Partner geen geduld

Ahh vervelend. Maar vaak is het onzekerheid inderdaad. Ik lees dat je zoon 9 dagen oud is. Hoe is de kraamtijd gegaan? Bij mijn eerste focusde de kraamzorg echt vooral op mijn man. Hij kon alles beter dan ik zelfs, maar dat gaf ons echt een fijne start. En verder help je hem het meeste door positief te benaderen en zijn onzekerheid weg te nemen. Ik snap dat dat moeilijk is, aangezien je moe bent en nu bijna alle zorg doet. Maar hopelijk lukt dit toch!!

Kraamtijd is goed gegaan maar mijn vriend is na 4 dagen weer gaan werken ivm met zzp zijnde. Dus toen ben in t gaan doen.. toen zag die me snelheid erin denk ik. En heeft nu zoiets van doe jij het maar😜.. Hij doet ook super voorzichtig met verschonen alsof ie um breekt🥴 Dan zeg ik ook heel vaak doe is door je breekt hem niet haha

Misschien samen verschonen. Jij laat het zien en de keer erop doet hij het en kun jij advies geven. 😊 Samen moet je het toch uiteindelijk gaan doen....

Geef het tijd! Mijn man begint haar de laatste twee weken echt leuk te vinden en handiger te worden. Maar veel geduld om met haar te blijven zitten na de fles gaat hij nooit krijgen. En hij vind vooral dat ik alles veel beter doe en doet het dan liever helemaal niet, als dat hij het misschien fout zou doen. Gewoon veel complimenten geven, en hem soms voor het blok zetten: "ik zal de fles even maken, verschoon jij hem ondertussen" en dan vooral niet echt vragen en wachten op antwoord. Dan doet hij het wel en wordt hij vanzelf handiger

Ik zou juist het tegenovergestelde doen. Laat hem lekker zijn draai vinden. Hij weet hoe het moet, hij is er alleen niet handig in. Iemand mee hebben kijken die het in jouw ogen wel kan, kan heel frustrerend zijn. Laat hem lekker zijn draai en modus vinden, dan wordt dat ongeduld vast ook minder.

Hij zegt gewoon nee dan en loopt weg. Mijn vriend is zo makkelijk want hij weet toch dat ik het wel doe. Ook nu heeft hij op het moment last van krampjes en is hij heel verdrietig. Mijn vriend denkt dat je hem wel kan laten huilen. Ja zo werkt het niet 🤔

Dat kun je daarna doen, ik zou echt eerst samen doen. Ook aangeven dat je dat verwacht van hem. Het is een volwassen vent toch? En dat het mini is is echt begrijpelijk dat hij het eng vind. Vond ik ook in het begin. Deed alles heel voorzichtig. Nu echt wel minder voorzichtig geworden met de tijd en ik heb juist tips van mijn man gehad hoe hij het deed. Die was juist minder voorzichtig als ik😂

Alles komt vanzelf goed😊 het is even door bijten 😘 dat gehuil kan ernstig klinken i know

Vrouwen zijn al 9 maanden bezig aan het idee te wennen dat ze een baby krijgen. Over het algemeen realiseren mannen dit pas echt zodra de kleine er daadwerkelijk is. Het is daardoor allemaal extra spannend en confronterend als hij ziet dat iets jou makkelijker afgaat als hem. Mijn tip is het hem op zijn manier te laten doen (dan duren de luiers maar wat langer... hij wordt er vanzelf sneller en beter in) Tips en kritiek geven kan je beter doen als de kleine slaapt, en niet als hij er mee bezig is. Dan kriigen ze het idee dat je ze niet vertrouwd, en zeggen ze tegen je doe het zelf maar 20 minuten over een fles is een hele normale tijd. Halverwege een boertje laten doen kan de teruggave al helpen verminderen Probeer vooral te zeggen hoe het voor jou makkelijker werkt... maar zeg nooit... je MOET het zo en zo doen... daar kunnen mannen over het algemeen niet zo goed tegen Geef hem de ruimte om te oefenen en uiteraard is een kindje laten huilen niet de optie, maar als jij nu elke keer ingrijpt als hij iets niet goed doet..doe je het de komende maanden waarschijnlijk echt helemaal alleen, want het gaat jou dan steeds makkelijker af, en het verschil wordt dan steeds groter

Ik had het “geluk” dat ik i.v.m. een keizersnede niks kon, dus mijn man had geen keus. Ik kon niet opstaan dus hij moest wel. Mijn kraamzorg vertelde mij een verhaal over een stel in jullie situatie. Wat zij deden was de baby aan vader geven en gewoon de deur uit gaan, even boodschappen doen of rondje lopen. Dan heeft je partner geen keuze, want anders huilt je zoontje 🙈. Klinkt misschien heel hard maar hij ziet idd zo dat jij het toch wel doet!

