Partner doet niets in het huishouden

Misschien gewoon eens even gaan zitten en een goed gesprek aangaan? Mannen hebben niks aan hints is mijn ervaring. Je moet duidelijk zeggen wat je wilt en wanneer je het wilt.

Verdeel de taken, op een manier dat jullie allebei tevreden zijn! Echt duidelijke afspraken maken, mannen zien niet altijd wat er nodig is in huis.

Wat de dames hierboven zeggen: mannen zien het huishouden en wat vies is echt anders dan vrouwen. Dus duidelijk en in alle rust eens met hem doorspreken wat je van hem verwacht, opent wellicht zijn ogen. En verder.. je zegt dat hij al vanaf dag 1 niets in het huishouden doet. Dan gok ik dat je na 2,5 jaar hem niet kunt veranderen. En tip van Flip: áls hij dan een keer een klusje oppakt, ga hem dan niet op de vingers kijken of verbeteren. Dan houdt hij er gelijk weer mee op (sprak ik uit ervaring).

Maak een klusjes kalender voor hem, als hij zich als een kind wil gedragen en niet als partner prima dan toch. Als je dit nu nog toelaat zit je straks met een baby, huishouden en voltijd baan waar je alleen voor mag zorgen.

Als de andere tips niet helpen: ga staken! Misschien dat hij dan beseft hoe het is om het huishouden te draaien. Dus laat hem dan maar zelf zijn was doen en eten voor zichzelf maken. Maar dit zou ik echt als laatste middel inzetten.

Je geeft hem een trap onder zijn kont met de mededeling wat zijn taken vanaf nu zijn. En jij houdt je hier lekker afzijdig van. Als je dit gedrag blijft accepeteren, dan ga je er aan onderdoor als de baby er straks is. Kom voor jezelf op. Je man is geen vier jaar oud lijkt mij. Hij hoort gewoon mee te draaien in het gezinsleven incl. huishouden.

Wat bij ons werkt… een lijst maken met alle taken en hoeveel tijd ze kosten en dan die lijst eerlijk verdelen, duidelijke taal in wat er verwacht wordt, je eigen eisen iets meer los laten (hij zal het niet op jouw manier doen en misschien ook niet zo goed als jij het doet) én als allerlaatste ding, een schoonmaker inhuren. Ik heb op een moment heel duidelijk gezegd dat ik niet alles kan doen (en dan ook niet gaan doen) want ik heb ook recht op mijn vrije tijd en als hij zelf liever iets anders doet met zijn vrije tijd, dan moet er iemand komen voor de taken die er over blijven en dat kost dan geld. Dus geef hem zelf de keuze daarin. Op dit moment hebben we geen schoonmaker maar ik denk dat als onze kleine er is, komt het weer ook al blijf ik thuis want met een baby komt er een hele nieuwe lijst met andere taken erbij. Sowieso weet ik al heel goed dat onze kleintje nooit voor dit soort stress zal zorgen bij zijn toekomstige partner, die zal het huishouden gewoon vanaf jongs leren 😂

Een gesprek aangaan en vragen vind je het eerlijk dat ik alles doe? Zou je dat andersom chill vinden? Hoe vaak vind je dat de stofzuiger er door moet? Vragen welke taak hij wil... mannen zien het niet... laat hem bewust worden wat er gedaan wordt en dat hij enkel dat moet doen... is dat fair? Hier werkte het wel even...en dat gewoon 1x in de 3 maanden herhalen 😂🙈 wordt weer eens tijd denk ik zo... haha

Ik vind sommige dingen wel iets te kinderachtig die genoemd zijn 🙈 maar meid, heb je je partner ook niet iets teveel verwend vanaf dag 1? 😜 Maar ik zou zeker het gesprek aan gaan.. je bent zwanger en je hebt gewoon hulp nodig. Ik zat tijdens mijn zwangerschap gigantisch met mijn bekken. Mocht absoluut niet stofzuigen van de verloskundige. Daar leek ik een x weeën van te krijgen met 24 weken. Ik voelde me echt gehandicapt.. de was kon ik niet doen.. boodschappen niet... Een paar borden waren al te zwaar 😅 mijn man moest dus, naast zijn 2 banen (min 65 uur werken in de week) alles doen. Dit gun ik je natuurlijk niet hoor. Maar wat ik wil zeggen, wat moet dat moet. Het gaat ook om de gezondheid van jou en de kleine. En al je energie moet niet naar je huishouden gaan. Wees ook lief voor jezelf. Er groeit een wondertje in je buik, dat kost ook veel energie he😊 ik werkte ondanks mijn bekken probleem 4 dagen. Achteraf wilde ik dat ik had aangegeven dat ik het niet trok.... Hele zwangerschap veel harde buiken gehad. Ik had verlof, niks doen, voelde me eindelijk goed (op mijn bekken na dan). Een zwangerschap moet ook genieten zijn. Jezus wat een lang verhaal 🙈😅🤣 maar ik had het echt anders moeten doen haha

