Partner erg veel moeite vaderschap

Vervelend om te lezen dat er uit frustratie gezegd wordt dat het niet had gehoeven. Heb jij het idee dat hij stress heeft? Zijn leven compleet veranderd is. Dat hij daar nog aan moet wennen. De rol van een vader. Team vormen met jou en ook door de moeilijke momenten heen het nieuwe leven waardeert. Liefde voor je kind moet altijd sterker zijn dan ongemak en negatieve gevoelens. Ik hoop dat hij snel ervaart de liefde en trots met jullie.

Dankjewel voor je reactie. Ik heb niet het idee dat hij stress heeft, helaas eerder dat hij hier stress van krijgt. Hij had gehoopt (of misschien verwacht) dat hij gelijk verliefd zou zijn op het kindje wanneer hij geboren werd maar dat was helaas niet het geval.

Mijn man heeft hier ook een tijdje last van gehad. Vanaf ongeveer 3 a 4 maanden denk ik tot zo’n 8 maanden. Dit waren best heftige maanden (elke dag uren bezig om in slaap te krijgen bijv) en mijn man kon daar ook heel moeilijk mee omgaan. Dit was totaal niet wat hij verwacht had van het vaderschap. Hij hield en houdt zielsveel van ‘m maar het viel hem vreselijk tegen met het plaatje wat hij in zijn hoofd had. Dit is dus bij zo’n 8 maanden (kan ook 10 geweest zijn, weet niet precies) veranderd en hij vindt het sindsdien geweldig. Hele dagen gek doen etc en papa is nu ook favoriet bij onze zoon. Ik heb er ook veel moeite mee gehad en het was erg zwaar voor ons huwelijk. Heb vrijwel alle zorg ook op mij genomen en er doorheen gebeten. Ben nu blij dat alles goed gekomen is al ben ik wel een beetje huiverig over hoe het binnenkort gaat. De 2e komt in maart 😅 Heel veel sterkte en succes verder. Het is geen makkelijke periode en probeer met elkaar te praten erover hoe moeilijk dat ook is!

Denk dat jij het goed benoemd. Verwacht.. Ik had mij ook niet voor kunnen stellen hoe zwaar het soms is of geweest is. Ik heb mij ook niet goed op voorbereid. Ik vond de eerste maanden best heftig. Soms staat de relatie ook onder druk. Ik heb het idee dat ik nu meer rust en zelfverzekerdheid heb. Daardoor meer ondersteuning kan bieden aan mijn partner. Voor de hechting is het zo belangrijk dat je er bent voor kind en moeder.

Ach lieverd wat vervelend! Kan jij op deze manier wel genieten van je mama zijn? Want dat deel je natuurlijk ook het liefst met je partner. Mijn relatie is helaas vlak na de bevalling geëindigd. Dus ik kan je niet echt advies of tips geven.. Misschien alleen: ga eens in gesprek met iemand? Want jullie kleine krijgt dit misschien ook mee..en dat wil je natuurlijk helemaal niet. En het is fijn als hij in zijn frustratie niet zulke erge dingen zegt. Kan me voorstellen dat dit een heleboel pijn doet. Misschien dat dit door gesprekken, minder kan worden? Hoe dan ook heel veel sterkte en heel veel liefs!

Ik herken je verhaal deels… mijn man moest ook erg wennen aan het vaderschap. Hij is enorm betrokken bij onze dochter vanaf het begin. Maar wij hebben een hele pittige start gehad met een reflux/huilbaby. Dat zorgde er wel voor dat mijn man vrij wanhopig werd en meer moeite had met haar te ‘lezen’ en eigenlijk het vele huilen niet kon handelen. Daar kwam ook wel bij dat het coronatijd was en ons hele sociale leven stil stond, dus hij kon ook er ook niet ff uit voor een uitlaatklep! Hij is toen uiteindelijk via de huisarts bij de praktijkondersteuner gegaan om hulp te vragen. Voornamelijk gesprekken om te leren relativeren en hoe hij zich rustig kon maken. Hij kreeg erg veel spanning van het huilen! Ik zie een relatie ook wel met je ups en downs. En soms leun je meer op je partner dan je wilt.. ik heb in die periode wel een tandje bij moeten zetten om ook hem ruimte te geven en ons nieuwe gezinnetje draaiend te houden. Ik denk dat het fijn is voor je partner om misschien ook hulp te zoeken om met iemand te praten. Het is denk ik heel normaal dat hij moet groeien in zijn rol en moeite heeft met bepaalde dingen… Communicatie is key denk ik! Spreek uit naar elkaar wat je nodig hebt van elkaar en hoe je dat kunt bereiken! Komt vast goed🥰 Mijn dochter is inmiddels 2 en ben ik super trots op mijn vent! Een betrokken en liefdevolle vader die af en toe nog steeds wat sturing nodig heeft! Maar daar is niks mis mee🤗

Wat vervelend dat je relatie stuk gelopen is vlak na de bevalling, dat lijkt me erg zwaar maar ook erg knap van jou! Ik kan wel genieten maar er zijn ook een hoop moeilijke momenten. Er staat al een hulpvraag uit en we proberen er ook over te praten maar de frustratie is bij hem op dit moment te hoog dus het lukt niet echt helaas.