Ik herken het. M'n dochter is ruim 5 weken. M'n man doet het echt wel heel goed hoor. Maar ik denk zoals hieronder mensen zeggen dat ze onzeker ervan worden als ze gaan huilen ofzo.. Hij had al weinig geduld. En nu met de kleine is dat geduld nog minder lijkt wel. Ik zeg het wel eens tegen hem. En dan zegt ie dat hij probeerd meer geduld te hebben maar 't lukt 'm gewoon niet. Hij vind dat baby-leeftijd ook niks aan. Eten slapen poepen huilen verder kan ze niks. Wat je zegt. Dat je er verdrietig van word. Snap ik. Herken ik. Alles komt idd ook op mij neer. Tussen ons komen er soms ook spanningen. Dus Als ze huilt pak ik haar maar om dat dan weer te voorkomen. Ik hoop dat het met de tijd beter zal gaan en dat de kleine minder gaat huilen. Verder heb ik geen tips.🙈 Praat erover met je man. Dat scheelde bij mij tenminste een soort last van m'n schouder. 🍀🍀

Mijn vriend vindt het ook lastig. Hij heeft altijd al gezegd dat hij niet goed weet wat hij met baby’s moet doen. Onze zoon is 8 weken oud. Het verschonen doet hij liever niet. Maar ik vind dat zelf niet zo erg om te doen. Wel geef ik aan dat als ik straks weer ga werken (onregelmatig in de zorg) hij de zorg moet doen. Nu onze zoon meer contact zoekt en maakt vindt mijn vriend het leuker worden, al wordt hij ook snel afgegeven of weg gelegd bij huilen. Ik heb zelf al wel aangegeven dat ik het wel lastig vind omdat ik af en toe wel het idee heb dat ik er alleen voor sta. Blijf met elkaar communiceren en praat over je gevoelens. Alleen zo weten jullie wat er in jullie gedachtes om gaan.

Uhm, dus omdat jouw partner geen geduld heeft moet jij maar alles doen? Sorry maar zo werkt dat niet, jullie kozen toch samen voor een kindje? ❤️ Besef even dat je 9(!!) dagen geleden bevallen bent en je lichaam nog volop herstellende is. Wordt er echt verdrietig van om te lezen dat er zoveel mannen niet helpen en dat het maar weggewuifd wordt met het komt wel en vind het niet erg, het is allemaal spannend. Nee, je partner hoort gewoon te helpen klaar. Voor jou is het toch óók allemaal spannend en nieuw? Beetje voor jezelf opkomen mama’s, je lichaam heeft ook tijd en rust nodig ❤️. Blijf goed met elkaar communiceren en geef je partner ruimte om te leren hoe het moet en probeer niet alles over te nemen. Hij moet het er maar mee doen, je wilt toch dat je kindje een band opbouwt met papa..? Zijn niet alleen de lusten maar helaas ook de lasten. Het is niet omdat jij de moeder bent dat je alles maar moet regelen. Praat met elkaar en geef aan wat het met je doet, hopelijk komt je partner dan over zijn angst heen, door het simpelweg te doen! 😊

Helemaal eens

Ik doe vaak oordoppen in bij het verschonen haha. Ook bij ons gaat hij soms keihard krijsen 😆. Doet het iets minder pijn aan je oren. En hij zal het toch moeten doen en leren. Wij wisselen elkaar af als de een t ff niet meer trekt. Dat helpt echt 😊.

Jaa ik ben het helemaal met je eens hoor. Ik merk ook gewoon dat ik me er steeds meer aan irriteer. Maar het maar laat gaan want discussie heeft geen enkele zin. Ons zoontje moet eten en moet verschoont worden. Dus wat voor keuze heb ik? Ik merk alleen wel dat ik er gewoon heel verdrietig van wordt. Op het moment heeft onze kleine veel last van krampjes en ook hier sta ik alleen voor. Ik moet hem dan vast houden en hem troosten. Ik heb gewoon het fut niet om de discussie hier over aan te gaan dus laat het maar voor wat het is. Maar ja is dat de oplossing? Ik denk dat ik over een tijdje gewoon een avond weg ga en hem alleen laat met de baby. Dan weet hij misschien hoe ik me voel. Ik merk wel dat het me op begint de breken. Ondanks dat ons zoontje het echt wel redelijk doet. Kwa door slapen enzo

Niet vervelend bedoeld maar als jou vriend het nu al niet kan opbrengen om een luier te verschonen of een voeding te geven. Hoe moet dat dan straks als je zoontje opgroeit en alleen maar meer zorg nodig heeft 😅. Ohh een dreumes/ peuter /kleuter kunnen je aardig op de proef stellen. En hebben ook dan overal hulp bij nodig inclusief het opruimen dr van. Ik vind het echt niet Leuk en fijn voor je. Ik zou me baby echt niet achterlaten. Ik zou die meenemen en hem het lekker uit laten zoeken. Hij wilde toch ook een gezin.. Lekker makkelijk doorschuiven omdat hij geen zin heeft. Want geen geduld vind ik onzin. Niemand heeft een boekje bij zn baby gekregen. Ik heb vaak zat door het gehuil heen moeten bijten. Babys huilen nou eenmaal. En kinderen groeien wel vanzelf maar elke periode hebben ze opvoeding en zorg nodig van je en zeker je geduld🤣. Sterkte meid! Geniet van je babytje.

Jaaa ik ben het helemaal met je eens hoor. Ben op het moment ook echt even ten einde raad. Door dat me zoontje dus krampjes heeft. Gelukkig niet na elke voeding maar soms wel dus. En dan is hij zo ontroostbaar. Ik ben zo moe geen woorden voor. Ik hoop dat hij morgen een rustige dag heeft en ik kan slapen

Helemaal eens!!

Kun je hem niet dit topic laten lezen? Een kind heb je samen en je hebt elkaar ook echt nodig om door te kunnen op een dag. Ik ben nu net bijvoorbeeld even weg gelopen omdat zijn gehuil door merg en been ging. Mijn vriend heeft het even overgenomen zodat ik ff op adem kan komen. We zijn uiteindelijk allemaal ook gewoon maar mens 😊.