Volgens mij echt een bekende mannending. Mannen zien het gewoon veel minder dan vrouwen. En zo bloedje irritant. Hier vaak ook hele dag met de meiden in de weer, wasjes draaien, soppen, stofzuigen, vaatwasser in en uitruimen, hond uitlaten en koken. Dan ben ik niet aan de keuken toegekomen, vlekken op het aanrecht blad zitten er dan nog. En dan maar lopen zeiken dat de keuken niet schoon is. Zo vaak nutteloze discussies over gehad. Denk dat ik ook maar eens een kalender moet gaan maken wie wat gaat doen!

Hoezo accepteer je dit al 2,5 jaar? Zeker als je zelf ook fulltime werkt? Mijn partner deed in het begin van onze relatie ook weinig maar heb toen wel duidelijk gemaakt dat een huishouden iets is wat je samen doet en het anders toch echt niet gaat werken. Nu doet hij ook hartstikke veel, zeker nu ik zwanger ben van de tweede. Meestal doet hij het uit zichzelf maar soms ziet hij dingen niet en moet ik er om vragen waarna hij het wel doet. Ik vind het zeker geen mannen dingetje. Het is stukje opvoeding en omgang in een relatie maar ook respect naar elkaar. Je kan niet verwachten dat de een alles doet en de ander bijna niks terwijl je wel beide werkt.

Communiceren kun je leren, zou het gesprek gewoon met hem aangaan. Ik denk wel dat je hem wellicht te veel hebt verwend.

Hij ziet het inderdaad niet, en het kan hem ook niet schelen dat het vuil ligt. Ik heb er al zoveel over gepraat, tot ik eens uit mijn sloffen schiet en dan gaat het weer eventjes beter. Heb al lijstjes gemaakt wat allemaal moet gebeuren, weekplanningen wanneer wat te doen. Het helpt allemaal niet. Heel vermoeiend allemaal 😅

Dan zeg je gewoon letterlijk een keer tegen je vent: schat wil jij NU even gaan stofzuigen alsjeblieft? Lijstjes snappen mannen niet. Ze hebben gewoon een opdracht nodig. En als hij het dan nog niet snapt dan vraag ik me af hoe verwend hij is door zn moeder tijdens zn opvoeding.

Ik had hem bv. de stofzuiger echt in zijn bakkes geduwd. Wat nou niet willen opruimen? Jij bent zijn voetveeg niet. Hoe lang denk je dit nog te accepteren? Het is toch een keer genoeg. Ik zou echt niet kunnen leven met een vent die zo met mij en ons gezinsleven omgaat. Bedenk nu heel goed wat je van hem verwacht als de baby er straks is. Geef dat ook alvast aan hem door. Daarnaast zou ik ook heel stellig zijn in de consequenties als hij wederom geen flikker uitvoert.

Echt ja... concrete duidelijke opdrachten die op dat moment direct uitgevoerd moeten worden ja 😂🙈 zijn net kinderen 🤓

Ik herken je probleem wel. Het initiatief moet in ieder geval bijna altijd bij mij vandaan komen. Hij doet het vaak wel, maar ik moet overal om vragen. Uit irritatie ben ik bijvoorbeeld ook gestopt met het doen van zijn was. Ik heb een extra wasmand gekocht voor zijn kleding, maar die puilt altijd uit. Hij heeft er oprecht geen last van ofzo. Als al zijn onderbroeken op zijn denkt hij pas ‘hey, laat ik eens even wassen’. Hij klaagt er verder ook echt nooit over en heeft verder ook geen verwachtingen van mij. Het boeit hem volgens mij gewoon echt veel minder. Wat hier wel heeft geholpen is samen een moment kiezen in de week en dan tegelijk de taken uitvoeren. Dus de een ruimt de woonkamer op en de ander maakt de badkamer schoon bijv. Dan ben je samen bezig en ook tegelijk weer klaar. Of we verdelen op zondag te taken die moeten gebeuren die week en dan mag mijn vriend zelf bepalen wanneer hij het doet. Dat vindt hij wel prettig, omdat hij het anders moet doen wanneer ik het in mijn hoofd heb en dat stoort hem dan weer. Sinds een paar weken hebben we een schoonmaakster en dat scheelt enorm in de irritaties! We ruimen de dag voordat ze komt samen alles op. Dus dat is echt een aanrader!