Hopelijk komt het ook met de tijd zoals bij jullie. Ik hoop vooral dat hij niet de handdoek in de ring gooit of dat ik er aan onderdoor ga

Jammer genoeg heel herkenbaar. Hij is super trots op de kleine maar is helemaal niet van de babyfase.. . Roept inderdaad ook in een frustratie dat dit voor hem niet had gehoeven.

Sommige mannen (en vrouwen) zijn geen babymensen. Dat zou ook nog mee kunnen spelen. Mijn vriend en ik gingen binnen een jaar na de bevalling uit elkaar. We hebben altijd goed contact gehouden en groeien weer naar elkaar toe. Op dit moment hebben we een lat relatie en hebben we het weer over samenwonen. Bij ons gingen er verschillende dingen mis, maar voornamelijk de communicatie. Er was gelukkig geen sprake van iets lelijks zoals huiselijk geweld. Als praten niet lukt, dan lukt emailen, briefjes schrijven of whatsappen misschien wel? Dit is mijn minieme bijdrage na al de berichten tot nu toe. Succes, sterkte en alle goeds gewenst!

Ah wat fijn dat er in ieder geval een hulpvraag uitstaat. Blijf tot die tijd goed bij jezelf 💛 en hopelijk heb je een fijn netwerk waar je op terug kan vallen.. schroom niet om om hulp te vragen 💪

Mijn vriend was ook totaal geen “baby vader” hij baalde hier ontzettend van want had dit niet verwacht. Toen ons zoontje een maand of 10 was merkte ik dat hij het leuker begon te vinden. Hij heeft wel altijd goed voor hem gezorgd hoor maar niet echt genoten volgens mij. Ondertussen is ons zoontje 2,5 en zijn ze super gek op elkaar. Moet eerlijk zeggen dat ik zelf de baby fase ook niet de aller leukste vond haha

Ik lees hier veel dat hij misschien geen baby mens is. Dat kan er hopelijk voor zorgen dat hij over een tijdje meer betrokken en geinteresseerd raakt, maar dat maakt het nu niet okay dat hij zomaar van die akelige dingen roept als dat het voor hem niet had gehoeven. Dat vind ik echt een hele kinderachtige reactie en gemeen ook naar jou toe. Heel jammer en moeilijk voor TS om mee om te gaan lijkt me 😔😔 Goed blijven praten hierover op rustige momenten, echt een rotsituatie dit. Jullie zijn vast allebei moe en als je dan geen steun van je partner krijgt dat is echt vreselijk. Veel sterkte!

hier duurde het ook tijdje voordat mijn partner gewend was aan de hele ommekeer met een baby! vooral de onmacht en frustratie bij het huilen, gebroken nachten waarbij zijn weerstand parten begon te spelen en uit wanhoop ook wel eens dingen riep van hoe het ooit moet goedkomen. het is gewoon een enorm ingrijpende verandering van stel naar ouders. onze dochter is nu bijna 2.5 en die 2 zijn 2 handen op 1 buik! nu in verwachting van nr 2 en nu spreekt hij ook gewoon uit dat hij weer tegen de baby periode op ziet, alles zo klein en breekbaar, niet weten waarom er gehuild wordt. slapeloze nachten. ik denk dat het echt tijd nodig heeft voor veel vaders om te wennen aan de vele veranderingen en dat het misschien pas leuker voor ze wordt als ze richting en nabij de 1 jaar zijn.

Dat is precies de pijnlijke plek inderdaad, de opmerkingen. Ik doe zo mijn best om alles ik goede banen te leiden. Ik snap dat hij het lastig vindt maar ik voel me zo aan de kant gezet en ondergewaardeerd hierdoor.

Dit klinkt als een duidelijke postnatale depressie, dat is iets wat mannen óók kunnen ervaren. Hopelijk hebben jullie een goede huisarts die dit serieus kan nemen maar ik zou hem naar de huisarts laten gaan met het vermoeden van postnatale depressie. Google maar eens op vaders en postnatale depressie, het komt veel vaker voor en wordt nog niet genoeg gezien en erkend. Mijn partner had het ook, het heeft hem echt een flinke klap gegeven in ieder geval de overgang van 0 naar 1 kind. Hij is uiteindelijk een supergoede papa geworden, nu in verwachting van derde kindje. Maar zorg is belangrijk, veel sterkte!