaan veranderen, maar het kan dus wel. Wat achteraf bleek was dat zijn baan zoveel energie uit hem wegtrok dat hij gewoon helemaal opgebrand was. Nu was het al geen grote prater en kwam dit later aan het licht. Hij heeft nu een leuke baan en heeft daarom ook weer de headspace om actief deel te nemen aan ons gezin, huishouden etc. Misschien is het geen gek idee om eens te polsen hoe werk bij hem gaat oid. Wie weet is het wel 1 grote stressbende.. Dat gezegd hebbende praat ik niks goed hoor. Passief gedrag in een relatie/huwelijk/gezinsleven is gewoon een no-go vooral als de ander alles doet.. Dat verjaardag verhaal is ook heel herkenbaar, sommige dingen moet ik letterlijk vragen voordat ze gebeuren.

Het is niet perse een mannen ding, mijn man is totaal niet zo. Hij is juist degene die alles met mij wilt regelen. Ik zou dit dan ook heel vervelend vinden.

Pleur op inderdaad ;) Mannen kunnen ook leren mental load te dragen. Veel praten en duidelijk maken wat je allemaal doet en hoe je dit liever verdeelt. Vooral ook laten ervaren en niet steeds oplossen. Wij hebben in ieder geval een hele duidelijke verdeling en veel overleg nodig, anders verwachten we dingen van elkaar. Leren inderdaad, want Enne, wanneer hij een verjaardagscadeau regelt, maakt niet veel uit he, een cadeau is een cadeau, of het nou 4 weken of 1 dag in de kast ligt te wachten.

Ja idd dit is geen mannen ding. Mijn man is echt de regelneef van ons.. hij doet 100% administratie en zorgen dat alles in huis vlekkeloos verloopt en houdt alle afspraken van ons beiden bij, gaat altijd mee naar afspraken bij verloskundige én ggd.. 🤔 misschien goed om een permanente taakverdeling te creëren wie wat doet en wie wat regelt..